Ciekawa opowieść o wyjątkowej roślinie wilgotnej alokazji tropikalnej
Miłośnicy roślin domowych zainteresowani alocasią mogą napotkać nieoczekiwany problem. Faktem jest, że bardzo trudno będzie wybrać odpowiedni okaz, ponieważ alocasia to nie jedna roślina, ale ogromny rodzaj, łączący prawie osiemdziesiąt niezależnych gatunków.
Cechy i cechy alocasii
To właśnie liście, dzięki którym alocasia porównywana jest do afrykańskich masek, grotów włóczni, ząbkowanych mieczy, uszu słonia, a nawet smoczej skóry, są głównym przedmiotem zainteresowania miłośników roślin domowych.
Jak kwitnie alocasia?
Jeśli zapytamy eksperta od roślin z rodziny aroidów, jak kwitną alocazje, okazuje się, że u większości gatunków kwiatostany są zupełnie nieokreślone.
W ciepłym sezonie, kiedy alocasia zaczyna okres aktywnego wzrostu, z kątów liści pojawiają się szypułki, które początkowo łatwo pomylić z nowym liściem. Ale dopiero szypułka zaczyna się rozwijać i wydłużać, staje się jasne, że na jej końcu znajduje się kwiatostan w postaci ucha, owinięty gęstym okwiatem.
Na jednym uchu znajdują się kwiaty męskie i żeńskie. W zależności od gatunku i odmiany zarówno kwiatostany, jak i narzuty różnią się kolorem i rozmiarem.
Najczęściej rośliny alocasii tworzą białe lub żółtawe kolby, a okwiaty są zabarwione na różne odcienie zieleni. Kwiaty alocasii prawie nie pachną, z wyjątkiem alocasii Odora lub pachnącej, której aromat przypomina zapach lilii.
Ogólna charakterystyka różnych rodzajów alocazji obejmuje zarówno wygląd, jak i strukturę owoców. Jagody pomarańczowe lub czerwone są bardzo małe i nawet największe okazy nie przekraczają 1 centymetra średnicy. Pod cienką skórką w soczystym miąższu znajduje się kilka lekkich, zaokrąglonych nasion.
Jednak takie nasiona nie zawsze nadają się do rozmnażania roślin alocasii.
Faktem jest, że rośliny alocasii uprawiane na parapetach iw szklarniach są często złożonymi lub międzygatunkowymi hybrydami, a ich nasiona są całkowicie sterylne lub nie zachowują właściwości rośliny macierzystej. Dlatego przy hodowli ludzi z odległych tropików łatwiej jest stosować metody wegetatywne, na przykład warstwy korzeni, części łodygi i bulwy potomne.
Bulwiaste kłącza tej niesamowitej rośliny można znaleźć nie tylko w kwiaciarniach, ale także w supermarketach w południowych Chinach, Japonii, Singapurze i innych krajach, w których rośnie alocasia.
Bulwy Alocasia - przysmak dla smakoszy
Chociaż wszystkie części roślin alocasii zawierają szczawian wapnia, który jest toksyczny dla ludzi, bulwy i grube łodygi niektórych gatunków są szeroko stosowane w żywności. Takie odmiany obejmują alocazję wielkokwiatową lub indyjską, która jest szeroko rozpowszechniona w subtropikalnej i tropikalnej strefie Azji, w szczególności w Indiach, Filipinach i Wietnamie.
Jeśli miazga bulwy lub zieleń rośliny alocasia dostanie się na błony śluzowe i skórę osoby w jej surowej postaci, pojawia się silne pieczenie, ból. Oddychanie staje się utrudnione, ból i skurcze utrudniają połykanie.
Ale nawet takie ryzyko nie powstrzymuje miejscowej ludności przed przygotowywaniem pożywnych potraw z korzeni olbrzymiego taro, jak nazywane są duże typy alokazji. Bulwy Alocasia, czasami ważące 400-600 gramów, są bogate w cukry, substancje skrobiowe i witaminy. Jest dobrym źródłem węglowodanów, błonnika i minerałów. Słodkawy, orzechowy smak taro można posmakować dopiero po długiej obróbce cieplnej.
