Türlerin fotoğrafına ve açıklamasına göre ev için bir bakirenin seçimi
İç mekan bitkilerinin birçok sevdalı tarafından tanınmasına ek olarak maidenhair Venüs saç, birçok ilgili tür ilginç, iddiasız ve dekoratiftir. Tüm eğrelti otlarını daha iyi temsil etmek için, bu güzel ve çok iddiasız bitkilerin kızlık tüyü türlerinin açıklamalarını ve fotoğraflarını incelemek yararlıdır.
Dört yapraklı bakire kılı (A. Tetraphyllum)
Yaprak sapları yeşil-kahverengi tonlarda boyanır ve yerden neredeyse yarım metre yükselir. Yapraklar biraz sarkıktır ve loblar dönüşümlü olarak çubuklar üzerinde toplanır. Lobların kendileri asimetrik yamuk, orta büyüklükte, dıştan parlaktır. Yoğun şekilde ayarlanmış sori, arka tarafta kenar boyunca bulunur.
Dört yapraklı bakire kılı, iç mekan koşullarında yaşamı mükemmel şekilde tolere eder. Eğrelti otunda kalın olan ve alt tabakanın yüzeyinin altında sığ bir şekilde uzanan köksapı bölerek yayılır.
Şeffaf bakire kılı (A. diaphanum)
Bu kızlık kılı için, fotoğrafta olduğu gibi, bir kenar boyunca kesilmiş çift iğneli yaprakların oluşumu karakteristiktir. Bir yaprağın parçalarının uzunluğu üç santimetreyi geçmezken, dar, sivri bir yaprağın toplam uzunluğu 25 santimetreye kadar çıkabilir.
Loblar geniş, obovat veya oval, yeşildir. Yaprak sapları koyu yeşil veya kahverengi renktedir. Dışbükey sporangia, yaprağın dış kenarı boyunca bulunur.
Dekoratif tipin toplam yüksekliği 35-40 cm'ye ulaşırken, Hindiçin, Avustralya veya Polinezya'ya özgü eğrelti otu dairede iyi büyür.
Kuyruklu bakire kılı (A. caudatum)
Sadece taşlara değil, aynı zamanda floranın büyük temsilcilerinin gövdelerine de yerleşmeyi tercih eden bu tür bakirenin anavatanı Güney Amerika'dır. Kaudat bakire kılı, 40 cm'ye kadar uzun yaprakların varlığı ile ayırt edilir.
Yaprak sapları üzerindeki birinci dereceden yapraklar, birbirlerine sıkıca sırayla düzenlenir. Yamuk şeklinde, kuvvetle kesilmiş bir şekle sahiptirler. Dişler kenar boyunca kör veya yuvarlaktır. Sporlar, kesim boyunca oluşan yoğun sporangia çentiklerinde, yaprak segmentlerinin dış tarafında bulunur.
Bir oda kültürü olarak kuyruklu bakire kılı, diğer bakire kılı türlerinden daha kaprislidir. Bitki daha sık gerektirir Sır, çünkü eğreltiotu rizomları için kuru toprak yıkıcıdır. Fotoğrafta gösterilen bakire kılı türlerinin bulunduğu odada yüksek nemi korumak da aynı derecede önemlidir.
Kama şeklindeki bakire kılı (A. cuneatum)
Eğreltiotu, tacın görünümü ve yapısı bakımından Güney Amerika yağmur ormanlarına özgüdür ve yapraklar, çiçek yetiştiricileri tarafından zaten sevilen diğer bakire kılı türlerine benzer. Kama şeklindeki bakire kılı arasındaki temel fark, sori'nin şekli ve konumundadır. Bu durumda sporlar, birinci dereceden yaprakların kenarı boyunca oluklarda olgunlaşır. Sporangium, böbrek veya at nalı şeklindedir.
Adiantum ince tüylü veya ince tüylü (A. hispidulum)
Doğada, küçük saçlı bakire kılı, Afrika'nın dağlık bölgelerinde, bitkinin yoğun ormanlarla büyümüş, neredeyse kar çizgisinde de görülebildiği dağlık bölgelerde bulunur.Bu tür bakirenin temsilcileri dünyanın diğer bölgelerinde, örneğin Avustralya, Yeni Zelanda ve Hindistan'da bulunabilir.
Adiantum hispidylum, elmas şekilli segmentlere sahip hurma şeklinde kesilmiş yapraklar oluşturur. Böyle bir tabakanın uzunluğu 45 cm'ye ulaşabilir.
