Główne rodzaje gleb i ich cechy szczegółowo

Rośliny wytwarzają materię organiczną, łącząc dwutlenek węgla, składniki odżywcze i wodę z gleby. Rodzaje gleb i ich charakterystyka wskazują, że intensywność wzrostu, rozwoju i produktywności uprawianych roślin uprawnych zależy od składu gruntu ogrodowego. Miliony bakterii aktywnie uczestniczą w przetwarzaniu cząstek organicznych i mineralnych, zapewniając tym samym pełne funkcjonowanie tego złożonego systemu biologicznego. Dlatego rasy glebowe decydują o tym, jakie odmiany, techniki rolnicze i nawozy wybierze rolnik.

Rodzaje gleb i ich charakterystyka pod względem składu mechanicznego

Rolnicy wkładają całą swoją siłę i zasoby w ogród, aby zbierać obfite plony. Jednak ze względu na słabe właściwości gleby uzyskuje się tylko rozczarowanie. Wiedząc wszystko o każdym rodzaju gleby, ogrodnik dostrzeże mocne i słabe strony letniego domku. Ponadto rolnik wybierze najbardziej optymalną opcję dla określonego rodzaju kultury. Ponadto zrozumie, które podłoże nadaje się do ogrodu, a które do uprawy w szklarni.

Piaskowiec

Ze względu na dużą zawartość piasku (80%) gleby piaszczyste zaliczane są do gleb lekkich. Dobra luźność i sypkość zapewniają doskonałe napowietrzenie, jak również rozgrzewkę. Ziemia szybko wchłania wilgoć i składniki odżywcze. Jednocześnie jest to wada, ponieważ użyteczne elementy nie są zatrzymywane w systemie korzeniowym roślin i opadają w dolne warstwy.

Żyzność takich terenów zwiększa się poprzez wprowadzanie:

• torf;
• humus;
• glina;
• posiłek wiertniczy.

Piaskowce mają wyjątkowe właściwości drenujące. Doskonale filtrują wodę, dzięki czemu rośliny otrzymują wilgoć bez zanieczyszczeń.

Na każdy metr kwadratowy dodaj maksymalnie 2 wiadra z podanymi kompozycjami. Ponadto z powodzeniem stosuje się ściółkowanie ogrodu i osadzanie w ziemi. siderates... W innych przypadkach na głębokości 30 cm tworzy się żyzna warstwa poprzez ułożenie glinianej „poduszki” (6 cm).

Niemniej jednak piaskowce rosną idealnie:

• drzewa owocowe;
• Truskawka;
• marchewka;
• melony;
• łuk;
• porzeczka.

Łubin nadaje się jako zielony nawóz na gleby piaszczyste.

Ten rodzaj gleby jest również polecany do uprawy ziemniaków, grochu, buraków, pomidorów i kapusty, ale tylko pod warunkiem regularnego nawożenia. Roczne zużycie kompostu / obornika wynosi 4 kg / m² z dodatkiem wapna (400 g). Podczas obróbki wiosennej głębokość zakotwienia wynosi 15 cm, jesienią - 20-25 cm.

Glina piaszczysta

Piaskowce są spokrewnione z glebami piaszczystymi, które również charakteryzują się lekkością, luźnością, przepuszczalnością wilgoci i powietrza. Zawierają jednak wyższy procent gliny (do 20%). Zdjęcie gleby piaszczysto-gliniastej pokazuje, że znacznie lepiej zatrzymuje się w niej nawozy organiczne i mineralne, a także woda.

Z tego powodu rośnie na nim wiele rodzajów upraw ogrodniczych, ale przede wszystkim:

• wczesne i kalafiorowe;
• sałatki;
• seler;
• pomidory;
• ogórki.

Lekkie podłoże szybko nagrzewa się przez słońce, dzięki czemu jest w stanie długo zatrzymać ciepło.

Piaszczysta glina jest nadawana lepkości za pomocą torfu i materii organicznej. To właśnie kompost / humus jest ważnym suplementem zwiększającym płodność. Pamiętaj, aby podczas sadzenia dodać popiół drzewny (w każdym dołku). Wraz z nim dodaje się mieszankę gliny w proporcji 25 kg / m².