Dziś bulwy alocasii są cennym produktem dietetycznym, z którego wytwarza się mąkę, dodając ją do tradycyjnych wypieków, ciast, napojów, a nawet lodów.
W ojczyźnie alocasii można skosztować duszonych i smażonych bulw, z których przyrządza się zupy i desery.
Możesz zrobić egzotyczne frytki w domu. Aby to zrobić, obrane bulwy pokrojone w cienkie plasterki posypuje się olejem roślinnym, lekko solą i przesyła do piekarnika na 20 minut. W temperaturze 180–200 ° C plastry dobrze się pieczą i stają się chrupiące.
Podczas obróbki i czyszczenia bulw alocasii nie należy zapominać o możliwym uszkodzeniu skóry, dlatego ręce są wstępnie smarowane olejem roślinnym lub pracuj w rękawiczkach.
Popularność bulw wśród smakoszy doprowadziła do tego, że w ich ojczyźnie rośliny alokazji są uprawiane jako roślina rolna.
Rośliny hybrydowe Alocasia dla zapalonej kwiaciarni
Alocasia to nie tylko źródło cennych surowców spożywczych, ale także popularne rośliny domowe. I tutaj ważną rolę odgrywają aktywnie prowadzone prace hodowlane, które pozwalają hodowcom kwiatów uprawiać niespotykane na wolności odmiany i hybrydy.
O osiągniętym sukcesie świadczy tak ciekawy fakt dotyczący alokazji, jak przyznanie specjalnej nagrody od Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego Wielkiej Brytanii twórcom słynnej alocasia Amazonica, która jest hybrydą międzygatunkową.
W ciągu dziesięcioleci, które minęły od połowy ubiegłego wieku, hodowcy poczynili znaczący postęp, a do dyspozycji hodowców kwiatów pojawiły się rośliny alocazji, łączące w sobie oznaki pozornie odmiennych odmian i gatunków.
Wyłącznie dzięki staraniom naukowców hodowcy kwiatów uzyskali hybrydowy gatunek Alocasia cupredora, pochodzący ze skrzyżowania roślin alocasia odora i Alocasia cuprea. Hybryda, zwana „ciemnopurpurową tarczą” lub „bordową tarczą”, zachowała kolor liści charakterystyczny dla alocazji miedzi, ale rozmiar i struktura rośliny bardziej przypominają gatunki odora.
Rośliny alocasia portora są dobrze znane hodowcom pod handlową nazwą portodora. Gatunek hybrydowy uzyskany ze skrzyżowania Alocasia odora i Alocasia portei.
Ponadto, oprócz niesamowicie pięknych zielonych roślin, hodowcom udało się wyhodować okazy z bordowymi żyłkami i łodygami liści.
Wystarczająco wdzięczne rośliny odmiany alocasia „Giant Zebra” uzyskuje się z pary rodzicielskiej Alocasia macrorrhizos i Alocasia zebrine. Jednocześnie do krzyżowania hodowcy zabrali największą z istniejących odmian alocazji indyjskiej. To alocasia Borneo Giant, której liście przekraczają 120 cm długości.
Na Borneo, gdzie rośnie alocasia tej olbrzymiej odmiany, rośliny są atrakcją turystyczną i gromadzą wokół siebie wielu turystów.
Z pary rodzicielskiej, nowa roślina odmiany alocasia „Giant Zebra” otrzymała pstrokate ogonki z lekko rozmytym ciemnym wzorem i spiczastymi liśćmi, jak u alocasia zebra. Ogólnie odmiana jest dość duża i świetnie wygląda w przestronnych pomieszczeniach i szklarniach.
Chociaż powyżej opisano dość duże gatunki i odmiany, hodowcy kwiatów cieszą się dużym zainteresowaniem miniaturową alokazją nadającą się do uprawy w domu.
Wyjątkowość roślin alocasia microdora polega na tym, że jest to najmniejszy egzemplarz na świecie. Godna rekordu Guinnessa hybryda nie jest jeszcze dostępna w kwiaciarniach, ale naukowcy mają nadzieję, że gatunek wkrótce ustabilizuje się i stanie się komercyjny.
