Açık alanda bir zambak dikimi ve bakımı: tavsiyeler ve tavsiyeler

Zambaklar, renkli ve uzun ömürlü çiçekleri için bahçıvanlar tarafından sevilen çiçeklerdir. Açık alanda bir zambak dikmek ve bakımı özellikle zor değildir. Çiçekler sadece Avrupa'da, Asya'da değil, aynı zamanda Kuzey Amerika'da da başarıyla yetiştirilmektedir. "Zambak" kelimesi Galya dilini ifade eder. Orijinal versiyonda "li-li" gibi geliyordu ve "kar beyazı" anlamına geliyordu. Aslında bu çiçeklerin en narin ve en açıktan en karanlığa ve en yoğun olana kadar birçok farklı tonu vardır.

Biyolojik karakteristik

Lily (Lilium), zambak ailesine ait çok yıllık bir bitkidir. Bu çiçekli kültürün gövdeleri düz ve uzundur. Bazı çeşitler 1,5 m veya daha fazla büyür.

Bitkinin çiçeklenme, genellikle kompakt, bazen dallı bir fırça şeklindedir. Şekli genellikle konik veya silindiriktir, ancak şemsiye şeklinde ve kalkan şeklinde bulunur. Çiçeklenme 8 ila 16 çiçeğe sahiptir, ancak 30'a ulaşabilir. Çiçekler bir hafta içinde solmaz ve dekoratif görünür.

Yapraklar, Asya melezlerinde küçük, parlak, tüylüdür. Konumları aynı değil:

1. Göz kamaştırıcı beyaz çiçekleri olan popüler Candida zambakında, en büyük yapraklar kök rozetinde yoğunlaşmıştır. Ve her biri ampulün ölçeklerine giriyor. Ve gövdeyi örten geri kalanlar oldukça küçük.
2. Gövdeye sıkıca yerleşebilirler ve bulunduğu yere bağlı olarak boyutları küçülürler.
3. Amerikan melezlerinde, leopar, kıvırcık, Hanson zambağında yapraklar, kök başına 2 ila 4 arasında olabilen düğümlerde (sarmallar) toplanır.
4. Kraliyet zambağı ve onun boru şeklindeki melezleri, uzunluğu 8 ila 15 cm arasında olabilen ince yapraklarla ayırt edilir ve spiral şeklinde büyürler.

Bazı zambak çeşitlerinin yapraklarının dingillerinde küçük soğanlar oluşabilir.

Kök sistemde üç tür kök vardır. İnce lümen üstü kökler, büyüme mevsimi boyunca ana görevlerini yerine getirir. Sapın dibinde bulunur, onu sıkıca tutar ve bitkiyi besler. Alt kısım, bazal ve kasılma (geri çekilebilir) olarak alt bölümlere ayrılan soğanlı tarafından oluşturulur. Gelişen kasılma kökleri nedeniyle, ampul yalnızca toprağın daha derine inmekle kalmaz, aynı zamanda güçlü bir şekilde yana kayar.

Büyük ampullerde, köklerin çapı yaklaşık 3 mm'dir ve uzunluğu 50 cm'ye ulaşır, ekilirken veya taşınırken fazla kurutulmamalı ve kırılmamalıdır.

Ampul ve çiçek yapısının özellikleri

Ampuller oldukça gevşektir, bazı çeşitlerde iyi koşullarda 30 cm çapa ulaşabilirler. Çoğu zaman yuvarlak, oval veya yumurta şeklindedirler ve leopar zambak ve diğer Amerikan türlerinde rizomlara benzerler.

Ampuller, bütüncül terazileri olmadığı için kurumaya yatkındır. Soğanlı pulların şekli, rengi, sayısı ve yerleşiminde ifade edilen özelliklerine göre, türünü veya çeşidini tanırlar.

Kökler ve soğanlı pullar ampulün dibine tutturulmuştur. İçinde düzenli olarak ölen parçalar yerine sürekli büyümesini sağlayan bir büyüme noktası vardır.

