Kışa dayanıklı kayısı Kichiginsky: çeşitli açıklama, dikim ve bakım

Bahçe ağaçlarının çeşitliliği arasında kayısıyı vurgulamakta fayda var - kokulu sulu meyveleri hem yetişkinler hem de çocuklar tarafından uzun zamandır seviliyor. Sıcaklığı sevdiği için bu meyvenin tüm iklim bölgelerinde yetişmediği bilinmektedir. Bununla birlikte, 90'ların sonunda, Chelyabinsk Bahçe Bitkileri Enstitüsü'nden (yani Pankratova ve Mulloyanov) bilim adamları yeni bir kayısı türü geliştirdiler - çeşitliliğin açıklamasına göre kışa dayanıklılığı artıran Kichiginsky. Bu çeşit, Sibirya ve Mançurya kayısı türlerinin seleksiyonu sonucunda elde edilmiştir.

Çeşitliliğin özellikleri

Kayısı Kichiginsky, orta boy meyve ağaçlarına aittir. Genç bir fide oldukça hızlı büyür ve kısa sürede çok kalınlaşmamış olmasına rağmen çoktan güzel bir tacı vardır. Kayısı sürgünleri düz, koyu kırmızı renklidir. Orta büyüklükteki yapraklar koyu yeşil renkli ve yuvarlaktır.

Kayısı çeşidi Kichiginsky, ekimin beşinci yılından itibaren meyve vermeye başlar. Çiçeklenme sırasında (Mayıs ayı başlarında), dallar tam anlamıyla küçük pembe çiçek salkımları ile kaplanır ve gelecekte, meyvelerin bolluğu nedeniyle yeşillik pratik olarak görünmezdir. Meyvelerin kendileri yuvarlaktır, ortalama ağırlığı yaklaşık 13 gr.Kısısının eti tatlı ve ekşidir, kabuğu ince ve acı değildir. Küçük çukur, etten iyi bir şekilde ayrılır ve bu çeşidi koruma amaçlı kullanım için ideal hale getirir.

Meyve olgunlaşması açısından, tarif edilen kayısı çeşidi Kichiginsky orta-geç tipe aittir - hasat yaz sonunda (Ağustos ayının ilk yarısı) hasat edilir. Çok verimli bir çeşittir, bir ergin genç ağaçtan özenle 15 kg'a kadar meyve hasadı yapılabilir.

Çeşitliliğin özellikleri: avantajları ve dezavantajları

Bu çeşitliliğin temel avantajları şunlardır:

• Moskova bölgesi bölgelerinde kayısı Kichiginsky'nin popüler olduğu için artan kışa dayanıklılık;
• Yüksek verimlilik;
• taşınabilirlik.

Çeşitliliğin böyle bir dezavantajı yoktur, kaydedilebilecek tek şey meyvelerin küçük olmasıdır.

Çeşitlilik kendi kendine verimlidir, bu yüzden onu tek başına dikmemelisin. Onun için en iyi tozlayıcılar, erken Pikantny kayısı ve Chelyabinsk çeşitleri olacak.

Kichiginsky kayısı ekimi ve bakımı ile ilgili tavsiyelere bağlı olarak, birkaç yıl içinde sağlıklı bir meyve bahçesine sahip olmak oldukça mümkündür.

Kayısı ekim teknolojisi

Bir kayısı bahçesi döşemek için bir yer seçerken, fideler için iyi aydınlatılmış bir alanı vurgulamakta fayda var, düz bir zeminde olması veya hafif bir eğime sahip olması arzu edilir. Kayısı taslaklara karşı çok hassastır, bu nedenle onu bir barınağın yakınına, örneğin çiftlik binalarına daha yakın bir yere dikmek daha iyidir.

Ağacı verticilliosis'e yakalanma riskine sokmamak için, daha önce patlıcangiller, çilek ve tütün yetiştirilen alana dikmemelisiniz.

Kayısı dikmek en iyisidir ilkbaharın başında, ancak ilkbahar ekimine de izin verilir. İniş çukuru önceden hazırlanmalıdır:

• ilkbahar ekimi için - sonbahardan itibaren;
• sonbahar dikimi için - 2 hafta içinde.

Daha önce 1 metrekare için aşağıdaki oranlarda gübreler ekledikten sonra seçilen alandaki toprağı kazın. m.:

• gübre (10 kg);
• süperfosfat (60 g);
• potasyum tuzu (35 g).

Kayısının yetişeceği toprak kumlu ise turba ile birlikte organik madde ilave edip mineral preparatlar ile gübreleyin.Asitli toprağın kireçlenmesi gerekir ve eğer saha killi toprakta ise nehir kumu ve talaş ekleyin.

Çok sayıda fide dikerken, aralarındaki mesafe en az 3 metre ve koridorlarda - en az 5 metre olmalıdır.

Dikim deliğine bir drenaj tabakası döşemek zorunludur - kök sisteminin çürümesini önleyecektir. Drenaj olarak kaba çakıl veya kırık tuğla kullanılabilir.

Dikilen fideleri iyice sulayın ve nemin hızlı buharlaşmasını önlemek için ağaç gövdesi dairesini malçlayın.

Aşağıda Kichiginsky kayısı çeşidinin fotoğrafları bulunmaktadır:

Fidelerin daha fazla bakımı

Dikili kayısıların bakımı şunları içerir:

1. Düzenli sulama. Özellikle kuru yaz aylarında genç sürgünlerin büyüme ve meyvelerin olgunlaşma dönemlerinde toprağın tamamen kurumasına izin vermeyecek şekilde kayısı sulanmalıdır. Sonbaharda ağacın böyle bir rejime ihtiyacı yoktur.
2. Üst giyim. Fidenin yaşamının ikinci yılından itibaren ek gübreleme yapılabilir ve onları gövde çemberlerine getirebilir. İlkbaharda (tomurcuklar açıldığında), genç ağaçların altına mineral gübreler uygulayın (en fazla 8 g amonyum nitrat veya üre). Haziran ayında üst pansumanı tekrarlayın. Mineral gübreler yerine organik gübreler kullanabilirsiniz (mullein 1:20 infüzyonu veya kuş pisliği 1:10).
3. Budama. Fidanlar gerekirse (kuru sürgünler varsa) budanmalı ve kase şeklinde bir taç oluşturmalıdır. Sap akışı başlayana kadar Mart ayında yapılacak çalışma.
4. Kışa hazırlık. Sonbaharın sonlarında, genç kayısıları haşerelerden korumak için sazlarla bağlayın. Güneş yanığını önlemek için kireç harcı ile badana yapın.

Yukarıda açıklanan kayısı çeşidi Kichiginsky, bahçıvanların en yüksek gereksinimlerini bile tam olarak karşılayacaktır. Sonuçta, ülkenin kuzey bölgelerinde büyümek için en iyi seçeneklerden biridir. Çeşitlilik, soğuk kışları çok iyi tolere eder ve büyük bir hasat verir ve bunlar meyve ağaçlarının sahip olması gereken en önemli özelliklerdir ve bununla tartışamazsınız.

Chelyabinsk seçiminin kayısıları hakkında video