Alocasia sanderidora to skrzyżowanie roślin o zapachu alocasia Sanderiana "Nobilis" i alocasia.Potomkowie znanych gatunków zachowali liście w kształcie strzały, ale ich kolor stał się bardziej miękki. Ogonki mają brązowawy odcień i rozmiar w porównaniu z alocasia odorazmniejszyła się znacznie.
Pokazana na zdjęciu alocasia marokańska stała się już dostępna dla hodowców kwiatów i zajmuje godne miejsca w domowych kolekcjach. Ta alocasia najlepiej rośnie w ciepłym, wilgotnym powietrzu. Kultura wymaga krótkiego okresu spoczynku zimowego, kiedy roślina prawie nie jest podlewana i trzymana w ciemności. Latem nie można obejść się bez częstego podlewania, światła i odżywiania.
Efektowne rośliny Purple Cloak lub Purple Cloak alocasia princeps wyróżniają się ciemnymi trójkątnymi liśćmi z fioletowym grzbietem i lekko falistą krawędzią.
Wysokość rośliny wynosi 50–80 cm, dlatego w pomieszczeniu, w którym rośnie alocasia tego gatunku, roślina poszukuje miejsca oświetlonego, chronionego przed gorącymi promieniami.
Roślina alocasia, nazwana na cześć słynnego miłośnika kultury i twórcy wielu gatunków mieszańców, Briana Ulyamsa, jest skrzyżowaniem Alocasia macrorrhiza i Alocasia Amazonica. Hybryda alocasia Williams Hybrid jest dość odporna na zimno, wytrzymała i mocna. Znajdzie miejsce zarówno w przestronnych pomieszczeniach, jak iw oranżerii szklarniowej.
Liście w kształcie afrykańskiej maski mają ciemnozielony kolor, faliste brzegi i jasne smugi, które się wyróżniają. Tył nowej hybrydy zachował liliowy odcień, ale rozmiar rośliny jest większy niż w przypadku alocasia amazonica.
Jest to alocasia infernalis odmiany "Kapit", uznawana za najciemniejszą w swoim rodzaju wśród roślin domowych. Liście rośliny są tarczycowe, a metaliczny połysk przypomina gatunki cuprea i clypeolata, ale wyróżnia się grubym fioletowo-czarnym odcieniem, który utrzymuje się również w częściach ogonków.
Wiele małych gatunków alocasia, takich jak ta roślina Kapit, preferuje luźną, strukturalną glebę, do której można dodać perlit lub posiekaną korę.
Alokazia Maharani Variegata to perła każdej kolekcji roślin tropikalnych! Liście tego gatunku są nie tylko bardzo grube, uporządkowane i mają niezwykłą skórzastą teksturę, ale hodowcom udało się ustalić mutację, która doprowadziła do powstania jasnych plam na roślinach alocasii.
Liście tej rośliny alokazji najbardziej przypominają płaszczki, dlatego odmianę nazwano "Stingray". Naturalna mutacja, która pojawiła się w przyrodzie, została zauważona i naprawiona przez hodowców. W rezultacie hodowcy otrzymali wyjątkową odmianę o zielonych liściach ogoniastych, skutecznie zebranych wzdłuż żyły centralnej.
Wszędzie tam, gdzie rośnie alocasia, na wolności lub w mieszkaniu w mieście, rośliny te potrzebują dużo wilgoci, ciepła i przyćmionego, ale długotrwałego oświetlenia. W swojej ojczyźnie rośliny alokazji często zasiedlają brzegi zbiorników, na wilgotnych nizinach i na kredowych zboczach, gdzie po deszczach spływają strumienie wody.
Jednocześnie nie zapominaj, że stagnacja wilgoci jest szkodliwa dla korzeni, a tylko utrzymując równowagę i kompetentnie dbając o tropikalnego mieszkańca, możesz długo podziwiać zdrowie i piękno rośliny alocasia.