Yem pancarlarının yetiştirilmesi ve bakımı basit bir tarım tekniğidir, ancak bazı nüanslarla birlikte
Milyonlarca çiftçi, yem pancarı yetiştirmenin ve onlara bakmanın işlerinde en karlı iş olduğunu biliyor. Çeşitliliğe bağlı olarak mahsul verimliliği göstergeleri hektar başına 85 ila 1200 cent arasında olabilir. Ek olarak, kök sebzenin bileşimi, sindirime ve kuru yemin hızlı asimilasyonuna katkıda bulunan birçok vitamin ve eser element içerir. Üstelik yaz aylarında hayvanlara sadece meyve değil bitki örtüsü de verilebilir. Bu bağlamda, ekimin bazı nüanslarını ve ona bakmanın özelliklerini öğrenmeye değer.
Yem pancarı, inek ve keçilerde süt verimini artıran eşsiz bir ürün olarak başarıyla kullanılmıştır. Aynı zamanda sebze hayvancılığın sağlığına hiç zarar vermez.
Yem pancarlarının yetiştirilmesi ve bakımı
Starmon, Tsentaur Poli, Nadezhda, Oberndorf Krasnaya, Milana, Lada ve Jamon gibi kültür türleri özellikle çiftçiler arasında popülerdir.
Yemlik pancar tohumlarını açık toprağa ekebilmek için, bu sürecin birkaç özelliğini bilmeniz gerekir. Çimlenmesi şunlara bağlıdır:
- dünyanın yapısı;
- yerel iklim;
- gömme derinliği;
- ekim zamanı.
Agronomistler, toprak (8 cm derinlikte) + 6 ... + 7˚˚ sıcaklığa kadar ısınır ısınmaz, erken ilkbaharda bir tarım bitkisinin ekilmesini önermektedir. Genellikle, yem pancarı ekim tarihleri Mart sonu veya 10-15 Nisan'dır.
Gübre kompleksi -% 50 başarı
Dikimden önce siteyi dikkatlice hazırlayın. Dünya kazıldı ve gevşetildi. 400 c / ha (kök bitkileri) ve 100 c / ha (tepe) verim elde etmek için, uyguladıkları her hektar için:
- Azot... Kara toprak için 60-70 kg, bozkır topraklarında - 30-45 kg ve Batı Sibirya bölgeleri için - 80-90 kg gerekli olacaktır.
- Fosfor. Orta bölgelerdeki dozaj, Sibirya ve bozkır bölgelerinde 60-90 kg'dır - 40-45 kg.
- Potasyum. Bölge sıralaması 1. noktadaki ile aynıdır: 60-70 kg, 40-45 kg ve 80-90 kg.
Mineral karışımlarının eklenmesi için böyle bir şema sayesinde, verimi 3-5 kat artırmak mümkündür. Ancak bundan sonra bile kültür zararlılar tarafından tehdit ediliyor. Böyle bir istilayı önlemek için, bir potasyum permanganat çözeltisi kullanarak ekimden önce pancar tohumlarını işlemek gerekir. Yaklaşık 30 dakika böyle bir dezenfektan içinde tutulurlar.
Yem pancarı tohumları 3-5 cm'den derin olmayan oluklara birbirinden 20-25 cm'lik bir basamakla ekilir. Sıra aralığı 50-60 cm'dir.
Yem pancarı bakımının özellikleri
Her çiftçi, yetiştirmek için minimum para, çaba ve zaman harcayarak yüksek mahsul verimi elde etmeye çalışır. Bu nedenle, birçok bahçıvan, yem pancarının tarım teknolojisinin özelliklerini yoğun bir şekilde inceliyor ve sonra onları hayata geçiriyor.
Başlangıç olarak, ürün rotasyonunda ona layık bir yer belirlerler:
- Alan varyasyonları. Tarlalarda, kök mahsul sadece baklagiller, kışlık tahıllar ve sıra mahsullerden sonra ekilir: mısır, patates, ayçiçeği veya lahana.
- Bahçe dönüşümleri.Kişisel yataklarda selefleri, silaj için yetiştirilen mısırın yanı sıra kavun, karpuz, kabak, kabak, balkabağı, tahıl ve baklagiller olabilir.
- Yasak çeşitler. Şeker pancarı, çok yıllık otlar veya Sudanlılardan sonra yem pancarı ekilmesi önerilmez. Sadece 4 yıl sonra orijinal yerine dikilmesi tavsiye edilir.
İlk sürgünler göründükten sonra, yatak inceltilir, böylece 1 koşu metrede 4-5 fidan kalır. Dünya yüzeyinde bir kabuk oluşmuşsa, alan sulanmalı ve toprak iyice gevşetilmelidir. Deneyimli çiftçiler 12 g / r.m oranında su ile amonyum nitrat eklerler.
14 gün sonra, diğer mineral gübreler kullanılarak bir üst pansuman yapılması arzu edilir. Olgun bitkilerin üst kısımları kapanana kadar yabancı otlar düzenli olarak hasat edilmelidir. Yem pancarının bu ekimi ve bakımının sonucu sulu, besleyici bir kök sebze olacaktır.
Genellikle ekimden sonra toprak yüzeyi hızla kurur ve küçülür. Bu gibi durumlarda, ekimden 2 gün sonra, oksijenin toprağa nüfuz etmesi için koridorlarda düz bir kesici (gömme 3-5 cm) ile yürümek gerekir. Bir çapa kullanırken, alet karık boyunca veya 30-40˚'lik bir açıyla yerleştirilir.
