Prawidłowe sadzenie i pielęgnacja astilby na zewnątrz
Astilba to wieloletnia roślina kwitnąca, która jest aktywnie uprawiana przez ogrodników na ich działkach. Sadzenie i pielęgnacja astilby na otwartym polu nie jest bardzo trudne, więc kultura jest popularna. Nawet początkujący z łatwością poradzi sobie z tą byliną.
Opis rośliny
Astilba uwielbia cień i wilgotną glebę. W swoim naturalnym środowisku roślina preferuje wzrost w pobliżu zbiorników wodnych, na brzegach rzek lub strumieni. Czasami rośnie w lasach liściastych, w bagnistych miejscach, gdzie nawet latem panuje duża wilgotność. Dobrze znosi zimowe przymrozki, narażone na wysoką pokrywę śnieżną.
Wygląd rośliny zależy od odmiany astilby (na zdjęciu). Jej łodygi są wyprostowane, mocne, wysokość waha się od 15 cm do 2 m. System korzeniowy jest bardzo mocny, dzięki czemu roślina jest często wykorzystywana przez ogrodników w walce z chwastami. Blaszki liściowe są podwójne, pierzaste, z ząbkowanymi brzegami, które znajdują się na sztywnych ogonkach, lekko pomarszczone.
Główną zaletą większości gatunków astilby jest to, że jest dekoracyjna przez cały sezon letni, aż do późnej jesieni.
Dobrym rozwiązaniem dla wielkich fanów astilby jest sadzenie odmian o różnych okresach kwitnienia i odcieniach. Kwitnienie rozpoczyna się na początku lipca. W zależności od rodzaju rośliny kwiatostany mogą być białe, bordowe, różowe lub liliowe, prezentowane w postaci wiechy. Ich długość dochodzi do 60 cm, składa się z wielu małych kwiatków.
Zróżnicowany jest również kształt kwiatostanów. Wiechy mogą zwisać lub odwrotnie, ostrzyć, a także puchnąć we wszystkich kierunkach. Na uwagę zasługuje również aromat astilby. Zapach jest bardzo delikatny i dyskretny. Jest to szczególnie wyraźne w pierwszej połowie dnia.
Popularne rodzaje astilby
Odwieczna kultura ma wiele odmian. W naturze Astilba nie jest tak atrakcyjna, jak odmiany hybrydowe wyhodowane przez hodowców.
Wszystkie gatunki roślin mają następujące cechy:
- ozdobne płyty z blachy;
- duże kwiatostany o jasnym kolorze;
- długie i bujne kwitnienie;
- odporność na surowe zimy.
Byliny są stosunkowo odporne na choroby, a także na ataki szkodników, ale pod warunkiem, że sadzenie i pielęgnacja astilby na otwartym polu odbywa się prawidłowo. Ponadto wszystkie gatunki wolą rosnąć w cieniu i na dobrze nawilżonej glebie.
Trudno jest zrozumieć klasyfikację kultury, ponieważ znanych jest już ponad 350 odmian astilby, a liczba ta nie jest ostateczna. Odmiany zostały sklasyfikowane według kształtu kwiatostanów, wielkości krzewu i pochodzenia.
Nie wszyscy wiedzą, że astilba oprócz właściwości dekoracyjnych ma również właściwości lecznicze. Uważa się, że pomaga przy gorączce i różnych stanach zapalnych.W Japonii i Chinach roślina ta jest używana do przygotowania przyprawy używanej do gotowania mięsa.
Po kształcie kwiatostanów wyróżnia się:
- wiechowaty - kwiatostany z wieloma gałęziami, które przylegają do głównej osi pod ostrym kątem;
- piramidalny - kwiatostany gałęzi bocznych przylegają do głównej osi pod kątem prostym;
- opadające - kwiatostany z elastycznymi gałęziami skierowanymi do ziemi;
- rombowy - kwiatostany przypominają kształtem romb.
W zależności od wysokości krzewu istnieje kilka rodzajów: karłowaty (poniżej 30 cm), niewymiarowy, średni i wysoki astilbe.