Tüm çiçekler pedicellerde bulunur. Genellikle göbekli, çan şeklinde, yıldız şeklinde ve huni şeklinde farklı boyut ve şekillere sahip olabilirler. Ancak her zaman tam olarak altı taç yaprağı vardır, bu da organ sayısıyla aynıdır.Zambaklar genellikle sarı, turuncu, pembe, leylak, kırmızı çiçekler ve tabii ki beyaz olan bahçelerde büyür.

Şu anda, iki renkli ve sedef çiçeklerden oluşan yeni çeşitlerin yanı sıra, tabanda zıt noktalar ve yoğun lekeler bulunan "boyanmış" olanlar çok popüler. Tango gruplarına ait zambakların bir özelliği, çiçeğin orta kısmında lekeleri tek bir sürekli noktada birleşen lekedir.

Hoş bir koku, birçok zambak çeşidinin karakteristiğidir. Amerikan melezleri, kar beyazı zambakları ve uzun çiçekli olanlar yumuşak kokuyor. Kraliyet zambakları ve boru şeklindeki melezlerde oldukça keskin bir aroma. Baharatlı, belirgin bir koku, OT melezlerinin ve oryantal olanların karakteristiğidir. Ancak, türban şeklinde çiçekleri olan Orleans ve Asya melezlerinin neredeyse hiç aroması yoktur.

Zambakların döngüsel gelişimi

Zambaklar değişen mevsimlere, her türlü soğuk algınlığına ve kuraklıklara iyi adapte olmuşlardır. Gelişmeleri - büyüme, çiçeklenme ve meyve verme - elverişli havanın başlangıcına karşılık gelir. Kar beyazı zambakın iki dinlenme dönemi vardır. Kışın ve en kurak mevsimde. İlkbaharda bitkiler, sapları ve çiçekleriyle kuvvetli bir şekilde büyümeye başlar ve kuru bir yazdan sonra bazal yaprakları gelişmeye başlar. Bu çeşitte tüm kış yeşil kalacaktır. Diğer bitki çeşitlerinde ve gruplarında, kışın tüm yer üstü kısımlarında kademeli bir ölme olur. Yalnızca gelişmiş bir kök sistemine sahip bir ampul, toprağın derinliklerinde kalır, büyüme noktasına ve temel besin maddelerine sahiptir. İlkbaharda, bitkilerin aktif büyümesi ve gelişmesi gerçekleşir, ancak yazın nemli zambaklara olan ihtiyaç önemsiz hale gelir ve sonbaharda, ampulün oluşumu bittiği için suya hiç ihtiyaç duymazlar. Zaten kış soğuğunda hayatta kalabilir.

Zambak tohumlarının yayılması

Zambak meyvelerine yuvarlak veya silindirik olan küçük kuru kapsüller denir. Tohumlar bir üçgene benzeyen düzleştirilir. İnce bir sınırları var. Sonbaharın sonlarında olgunlaşır.

Değerli çeşitlerin tohum yayılımı, aynı anda yerel iklimin özelliklerine en çok adapte olan birçok bitkiye sahip olmanızı sağlar. Bu yöntem, çeşitli özellikleri korumanıza izin verdiği için birçok çiçek türü için uygundur. Ancak bu süreç çok uzun. Çiçeklenmenin üç veya dört yıl beklemesi gerekeceğinden.

Bazı zambaklar için açık alanda dikim ve bakım zor değildir. Bu nedenle tohum kullanarak yeni çeşitler ve hibrit formlar oluşturmak kolaydır. Hastalıklara dirençli olan vejetatif üremeden daha canlı bitkiler büyür. Her şeyden önce bu, hastalığa neden olan virüslerin tohumlar yoluyla bulaşmaması nedeniyle olur.

Yağmurlu veya nemli havalarda, tohumlar olgunlaştığında tam kapsül içinde filizlenebilir. Ve kurakta - ondan yeterince uyu. Bunun olmasını önlemek için kutular tamamen açılmasını beklemeden toplanır.

Ekim için taze hasat edilmiş tohumları kullanmak en iyisidir. Ancak altın zambak yetiştirmek için iki yaşında tohumlara ihtiyaç vardır. Bir buzdolabında, ortak bir odada, sıfırın biraz üzerinde bir sıcaklıkta saklanırlar. Sonra üç yıl boyunca canlı kalırlar.

