Niebezpieczeństwo, które musisz poznać osobiście - grzyby halucynogenne

Jeśli stosowanie trujących grzybów „leży” na sumieniu i zdrowiu jedynie grzybiarzy, to w przypadku masowego zbierania, uprawy i dystrybucji niektórych gatunków w większości krajów europejskich przewidziana jest odpowiedzialność karna. To są grzyby halucynogenne.

Zgodnie z klasyfikacją naukową obejmują one dwie kategorie:

• grzyby z rodziny muchomorów;
• grzyby psilocybinowe, które w swoim głównym składzie zawierają takie niebezpieczne substancje jak psilocybina i psylocyna (psilocybe, fibryle, hymnopile i paneolus).

Jak takie grzyby działają na ludzki organizm?

Warto zauważyć, że "stopień zagrożenia" dla każdego gatunku jest inny: niektóre grzyby zachowują swoje właściwości po przechowywaniu w postaci wysuszonej, podczas gdy w innych całkowicie odparowują, a są też okazy, które świeżo w zamkniętym pomieszczeniu powodują halucynacje nawet bez ich użycia, poprzez wdychanie aromatu.

Po zastosowaniu przedstawicieli muchomora po 30 minutach pojawia się stan senności, któremu towarzyszą żywe wizje (czasami objawy są „opóźnione” o 3-4 godziny). Zastępuje ją intensywne podniecenie z halucynacjami, a to się dzieje po kolei. Ponadto mogą wystąpić zawroty głowy, drgawki i splątanie. Nie zapomnij o muskarynie zawartej w gatunku muchomora: powoduje obfite ślinienie, łzawienie, wymioty i biegunkę, na ogół są wszystkie oznaki zatrucia.

Grzyby psilocybinowe działają jeszcze szybciej i ostrzej:

• Wystarczy 15 minut, aby poczuć dotyk igieł toczących się falami po całym ciele;
• wyostrza się percepcja świata zewnętrznego, zarówno dźwięków, jak i światła oraz doznania smakowe;
• pojawia się niepokój, zamieniający się w panikę;
• silna wściekłość i agresja przetaczają się nie tylko na innych, ale także na siebie, często kończąc się morderstwem i samobójstwem;
• w innych przypadkach obserwuje się również pozytywne emocje - uczucie ucieczki, euforię.

Trwa to do momentu zakończenia działania halucynogenu.

Nie można przewidzieć, jaki efekt będzie miało spożycie grzybów, wściekłość czy euforyczna wolność.

Jednoczesne spożywanie grzybów z obu kategorii ma niezwykle poważne konsekwencje, prowadząc do poważnych zaburzeń układu nerwowego i spadku krzepliwości krwi. Sugerujemy dokładniejsze zapoznanie się ze znanymi gatunkami grzybów halucynogennych, tak aby podczas cichego polowania niebezpieczne okazy nie trafiały do ​​Twojego koszyka, a obiadu nie zepsuły niepożądanym, a czasem wręcz efekt.

Święty grzyb starożytnych Majów - czerwony muchomor

Jednym z najbardziej znanych grzybów halucynogennych jest muchomor czerwony ze względu na wysoką zawartość kwasu ibotenowego, muscimolu i bufoteniny w miazdze. Jej jasnoczerwona czapka z białymi brodawkami jest wyraźnie widoczna wśród trawy, ale białe płatki łatwo zmywa się po ulewnym deszczu. Bulwiasta noga blisko ziemi jest pusta w środku, wygląda jak cylinder i jest obrączkowana. Po spożyciu trującej białej miazgi pierwsze oznaki w postaci nudności pojawiają się w ciągu 20 minut.

Wśród plemion afrykańskich muchomor nazywany jest „jedz i usłysz głos z nieba”. Starożytni ludzie często używali czerwonego muchomora podczas rytuałów i przygotowywali na jego podstawie „boski napój”, wywołujący halucynacje.

Wesoły grzyb

Wśród grzybów blaszkowatych z rodziny strofaria występują grzyby miniaturowe i smukłe zwane psilocybe semi-lunate. Rosną głównie na trawie, wśród opuszczonych gospodarstw, gdzie gleba jest nawożona obornikiem po zwierzętach. Średnica stożkowej nasadki nie przekracza 25 mm, ale ma półtora raza większą wysokość. Skórka jest śluzowata i łatwo się łuszczy, jest koloru beżowego, u starych grzybów brązowa. Wilgotne środowisko wzrostu sprzyja pojawianiu się ciemniejszych smug na kapeluszu. Noga raczej wysoka i cienka, ale bardzo elastyczna, nieco lżejsza niż czapka. Żółtawy miąższ na szczelinie zmienia kolor na niebieski (i również wysycha).

