Zdjęcia i opisy gatunków guzmania
Na wyspach Morza Karaibskiego, w krajach Ameryki Południowej i Środkowej, dzięki wieloletniej pracy botaników odkryto i opisano tysiące gatunków dzikich roślin. Guzmania, fot który zachwyca soczystością zieleni i chwytliwymi sułtanami nad rozetami, to rdzenny mieszkaniec tropikalnego regionu. Na wolności występuje około 130 odmian roślin zielnych, różniących się rozmiarem, kształtem i kolorem przylistków otaczających drobne, niepozorne kwiatki.
Zmiana koloru liści w centrum rozety lub szypułki wznoszącej się ponad zieleń jest pewnym znakiem zbliżającego się kwitnienia - kulminacji i końca życia guzmania. Po uschnięciu kwiatów roślina sama umiera, ale to nie powstrzymuje hodowców kwiatów, podbitych pięknem tropikalnego gościa. Niektóre gatunki Guzmania stały się popularnymi roślinami doniczkowymi i są z powodzeniem uprawiane w kulturze doniczkowej.
Dzikie odmiany zdobią południowe otwarte przestrzenie wszystkimi odcieniami czerwieni, pomarańczy i rzadziej żółci. A w sztucznie hodowanych odmianach i mieszańcach gama jest znacznie szersza. Miłośnicy kwiaciarstwa w pomieszczeniach podziwiają, jak sułtani rozwijają się nad rozetami nie tylko w odcieniach czerwieni, ale także fioletu i bzu. Są nawet rośliny z białymi i dwukolorowymi wypustkami.
Guzmania lingulata (Guzmania lingulata)
Podobnie jak wiele bromeliów, trzcina guzmania aktywnie wykorzystuje ujście wody i pożywienia. Kiedy roślina ma zakwitnąć w wieku 2 lat, szersze i krótsze liście nabierają jaskrawego koloru, a w kątach tworzą się nieokreślone kwiaty. W pełni otwarte przylistki tego gatunku guzmania są koloru czerwonego, a same kwiaty są żółte.
Dekoracyjność rośliny utrzymuje się do 15-18 tygodni, następnie usycha cała środkowa część guzmania, a żywotność rośliny trwa nadal dzięki rozwojowi rozet podstawowych.
Obecnie stworzono kilka grup odmian, które jednoczą rośliny:
- o bardziej zwartej niż naturalna formie;
- z jasnym, niezwykłym kolorem przylistków;
- kwitnienie o różnym czasie trwania;
- z liśćmi z naprzemiennymi zielonymi i białymi paskami.
Wśród popularnych odmian oferowanych przez hodowców roślin domowych są Tempo guzmania i Rondo guzmania. Pod takimi nazwami kryją się duże grupy odmian pozyskane na bazie trzciny Guzmania.
Jeśli chcesz uzupełnić swoją kolekcję roślin domowych miniaturową rozetą z czerwono-pomarańczowym sułtanem na górze, kwiaciarnia powinna zwrócić uwagę na Guzmania minor lub Guzmania lingulata var. Mniejszy. Jest to wytrzymała hybryda, która kwitnie od lutego do połowy lata i jest bardzo łatwa w uprawie na wąskich parapetach miejskich. Miniaturowe rośliny należące do grupy odmian Rondo będą oferowane w specjalistycznym sklepie pod nazwą „Guzmania minor Rondo”.
Guzmania trzcina var. lingulata jest większa niż pokazana na zdjęciu Guzmania minor. Ale główną cechą tej rośliny nie jest wielkość, ale piękny różowy odcień przylistków, wznoszących się wysoko ponad zielenią.
Jeśli na ladzie kwiaciarni znajdują się choćby rzędy roślin tropikalnych różniących się jedynie kwiatami sułtanów, kupujący miał świetną okazję do wyboru najlepszego z okazów Mix Guzmania. Pod tą nazwą handlową sprzedawane są mieszańce Guzmania lingulata z żółtymi, bordowymi, szkarłatnymi lub różowymi wypustkami.
Ponieważ na zdjęciu mieszanka guzmania została wyhodowana specjalnie do amatorskiej uprawy kwiatów, rośliny takie są doskonale przystosowane do trzymania w domu. Są bezpretensjonalne i bardzo atrakcyjne.
Guzmania Ostara
Guzmania to plastyczny materiał w rękach doświadczonych hodowców. Dzięki skrzyżowaniu trzciny Guzmania z gatunkiem Guzmania witmackii hodowcy kwiatów mogli podziwiać ciemnoczerwone fontanny ponad rozetami błyszczących zielonych liści. Ta spektakularna roślina otrzymała własną nazwę Ostara Guzmania. Dekoracyjność kultury utrzymuje się przez sześć miesięcy, ale kulturę można wznowić, sadząc małe rozety, które pojawiają się u podstawy okazu rodzicielskiego.