Tohum çimlenme yöntemleri:

1. Yer üstü - kotiledon yaprak toprak yüzeyinde belirir ve yavaş yavaş yeşile döner.
2. Yeraltı - kotiledonlar yeraltında bulunur, yüzeyde hemen gerçek bir yaprak belirir.
3. Hızlı veya yavaş. İniş zamanı belirlenirken dikkate alınmalıdır.

Bazı zambaklar, örneğin Daurskaya ve Philadelphia zambakları, hem yer üstünde hem de yer altında farklı şekillerde filizlenebilir.

Tüm zambaklar tohumlarla çoğaltılamaz, çünkü türlerinden bazıları tam tohum materyaline sahip değildir. Tibet zambakının yanı sıra Daurian, sarkık, siyah-beyaz, safran, regalada da birçok yüksek kaliteli tohum vardır.Kanadalı, lüks, kar beyazı, uzun çiçekli ve bir dizi başka türden canlı tohumlar elde etmek için yapay tozlaşma gerekecektir.

Zambaklar için vejetatif ıslah yöntemleri ve dikim özellikleri

Yeni zambak bitkileri üretmek için çeşitli bitkisel yöntemler kullanılabilir. En sevdikleri çeşitleri ilk kez bağımsız olarak yaymak isteyen acemi çiçekçiler için bile uygundurlar.

Bebek soğanı ile üreme

Çocuk oluşumu gövde yüzeyinde kalan kısmında meydana gelir. Eylül ayı başlarında annenin ampulünden ayrılırlar. Ancak ampulün kendisine dokunulmaz, toprağa bırakılır. Ve hemen hafif besleyici toprakla önceden hazırlanmış bir yatağa ekilir. Dikim derinliği - yaklaşık 5 cm İki yıl sonra, olgunlaşan bitkilerin çiçek bahçesinde kalıcı bir yere nakledilmesi gerekecek. Üç veya dört yıl sonra zambaklar çiçek açar. Herhangi bir nedenle bu daha erken gerçekleşirse, erken çiçeklenmenin bitkileri tüketmemesi için ortaya çıkan tomurcukların derhal kaldırılması gerekecektir.

Soğanlı yuvayı bölmek

Ampullerin altında her yıl küçük ampuller görünür. Üç yıl sonra, yere sıkıca bastırılmış beş veya altı ampulle oldukça büyük bir yuva oluşur. Ayrıca bitki normal bir şekilde gelişemeyecektir. Bu nedenle sonbaharın başında ampuller bölünerek yeni bir yere yerleştirilmelidir. Bu işlem, genç bitki sürgünlerinin henüz yüzeyde görünmediği erken ilkbaharda yapılabilir.

Nakledilen ampullerden yetiştirilen zambaklar dikkatli bir dikkat gerektirir. Sulamayı ve beslemeyi unutmamalı, zamanla zemini gevşetmeliyiz. Nakil doğru yapılırsa, üç yıl sonra, bitkilerin gövdelerinde büyüleyici bir aromaya sahip parlak çiçekler açacaktır.

Zambakların ampul terazileriyle yayılması

Bu yöntem, tek bir ampulden birçok yeni bitki almanıza olanak tanır; bu, değerli veya nadir çeşitlerde zambak yetiştirirken çok önemli bir durumdur. Bir ampul yaklaşık 150 yeni ampul üretebilir. Küçük ampuller, bir ölçek parçasında bile sorunsuz büyür.

Tartılar, yılın herhangi bir zamanında ampulden çıkarılır. Bu şekilde elde edilen açık alanda zambakların dikimi ve bakımı en iyi ilkbaharda yapılır. Ancak bu mümkün değilse, sonbaharda çok yıllık bitkileri yeniden dikmeye başvurmalısınız.

