Büyüyen viyola - Josephine'in en sevdiği çiçek
Bahçede, çiçek gözlü sevimli kıvırcık çalılardan daha gelişme koşullarına daha az talep eden bir bitki bulmak zordur. Ekim için avucunun içine ilk kez tohum döken bir kişi için bile viyola yetiştirmek mümkündür.
Bitkinin adı, Violet (Viola) cinsinin Latince isminin izini süren bir çevirisidir. Yüzyıllar boyunca kokulu çiçekler birçok ülkede, özellikle de Fransızlar tarafından beğenilmiştir. İmparator Napolyon, en sevdiği menekşe buketi olmadan asla Josephine evine dönmedi. Ve yüce Goethe, her zaman bir torba viyola tohumuyla yürüyüşe çıkar ve Weimar'ın her yerine ekti.
- kokulu,
- boynuzlu,
- hemşirelik
- Labrador,
- köpek,
- tüylü,
- Koreli,
- üç renkli
- Wittrock,
- bol,
- Williams ve diğerleri.
Bitkinin yetiştirilmesi çok kolaydır, ancak onu çiçek yatağına dikmeye karar veren çiçekçinin, tarım teknolojisinin belirli kurallarını bilmesi gerekir.
Bahçede büyüyen viyola
Bahçenize sevimli bir çiçek dikmenin birkaç yolu vardır. En yaygın olanı, hem açık toprağa hem de fide için yapılan ekim tohumlarıdır. Varietal viyoller, kesimler ve katmanlama kullanılarak vejetatif yöntemle çoğaltılır.
Dikim yeri, potasyum ve fosfor ile iyi gübrelenmiş, gevşek ve humus bakımından zengin tınlı toprağı olan güneşli seçilmiştir.
Açık toprağa tohum ekimi
Viyolanın tohumlarla çoğaltılması, bir çiçek yetiştirmek için daha basit ve daha az maliyetli bir fırsat olarak daha sık kullanılır. Fideler için tohum ekerseniz, o zaman bu mevsimde çiçeklenme beklenebilir. Açık toprağa ekilen tohumlar, önümüzdeki baharda çiçek açacak bitkiler üretecek.
Viola, tekrarlayan ilkbahar donları tehdidinin çoktan ortadan kalktığı Mayıs-Haziran aylarında açık toprağa ekilir. Ekim seyrek olarak sıralar halinde yapılır ve tohumlar 1 cm'den fazla toprağa gömülür, 10-15 gün içinde fideler çıkar. Hava kuru ise, suyun basıncını yıkamamak için hafifçe sulanır. Sıralar arasındaki toprak gevşetilir ve yabani otlar çıkarılır.
Fideler büyüdüğünde komşu çiçekler arasında 7-10 cm mesafe bırakılarak inceltilir.Viyolanın kışlayacağı yataklarda 3-4 hafta içinde fidan toplamak da mümkündür. Toplandıktan sonra ilk kez bitki gölgelenir.
Fide için tohum ekimi
Fideler için viyola ekme zamanlaması, çiçeklenmeyi ne zaman beklemeyi planladıklarına bağlıdır. Ocak ayı sonunda veya Şubat ayında ekilirse, çalılar Mayıs ayının sonunda tomurcuklarla sevinecek. Mart ekimi yaz sonunda çiçek verecek.
Sığ fide kapları, ekim arifesinde hafif pembe bir potasyum permanganat çözeltisi ile dökülen satın alınan toprakla doldurulur. Küçük viyola tohumları sığ oluklara serilir ve zar zor toprakla kaplanır. Sprey şişesinden su serpin, ekinleri plastik örtü ile örtün ve üzerine koyun. pencere kenarında güneybatı penceresi.
Mini sera düzenli olarak havalandırılır ve nemlendirilir. Fideler 10-14 gün sonra ortaya çıkar. Nisan ayı başlarında, kotiledon yapraklara doğru derinleşerek daha büyük saksılara dalarlar. Bu ayın sonunda, fideleri sertleştirmeye başlarlar ve öğleden sonraları onları sırsız balkon ya da bir veranda ve geceleri odaya dönüyor. Açık toprağa, fideler Mayıs ayının ilk veya ikinci on yılında ekilir ve aralarında 15-20 cm'lik bir mesafe bırakılır.Haziran ayı başlarında viyola çiçek açıyor.
