Elma bahçesindeki sonbahar ağaçlarının tanımı ve fotoğrafları
Bir elma bahçesi için meyve ağacı çeşitlerini seçerken, elma ağacının meyve verme mevsimine ne kadar çabuk girdiğine, meyvelerin tadı ve boyutuna, çeşidin dona karşı direncine ve nem eksikliğine, hastalıklara ve zararlılara her zaman dikkat ederler. . Yetiştiricilerin çabaları sayesinde bahçıvanlar uzun ve bodur ağaçlar arasından seçim yapabilirler. Bununla birlikte, hasadın elma ağaçlarında olgunlaşma süresidir, çünkü yalnızca bu kriter dikkate alındığında, bir kişiye yaz ortasından gelecek bahara kadar vitamin meyveleri sağlayabilecek bir bahçe kurulabilir.
Aynı zamanda, bir elma bahçesindeki sonbahar ağaç türleri, tüm dikimlerin yaklaşık üçte birini oluşturmalıdır. Eylül ayında olgunlaşan aromatik güçlü elmalar, yalnızca tüketici olgunluğunun 12-15 gün içinde gerçekleştiği masaya gitmekle kalmaz, aynı zamanda kış ortasına kadar mükemmel bir şekilde saklanır.
Elma ağacı çeşidinin tanımı Uralskoe toplu
Yüksek adaptasyon oranı, erken olgunluk ve kışa dayanıklılık nedeniyle, bugün sert iklim koşullarına sahip çoğu bölgede talep görmektedir. Zaten yaşamın ikinci yılından itibaren, ekili bitki ilk elmaları verir ve üçüncü yılda verimlilik tam olarak yaklaşır. Ural kütlesinin elma ağacından elde edilen maksimum verim 250 kg'a kadardır.
Bu çeşidin elmaları, olgunlaştığında çok daha gevşek hale gelen sarımsı sulu bir öze, ince asitli tatlı bir tada ve belirgin bir aromaya sahiptir. Meyve olgunlaşması Eylül ortasına yakın başlarken, olgun elmalar parçalanmaz ve 2 aya kadar toplandıktan sonra kalitesini ve tadını korur.
Açıklamaya göre, Ural toplu elma ağacının küçük yuvarlak meyveleri 60 gramı geçmez. Elmalar ranetka gibi uzun bir sapa, pürüzsüz parlak bir cilde ve önce sarı-yeşil bir renge ve ardından güneşe maruz kaldığında hafif, zar zor farkedilebilen pembe bir allık oluşturan eşit bir sarı renge sahiptir.
Apple Tarçın yeni
VNIIS im temelinde, iyi bilinen bir sonbahar geç olgunlaşma çeşidi geliştirilmiştir. I.V. Michurin, ünlü yetiştirici S.I. Isaev. Tarçın çizgili elma ağacı çeşidi ve Welsey çeşidi, hibridizasyon için başlangıç malzemesi olarak seçildi.
1950 yılında Devlet denemelerine giren çeşit, 15 yıl sonra ülkenin Orta ve Kuzey-Batı bölgelerinde tarıma açıldı. Rusya'nın chernozem olmayan bölgesinde, bu çeşidin kuvvetli, güçlü ağaçlarından kurulan elma bahçeleri bugün aktif olarak kullanılmaktadır. Çeşitlilik yüksek verimlidir, dayanıklıdır. kabukve Rusya'nın merkezinde ortalama kışa dayanıklılık gösterir.
Yeni bir Tarçınlı elma ağacının tacı piramidal şekline yakın bir şekle sahiptir, ancak büyüdükçe genişler ve yuvarlaklaşır. Yumurtalıkların çoğu annelidlerde oluşur ve uzun esnek meyve çubuklarında sadece küçük bir kısım oluşur. Elma ağaçları nispeten geç, sadece 6-7 yaşlarında meyve vermeye başlarken, olgun ağaçlarda bol hasat yılları dinlenme dönemleri ile değişmektedir.
Tarçın Nova elma ağacı, sivri uçlu uzun uçlu, göze çarpan tüylü ve pürüzlü kenarları olan büyük, koyu yeşil oval yapraklarla karakterizedir. Bitki Mayıs ayının ikinci yarısında çiçek açtığında, ağaç daha sonra meyvelerin oluştuğu yerde 20 ila 180 gram ağırlığında büyük beyaz-pembe çiçeklerle kaplanır. Bu çeşidin yuvarlak-konik veya hafif düzleştirilmiş elmaları, kırmızı-karmin gölgesinde benekli veya bulanık çizgili bir allık ile yeşilimsi sarı renkte kalın, pürüzsüz bir cilt ile kaplanmıştır.