Bunu şöyle yapıyorlar:

1. Zambak soğanı yerden dikkatlice çıkarın ve yıkayın.
2. Üreme amaçlı ölçekler ayrılmıştır. En büyüğü dış katmandan seçilir.
3. Teraziler temiz su ile yıkanır ve 15 dakika manganez çözeltisine konulur. Çözeltiden çıkarın ve biraz kurulayın.
4. Plastik bir torbaya koyun ve üzerine doğranmış odun kömürü serpin. Sıkıca bağladım. (Bu tür birkaç paket varsa, çeşitliliği gösteren etiketler bunlara eklenir).

Torbalar, oda sıcaklığında, yaklaşık 22 veya 23 ° C'de altı hafta saklanır. Önümüzdeki dört hafta boyunca, torbalar 17-18 ° C aralığında daha soğuk bir yere aktarılır. Toprağa ekimden önce kalan tüm süre, paket buzdolabında 2 ila 4 ° C sıcaklıkta saklanmalıdır.

Paketi ılık bir odada bırakabilirsiniz, o zaman sadece ampuller değil, aynı zamanda köklerin ilkbahara kadar terazilerde oluşması için zaman olacaktır. Ya da terazileri paketten hemen besleyici toprak içeren kutulara nakledin ve evde açık toprağa ekim için yetiştirin.

Kök ampullerinden zambak soğanı yetiştirme yöntemi

Her tür zambak gövdede (yaprak koltuklarında) tomurcuk oluşturmaz. Bu yetenek, çoğu Asya melezinin özelliğidir.

Büyümüş ampullerin (ampullerin) boyutu ve sayıları şunlardan kaynaklanmaktadır:

• bitkilerin çeşitli özellikleri;
• uygulamalı agroteknik yöntemler;
• ana bitkinin yaşı;
• çiçekli özellikler.

En büyük tomurcuklar genç bitkilerde veya uzak tomurcuklarda oluşur.Hava nemi yüksek olduğunda, yetişen soğanların kökleri büyümeye başlayabilir.

Büyümüş ampuller çiçek açtıktan hemen sonra hasat edilir, bu sırada gövdeden ayrılması kolaydır. Daha sonra bir torbaya yerleştirilmeleri ve buzdolabına konmaları gerekir. Yaklaşık iki hafta sonra, bir kök sistemi geliştirmeye başlayacaklar. Bu noktada hemen büyümeye hazırlanan bir bahçe yatağına, açık toprağa ekilmelidir.

Ampuller, 3 cm'den fazla olmayan derinlikte oluklara dikilir, aralarındaki mesafe 5 cm'yi geçmelidir.Yetişen genç bitkiler, diğer zambak soğanları ile aynı şekilde bakılır. Ertesi yıl kalıcı bir yere nakledilirler. Bu üreme ve dikim yöntemiyle çiçekleri beklemek yaklaşık üç yıl sürecektir.

Yaprakları ve gövdeleri kesmek

Nadir bulunan zambak çeşitleri veya az üreme olanakları olan kesimler ile çoğaltılır. Tomurcuk oluşumu başlamadan önce saplardan dikim materyali elde edilir. Gövde 7 cm uzunluğunda parçalara bölünür ve daha sonra hafif toprak bileşimine sahip bir yatağa açık toprağa ekilir. Kesimler, üst yaprak düğümüne gömülü olarak zemine eğik olarak yerleştirilir. İnişten sonra gölge.

Zambaklar ayrıca bir yapraktan ve sapın küçük bir parçasından yetiştirilir. İyi bir ekim materyali ortaya çıkıyor. Tomurcuklar çiçek açmadan önce yapraklı kesimleri kesin. Toprakla doldurulmuş kutulara dikilir ve üzeri folyo ile kaplanır. Bol sulama gerekli değildir. Zemini hafifçe nemlendirmek yeterlidir. 4 hafta sonra, bu süre zarfında kesimler zaten kök saldığı için film çıkarılabilir. Oda şartlarına adapte edildikten sonra açık toprağa ekilir.

