Yağlı turp: yeşil gübre, yem, bal bitkisi

Yağlı tohumlu turp, yıllık bir yem ve melez bir üründür. Turpgiller ailesine aittir. Yaygın olarak yeşil gübre - yeşil gübre olarak kullanılır. Bitkinin tohumları% 50'ye kadar bitkisel yağ içerir. Yemek pişirme, gıda işleme, farmakoloji, kozmetik ve biyoyakıt üretiminde kullanılır.

Yağlı turp yaklaşık 1.5 m yüksekliğinde bir bitkidir ve yaprakları engebeli bir şekle sahiptir. Yağlı turpun meyvesi içi içi içi 6-8 cm uzunluğunda bir kabuktur. Sıradan turptan farklı olarak, yağlı turp bir kök mahsulü oluşturmaz. Kökü, üst kısımda dalları kalınlaşmış bir çubuktur. Mahsul, soğuk havalarda yoğun yeşil kütle büyümesi nedeniyle ödüllendirilir. Soğuk iklimlerde geç ekime uygundur. Kurağa dayanıklı, ağır killi topraklarda yetiştirilebilir.

Yeşil gübre olarak yağlı turp

Yağlı turp kullanmak siderata son yıllarda büyük ölçekli toprak azalması nedeniyle stratejik önem kazanmıştır.

Toprak koruma ve zenginleştirme

Yağlı turp, güçlü bir kök sistemine sahiptir. Uzun kök, besin maddelerinin alt toprak katmanlarından yüzeye çıkmasını sağlar. Çürüyerek biçilen yeşil kütle, humus ve organik madde bakımından zengin bir gübreye dönüştürülür.

Gözleme turp, ilkbahar ve sonbaharda toprağı erozyondan korumak için kullanılan en etkili mahsullerden biridir ve bitkiler kış için hasat edilmezse karı hapsederek toprakta nem birikmesine ve daha az donmaya katkıda bulunur.

Kültürün toprağın yapısı üzerinde iyi bir etkisi vardır, onu gevşetir ve derin tabakalarda bile drenaj sağlar. Sonuç olarak toprağın nem ve hava geçirgenliği artar.

Kök kalıntılarından toprak mineral elementlerle zenginleştirilir. Ortalama olarak 1 hektar alan şunları içerir:

• azot - 85 kg;
• fosfor - 25 kg;
• potasyum - 100 kg.

Bitki sağlığı özellikleri

Bitkide bulunan uçucu yağların içeriği zararlılara ve mantar hastalıklarına direnmeye yardımcı olur. Yağlı turp, önleyici kontrol için kullanılır. tel kurdu patates kabuğu, rizoktaniyaz, nematodlar. Yoğun bitki örtüsü toprağı iyi gölgeler ve yabancı ot büyümesini engeller. Yağlı turp, buğday çimi gibi inatçı yabani otların kontrolünde kullanılan ana üründür. Çürük tepeler, toprak üzerinde faydalı bir etkiye sahip olan solucanlar ve diğer biyolojik organizmalar için mükemmel bir üreme alanı görevi görür.

Yağlı turp, lahananın öncüsü olarak yeşil gübre olarak kullanılmamalıdır.

Yem bitkisi olarak yağlı turp

Bir yem bitkisi olarak, yağlı tohum turp erken olgunlaşması ve sürekli olarak yüksek verimi nedeniyle değerlidir. Ortalama hasat 300-400 c / ha'dır ve gübreleme yaparken 700 c / ha elde edebilirsiniz. Ekimden oluşuma kadar geçen süre sadece 40-50 gündür. Sezon başına en fazla 3 biçme yapılabilir. Yeşil kütle canlı hayvanlara beslenir, silaj, saman, briket, ot unu da ondan hazırlanır. Yağlı turp, kural olarak, diğer yıllık otlarla silolanır ve fiğ-yulaf ve bezelye-yulaf karışımlarının bileşimine eklenir. 3-4 yapraklık kademe mahsul, mısıra iyi bir ektir.