Tarçın Yeni'nin meyveleri, en yüksek ticari niteliklerle ayırt edilir, ekşi-tatlı bir tada sahip sulu ve hiçbir şekilde güneydeki çeşitlerin çoğundan daha düşük değildir. Eylül başında toplanan elmalar 3-4 hafta sonra lezzetlerini tam olarak ortaya çıkarır ve serin bir odada kışa kadar saklanabilir.
Elma ağacı Uraletleri
Uralets çeşidinin kuvvetli dona dayanıklı elma ağacı, P.A.'nın çalışmasının sonucudur. Dibrova. Sverdlovsk OSS'de, geçen yüzyılın ortalarında bilim adamı, Çinli bir kadın Voskovka ve Saratov Ukraynalı bir kadınla pembe çizgili Anis'i geçti.
Bilim adamının üretken yıllarda 70 kg meyveye kadar dayanabilen piramidal güçlü taç ile elde ettiği çeşitlilik, Rusya'nın birçok kuzey bölgesinde ve orta şeritte talep görmüştür. Ağır yük altında bile, orta büyüklükte yapraklarla kaplı dallar kırılmaz. Urallarda elma ağaçlarının çiçek açması Mayıs ayında düşer. Tomurcuklar pembe ve açan çiçekler beyazdır. Bu çeşidin kendi kendine tozlaşması gerçekleşmez, bu nedenle elma bahçesinin sahibi Ural Yığın ağaçlarını tozlayıcı olarak dikebilir.
Yumurtalık 2–3 yıl sürgünlerde gelişir. Küçük yuvarlak-konik meyveler sonbaharın ilk yarısından itibaren olgunlaşır. Bu çeşidin tatlı ve ekşi aromatik bir elmasının ortalama ağırlığı 50-60 gramı geçmez. Aynı zamanda uzun saplar üzerinde yan yana oturan meyvelerin yüzey rengi kremsi olup kalın çizgili bir allıktır. Mumlu kaplama cilt üzerinde açıkça görülebilir.
Uralets elma çeşidinin meyvesi 4-6 yaşında başlar ve her yıl gerçekleşir ve hasat, hava şartlarından bağımsız olarak sadece yıldan yıla büyür.
Elma ağacı Auxis
Grafenstein kırmızısı ve Macintosh çeşitlerinin melezlenmesi sayesinde, Litvanyalı yetiştiriciler, orta kalınlıkta kompakt yuvarlak taç ve sonbahar olgunlaşmasının meyvelerine sahip Auxis elma çeşidini elde ettiler.
Elma bahçesindeki bu sonbahar çeşidinin ağaçlarının çiçeklenmesi Mayıs ayının sonlarına doğru başlarken, çiçeklerin tozlaşması için civardaki diğer elma ağaçlarının varlığı gereklidir. Sonuç olarak, ağırlıkları 90 ila 180 gram arasında değişen orta boy meyveler oluşur. Yağlı, pürüzsüz bir cilde sahip elmalar, meyvenin neredeyse tüm yüzeyini kaplayan zengin bir karmin veya kırmızı allıkların öne çıktığı, çıkarılabilir olgunluk aşamasında eşit, düzleştirilmiş yuvarlak bir şekle ve yeşilimsi sarı bir renge sahiptir. Eylül ortasında olgunlaşan tatlı ve ekşi ferahlatıcı elmalar, kışın sonuna kadar depolamada yapısını kaybetmeyen yoğun sarı ete sahiptir.
Auxis elma ağacının ilk meyvesi, ekimden 4-5 yıl sonra daha sık görülür. Aynı zamanda, orta şeritteki çeşitlilik, ortalama kışa dayanıklılık ve kabuklanmaya karşı aynı direnci gösterir. Ayrıca hasat edilmeyen meyveler zamanında dökülür.
Elma ağacı Anis Sverdlovsky
Sonbaharın sonlarında hasat veren elma çeşidi Anis Sverdlovsky, L.A. liderliğindeki Sverdlovsk Deneysel Bahçe İstasyonunun yetiştiricilerinin çalışmalarının meyvesidir. Kotova. Bitki, Melba ve Anis morunu geçerek yetiştirilirken, elma ağacının tacı, oval veya geniş bir piramide daha yakındır. Ağaç orta büyüklükte olup, karışık meyve veren türdür. İki yaşındaki elebaşlarının yoğun şekilde dağılmış dallarında pembe çiçeklerin çoğu ve ardından yumurtalık oluşur.
Anis Sverdlovsky elma ağacının normal yuvarlak veya oval meyveleri ortalama 100 ila 120 gram ağırlığa sahiptir.Elmalar, koyu kırmızı bulanık bir allık altında bazen neredeyse görünmez olan açık sarı bir bütüncül renge sahip kuru, pürüzsüz, orta kalınlıkta bir cilde sahiptir. Olgunlaşmış meyvelerde mavimsi bir renk tonunun balmumu çiçeği açıkça görülebilir.
