Kolumnowe odmiany śliwek dla Ciebie

Pierwsze kolumnowe jabłonie a gruszki pojawiły się w rosyjskich ogrodach około 20 lat temu. Śliwka kolumnowa ze słabo rozwiniętymi lub brakującymi gałęziami szkieletu jest jeszcze rzadsza, ale walory niezwykłej kultury już teraz interesują zarówno letników, jak i właścicieli ogrodów przydomowych.

Zauważono i naprawiono naturalną mutację roślin owocowych prowadzącą do postaci nietradycyjnej dla drzew. W efekcie dzisiejsi pasjonaci mają do dyspozycji kilka odmian o dużych owocach o uniwersalnym zastosowaniu.

Cechy kolumnowej śliwki

Śliwki są dość wysokie. Wiele ortów ma skłonność do nadmiernego zagęszczenia koron, co przeszkadza w pielęgnacji, sprzyja rozprzestrzenianiu się szkodników i chorób, a także utrudnia zbieranie dojrzałych owoców. Struktura korony śliwki kolumnowej jest zupełnie inna. Wysokość dorosłego drzewa nie przekracza 2–2,5 metra, przy braku dużych gałęzi szkieletowych na pniu, a owocowanie występuje tylko na gałęziach bukietowych nie dłuższych niż 15–20 cm.

Przy odpowiednim sadzeniu i pielęgnacji śliwki kolumnowe na mocnych podkładkach zaczynają owocować po 2–4 latach. Jakie są inne zalety uprawy drzew owocowych z wąską, praktycznie nierozgałęzioną koroną?

W sezonie mieszkaniec lata może zebrać od 5 do 10 kg słodkich owoców z drzewa kolumnowego. Ta wydajność jest znacznie mniejsza niż w przypadku zwykłej rośliny odmianowej. Ale jeśli weźmiemy pod uwagę, że drzewa śliwkowe są sadzone częściej, plon ogrodu gwałtownie rośnie. Ponadto utrzymanie i pielęgnacja nasadzeń kolumnowych odpływów jest znacznie łatwiejsza. Niewielka korona, łatwo dostępna dla owadów zapylających, jest wentylowana iw pełni oświetlona przez słońce.

Jedyną wadą śliwki kolumnowej jest stosunkowo krótki wiek drzewa. W wieku dziesięciu lat zaczyna się starzenie i plony w naturalny sposób spadną. Dlatego ogrodnicy zainteresowani intensywnym owocowaniem powinni z wyprzedzeniem, przynajmniej częściowo, zaktualizować sadzenie.

Dziś w szkółkach letnicy mogą spotkać kilka odmian śliwek o zwartej koronie w postaci zielonej kolumny.

Śliwka kolumnowa Blue Sweet

W przypadku prywatnych ogrodów od regionu moskiewskiego po południowe regiony odpowiednia jest odmiana Blue Sweet. Drzewa o wysokości do 2,5 metra wyróżniają się małym pniem, niezwykle rzadkim formowaniem bocznych gałęzi i obfitym owocowaniem. Na drzewach owocowych przy kompetentnej technologii rolniczej dojrzewa do 15 kilogramów dużych ciemnoniebieskich owoców. Jeśli lato jest wystarczająco ciepłe, owoce, które nie są podatne na pękanie, przybierają na wadze do 60–70 gramów. Pod skórką pokrytą szarym nalotem woskowym znajduje się soczysty, jasnożółty miąższ o słodko-kwaśnym smaku.

Miłym dodatkiem dla miłośników świeżych owoców odmiany Blue Sweet będzie owalna kość, którą można łatwo oddzielić od topniejącego miąższu.

Śliwki są gotowe do zbioru w 3-4 tygodnie sierpnia lub początku września. Odmiana śliwki kolumnowej jest odporna na zimę i może wytrzymać chłód strefy środkowej bez dodatkowego schronienia. Aby uzyskać ogromne zbiory, roślina potrzebuje zapylaczy, takich jak pobliskie drzewa Stanley.

Columnar Plum Imperial

Drzewo o wysokości do dwóch metrów ma wąski piramidalny kształt z rzadkimi gałęziami bocznymi. Młode rośliny śliwki Imperial Columnar mają wysokie tempo wzrostu, które znacznie spowalnia o 3-4 lata, gdy zaczyna się czas owocowania.

Średniej wielkości, wydłużony, bez pokwitania, obsada pojawia się po kwitnieniu w pierwszej dekadzie maja.Obfity jajnik gęsto pokrywa gałęzie bukietu, a gdy dojrzewa, zmienia kolor z zielonego na różowofioletowy lub bordowy. Cienka, pokryta niebieskawym nalotem, skórka kryje żółty lub różowawy miąższ. Śliwki tej odmiany:

• dobrze gromadzić słodycz;
• mają niską kwasowość;
• rozprowadzić lekki owocowy aromat.

Masowe dojrzewanie rozpoczyna się w połowie sierpnia, a im dalej na południe, tym lepsza jakość owoców ważących od 40 do 60 gramów.

Podobnie jak wiele odmian, Imperial Columnar Plum jest samozapłodną rośliną, która wymaga sadzenia zapylających drzew. Są wybierane na podstawie czasu ogólnego kwitnienia.

Śliwki po usunięciu z gałęzi można przechowywać do dwóch tygodni, do momentu, gdy będą świeże, konserwowane lub do gotowania.

Zalecenia dotyczące sadzenia i pielęgnacji kolumnowego odpływu

Głównym zagrożeniem, które czyha na letniego mieszkańca, który zdecyduje się wyhodować kolumnową śliwkę, jest uszkodzenie wierzchołkowego pąka wzrostu. Najczęściej dzieje się tak, gdy bardzo młode sadzonki zamarzają. Drzewo o ograniczonym wzroście aktywnie tworzy gałęzie boczne. Korona traci swój pierwotny kształt, plony szybko spadają. Aby temu zapobiec, ważne jest:

• wybrać poprawnie czas lądowania;
• znaleźć odpowiednią stronę;
• prawidłowo posadzić młode drzewo owocowe;
• natychmiast zapewnij mu odpowiednią opiekę, w tym podlewanie i odżywianie.

Na środkowym pasie, na Uralu i innych regionach, gdzie częste jesienne przymrozki i zimna pogoda przychodzą bardzo wcześnie, strefowe odmiany śliwki kolumnowej sadzi się tylko wiosną. Na południe od regionu Czarnozemu uprawę tę można sadzić jesienią, zapewniając niezawodną ochronę przed wiatrem, gryzoniami i bezśnieżnym zimowaniem.

Na płaskim słonecznym obszarze z lekką żyzną glebą śliwki sadzi się w odległości co najmniej 50 cm od siebie. W takim ogrodzie między rzędami robione są szczeliny około półtora metra.

Pielęgnacja po posadzeniu śliwki kolumnowej niewiele różni się od tradycyjnej. Aby przyspieszyć ukorzenianie, po opadnięciu sadzonek na ziemię warto je karmić stymulantami wzrostu, które aktywują wzrost systemu korzeniowego. Przycinanie drzew zredukowane do sanitarnych, to znaczy uszkodzone, zamrożone lub wysuszone gałęzie są natychmiast usuwane. Jeśli końcówka jest uszkodzona, punkt wzrostu przenosi się na jeden z odpowiednich loków.

Film o owocowaniu śliwki kolumnowej