Bir bahçede yoshta nasıl yetiştirilir: üreme, dikim ve bakım özellikleri
Yoshta, geçen yüzyılın 80'lerinde bir Alman amatör yetiştiricisi tarafından yetiştirilen bektaşi üzümü ve siyah kuş üzümü melezidir. Yoshta bahçede büyürse, bu muhteşem bitkinin sahibi için dikim ve bakım, üreme ve yetiştirme zor değildir.
Bu, bir buçuk metre yüksekliğe ve iki metreye kadar taç çapına kadar çok yıllık zarif bir çalıdır. Adını Alman dilinin iki kelimesinden almıştır: Johannisbeere ve Stachelbeere, yani kuş üzümü ve bektaşi üzümü.
Açıklama
Meyveleri büyük, koyu mor, neredeyse siyah renktedir, tadı ekşidir, hem kuş üzümü aromasına hem de Bektaşi üzümü... Bir çalıdan 5 kg çilek elde edebilirsiniz. Meyveler düzensiz bir şekilde olgunlaşır, bu nedenle mahsul Temmuz ayından dona kadar hasat edilebilir.
Olgunlaşmanın başlangıcında, meyveler sert ve gevrektir, tamamen olgunlaştıklarında tatlı ve ekşi bir tat ve hindistan cevizi aromasıyla sulu hale gelirler. Çok yoğun bir deri ile kaplıdır. Meyveler parçalanmaz, saplara sıkıca tutturulur.
Çalı, çeşitli yaşlarda 15-20 büyük, güçlü sürgünden oluşur. Köklerin derinliği 40 cm'ye kadardır İlkbaharda bitki güzel parlak çiçeklerle kaplıdır. Mayıs ayında çiçek açar, bazen tekrar Eylül ayında.
Bektaşi üzümü aksine dikeni yoktur, kuş üzümü için güçlü bir aroma özelliği yoktur. Bitkinin iddiasızlığı nedeniyle yoshta'nın büyümesi ve bakımı zor değildir. Soğuk havaya ve zararlılara dayanıklıdır. Meyve vermenin başlangıcı, ekimden sonraki ikinci yıldır. Maksimum verim 3-4 yılda elde edilir.
Yoshta'nın en popüler çeşitleri: Triton, Odzhebin, Rudkis, Titania, Black Silvergiters, Rus çeşitlerinden - Zvyagintseva'nın bir melezi.
İyileştirici özelliklere sahiptir. Gastrointestinal sistem hastalıkları için, kan dolaşımını iyileştirmek, radyoaktif maddeleri ve ağır metalleri uzaklaştırmak için kullanılırlar. Meyveler C, P vitaminleri, antosiyaninler bakımından zengindir. C vitamini kuş üzümü ile karşılaştırıldığında biraz daha düşüktür.
Hastalıklara ve zararlılara karşı dayanıklıdır, iyi aydınlatılmış güneşli alanlarda daha iyi yetişmesine ve meyve vermesine rağmen güneş ışığının olmamasını iyi tolere eder.
Yoshta'nın çoğaltılması
Yoshta'nın dikiminden sonra çoğaltılması ve bakımı, düzenli ve titizlik gerektirir, ancak bunu yapmak için çok fazla çaba gerekmemektedir. Yoshta, bahçecilikte bilinen tüm yöntemlerle çoğaltılabilir:
- Sonbahar kesimleri. En popüler yol. Bu yılın genç havlayan sürgünleri sonbaharda budanmalıdır. Bu sürgünleri 15-20 cm uzunluğunda küçük parçalar halinde kesin ve her sürgünün üzerine 4-5 tomurcuk bırakın. Yerde bitki, yüzeyde 2 tomurcuk bırak.
- Yaz kesimleri. Yeşil dalları 15 cm uzunluğa kadar kesin ve ilk ikisi hariç tüm yaprakları çıkarın. Sürgünlerde, her bir tomurcuğun üzerinde uzunlamasına bir kesi yapın. Bir filmin altına hafif bir açıyla dikin, periyodik olarak gevşetin ve sulayın.
Yoshta bakımı, kesimlerle çoğaltma sırasında dikim çok fazla çaba gerektirmez, bu yöntem deneyimsiz bahçıvanlar arasında bile yaygındır.Bu nedenle, bu bitkinin en çok tercih edilen çoğaltma yöntemi olarak kesimler düşünülebilir. - Çalıları bölerek. İlkbahar veya sonbaharda üretilir. Aşırı büyümüş kökleri kesmek, çalıları birkaç parçaya bölmek, kesimleri bahçe ziftiyle işlemek ve çalının her bir parçasını yeni bir yere dikmek gerekir.
- Tohumlar. Bu yöntem nadiren kullanılır, genellikle yeni bir yoshta çeşidi almanız gerektiğinde. Tohumlar ıslak, önceden buharda pişirilmiş kumla karıştırılır ve ardından serin bir yere yerleştirilir. Kumu periyodik olarak nemlendirmek gerekir.
- Katmanlar. Çalı etrafındaki toprağı bolca kazın, bol su verin, çalının ortasından farklı yönlerde zeminde oluklar açın, ardından dıştaki genç sürgünleri yere doğru bükün, parantezlerle sabitleyin ve üzerine serpin. Bir yılda bağımsız köklü çalıları nakledin.
Tohumlar ilkbahardan önce filizlenirse, bahara kadar pencere kenarındaki saksılara veya kar yığınına ekilmelidir. İlkbaharda fideler sertleştirilerek toprağa ekilir.