Pół-lancetowate psilocybe jest również nazywany meduzą ze względu na swoje właściwości halucynogenne. Inne nazwy grzyba: ostro stożkowata łysina, czapka wolności.

Substancje psychoaktywne zawarte w grzybach mają niemal nieodwracalny wpływ na układ nerwowy i psychikę. Po 10-20 minutach od spożycia wywaru z grzybami świadomość zaczyna się zmieniać, nastaje pacyfikacja, przechodząca w depresję i możliwą utratę przytomności. Działanie grzybów trwa do 7 godzin, ale wzmocnione postrzeganie otaczającego świata utrzymuje się jeszcze przez kilka dni.

Słabo halucynogenna ćma paneolus

Trochę podobny do westuszki i innego mieszkańca łajna zielnego, ćmy paneolus. Najczęściej można go znaleźć na terenach trawiastych z krowim lub końskim łajnem. Młode grzyby mają szaro-brązowe stożkowate czapki, lekko zakrzywione do wewnątrz, z łuszczącymi się resztkami narzuty. Z wiekiem nabierają kształtu dzwonu, rozjaśniają się, a prawie wszystkie łuski odpadają. Długość nogawki może sięgać 12 cm, jest bardzo delikatna, wydrążona, w kolorze brudnego brązu, który po naciśnięciu ciemnieje. U małych grzybów noga pokryta jest białym nalotem, u dorosłych nie. Szarawy miąższ jest cienki, bezwonny.

Według niektórych źródeł psilocybina w miazdze tego grzyba jest zawarta w niewielkim stężeniu, ale nadal powoduje halucynacje, aczkolwiek słabsze o rząd wielkości.

Zespół grzybicy powodujący schizofrenię - głowa siarki

Jednym z bardzo aktywnych gatunków grzybów halucynogennych jest głowa siarki - małe grzyby rosnące na polanach iw wilgotnej trawie. U młodych osobników kapelusz ma kształt stożka, ale potem całkowicie się prostuje, a krawędzie są wygięte do góry. Jego średnica nie przekracza 5 cm, a kolor może być żółty lub kasztanowy, w zależności od pogody (podczas deszczu robi się ciemno). Długość nogi żółtawej wynosi średnio 10 cm, na dole lekko pogrubia.

Jeśli nasadka jest uszkodzona, w tych miejscach pojawiają się na jej powierzchni ciemnoniebieskie plamy o nieregularnym kształcie.

Kwadrans po spożyciu siarkowej głowy osoba wpada w stan urojenia, wszystkie uczucia ulegają pogorszeniu, poczucie rzeczywistości zostaje utracone. Grzyb powoduje uzależnienie psychiczne przy częstym stosowaniu, a także zaburza pracę układu sercowego i powoduje niewydolność nerek.

Grzyb rosnący w kupie - kupa łysa głowa

Stropharia shitty, jak nazywa się tę odmianę, na naszym terenie można spotkać nie tak często (obszar jej wzrostu przypada na Amerykę Środkową i Meksyk), ale nie zaszkodzi o tym wiedzieć. Łysa łata otrzymała swoją nazwę z miłości do odchodów zwierzęcych, w których rośnie, a także z małego (nie więcej niż 2,5 mm) brązowego półkolistego kapelusza z refleksami i podłużnymi pociągnięciami, ozdobionego jasną obwódką wokół krawędzi. Jej noga jest krucha, nieco jaśniejsza, pogrubiona na dole.

Mniej niż pół godziny po obiedzie z gównianą strofarią:

• świadomość jest zdezorientowana;
• kończyny zaczynają drżeć;
• pojawiają się halucynacje i uczucie nieskończonej radości lub odwrotnie, niepokój.

Długotrwałe stosowanie kupy łysej głowy prowadzi do poważnych zaburzeń psychicznych.