Küçük tüylü kızlık tüylerinin sporangisi, yaprak bölümünün kesik çizgisi boyunca neredeyse birbirine yakın bir yerde bulunur. Yaprak sapları, birçok bakir kılı çeşidinde olduğu gibi, karanlık, ince ve oldukça güçlüdür.
Türler hem ev bahçıvanları hem de kış bahçesinde eğrelti otları yetiştirmekten hoşlananlar için ilgi çekicidir.
Trapez kızlık kılı (A. trapeziforme)
Oldukça büyük, çok yıllık bir bitki, iç mekan koşullarında bile bir metre yüksekliğe kadar büyür. Trapezoidal bakirenin doğum yeri, eğrelti otunun büyük bitkilerin gölgesine yerleşmeyi tercih ettiği Orta ve Güney Afrika'dır.
Kültür, günlük ve mevsimsel sıcaklık değişikliklerini iyi tolere eder, ancak kuru havaya ve topraktan kurumaya olumsuz tepki verir. Yaprak sapları neredeyse siyah, incedir. Doğal koşullarda yayılan iri yapraklar bir tencerede güzel bir sarkık taç oluşturur.
Bu bakirenin yaprağının bölümleri, fotoğrafta olduğu gibi, yuvarlak dişli, asimetrik kenarlı, elmas şeklinde, açık yeşildir. Spor oluşumu ve olgunlaşma alanları yaprak lobu kesimi boyunca yoğunlaşır.
Güzel bakire kılı (A. venustum)
Bu temiz ve çok zarif bitki, ancak 20 santimetre boyundadır. Güzel bakirenin anavatanı, fotoğraftaki türlerin orman örtüsünün altındaki taş yerleştirmeler üzerine yerleştiği Çinhindi'nin subtropikal bölgeleridir.
Kızlık tüyünün fotoğrafına ve açıklamasına göre, oval biçimli segmentlere sahip karmaşık iğneli açık yapraklara sahiptir. Sporların olgunlaştığı dış kenar ince dişlidir. Yaprakların rengi açık yeşildir.
Güzel bakire kılı (A. formosum)
Avustralya ve Yeni Zelanda ormanlarında yaşayan güzel bakire kılı, yaklaşık 60 cm uzunluğunda tekrar tekrar kesilmiş delikli yapraklarla karakterizedir.Yeşil bölümler küçük, baklava şekilli, genellikle asimetrik ve ince yaprak plakalıdır.
Koyu, orta boy sporangia yaprağın dış kesiminde bulunur. Kızlık tüyünün sapları, fotoğrafta görüldüğü gibi kahverengidir ve alt kısımda neredeyse siyahtır. Bitki, gölgede veya kısmi gölgede bakımı mükemmel şekilde tolere ederek evde yetiştiriciliğe uygundur.
Tender maidenhair (A. tenerum)
Nazik bakire kılı, Amerika kıtasının tropikal bölgesinde ve Antiller'de doğal koşullarda görebilirsiniz. Kızlık tüyünün tarifine ve fotoğrafına göre bitkinin çiçek yetiştiricileri tarafından büyük ilgi gördüğü anlaşılabilir. Ancak, türlerin oldukça büyük olduğunu unutmayın. Yaprakları bazen 0,7 metre uzunluğa ulaşır. Üç katlı tüylü bir şekle sahiptirler. Küçük, geniş biçimde kama şeklindeki bölümler, neredeyse 30 cm uzunluğunda ince, sert yaprak sapları üzerine yoğun şekilde yerleştirilmiştir.
Evde, bitki daha iyi bilinen bakire tüylü Venüs kılı ile aynı bakım ve bakımı gerektirir. Eğrelti otu bir saksıda büyümeye iyi uyum sağlar, vejetatif yollarla iyi çoğalır. Bitki kesmek için kullanılabilir.
Narin bakire tüyü Farleyense, Barbados'a özgü zarif bir bitkidir. Birinci dereceden küçük hafif yapraklar kenar boyunca yoğun bir şekilde kesilir ve bu da onlara saçaklı bir görünüm verir. Genç yeşilliklerin göze çarpan bir altın veya pembe tonu vardır. Olgun yapraklar 25-30 santimetre yüksekliğe ulaşır.
Ev içeriğinde, bakire kılı, fotoğraftaki gibi, benzer çeşitlerden daha kaprislidir. Bu, taslak korkusu, hava nemi talep etme ve güneşten zorunlu koruma olarak yansıtılır.