Melon kassaba Assan-bey należy do odmian późno dojrzewających
Melon kassaba Assan-bey lub Hassanbey należy do późno dojrzewających, zimowych odmian. Owoce tego podtypu dojrzewają nie na melonach, ale podczas przechowywania. Jeśli świeżego, niedawno pokrojonego owocu spróbuje osoba mało zaznajomiona z cechami kasy fiskalne jesień-zimałatwo może rozczarować się słynnym przysmakiem, nie znając nawet jego prawdziwego smaku.
Słodycz i wyjątkowa soczystość melona pojawia się po 1-3 miesiącach od zbioru, ale nie należy oczekiwać od tej odmiany miodowego aromatu. Jak wszystkie kassaby, Assan Bey niedojrzałe pachnie cukinią lub ogórkiem, a dojrzałe ma prawie niewyczuwalny delikatny aromat.
Opisy odmian Assan-bey
Owoce melona Assan-bey ważą od 3 do 6 kg, mają kształt kulisty lub lekko wydłużony. Charakterystyczną cechą odmiany jest wypukłość wyrostka sutkowatego na ogonku oraz ciemnozielona, czasem prawie czarna, pomarszczona powierzchnia owocu. Na gęstej skórce melonów nie ma wzoru ani śladu siatki pęknięć. W większości przypadków kolor nie zmienia się nawet do czasu dojrzewania.
Jeśli melon wycięty z melona, smak i konsystencja miąższu przypomina raczej gęsty, niskokaloryczny szpik, to dojrzały owoc jest wart uwagi każdego konesera upraw melona. Z zawartością cukru sięgającą 13%, Assan-Bey może konkurować miodowe odmiany letnie.
Miąższ tego gatunku melona wyróżnia się najwyższym smakiem, co pozwala zaliczyć melony do odmiany deserowej. Ale możesz używać kassabów nie tylko świeżych. Już w XIX wieku były używane jako surowiec do produkcji suszonego melona, marmolady, owoców kandyzowanych i dżemu.
Historia melonów Assan Bey w Europie i Rosji
Zimowe kassaby z Turcji są znane mieszkańcom Rosji od dawna. Dostarczane drogą wodną do Rostowa nad Donem, a następnie do Moskwy, Petersburga i innych dużych miast, owoce w XIX wieku były poszukiwane w Imperium Rosyjskim i nazywano je „melonami smirneńskimi” lub „pięknem południa”. Melony doskonale pokonały trudną drogę. Ponadto na początku XX wieku krajowi miłośnicy melonów podjęli udane próby uprawy Assan-bey kassab w Gagrze. Rośliny wydawały owoce tak słodkie, jak ich tureccy przodkowie.
Według zapisków pozostawionych przez podróżników tamtych lat melony z Azji Mniejszej eksportowano w dużych ilościach do Marsylii i innych miast portowych. W Starym Świecie melony uprawiano tylko w szklarniach i były one bardzo rzadkie. Dlatego słodsze i bardziej soczyste niż znane w Europie kantalupyowoce melonów kassab były prawdziwym odkryciem. W oparciu o te gatunki powstała nowa odmiana amerykańskiego melona, łącząca aromat kantalupa, słodycz i soczystość kasabu.