Jasne piękno strofarii niebiesko-zielone

Wśród zgniłego drewna gatunków świerków w małych grupach rośnie mały piękny grzyb o jasnym kolorze - niebiesko-zielona strofaria. U młodych okazów czapka stożkowa jest ciemnoniebieska z zielonym odcieniem i pokryta gęstym śluzem. Pośrodku widać ciemniejsze wzgórze, a na brzegach zwisają białe płatki - resztki narzuty. Stare grzyby nie są już tak oślizgłe i mniej jasne. Noga jest tego samego koloru z czapką, łuszcząca się u dołu i otoczona pierścieniem na górze. W przekroju czapka jest niebieskawa, a noga żółta, miąższ ładnie pachnie. Całkowita wysokość grzyba nie przekracza 10 cm.

Stropharia niebiesko-zielony w większości krajów uważany jest za grzyb jadalny i jest spożywany po usunięciu skórki i dobrze ugotowanym. Jednak miąższ zawiera kwas mekonowy, wchodzący w skład opium, aw postaci surowej lub niedogotowanej grzyby wywołują łagodne halucynacje, jednak efekt ustępuje po dwóch godzinach.

Niejadalna, a nawet trująca czysta grzybica

Mycena pure zawiera tak niebezpieczną substancję jak muskaryna i może nie tylko powodować halucynacje, ale nawet prowadzić do śmierci, jeśli zjesz dużo grzybów.

Najpierw człowiek traci poczucie rzeczywistości i wzrasta wrażliwość, potem zachodzą zmiany na poziomie organizmu, a mianowicie:

• źrenice się zmniejszają;
• ślina i żółć zaczynają obficie płynąć;
• puls staje się częsty;
• temperatura ciała spada;
• pojawiają się drgawki.

W niektórych krajach czysta mykena jest chroniona przed zniszczeniem i jest wymieniona w Czerwonej Księdze.

Na zewnątrz grzyb wygląda bardzo skromnie: lekko wypukła cienka czapka jest pomalowana na delikatny fioletowy kolor, kosmki zwisają wzdłuż krawędzi. Wydrążona łodyga jest nieco jaśniejsza na górze. Miąższ jest wodnisty, pachnie ługiem.

Fotogeniczny hymnopilus Junony

W środku lata pod dębami rosną całe rodziny dość dużych grzybów z pomarańczowymi mięsistymi kapeluszami na gęstych nogach w brązowym pasie. To jest hymnopilus Junony, a jego żółtawa, bardzo gorzka i pachnąca migdałami miazga zawiera psilocybinę. Po obiedzie z takimi grzybami można przez kilka godzin cieszyć się halucynacjami wzrokowymi.

Liczba psychedelików w miąższu hymnopilusa zależy od miejsca wzrostu: najbardziej halucynogenne są grzyby rosnące na Dalekim Wschodzie, ale gatunki europejskie mogą być całkowicie nieszkodliwe.

Sporysz purpurowy - pasożytniczy grzyb

Jednym z niebezpiecznych grzybów, które mogą zabić człowieka, jest purpura sporyszu - torbacz pasożyt grzybówosiadł na zbożach. Ze względu na swój wygląd nazywany jest również rogami macicy, ponieważ nie ma czapek i nóg jako takich. Rośnie w uszach, z wyglądu wygląda jak ciemne wydłużone i zakrzywione formacje w postaci rogów.

Zboża zakażone sporyszem mogą wywołać całą epidemię, ponieważ nawet po obróbce cieplnej (na przykład wypiek chleba) grzyby zachowują swoje niebezpieczne właściwości.

Niewielka ilość zjedzonych grzybów odurza umysł, wywołując radosną euforię lub bezprzyczynową wściekłość, ale duże dawki alkaloidów zabijają. Jednocześnie na bazie tego grzyba powstało wiele leków, które pomagają w leczeniu chorób kobiecych, nerwowych i psychicznych.

Istnieje znacznie więcej odmian grzybów halucynogennych, które mają negatywny wpływ nie tylko na zdrowie, ale także na psychikę człowieka. Zbieranie ich nawet w dobrych celach, takich jak zrobienie domowej roboty leku, jest zdecydowanie odradzane, ponieważ bardzo trudno jest obliczyć dawkę. Samoleczenie jest dla ciebie droższe, a na pewno nie używaj takich grzybów do „rozweselenia”. Dbaj o siebie i zbieraj tylko grzyby jadalne!

Jak działają grzyby halucynogenne - wideo