Bahçede basit gümüş emici yetiştiriciliği
Gümüş emici yetiştiriciliği tüm dünyada popülerdir. Doğada akraba olan 50'den fazla bitki türü vardır. deniz topalak... Gümüş emicinin vatanı Çin topraklarındadır.
Simli enayi dış özellikleri
Yaygın çeşitler:
- Zempin;
- Quicksilver;
- Dar yapraklı meşe (Elaeagnus angustifolia).
Loch, 5 m'den fazla olmayan bir yüksekliğe ulaşan bir çalı veya küçük bir ağaç olarak adlandırılabilir.Taç, yüzeyi gümüş kaplı uzun yapraklarla geniştir.
Bitki, alışılmadık şekli ve kahverengi dalları nedeniyle kışın bile güzel görünüyor. Bitkinin çiçeklenmesi yaz başında düşer ve yaklaşık 20 gün sürer. Tomurcukların şekli bir çandır, sarı ve küçüktür, narin bir vanilya aroması yayarlar. Meyveler yaz sonunda olgunlaşır. Belirli bir tadı vardır ve yenilebilir. Bitki şiddetli donlara dayanabilir.
Büyüyen simli enayi
Güzel bir gümüş kaz çalısının sahada görünmesi için doğru yeri seçmek, fideyi zamanında dikmek ve iyi bir bakım sağlamak gerekir.
Dikim için uygun dönem
Birkaç bitki çoğaltma yöntemi vardır ve seçilen yönteme bağlı olarak ekim süresi farklılık gösterecektir. Tohumlar sonbaharda toprağa ekilir. Çeliklere gelince, Haziran ayı başlarında ekilir. Erken ilkbaharda katmanlama yapılabilir.
Fidanlar sonbaharın sonunda veya Mart ayı başında dikilir. Önemli bir husus: Dikim için toprak iyi nemli olmalıdır, çünkü büyümenin ilk aşamalarında enayi gerçekten suya ihtiyaç duyar.
Bir yer seçmek ve zemini hazırlamak
Gümüş kaz en çok güneş ışığını sever, bu yüzden onun için açık bir alan seçmek en iyisidir. Bitki kısmi gölgede iyi büyüyecek olsa da. Alanın güney kesiminde bir tepe varsa, bitkiyi oraya dikin.
Çalı kuvvetli rüzgarlardan gizlenmelidir, böylece bir çit kurulabilir.
Toprağın bileşimine gelince, emici için özellikle önemli değildir. Önemli olan tek nokta asitlik gereksinimidir. Göstergeler büyükse, bitki yavaş gelişecektir.
Toprağı bir bitki dikmek için hazırlamanın bir başka ölçüsü, kapsamlı bir kazma, toprağı düzleştirme, kökleri, yabani otları ve döküntüleri gidermektir. Enayi, lifli bir kök sistemine sahiptir - kök derinleştirilmez.
Bitki dikmek
Bitki, derinliği yaklaşık 50 cm, çapı 1 m olan önceden hazırlanmış bir çukura dikilmelidir.Dibi bir drenaj tabakası ile kaplıdır: elekler, kum, kırma taş, küçük taşlar uygundur. Randevu drenaj bitkinin köklerinin sürekli nem nedeniyle çürümeye karşı korunmasından oluşur. Toprak, içine doğal bir gübrenin eklendiği drenaj tabakasına yerleştirilir - yapraklar, humus veya kompost. Üst kaplama olarak süperfosfat veya odun külü (yaklaşık 300 g) da uygundur.
Toprak hazır olduğunda, deliğe bir fide yerleştirilebilir, dikkatlice toprağa serpilir, böylece kök tamamen toprak yüzeyinin altında kalır. Çukur doldurulduktan sonra toprak ezilmeli, bol su ile sulanmalı ve malçlanmalıdır. Böylece nemi tutmak ve emiciyi yabani otlardan korumak mümkün olacaktır.Çalılar arasındaki optimum mesafe iki metredir.
Büyüme sürecinde bakım
Dikimden sonra bitkiye bakılmalıdır. Bitki herhangi bir toprakta iyi büyüyebilir ve iklimimizin özelliği olan zararlıların ve hastalıkların üzerindeki etkisi minimumdur. Vantuzun tam büyümesi ve gelişmesi için düzenli olarak sulanması, gövde etrafındaki toprağın gevşetilmesi gerekir. Ekimden önce toprak talaş veya kuru otla malçlanmışsa gevşetme nadiren yapılabilir.