Yaz aylarında açık havada bir zambak dikimi ve bakımı

Zambakların çeşitli çeşitlerinin ve melezlerinin başarılı bir şekilde yetiştirilmesi, sitenin doğru seçimine ve aydınlatma derecesine bağlıdır. Toprak hazırlığı yapılmalı ve en iyi soğanlar seçilmelidir. Liliaceae nakilleri oldukça zayıf bir şekilde tolere edilir. Bu nedenle, birkaç yıl boyunca tek bir yerde büyüyecekler.

Dikim için bir site nasıl seçilir

Zambakların yetiştirileceği yerin gereksinimleri, türlerine ve büyüme özelliklerine bağlıdır. En önemlisi, evrensel, birkaç tane:

1. Borulu, Asya ve Doğu zambakları dikmek için gün boyunca güneş tarafından aydınlatılan alanları seçin. Rüzgar bitkilere baskı yapar. Çiçek bahçesi bir çit veya çalılarla veya yoğun taçlı alçak ağaçlarla kapatılmalıdır. Ancak bu tür zambaklar, neredeyse hiç kayıpsız olarak kısmi gölgelendirmeyi tolere eder. Ama yine de sabahları iyi aydınlatılmaları gerekir.
2. Lily kıvırcık, orman veya Martogon en iyi kısmi gölgede büyür. Güneş ışınları bitkinin üzerine sadece çiçekler ve gövdesi aydınlanacak ve yaprak rozeti her zaman gölgede kalacak şekilde düşmelidir. Bu nedenle, mısır tarlasının veya diğer düşük büyüyen çok yıllık bitkilerin yanında yetiştirilirler.

Düz alanlar veya küçük bir tepe, zambaklar için en uygun olanıdır. Ovalarda veya yer altı suyunun yakın olduğu yerlerde, ampuller ıslanır ve mantar hastalıklarına yakalanır. Soğuk kışlarda ölebilirler.

Toprak nasıl hazırlanır

İyi bir gelişme için, zambaklar süzülmüş bahçeye veya sebze bahçesi arazisine ihtiyaç duyar. Bahçe boyunca toprak kumlu ise, bahçe yatağına turba ve humus eklenmelidir. Kaba kum, ağır ve soğuk killi topraklara verilir. Orta derecede asitli topraklarda zambak yetiştirmek en iyisidir.

Ayrıca, farklı türler ve çeşitler için asitlik derecesinin farklı olduğu akılda tutulmalıdır:

• tübüler zambak çeşitleri, pH seviyesi 6,0 ila 6,5 ​​olan hafif asitli toprakları sever;
• Asya ve Doğu çeşitlerinin nötr bir asit seviyesine sahip topraklara ihtiyacı vardır;
• Kar beyazı ve kıvırcık zambaklar, orta derecede alkali reaksiyona sahip bölgelerde iyi büyür.

Toprağa kül, tebeşir ekleyerek, dolomit unu veya kireç, toprağın asitliğini azaltmaya yardımcı olur.Zayıf bir asetik asit çözeltisi ile sulama, aksine turba veya kolloidal kükürt ekleyerek, bahçedeki toprağı daha asidik hale getirecektir.

Toprak hazırlığı önceden uygun şekilde yapılır. Sonbaharda, ilkbaharda zambak dikmeye yönelik bir yatak hazırlarlar. Sonbaharda dikim için toprağın yaz aylarında hazırlanması gerekir. Yeterince derin kazarlar, 35 veya 40 cm ve çıkarılan toprak katmanları ters çevrilmelidir. Bundan önce gübreler de eklenir.

1 m² arsa için şunları eklemelisiniz:

• 1 litre zayıf bir odun külü çözeltisi, ancak yalnızca boru şeklindeki zambaklar ekilmeyecekse;
• bir kova humus veya çürümüş kompost;
• bir çorba kaşığı nitroammofoska, süperfosfat ve üre.

Bu mineral ve besin kaynağı, zambakların daha hızlı büyümesini ve lüks çiçeklenmelerine katkıda bulunmasını sağlayacaktır.

Ampullerin hazırlanması

Zambak soğanı üzerinde mantar hasarını önlemek için ekimden önce onları işlemeniz gerekir. Çok kuruysa, birkaç saat temiz suya batırın. Sıcaklığı en az 18–20 ° C olmalıdır.