Elmaların sulu, ince taneli eti beyaz veya bazen yeşilimsi renktedir. Anis Sverdlovsky'nin elma ağacından Eylül ayı başlarında alınan olgun meyvelerin tadı tatlı ve ekşidir, yüksek uzman değerlendirmelerini hak eder. Ancak bu sonbahar çeşidine olgunlaşma denemez. Maksimum saklama süresi Aralıktır. Ağaç, aşılamadan sonraki dördüncü yılda ilk yumurtalıkları verir, kışı iyi tolere eder ve tek tek sürgünlerdeki don hasarından sonra bile hızla iyileşir, ancak yağmurlu mevsimlerde genellikle kabuktan etkilenir.
Sonbahar çizgili elma ağacının tanımı ve fotoğrafı
Eski halk seçiminin çeşitliliği, Baltık ülkelerinden orta Rusya'ya geldi, bu nedenle Sonbahar çizgili elma ağaçlarına Streyfling veya Strefil denir. Adın başka çeşitleri de var. Elma ağaçları 8 metre yüksekliğe ulaşırken, ağacın yuvarlak yoğun taç kısmı 7 metreye kadar çapa sahiptir. Sürgünler, göze çarpan simli bir yığın ve pürüzlü kenarları olan büyük oval yapraklarla kaplıdır. Olgunlaşan mahsulün ağırlığı altında dallar yere doğru sarkabilir.
Sonbahar çizgili elma ağacının açıklamasına ve fotoğrafına göre bu ağaçlar çok az etkilenir. kabuk ve yeterince dayanıklı. Aynı zamanda, ağaçlardaki yıllık büyüme azdır ve ilk meyveler yalnızca beşinci veya altıncı yılda bağlanır. Verim de yavaş yavaş artıyor. Ancak 25-30 yaşına geldiğinde, uygun miktarda nem ve besin alan bu çeşit bir elma ağacı 300 kg'a kadar meyve verebilmektedir.
Tomurcukların tozlaşmasından sonra yumurtalık aktif olarak büyür, meyveler sadece Ağustos ayında renklenir ve Eylül ortasında olgunlaşır. Kesikli bir allık ile büyük sarı-yeşil elmaların şekli düzensiz bir şekilde yuvarlaktır, bazen koniktir ve kaburgalar üst kısma daha yakın fark edilir. Meyve eti hoş bir ferahlatıcı tada sahip beyaz serttir.
Elma ağaçları çeşitleri Zhigulevskoe
1936'da Samara deney istasyonunda elde edilen yüksek verimli çeşit, kendini uzun zamandır iddiasız ve yüksek verimli olarak kanıtladı. Zhigulevskoe çeşidinin elma ağaçları, Borovinka'yı ve ödüllü Wagner çeşidini geçmenin sonucudur. Çeşitliliğin oldukça kışa dayanıklı olduğu ve şiddetli donlardan sonra hızla iyileştiği ortaya çıktı.
Nispeten düşük, ancak iyi bir büyüme sağlayan elma bahçesindeki bu sonbahar çeşidinin ağaçları, ekimden beş yıl sonra üzerinde görünen ilk elmalar olan inceltilmiş geniş piramidal taç ile ayırt edilebilir. Aynı zamanda, bitkiler yıllık olarak meyve verir, yuvarlak meyveler verir, turna kızarması ile sulu, 130 ila 200 gram ağırlığındadır. Elmalar kışın ikinci yarısına kadar saklanır.
Elma ağacı Bessemyanka Michurinskaya
IV Michurin tarafından Bessemyanka Komsinskaya ve Skrizhapel çeşidi arasındaki geçişin bir sonucu olarak elde edilen güçlü bir çeşit, güçlü bir yayılma tacı vardır ve ekimden 5 ila 7 yıl sonra meyve vermeye başlar. Bessemyanka Michurinskaya çeşidinin ağaçlarından dikilen bir elma bahçesinin ortalama verimi bitki başına 130 kg'dır.
Çiçeklenme Mayıs ayının ikinci yarısında başlar ve Eylül ayında olgunlaşan meyveler 110-130 gram ağırlığındadır ve mükemmel tadı ile ayırt edilir. Bessemyanka Michurinskaya çeşidinin elması, açık sarı bir bütünsel renge ve meyvenin kabuğu boyunca tazeliğini Aralık ayına kadar koruyan birleşik turuncu ve kırmızı çizgilerin bir kızarmasına sahiptir. Elma ağaçları orta bölgede iyi kışlar ve nadiren kabuklardan etkilenirler. Çeşitliliğin tek dezavantajı, ufalanan elmaların düzensiz olgunlaşmasıdır.