Ił

To najczęstszy rodzaj gleby.Zawiera do 30% gliny i 20% piasku. Zgodnie ze swoimi właściwościami ustępuje tylko czarnej glebie. Ziemię charakteryzuje wyjątkowa mikroflora. Dzięki odpowiedniej przepuszczalności powietrza i wilgoci w podłożu w całości zachodzą procesy rozkładu i gnicia. Gleby gliniaste są idealne do uprawy wszystkich roślin uprawnych.

Jak rozpoznać glinę? Z wilgotnej ziemi formuje się „rolka” i łączy się w pierścień. Jeśli pęknie w fałdzie, jest to jedna z najbardziej żyznych gleb.

Glinka

Gleba ciężka zawiera do 50% gliny i skał osadowych (muł i inne składniki). Dlatego powoli pochłania wilgoć, powietrze i ciepło. Podczas opadów atmosferycznych na powierzchni tworzy się stagnacja wody. Z tego powodu rośliny rozwijają się późno. Takie obszary są problematyczne w obróbce, ponieważ mokre podłoże przykleja się do instrumentów, a po wyschnięciu ma dużą gęstość i twardość.

Szczegółowa charakterystyka gleby gliniastej pomoże dokładnie ją określić:

• gruba grudkowata struktura;
• Wysoka lepkość;
• niska przepustowość.

Ziemniaki, buraki, topinambur i groszek uprawiane są na ciężkich glebach. Berberys, kalina, głóg, porzeczka i gruszka świetnie czują się w takiej krainie.

Standardowo korund wzbogacony jest grubym piaskiem (40 kg / m²) lub popiołem, torfem, wapnem. Aktywność mikroflory zwiększa się za pomocą kompostu ziołowego lub zgniłego obornika.

Limonka

W zależności od składu występują również gleby wapienne. Znane są z dużej zawartości węglanu wapnia (wapno lub kreda). Te słabo zasadowe podłoża szybko nagrzewają się i ostatecznie wysychają, co prowadzi do zubożenia uprawianych roślin. Z powodu niedoboru żelaza i wapnia liście roślin żółkną, a wzrost spowalnia.

Podczas przetwarzania gleby wapiennej łóżka są poluzowane i podlewane tak często, jak to możliwe. Wprowadzane są również mineralne nawozy potasowe i materia organiczna, która zakwasza glebę.

Torfowiska

Literatura techniczna podaje następujący opis gleby torfowej. Podłoże doskonale zachowuje nawozy mineralne, mimo że zawiera minimalną ilość składników odżywczych. Bagnista gleba jest łatwa w uprawie.

Wśród wad torfowisk są:

• wysoka kwasowość;
• słabe ogrzewanie powierzchni;
• zdolność nasiąkania wodą.

Torf jest idealny do uprawy krzewów: porzeczek, agrestu i jarzębiny. Truskawki dobrze reagują na takie preparaty.

Aby zwiększyć żyzne właściwości, dodaje się piasek razem z mączką gliniastą. Poprzez dodanie obornika, kompostu lub dodatków mikrobiologicznych właściwości gleby ulegają również znacznej poprawie. W tej „modernizacji” ważną rolę odgrywają nawozy potasowo-fosforowe.

W przypadku sadzenia drzew owocowych na torfowiskach należy zastosować przygotowaną mieszankę gleby lub zastosować technologię rabat / pagórków luzem (wysokość do 1 m).

Rodzaje gleb i ich charakterystyka pod względem składu organicznego

Jak już wspomniano, rodzaje gleb i ich cechy mają skład organiczny. Ze względu na złożony kompleks związków chemicznych rośliny otrzymują wystarczającą ilość składników odżywczych. Dlatego plon upraw zależy od nasycenia gleby próchnicą, roślinnością, a także resztkami mikrofauny.

Czarnozemy

Odpowiadając na pytanie ogrodników, które gleby są szczególnie bogate w próchnicę, zawsze nazywają to czarną ziemią. Jej płodność wynika z wysokiej zawartości próchnicy (4-10%), a także składników mineralnych.