Przez hybrydyzację (pochodzenie) byliny dzieli się na następujące gatunki:
- hybrydy astilbe nagie;
- hybrydy prostolistne;
- różowe hybrydy;
- Japońskie hybrydy;
- hybrydowy astilbe;
- Chińskie hybrydy Astilba;
- hybrydy astilboides.
Niektóre z tych grup są bardzo liczne, niektóre mają nie więcej niż dwie odmiany, na przykład różowe hybrydy.
Sadzenie i pielęgnacja astilby na otwartym polu
Rozwój, wzrost rośliny, obfite i długie kwitnienie zależy od wielu ważnych czynników: lokalizacji, materiału do sadzenia, terminu sadzenia i pełnej późniejszej pielęgnacji.
Kompetentna technika rolnicza obejmuje następujące czynności:
- podlewanie i terminowe nawożenie;
- regularne przycinanie;
- profilaktyczne opryski i kontrola upraw pod kątem szkodników i chorób;
- przygotowanie do okresu zimowego.
Konieczne jest również okresowe poluzowanie gleby i ściółkowanie.
Zasady lądowania
Sadzenie astilby na otwartym terenie i późniejszą pielęgnację uprawy należy rozpocząć od przygotowania materiału do sadzenia, gleby i wyboru miejsca do uprawy.
Prawidłowy rozwój kultury w dużej mierze zależy od wybranego miejsca. Astilba uwielbia cień, ale ważne jest dla niej również ciepło. Dlatego doświadczeni ogrodnicy zalecają wybór półcienia. Nie sadzić roślin na otwartych przestrzeniach z bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Kwiatostany będą stopniowo stawały się małe, a kwitnienie nie będzie tak długie i obfite. Jednocześnie należy zauważyć, że odcień wiechy jest znacznie jaśniejszy. Istnieją odmiany, które preferują światło słoneczne, ale jest ich niewiele.
Jeśli chodzi o glebę, każda żyzna gleba jest odpowiednia dla tej rośliny wieloletniej, dobrze jest, jeśli w pobliżu znajdują się wody gruntowe. Nie należy sadzić krzewów obok drzew, których system korzeniowy znajduje się blisko powierzchni. W takim przypadku uprawy będą stale walczyć o wilgoć, a przewaga będzie po stronie drzewa. To zrujnuje Astilbę.
Przed sadzeniem należy wykopać glebę, dodać torf lub humus, a także złożony nawóz mineralny. Wykop otwór o głębokości 30 cm. W takim przypadku należy wcześniej zaplanować miejsce, jeśli jest kilka krzewów. Odległość między odmianami niewymiarowymi a karłowatymi powinna wynosić co najmniej 30 cm, między dużymi a średnimi - od 50 cm.
Po posadzeniu astilby w otwartym terenie należy obficie podlać sadzonkę i uformować warstwę ściółki od 3 cm na wierzchu, co uchroni jeszcze nierozwinięty system korzeniowy przed wysychaniem.
Zaleca się wcześniejsze przygotowanie materiału do sadzenia. Aby to zrobić, musisz namoczyć korzenie rośliny w specjalnych preparatach - Zircon, Epin-Extra. Fundusze te dobrze stymulują wzrost.
Pielęgnacja roślin po posadzeniu
Wiosną, po stopieniu się śniegu, krzew unosi się nieco ponad poziom gleby. Dlatego przede wszystkim strefę korzeniową należy posypać glebą wzbogaconą w minerały aż do punktu wzrostu. Ponadto, aby zapobiec wysychaniu korzeni, glebę należy ściółkować.
Astilba uwielbia wilgoć, ale konieczne jest obfite podlewanie gleby nie tylko z tego powodu. System korzeniowy rośliny jest ułożony w taki sposób, że jego dolne procesy stopniowo zanikają, a górne, wręcz przeciwnie, aktywnie rosną. Właśnie w tych momentach kultura szczególnie potrzebuje pełnego podlewania.Astilba jest podlewana dwa razy dziennie podczas tworzenia kwiatostanów, ale ważne jest, aby woda była ciepła lub miała temperaturę pokojową.