Ve sonra 15 dakika boyunca çözümlerden birine daldırın:

• toprağa ekilmeden önce ampullerin tedavisi için özel olarak tasarlanmış ilaç "Vitaros" veya "Maxim";
• potasyum permanganat pembesi;
• 1 litre su - 2 g madde ile orantılı olarak yapılan karbofos veya fondöten.

Çözeltiye batırıldıktan sonra, ampuller gölgede kurutulmalıdır.

Açık alanda zambak dikimi ve bakımı, ampuller

Kurallara uyursanız, sonbaharın başlarında toprağa zambaklar dikmek, don başlamadan önce ampullerin kök salmasına izin verecek ve gelecek yıl kesinlikle çiçek açmaya başlayacaklar. Bir istisna olarak, OT melezleri ve Oryantal zambak dikimi. Oldukça geç çiçek açarlar. Bu nedenle, Eylül ayı sonunda bile ekime hazır değiller. İlkbaharda bitkileri dikmemiz gerekiyor.

Dikim derinliği aşağıdaki faktörlerden birkaçı tarafından belirlenir:

• boyut ne kadar büyükse, ampulü o kadar derin dikmeniz gerekir, en az 10 cm, ancak 25 cm'den daha fazla gömmemelisiniz;
• ağır toprakta soğanlar aşırı derinleştirilmemelidir;
• az büyüyen zambaklar için ekim 10 cm'yi geçmemeli, uzun bitkiler için ise optimum seviye 15-20 cm'dir.

Bitkiler arası 20 cm mesafeyi unutmayınız. Asya zambakları hızlandırılmış bir hızla büyüyor, bu nedenle aralarındaki mesafe daha büyük olmalı - yaklaşık 30 cm.

Sonbahar ve ilkbaharda, ampuller nehir kumundan 5-7 cm uzaklıkta bir tür "yastık" bulunan özel olarak hazırlanmış deliklere ekilir. Kökler eşit olarak dağıtılmalı ve zambağı toprakla kapladıktan sonra sulanması zorunludur.

İlkbaharda dikilmesi planlanan zambakların genellikle kıvrımlı bir filizleri vardır. Bunda yanlış bir şey yok ama ekim yönteminde ufak bir fark var. Ampulü, filizlenen ucu yere dik konumda olacak şekilde yerleştirmeye çalışın. Daha sonra ampul de düzelecektir.

Daha fazla bebek sahibi olmak için ekerken ampulü yan yatırmanız gerekir. Soğanlı yuvanın oluşumu daha çabuk ilerleyecek ve yavru ampullerin sayısı artacaktır.

Tüm ampuller malçlanmıştır. Oryantal, Asya zambak çeşitleri, LA ve OT melezleri turba veya talaş ile serpilir. Kar beyazı zambaklar, kıvırcık veya boru şeklindeki çeşitlerin ekilmesi durumunda yaprak kullanılması tavsiye edilir. humus, biçilmiş çim.

Yaz aylarında ekimin özellikleri

LA ve Asya melezleri genellikle yaz aylarında açık havada ekilir. Aynı şeyi kar beyazı zambaklarla yaparlar. Bu durumda aktarma yöntemi kullanılır. Bunun için:

1. Soğanı kazın.
2. Büyük bir delik hazırlayın ve üzerine bir çorba kaşığı süperfosfat ekleyin.
3. Fideyi deliğe yerleştirin ve sulayın. Dip 5-7 cm nehir kumu ile kaplanır, gerekirse bir desteğe bağlanır ve tüm tomurcuklar kesilir.

Böylece, zambak tüm yeteneklerini yalnızca köklenme için kullanmaya başlayacaktır.

Yaz bakımının özellikleri

Ülkede zambak yetiştirmek o kadar zor değil. Bakım, periyodik sulamaya, toprağın düzenli gevşemesine ve üst pansumana indirgenebilir.

Büyüme mevsimi boyunca, zambakların altındaki toprak yavaş yavaş nemlendirilmelidir. Aksi takdirde durgun su çürümeye, sulamadaki kesintiler yaprakların kurumasına neden olabilir. Zambakların kısa bir kuraklıktan hala kurtulabildiğini belirtmek gerekir.