Bahçeyi sulamak
Arazinin sulanmasına özel dikkat gösterilmelidir. Alan yaz boyunca bol miktarda nemlendirilir, ancak hava sıcaklığı 30-35˚˚'ye yükseldiğinde daha büyük ölçüde. Aynı zamanda yağmurlu sonbahar mahsulün durumunu da olumsuz etkiler. Bu nedenle, koridorlarda fazla sıvıyı boşaltmak için özel delikler açmak zorunludur.
Hastalıklar ve zararlılar, ancak kazananlar değil
Sadece evcil hayvanlar değil, aynı zamanda zararlılar da her zaman yem pancarı yemeye hazırdır. Genellikle bu kültür, böcekler ve mantar hastalıkları tarafından yenir. Bir çiçekle kaplı kahverengi lekelerin yapraklarındaki veya kırmızı-kahverengi bir bordürdeki görünüm, filizlerin cercospora tarafından yenilgisini gösterir.
Bu "hastane epikrizi" diğer teşhisleri içerir:
- külleme;
- pas;
- fomoz (bölgesel kurumuş noktalar);
- tüylü küf.
Phomosis ile mücadeleye yönelik önleyici tedbirler, olağan tohum sosu ile başlar. 100 g aşı maddesi başına 0,5 g mantar ilacı oranında ıslatıcı bir polikarbakin tozu (% 75) ile kaplanmıştır. Diğer şeylerin yanı sıra, fakir bölgelere borik asit (3 g / m²) uygulanmasını önerir.
Çiftçiler, rozetlerde fasulye yaprak bitleri, pancar böcekleri, böcekler ve pirelerin ortaya çıkmasından korkmalıdır. Dikiminizi bu tür "müşterilerden" korumak için, düzenli olarak mineral gübreler uygulamanız önerilir. Sonbahar kazısı sırasında, bazıları organik gübre 35-37 t / ha hesaplaması ile. Ayrıca bahçeye odun külü çıkarırlar - 2 c / ha.
Yem pancarı hasadı
Tarlalarda, özel tarım teknolojisi kullanılarak değerli bir mahsul hasat edilir: biçerdöverler veya patates kazıcılar. Evde bir kürek veya dirgenle kazıyorlar. Ancak, böyle bir hasatın başlamasından bir ay önce, toprağı sulamayı tamamen bırakmalısınız. Kökler çok fazla sıvı emerse, içlerindeki şeker içeriği azalacak ve bu da onların tutma kalitesini olumsuz yönde etkileyecektir.
Kök bitkileri yerden çok dikkatli bir şekilde çıkarılır. Herhangi bir darbe veya kesinti, çürüme sürecine mütevazı bir başlangıçtır.
Bu vakanın teknik özelliklerini tartıştıktan sonra, yem pancarlarının ne zaman hasat edileceğini bulmanın zamanı geldi.
Çiftçiler, kültüre hazır olmanın 3 ayırt edici özelliğini tanımlar:
- çalılık üzerinde yeni ve sıra dışı oluşumların varlığı;
- sararmış veya solmuş yapraklar;
- kök mahsul, çeşidine karşılık gelen bir hacme ulaştı.
Aynı zamanda, pancarların dondan çok korktuğunu bilmek önemlidir. Bu nedenle, sıcaklık düşmeden çıkarılmalıdır.
Yem pancarlarının saklanması
Pek çok insan bazen yem pancarlarını depolamanın ne kadar zor olduğunu bilir. Çok sıcak odalarda kök bitkiler halsizleşir ve yetersiz havalandırılan odalarda çeşitli mantar hastalıklarından etkilenirler.İçerikleri için optimum sıcaklık + 5˚˚'dir. Bu tür koşullar genellikle mahzenlerde, bodrum katlarında veya toprak çukurlarında bulunur. Bu odalar çok sıcaksa, özel donanımlı depolama tesisleri inşa edilir. İyi havalandırma ve sıcaklık koşulları (1-2 ° C) meyvelerin mükemmel tutulmasını garanti eder.
Bazı çiftçiler, derin yeraltı sularının bulunduğu yüksek alanlara yerleştirilen yığınları depolama için kullanır.
Bunları oluştururken aşağıdaki parametrelere uyarlar:
- maksimum uzunluk - 30 m;
- genişlik - 3 m'ye kadar;
- yükseklik - yaklaşık 1,7 m.
170 cm yüksekliğinde bir höyük sebzelerden yapılmıştır Bu dağ yoğun bir şekilde saman ve ardından toprakla kaplıdır. Böyle bir tabakanın kalınlığı 60 cm'ye kadar çıkabilir. Aynı zamanda, tüm depolama boyunca, üstte bir egzoz borusu ve tabanda 2 besleme havası kanalı, aralarında mesafe yaklaşık 150 cm olmalıdır.
Böyle bir omzun içine bir kontrol tüpü ve bir termometre yerleştirilmiştir. Bu cihazlar, yapının içindeki mikro iklimin durumunu izlemeye yardımcı olacaktır.
Toprağın normalden daha geç donduğu ve çok derin olmadığı ülkenin güney bölgelerinde, çukurlu zemin yığınları (yaklaşık 20 cm) önemlidir. Bu aşamada yem pancarı yetiştiriciliği ve bakımı sona erer. Artık çiftçinin sadece hasadı doğru hesaplaması gerekiyor, böylece tüm kış ayları için yeterli olacak.