Obfite i długotrwałe kwitnienie wymaga dużo energii, dlatego byliny wymagają terminowego karmienia. Astilba ma pozytywny wpływ na wszystkie rodzaje nawozów, ale większość ekspertów uważa, że lepiej jest karmić roślinę mieszanką kompostowo-torfową i zgniłym obornikiem. Ogrodnicy zauważyli, że jeśli prawidłowo zorganizujesz reżim karmienia, kultura nie będzie potrzebować przeszczepu przez 10-15 lat.
Aby uzyskać lepszy dostęp tlenu do korzeni, konieczne jest okresowe poluzowanie gleby w pobliżu strefy korzeni, a jednocześnie usuwanie chwastów. Konieczne jest również zabezpieczenie systemu korzeniowego rośliny przed mrozem. Jesienią, przed nadejściem chłodów, astilbę należy przykryć świerkowymi gałęziami lub specjalnym materiałem pokrywającym. Bylina jest dość odporna na mróz, jednak wiosenne przymrozki stanowią dla niej zagrożenie, gdy śnieg już się stopił.
Szczególną uwagę należy zwrócić na przycinanie rośliny. Musi być zakończona terminowo i spełniać określony cel. W różnych okresach astilbe będzie wymagać odmładzania, kształtowania, przycinania sanitarnego i przerzedzania.
Główne cele przycinania to:
- regulacja procesu wzrostu i rozwoju;
- tworzenie pożądanego kształtu;
- bujne i długie kwitnienie;
- profilaktyka i leczenie chorób;
- usuwanie starych, suchych, słabych procesów.
Błędy popełniane przez początkujących podczas przycinania często prowadzą do odwrotnych rezultatów - astilba słabo kwitnie, mocno znosi mrozy, daje pędy, które znacznie zagęszczają krzew.
Powielanie astilby
Astilba może być rozmnażana na następujące sposoby:
- posiew;
- dzielenie buszu;
- przez sadzonki.
Aby zachować cechy odmianowe plonu, nie należy próbować wyhodować astilby z nasion. Uzyskane okazy nie odpowiadają barwie charakterystycznej dla odmiany, mają słaby efekt dekoracyjny, a kwitnienie odznacza się krótkim okresem. O wiele skuteczniejsza jest metoda dzielenia krzewu lub sadzonek. Ponadto te dwie metody są znacznie łatwiejsze i tańsze.
W projektowaniu krajobrazu zwyczajowo łączy się astilbe z różnymi rodzajami roślin iglastych, zwłaszcza, że doskonale chronią je przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Z roślin kwitnących bylina wygląda organicznie z tulipanami, irysami, a także barwinkiem i hostią.
Choroby i szkodniki
Astilba jest bardzo odporna na różne choroby i ataki szkodników owadów, ale tylko przy odpowiedniej pielęgnacji i środkach zapobiegawczych. Uprawie może zagrozić śliniący się grosz, który znacznie spowalnia rozwój i kwitnienie rośliny. W niektórych przypadkach system korzeniowy krzewu jest atakowany przez nicień węzeł korzeniowy. Stopniowo zjada korzenie, a roślina więdnie.
Spośród chorób Astilba może cierpieć na plamienie bakteryjne, które leczy się specjalnymi preparatami zawierającymi miedź, a także infekcjami wirusowymi. W przypadku poważnych zakażeń wirusami zakażone okazy należy zniszczyć.
Astilba to bardzo piękna bylina, która przyciąga ogrodników nie tylko swoimi walorami dekoracyjnymi, ale także prostymi zasadami techniki rolniczej, bezpretensjonalnością, odpornością na choroby, szkodniki i silne mrozy. Uprawa jest znana z tego, że jest odporna na chwasty na miejscu. Istnieje wiele odmian i odmian bylin. Każdy ogrodnik może wybrać preferowany odcień i wysokość krzewu do swojego ogrodu.