Deneyimli çiçekçilerden bir viyolanın nasıl güzelce dikileceği konusunda tavsiyeler: Bir bahçe yatağına fidan dikerken, bitkilerin bir kısmı gölgeye, geri kalanı ışıklı bir yere yerleştirilirse, çiçeklenme uzar.
Güneşte olanlar, daha az ışık alan yapraklarını daha erken çözerler - daha sonra çiçek açarlar ve diğerlerinden sonra solarlar.
Viyolanın kesimler ve katmanlarla çoğaltılması
Özellikle değerli çeşitler vejetatif olarak çoğaltılır. Çelikler, iyi gelişmiş sağlıklı bitkilerden Mayıs'tan Temmuz'a kadar kesilir. Bunu yapmak için 2-3 internotlu apikal sürgünler kullanın. Dokunmaları için birbirlerine yakın gölgeli bir bahçe yatağına dikilirler. Oluk su ile iyice dökülür ve kesimler yaklaşık 0,5 cm gömülür, üstüne püskürtün ve folyo ile kaplayın. 3-4 hafta sonra, viyolanın hangi köklere sahip olduğunu kontrol edebilirsiniz. Genellikle bitkiler bu zamana kadar iyi bir kök sistemi geliştirirler.
Katmanlama yoluyla çoğaltılması için bitki, uzanacak şekilde gölgelendirilir. Sonbaharın başlarında, sürgünler yere eğilir ve bereketli topraklarla serpilir. İlkbaharda, kesimler köklenir ve bahçe yatağına nakledilir.
Kış öncesi kalıcı bir yere viyola ekimi Eylül ayı başlarında aktarma ile yapılır. Köklü çalılar, donmalarını önlemek için kuru düşen yapraklarla kaplanır. Kışın, çözülme sırasında, kışlama viyolleri ile yataklarda suyun durmamasını sağlarlar.
Bir tencerede bir viyola çiçeğinin yetiştirilmesi ve bakımı
Mayıs ayında yetiştirilen fideler, konulan çiçek kaplarına aktarılır. veranda, terasta veya bir saksıya asılır. Menekşe nemi sever, ancak durgun sudan ıslanır. Sonuç olarak, tencerenin dibinde, örneğin genişletilmiş kil veya çakıldan bir drenaj tabakası gereklidir. Ticari ve verimli her toprak viyola için uygundur. Bununla birlikte, kaplar humusla karıştırılmış normal bahçe toprağı ile doldurulabilir ve gevşeklik için biraz kaba nehir kumu ilave edilebilir.
Bitkiler, kurumasını önleyerek düzenli olarak nemlendirilir. Yetiştiricinin uzun süre yokluğunun arifesinde, palette sulama da mümkündür. Haftalık viyoller, çiçekler için herhangi bir evrensel gübre ile beslenir. Bu bakımla tomurcukları neredeyse bütün yaz açar.
Bahçede viyola bakımı nasıl yapılır
Bahçedeki viyola bakımı için temel önlemler toprağın zamanında gevşetilmesidir, özellikle yağmurdan sonra, havanın köklere nüfuz etmesini önleyen yerdeki kabuğu ayıklamak ve yok etmek gerekir. Yabani otlarla eş zamanlı olarak viyola çalılarının beslenme alanından yabani otlar çıkarılır.
Sulama ve besleme
Bitki oldukça nemi seven bir bitkidir, ancak özellikle yağmurlu bir yaz mevsiminde, sürekli olarak su birikintileriyle sular altında kalan bir ovada biterse aşırı nemden ıslanır. Bununla birlikte, viyola nem eksikliğinden muzdarip olmamalıdır, aksi takdirde çiçekler küçülür, çalıların büyümesi yavaşlar, çiçeklenme tamamen durabilir. Çok fazla sıcaklıkta çiçek tomurcukları oluşmaz.
Viyola yetiştiriciliği sırasında ilk besleme, tomurcuklanma arifesinde yapılır - bir kova suya bir çorba kaşığı nitrophoska eklenir. İkinci kez çiçeklenme sırasında "Agricola-7" gübre ile beslenir, 1 çorba kaşığı 10 litre suda seyreltilir. Çözelti kök altındaki bitkilerin üzerine dökülür.