Krwistoczerwona guzmania (Guzmania sanguinea)
Przedstawiona na zdjęciu guzmania wyróżnia się wśród roślin pokrewnych tym, że zmiana odcienia podczas kwitnienia dotyczy nie tylko krótkich przylistków, ale prawie całej rozety. Staje się szkarłatny, purpurowy lub głęboki róż, i dotyczy to zarówno zielonych, jak i barwnych okazów czerwonej guzmania.
W samym środku wylotu widać biało-żółte kwiaty rośliny. Dosłownie unoszą się, ponieważ centralny lejek jest często prawie całkowicie wypełniony wilgocią. W tak niezwykłej formie guzmania utrzymuje się od kwietnia do sierpnia, po czym umiera.
Przedstawiona na zdjęciu guzmania odmiany trójkolorowej to jasna roślina ozdobna. Kultura zawdzięcza swoją nazwę kontrastowemu połączeniu czerwieni, bieli i zieleni na gęstych, soczystych liściach. Żółte kwiaty są ukryte w rdzeniu i są praktycznie niewidoczne.
Mozaika Guzmania (Guzmania musaica)
Guzmania mozaikowa różni się od już opisanych gatunków gęstszym ulistnieniem, na którym wyraźnie widoczne są poprzeczne paski o różnej intensywności.
Kwiatostan pojawia się na wysokiej, pojedynczej szypułce, która wznosi się nad rozetą do 1 metra średnicy. Ten typ guzmania jest mniej zależny od opadów, dobrze zakorzenia się w glebie i otrzymuje z niej składniki odżywcze.
Gusmania Konifera (Guzmania conifera)
Widząc tylko raz kwitnienie, jak na zdjęciu, iglastej guzmania, nie można zapomnieć o tej roślinie. Dzięki czerwono-pomarańczowemu stożkowi w kształcie stożka na szczycie zwartej, wyprostowanej lub nachylonej szypułki, roślinę można zobaczyć z daleka nawet w tropikach Peru i Ekwadoru, gdzie ten spektakularny gatunek występuje w przyrodzie. Kształt kwiatostanu nadał roślinie specyficzną nazwę i zadecydował o jej nieustającej popularności wśród ogrodników.
Jeśli zamierzasz uzupełnić kolekcję konifer guzmania, miłośnik upraw indoor powinien wiedzieć, że jest to jedna z największych odmian uprawianych w domu.
Kwiaty pomarańczowoczerwone, stosunkowo duże jak na rośliny tego rodzaju. Dzikie okazy to duże epifity zamieszkujące gałęzie i pnie drzew. Takie zachowanie wiąże się z potrzebą światła słonecznego i mocy. Ponadto ten typ guzmania nie jest pasożytem. Wszystko, czego potrzebuje, dostaje od opadów atmosferycznych, małych nagromadzeń gleby na gałęziach i powietrza atmosferycznego.
Guzmania monostachia (Guzmania monostachia)
Jeden z najpiękniej kwitnących gatunków guzmania nazywany jest jednym kolcem ze względu na zewnętrzne cechy kwiatostanu tej dużej rośliny epifitycznej. Szypułka, pokryta krótkimi wypustkami, jest zielona w dolnej części, ale zmienia kolor na czerwony lub pomarańczowy u góry. Białe kwiaty są wyraźnie widoczne spod wypustek w kształcie klina. Gęsta rozeta liściowa składa się z wydłużonych zielonych liści, których kolor w dolnych rzędach jest znacznie jaśniejszy niż w środku.
Gdy guzmania kwitnie i zapyla się, jak na zdjęciu, pod zielonymi lub pstrokatymi przylistkami, tworzą się małe czubate skrzynki z owocami.
Guzmania alba z pojedynczym kolcem to zaskakująco wdzięczna roślina o zielonych, monochromatycznych liściach i wysokich kwiatostanach, które zmieniają kolor z zielonego na prawie biały od podstawy do góry. Małe kwiaty pod krótkimi wypustkami są również białe.
Guzmania Nicaraguensis
Średniej wielkości gatunek guzmania jest idealny do trzymania w pomieszczeniach. Roślina ma zwartą rozetę gładkich jasnozielonych liści i wyprostowany kwiatostan w kształcie kolca o jasnym szkarłatnym kolorze. Z tyłu podstawa liści ma brązowy lub fioletowy odcień. Kwiaty cytrynowożółte osadzone są na krótkich ogonkach i są wyraźnie widoczne nad wypustkami. Kwitnienie jest stosunkowo krótkie i występuje w miesiącach wiosennych.