Bitkiyi sulamak
Bitki kuraklığa dayanıklı türlere aittir, ancak buna rağmen sulama arasında uzun aralar vermemelisiniz. Genç çalıların düzenli olarak sulanması özellikle önemlidir. Bitki kök sisteminin türüne göre sulama önemlidir: kökler yüzeye daha yakın olduğundan yer altı suyuna ulaşmazlar, bu nedenle besin nemi eksikliğinden muzdarip olabilirler. Bu bakımdan uzun süre yağmur yağmadıysa veya yoğun sıcaklık varsa bitki düzenli olarak sulanmalıdır. Sulama ılımlı olmalı, su toprakta ve yüzeyinde durgun olmamalıdır. Çok fazla su varsa kökler çürümeye başlayacaktır.
Üst giyim
Çalılar için üst pansuman, yalnızca çok zayıf topraklarda büyüdüğünde gereklidir. Ve böylece, kural olarak, bitkiyi toprağa ekerken bitkiyi gübrelerler. Daha fazla beslemenin yılda bir kez yapılması önerilir. Bunun için organik gübreler en uygun olanı - humus, kompost. Ayrıca süperfosfat da kullanabilirsiniz. Azot bileşiklerinin alınması tavsiye edilmez.
Üreme yöntemleri
Bitki kesimler, tohumlar, çalıları bölerek, köksapın kısımları, dallanma ile çoğalabilir.
Çoğu zaman bahçıvanlar ikinci seçeneği kullanır. Tohumların ilkbahar veya ekim aylarında toprağa serilmesi tavsiye edilir. Tahıllar tabakalaşmayı gerektirir, aksi takdirde büyüme oranları çok düşük olacaktır.
Üreme katmanlama ile yapılırsa, o zaman burcun dibinden en sağlam dalı alırız. Yere bükülür, sabitlenir ve üzeri toprakla kaplanır. Bunu ilkbaharda yapmak ve sonbaharın sonlarına kadar sulamak en iyisidir. Ana şey suyun durgunluğunu önlemektir. Dal, Kasım ayının sonunda ana çalıdan ayrılır.
Sap, birkaç tomurcuğu olan uzun bir sürgün (12-18 cm) olabilir. Büyümeyi hızlandıracak bir çözelti ile örtülmeli, bir kutu ıslak kuma konulmalıdır. Bu prosedür yaz başında yapılır: Sürgün kurumaması için düzenli olarak sulanır.
Çalı kesme
Tek dezavantaj, çalıların yavaş büyümesidir. Ancak enayi kaliteli toprakta büyürse yılda 0,5 m esneyebilir, bu bakımdan yılda bir budama yapılır. Vantuzda taç oluşumu kolaydır, bitki prosedürü iyi tolere eder. Sahibi, tercihlerine bağlı olarak herhangi bir görünümü seçebilir. Bitki bir çalı olarak bırakılabilir ya da ondan standart bir ağaç yapabilirsiniz.
Kesmeye ek olarak, eski çalılar taç şeklini oluşturmak için dikkatlice kesilmelidir.
10 yaşından büyük bir çalılık, zaman zaman eski dallardan kurtarılmalı ve genç büyümeye yer açılmalıdır. Bu olay bitkinin bir 15 yıl daha ekim gerektirmeden görünümüyle sizi memnun etmesini sağlayacaktır.
Yavaş büyümeye rağmen, emicinin köklerinden sürgünler çok hızlı görünür. Zamanında tespit edilip çıkarılmaları gerekir, aksi takdirde çalıdan canlılık çekerler ve dekoratif etkisini kaybederek güzel bir bitkinin sefil bir görüntüsüne dönüşür.
Peyzaj tasarımında bitki
Silver loch görünüş olarak çok güzeldir, bu nedenle genellikle dekoratif kompozisyonlarda kullanılır. Yapraklar döküldükten sonra, kışın çalı gümüş meyvelerle kalır ve ona orijinal bir görünüm kazandırır. Bu nedenle bitki soğuk mevsimde çıplak ve boş görünmez.