Obejmuje:

• wapń (70%);
• fosfor;
• magnez (20%);
• amoniak;
• kwasy humusowe (15%);
• związki fosforu.

Główne podgatunki czarnoziemu to kwaśne, obojętne i zasadowe. W zależności od stopnia zasolenia istnieją typy pospolite, węglanowe i solonetzyczne.

Ziarnisto-grudkowata struktura umożliwia glebie zatrzymywanie wilgoci w przestrzeni korzeniowej.Doskonała luźność zapewnia właściwą cyrkulację tlenu. Między innymi w głębokich warstwach ziemi nieustannie zachodzą złożone reakcje chemiczne, które dostarczają ciepło mikroflorze. Nadaje się do uprawy wszystkich roślin uprawnych.

Czarnoziem jest określany przez odważny czarny odcisk, który pozostaje po dociśnięciu podłoża w dłoni. W dotyku jest tłusty z oleistym połyskiem.

Podobnie jak inne gleby, czarnoziem jest podatny na zubożenie, zwłaszcza przy ciągłym użytkowaniu. W takim przypadku nawozy organiczne (humus, popiół, kompost) należy stosować co 2-3 lata. Jednocześnie zaleca coroczne wysiewanie nawozów zielonych na miejscu.

Serozem

Główną różnicą między tymi glebami jest ich luźna struktura i jasny kolor. Wyższy poziom ma wysoki poziom aktywności biologicznej. Tylko 1 kg ziemi zawiera około 10 miliardów jednokomórkowych mikroorganizmów (bakterie, zarodniki, promieniowce). Szczególnie na szarej glebie jest dużo glonów.

Również w składzie jest:

• humus (120-170 mm);
• darń;
• związki węglanowo-iluwialne;
• zakurzone gliniaste kompozycje;
• gips i łatwo rozpuszczalne sole;
• złoża potasu i fosforu;
• substancje azotowe.

Aby poprawić właściwości jakościowe gleby, stosuje się system płodozmianu lucerny i bawełny. Regularnie wprowadzane są również kompleksy mineralne i organiczne.

Gleby szare są używane do uprawy roślin takich jak bawełna, pszenica, ryż, kukurydza, buraki i melony. W procesie przeróbki gleb szarych zaleca się obfite i wysokiej jakości nawadnianie grządek. Takie procedury są stosowane, aby zapobiec zasoleniu gruntów. Ponadto rolnicy zalecają utworzenie wystarczająco głębokiej warstwy uprawnej.

brązowy

Ta różnorodność będzie odpowiedzią na pytanie, jaki rodzaj gleby nadal istnieje w przyrodzie. Zasadniczo są to gleby leśne, które mogą występować w postaci gliny, gliny piaszczystej lub piasku.

Skład gleby powstaje podczas rozkładu ściółki liściastej:

• dęby;
• buki;
• jesiony;
• cedry;
• drzewa iglaste (świerk, jodła);
• klony.

Te obszary międzygórskie są bogate w związki organiczne i mineralne. Gleby brunatne są nasycone próchnicą (od 16%) i są bogate w kwasy fulwowe. Zwykle indeks kwasowości takich substratów waha się od lekko kwaśnego do kwaśnego. W procesie reakcji biochemicznych powstaje warstwa gliny. Jednak są ubogie w substancje muliste.

Zwiększenie płodności odbywa się za pomocą:

• nawadnianie;
• zmniejszenie stopnia zasolenia;
• regulacja erozji wietrznej.

Grunty brunatne stanowią doskonałą bazę do uprawy przemysłowej, owoców, melonów, zbóż i warzyw.

To tylko niektóre rodzaje gleb i ich właściwości. Istnieją również inne klasyfikacje gleb: tundra, bielicowa, łąkowa, szara, solonecka i czarnuszka. Odmiany poziomów glebowych są klasyfikowane w zależności od przynależności terytorialnej kraju.

Czynniki glebowe różnych typów - wideo