Ayçiçeği, baklagiller ve tahıllarla karışım halinde yem bitkisi olarak yağlı turp yetiştirilmesi tavsiye edilir.

Yağlı turp yetiştiriciliği, sonbaharda hayvanların merada yürümesini mümkün kılar. Bitki vejetasyonu + 5-6 ° C sıcaklıkta bile devam eder. Yağlı turp -4 ° C'ye kadar donlarda ölmez ve olgun bitkiler -7 ° C'ye kadar düşük sıcaklıklara dayanabilir.

Yağlı tohum turpunun besin değeri açısından karma yem, yonca, korunga ve yoncaya benzer nitelikleri vardır. Yüksek protein içeriğine sahiptir -% 26'ya kadar. Karşılaştırma için: mısır için bu gösterge% 7-9 seviyesindedir. Aynı zamanda protein, amino asitlerde iyi dengelenmiştir. Kültür fosfor, potasyum, kalsiyum, magnezyum, çinko, demir açısından zengindir. Çiçeklenme döneminde bir kilogram üst kısım 30 mg karoten ve 600 mg askorbik asit içerir.

Bal bitkisi olarak yağlı turp

Yağlı turp, tanınmış melez bir üründür. Başlıca avantajları uzun çiçeklenme (30 güne kadar) ve soğuk havalarda nektar salgılanmasıdır. Bal hasadı, diğer melemli mahsullerin çoktan solduğu ilkbahar başlarında ve yaz ortasında gerçekleşir. Nektardaki sukroz, fruktoz ve glikoz içeriği% 20'dir. Balın güçlü bir aroması ve yüksek tıbbi özellikleri vardır.

Hızlı kristalleşme nedeniyle kış için peteklerde nadir bal bırakılması önerilmez.

Arılar seyrek tarlayı sabah saatlerinde ve bulutlu havalarda ziyaret etmeyi tercih ederler. Çiçekler sabah 6-7'de çiçek açar.

Yağlı tohum turp yetiştiriciliği

"Yağlı turp ne zaman ekilir" sorusunun cevabı, belirlenen hedeflere bağlıdır. Tohum ekimi nisandan eylül ortasına kadar mümkündür. Nisan ayında ekilen bitkiler en yüksek verimi verir. Yem ve yeşil gübre olarak turp 15 cm'de bir sıra halinde ekilir.Tohum tüketimi 2-3 gr / m²... Ekim derinliği - 2-4 cm.

Geç ekim, daha fazla tohum tüketimi gerektirir. 10 Ağustos'tan sonra ekim yapılırken, sonbaharda bitkilerin büyümesi önemli ölçüde yavaşladığından, oran iki katına çıkar. Geç ekim, yeşil gübre için pek uygun değildir.

İlkbahar fiğiyle karıştırılarak ekim yapılırken turp ve fiğ tohumu oranı 1: 6'dır. Bu şema ile turpun gövdeleri, tırmanma tesisi için destek görevi görür.

Bal toplama ve tohumluk için ise 40 cm sıra aralığı ile yağlı turp ekilir.

İlk sürgünler 4 gün sonra ortaya çıkar ve 40-50 gün sonra yem için ilk biçme işlemini yapabilirsiniz. Çiçeklenme, çimlenmeden yaklaşık 40 gün sonra ortaya çıkar.

Kış bitkileri için yeşillendirme yapılırken turp ekimden 3 hafta önce kesilir.

Yeşil kütleden çürüme ve humus oluşumu için toprağın nemli olması gerekir.

Toprağı ilkbahar ekimine hazırlarken turp dona kadar bırakılır.

Tohumlar sonbaharın sonlarında toplanır. Bölmeler şeklini korur ve tohumlar doğal olarak kurur, bu da yapay kurutma maliyetlerinden tasarruf sağlar.

Rusya'da, popüler çeşitlerin yağlı tohum turp tohumlarını satın alabilirsiniz: Sabina, Nika, Jumping, Brutus, Raduga, Tambovchanka.

Sonbaharda yeşil gübre ekimi hakkında video