En yüksek sulama talebi, bitki gelişiminin en aktif aşamasında olan ilkbaharda zambaklarda görülür. Yaz dönemi boyunca soğanlar birikmeden toprağın nemlendirilmesi gerekir. Yüzey tabakasının olağan sulanması etkisiz olduğundan. Havanın geçmesine izin vermeyecek bir kabuk görünebilir. Zambakların öğleden önce, kökten ve yapraklara dokunmadan sulanması tavsiye edilir. Çiçeklenme döneminde sulama miktarı ve sıklığı azaltılabilir. Toprağı 14-15 günde bir 25-30 cm derinliğe dökmek yeterli olacaktır.

Malçlama, bahçıvanların toprağı gevşetmesini kolaylaştırabilir. Temel olarak - odun talaşı, ancak sıradan saman da gidecek. Küçük çok yıllık bitkiler ekerek de zambakların aşırı ısınmasını önleyebilirsiniz. Bu, sabit bir nem seviyesinin korunmasına yardımcı olacaktır.

İlk yıl, bitkilerin bir kez gübrelenmesi gerekecek - otomatik sulama varsa, artık bakıma gerek kalmaz. Ancak tomurcuklar gittiğinde, karmaşık gübreye ihtiyacınız olacak. Bunun için ammofosk ve nitroammofosk eşit miktarlarda kullanılır. 10 litre su için 30 g maddeye ihtiyaç duyulacaktır.

Çiçeklenme sonrası zambak bakımı nasıl yapılır

Zambakların çiçeklenmesi tamamlandıktan sonra, onları gözetimsiz bırakmak hala imkansızdır. Aksine, bol çiçeklenmeyi sağlamak için çok çaba harcayan zayıflamış bitkilere bakmaya odaklanmanız gerekir.

Budama

Solmuş çiçekler hemen pedinkülden çıkarılır. Bununla oyalanmamalısınız çünkü pedinkülde tohum kabukları oluşmaya başlar ve bitkinin kuvvetleri bu sürece yönlendirilmelidir.

Eylül ayında, yapraklar ve pedinkül tamamen kuruduktan sonra, bitkinin gövdesi kesilir ve yüksekliği 15 cm'yi geçmemesi gereken sadece küçük bir güdük kalır, soğuk havanın başlamasından önce, Kasım veya daha önce soğuk havanın ampullere erişimini engellemek için tüm güdüklerin dışarı çekilmesi gerekir.

Bir buket çiçekli zambak kesmek gerekirse, pedinküller dar bir açıyla kesilir. Ek olarak, kesme hattını yaprakların altına gizlemek daha iyidir. Yağmur yağdığında damlalar akacak. Düzgün bir kesime yakalanan nem emilecek ve gövde boyunca ampule akacak ve bu kesinlikle çürümesine neden olacaktır.

Sulama

Zambaklar solduktan sonra, 30 cm derinlikte yeterli toprak nemi sağlanmalıdır, ancak 15 Ağustos'tan itibaren, daha fazla kışlama için uygun koşullar yaratmak için bitkileri sulamayı bırakırlar. En önemlisi, oryantal zambaklar ve OT melezleri için gereklidir. Bu nedenle çiçek açtıktan hemen sonra sulamayı keserler. Eylül ayında, yağmurlar ve kışın çözülmeler sırasında zemini kuru tutmak için yatak plastik örtü ile örtülür. İlkbaharda kar eridikten sonra filmin kaldırılması gerekir ve toprağı gübreleme zamanı gelmiştir.

Üst giyim

Zambaklar solduğunda, yorgun bitkileri besinlerle yenileme zamanı. Öncelikle potasyum-fosforlu gübrelere ihtiyaçları var. Süperfosfat (10 g) ve potasyum sülfat (30 g) alıp 10 litre su ile seyreltmeniz gerekiyor. Bitkilerin acı çekmemesi için önce temiz suyla ve ancak o zaman bu çözelti ile kök altında sulanırlar.