Çiçekler kuruduktan sonra saplar kesilerek zemin seviyesinden 10-12 cm bırakılır, çalılar bol sulanır ve beslenir. Çok yakında, üstlerinde çiçeklerin tekrar göründüğü yeni genç sürgünler büyür.
Viyola tohumları nasıl toplanır
Tohum toplama zamanı, tohum kabuğunun üst kısmı beyaz veya sarıya döndüğünde gelir ve pedinkülde yükselir. Bu anda koparılırlar, kurutma sırasında aktif hava sirkülasyonu olan gölgeli bir yerde iyi olgunlaşırlar. Viola tohumları çimlenme kapasitesini 2-4 yıl korur. 1 g yaklaşık 800 parça içerir.
Viyola hastalıkları ve bunlarla mücadele
Birçok yetiştirici, viyola'nın hastalıklara ve zararlılara karşı dirençli olduğunu iddia ediyor. Bununla birlikte, bu açıklama, doğal türlerle ilgili olarak daha doğrudur, ancak çeşitli bitkiler bakımdaki sorunlara karşı daha savunmasızdır.
Çoğu bahçe viyolü, yüksek nem koşullarında kara bacak hastalığı ve küllenmeden muzdariptir. Kök tabanının kararmasını önlemek için uzmanlar, ekimi kalınlaştırmamayı ve toprağı bir potasyum permanganat veya fondöten çözeltisi ile dökerek dezenfekte etmemeyi önerir. Toz halinde küf, bir soda külü ve çamaşır sabunu çözeltisi ile muamele edilir.
Yaprak lekesi genellikle Wittrock'ın viyolası tarafından tehdit edilir. İşle Bordeaux sıvısı veya bir bakır sabun preparatı. Ascochitis'ten üç renkli ve kokulu viyola bakır içeren maddelerle püskürtülür. Phylosticosis en sık Williams'ın viyola ve bol bitkilerinde görülür. Bordo karışımı veya müstahzarları "Abiga-Peak", "Hom" ile çiçeklenmeden önce işlem dikimleri ondan kurtarmaya yardımcı olur.
Pythium'dan (fidelerin kök çürüklüğü) veya gri çürüklükten etkilenen, üç renkli, bol ve hoş kokulu viyola bitkileri büyüdükleri toprak parçasıyla birlikte yok edilir. Komşu sağlıklı çalıların altındaki toprak "Maxima" veya "Alirin-B" çözeltileriyle dökülür.
Fusarium, geç yanıklık veya Wittrock menekşelerinin alacalı, kokulu, Williams ve üç renkli hastaları tedavi edilemez. Mantar sporları uzun süre toprakta yaşar ve yenilginin meydana geldiği bahçeye viyola dikilmesi artık önerilmez. Viral enfeksiyondan kaçınmak için bitki salatalık ve kabak yataklarının yanına dikilmez.
Viyola zararlıları ve onlardan nasıl kurtulur
Parazitik fauna, Wittrock menekşelerini ve üç rengi en çok rahatsız eder. Viyola yetiştiriciliği sırasında:
- çok kuru havalarda örümcek akarları;
- ilkbahar solucanı, bitki köklerini ve büyüme noktalarını yiyerek;
- sedef - tırtılları çiçeğin tüm kısımlarını kemiren büyük orman veya Pafya;
- dama tahtası maturna - larvaları yaprakları yer;
- safra nematodu köklerde parazitleşir, yumurtlama - mazı ile şişlikler oluşturur.
Böceklere karşı sistemik böcek öldürücüler kullanılır, keneler akarisitler ile ortadan kaldırılır ve nematodların ortaya çıkmasını önlemek için ekimden bir hafta önce toprağa sodyum nitrat verilir - 1 metrekare başına 150-200 gr. m.
Açık alanda viyola dikmek ve bakımını yapmak, yetiştirici için çok fazla sorun yaratmaz. Ancak hoş kokulu bir aroma eşliğinde neşeli çalıların dostane çiçeklenmesi, yaz boyunca birçok olumlu duygu getiriyor.