Yoshta: dikim ve bakım
Yoshta, ayrı çalılarda veya civcivlerde yetiştirilir. Bahçıvanlar arasında yoshta'nın iyi geliştiği ve sadece bektaşi üzümlerinin yakınında meyve verdiğine dair bir görüş var. siyah frenk üzümübu nedenle genellikle bektaşi üzümü üzerine aşılanır veya altın kuş üzümü veya kuş üzümü ve bektaşi stoku olarak kullanılır.
Yoshta'yı sonbaharda nakletmek en iyisidir: Eylül sonu veya Ekim başında. Çalı, sonbaharda donmadan önce kök salmalı, besinleri biriktirmeli ve kök sistemini oluşturmalıdır.
Bahçıvanlar için ilkbaharda yoshta dikimi daha az tercih edilir. İlkbaharda hava sıcaklığı hızla yükselir, bu da topraktan kurumasına neden olur. Ve yoshta nemi sever. İlkbaharda ekildiğinde, çelikler sonbaharda iyice köklenir ve bir sonraki yıl ilk hasadı verir.
Bitki tek bir yerde 18 yıla kadar meyve verir. O zaman başka bir yere nakletmen gerekecek.
Nasıl ekilir
Yoshta yetiştirmek güneşli, ferah bir yer gerektirir: zamanla çalı güçlü bir şekilde büyür. 1.5 metre mesafeye üst üste dikmeniz gerekir, sıralar arasında 2 metre bırakmanız önerilir.
Genellikle çitlerde kullanılır. Bunu yapmak için genç sürgünlerin birbirine yakın mesafeye dikilmesi gerekir. Diğer dikimleri gölgelememek için bitkinin arsanın ortasına yerleştirilmesi tavsiye edilmez.
Joshta rüzgarlardan ve cereyandan korkmaz. Kumlu topraklarda ve turba bataklıklarında zayıf büyür. Tınlı yerleri tercih ediyor.
İlkbaharda yoshta'nın nasıl dikileceğini bilmeniz gerekir, çünkü bu, fide seçimine özel dikkat gerektirecektir. Dikim malzemesi kaliteli ve güçlü bir kök sistemine sahip olmalıdır.
Kuru veya çürümüş alanlar kaldırılmalıdır. Dikimden önce suya veya zayıf bir potasyum permanganat çözeltisine yerleştirin. Fideler genç, yumuşak, elastik bir kabuk ve güçlü bir kök sistemine sahip olmalıdır.
Toprak hazırlığı
Köklerin düzleştirilmiş bir duruma getirilebilmesi için 50-60 cm'lik bir delik açılmalıdır. Çukuru doldurmak için aşağıdaki karışımı hazırlayın: 2-3 kova çürümüş kompost için 350 g kireç, 80 g alın süperfosfat ve yarım litrelik kül tenekesi.
Yoshta aşağıdaki sırayla ekilir:
- Hazırlanan kompost ve gübre karışımının üçte birini çukura dökün.
- Bir kova su dökün.
- Deliğe düzleştirilmiş kökleri olan bir fide yerleştirin.
- Kalan karışımla örtün.
- Toprağı ve suyu hafifçe bastırın.
- Kalın bir malç tabakasıyla örtün.
Dikimden hemen önce her bir çalı su ve toprak karışımına daldırılmalı, kazılmadan önce köklerin sıkı bir şekilde oturması sağlanmalıdır.
Dikimden sonra sapları kesmek, her birine 2-3 tomurcuk bırakmak zorunludur.
Fide alırken sürgünlerin sağlamlığına ve yüksekliğine değil, kök sisteminin kalitesine dikkat etmelisiniz. Taze ve nemli olmalı. Kuru ve çatlamış kökleri olan bir bitki daha az kök alır.
Kabuk pürüzsüz ve taze olmalıdır. Küçük bir kabuk parçasını sıkıştırabilirsiniz.Bitkinin yeşil dokusu açığa çıkarsa fide taze ve canlıdır. Böyle bir bitki çabuk köklenir ve iyi meyve verir.
Hemen bir fide dikmek imkansızsa, gölgede kazılabilir. Kazılan deliğe eğimli bir şekilde bir bitki yerleştirilir, kökleri ve sürgünlerin yarısı toprakla kaplanır. Bu formda bir aya kadar saklayabilirsiniz.
Yoshta: bakım ve uygulama
Yoshta nemi seven bir çalıdır, bu nedenle nemi ve besin maddelerini korumak için çalıların yakınındaki toprağın kompostla malçlanması önerilir. Norm, 1 çalı başına 2 kova çürümüş komposttur.
Bir sonraki önemli adım kırpmaktır. Yoshta, bir çalı oluşturmak için özel budama gerektirmez: sadece kurutulmuş veya donmuş sürgünler kesilmelidir. İlkbaharda sıhhi budama yapılır.
Yoshta sürekli beslenmeyi gerektirir: Yaz aylarında, 1 m'ye 30 g süperfosfat ilavesiyle 5 kg organik gübre uygulanır.2... Sonbaharda bu karışıma 20 gr kalsiyum sülfit ekleyin.
Yaz başında, mullein 1: 5, kuş pisliği 2:20 çözeltisi içeren su veya Agrolife gibi herhangi bir mineral gübre uygulayın. 4. yıldan itibaren gübre dozu iki katına çıkarılmalıdır. Sonbaharda, her bir kovanın altına yarım litrelik bir kavanoz odun külü çözeltisi dökün.
Kuş üzümü ve bektaşi üzümü etkileyen zararlılara ve hastalıklara karşı dayanıklıdır: antraknoz, külleme.
Göreceli gençliğine rağmen, Yoshta birçok Rus bahçıvana aşık olmayı başardı. Alışılmadık derecede güzel bir görünüm, lezzetli ve iyileştirici meyveler, iddiasızlık ve dayanıklılık, bu dut çalılarını birçok insan için çekici kılar.