Organik gübreler de çok dikkatli uygulanır. Bunun nedeni, zambak soğanlarının koruyucu bir kabuğa sahip olmamasıdır. Zayıf bulamaç çözeltileri büyük fayda sağlayacaktır. Bir kova su için 300 ila 500 g alabilirsin. Daha fazla yok. Toprakta fazla olacak organik madde, ampullerin çürümesine neden olacaktır.

Kışı geçiren ampullerin de beslenmeye ihtiyacı vardır. Karın erimesinin başlangıcında üretilir. Kuru formda, gübreler bahçenin tüm alanına eşit olarak dağılmıştır. Ve yavaş yavaş eriyen su ile birlikte soğanlı köklere akacaklar. Bu, bitkilerin gelişimini iyileştirecektir.

Zararlılardan ve hastalıklardan korunma

Her tür zambak zararlılardan etkilenir. Bu nedenle, ampulleri satın almadan önce bile onlarla nasıl başa çıkacağınızı öğrenmeniz gerekir:

1. Mor bir kepçe göründüğünde, en basit bitki koruma önlemleri yardımcı olacaktır. Tüm yabani otları zamanında ayıklamak ve çürüyen bitki artıklarından kurtulmak yeterlidir.
2. Böceklerin zamanında toplanmasının yanı sıra klorofos çözeltisi (10 litre su başına 10 g) ile muamele soğan yaprak böceğinden yardımcı olacaktır.
3. Soğan akarlarına karşı önleyici ve koruyucu bir önlem olarak ampullere ısıl işlem uygulanabilmektedir. Yaklaşık 50 ° C sıcaklıktaki suya 5 dakika daldırılır. Ayrıca, ampuller bir karbofos çözeltisi (1 litre su başına 5 g) ile ekilmeden önce turşu haline getirilebilir. 30 dakika içinde tutulurlar.

Zambak ekimi için agroteknik koşulların ihlali ve bunlara daha fazla özen gösterilmesi durumunda, bitkiler mantar hastalıklarına bulaşabilir. Çoğunlukla gri çürüklük, fusarium ve pas. Ampuller çürür ve lekelerle kaplı yapraklar solur. Acil önlem alınmazsa zambaklar ölür.

Ampulleri mantar saldırısından korumak için, ekime hazırlık sırasında mantar ilaçları ile tedavi edilmelidir. Fundazol, Euporen, Topsin gibi ilaçlar kendilerini iyi göstermişlerdir. Mantar hastalıklarının ilk belirtilerinin ortaya çıktığı aktif büyüme döneminde bitkilere de püskürtülebilirler.

Viral hastalıklardan etkilenen bitkiler derhal bölgeden uzaklaştırılmalı ve imha edilmelidir.

Zambakları nakletmek ne zaman daha iyidir

Nakil için en uygun zaman Eylül başıdır. Şu anda, ampullerde çok sayıda besin biriktirilmiş ve bu da onların yeni bir yerde yer edinmelerini sağlıyor. Nakil ile tereddüt edemezsiniz. Ampuller daha sonra dikilirse, kışa hazırlanmak için zamanları olmaz ve don olursa ölebilirler.

Nakil sırasında, bebekler ampullerden ve her zaman ana bitkinin dibinin bir kısmı ile çıkarılır. Gelecekte üreme için faydalı olacaklar. Ampulleri soyun, köklerini onlarla kesin.

Daha sonra en etkili antifungal solüsyonlardan biriyle tedavi edilirler:

• sulu çözelti Fundazola;
• yüzde bir potasyum permanganat;
• % 2 iyot çözeltisi.

Zambak soğanları kazıldıktan 7 gün sonra nakledilir. Ancak Orienlet grubuna ait oryantal melezlerin veya zambakların ekimi en iyi ilkbaharda yapılır. Yalnızca Ağustos ayı sonunda soldukları için kazılır, kurutulur ve bahara kadar depolanır. Neden içlerinde delikler olan plastik poşetlere sığarlar? Ampullerin kurumasını önlemek için yosun veya nemli talaş serpebilirsiniz.

Açık alanda bir zambak dikimi ve bakımı - video