Przedstawiamy niezwykłe grzyby, które można tylko podziwiać - niejadalne i trujące gatunki dziwacznych leśnych darów
Czasami dziwaczna forma grzybów nie sugeruje, ale wprost mówi, że ich zbieranie jest co najmniej bezcelowe lub wręcz niebezpieczne dla zdrowia. Dziwne, choć piękne kształty czy obrzydliwy zapach grzyba - dziś porozmawiamy o niezwykłych grzybach, które są niejadalne, a nawet trujące. Czym one są i gdzie się znajdują, które z nich są po prostu bez smaku i komu łatwo się otruć? Proponujemy, aby zatrzymać się bardziej szczegółowo i zbadać najdziwniejsze rodzaje grzybów, które nie reprezentują wartości odżywczej.
Clavaria wielostronna Zollingera
W niektórych krajach Clavaria zolinger jest uważana za rzadkiego grzyba, aw regionie Czelabińska jest generalnie wymieniona w Czerwonej Księdze w związku z masowym wylesianiem jej naturalnego środowiska.
Jeśli chodzi o kolor takich krzaczastych grzybów, może być bardzo zróżnicowany, preferując jasne kolory:
- Królewna Śnieżka;
- krem;
- liliowy;
- Pomarańczowy;
- różowy;
- fioletowy.
Ze względu na swój oryginalny kształt i kolor grzyb jest często nazywany koralowcem.
Zastraszający Clathrus Archera
W młodym wieku clathrus Archera wygląda jak białe jajko o średnicy do 6 cm zagubione przez kogoś wśród łąk lub w lasach mieszanych. Gdy grzyb „dojrzeje”, wierzch jaja pęka, a stamtąd straszna opowieść, wychodzą czerwone macki (przepisy). Na początku są zespolone, ale potem otwierają się jak kwiat lub gwiazda. Wewnątrz macki znajdują się rzadkie ciemne plamy, które same są oślizgłe i brzydko pachną, co jednak jest bardzo popularne wśród małych owadów. Grzyb nie ma nóg, zastępuje go dolna nienaruszona część jajka. Ze względu na nieprzyjemny aromat i nieprzyjemnie kruchą miazgę grzyb jest uważany za niejadalny.
Osobliwa forma clathrus Archera nadała mu inne nazwy, w szczególności grzyb mątwy, stalker Archer's flower, trelliser Archer. W literaturze naukowej nadal można go znaleźć pod nazwą Anturus Archer.
Przeciekający grzybowy clathrus czerwony
Znacznie rzadziej w strefie południowej, gdzie klimat jest ciepły i łagodny, występuje inny typ klatrusa - czerwony grzyb. Oświetlenie słoneczne nie odgrywa dla niego szczególnej roli, ponadto najczęściej występuje w gęstym cieniu liściastych zarośli. Ale clathrus nie jest w stanie obejść się bez ciepła - grzybnia grzyba umrze nieodwracalnie, jeśli temperatura spadnie poniżej 5 stopni Celsjusza.
Młode grzyby są podobne do clathrus Archera, są również jajowate i szaro-białe.W miarę „dojrzewania” jaja staje się czerwone, a następnie pęka błona siatkowa i widoczne stają się ażurowe płatki z małymi porami. Z biegiem czasu pory rozszerzają się, tworząc duże komórki-dziury, jak w kratownicy, z powodu której grzyb nazywany jest również czerwoną kratą. Na krawędzi takich komórek znajduje się rozdarta grzywka. Zamiast nogi clathrus ma jak zwykle resztki jajka. Po prostu nie da się pomylić grzyba z innymi: nie tylko ma on nietypowy kształt i jaskrawoczerwony kolor, ale także rozsiewa wokół siebie obrzydliwy zapach gnijącego mięsa, który można usłyszeć nawet z odległości 15 m. Jednak „aromat” przyciąga muchy i inne małe owady, które przenoszą zarodniki w całym lesie.
Czerwona krata to nie tylko niezwykły niejadalny, ale także trujący grzyb.
Kolorowy tramwaj wielokolorowy
Wśród krzesiwo jest jeden bardzo nietypowy grzyb, a raczej grzyb o nietypowym kolorze - wielobarwny trametyz. Na zewnątrz jest to dość powszechny i dobrze znany grzyb krzesiwo z owocnikiem w kształcie wachlarza rosnącym na drzewach. Jednak cienkie, jedwabiste i lśniące czapki są całkowicie pokryte okrągłymi zwojami, z których każdy jest pomalowany na inny kolor. Jedynie rdzeń czapki pozostaje monochromatyczny - najczęściej jest zielonkawy, ale skrajny pasek na krawędzi jest zawsze jaśniejszy od reszty.
Zachowując swój kształt i wzór, wielokolorowy trametez potrafi zmieniać kolor, bawiąc się inną kolorystyką.
Miąższ skórzasty ładnie pachnie, ale ma gęstą strukturę i nie reprezentuje wartości odżywczych. Ale w medycynie ludowej ten grzyb krzesiwa jest bardzo znany i jest szeroko stosowany w leczeniu raka, szczególnie w Japonii i Chinach.
Ze względu na tęczowe kolory tramety są również nazywane ogonem indyka lub kukułki, a także żabą. W literaturze naukowej występują nazwy coriolus wielokolorowe lub wielokolorowe.
Możesz przyjrzeć się bliżej różnicom w kolorystyce trameteoru na poniższym zdjęciu.
Mycena neonowa
W odległych lasach deszczowych Australii, Azji, Japonii i innych krajów o ciepłym i wilgotnym klimacie małe grzyby chlorofosu mykenu są wabione miękkim zielonym światłem na szczątki drzew w porze deszczowej.
Cienkie, otwarte czapki o lepkiej skórze emitują w nocy neonową poświatę i przerażają turystów oszałamiającym i fantastycznym efektem. Najjaśniejsze światło pochodzi z grzybów o wysokiej temperaturze (min. 27 stopni Celsjusza) i utrzymuje się do trzech dni. Do tej pory nie ma danych na temat jadalności grzyba, ale trudno go zjeść.
Przez resztę czasu, w świetle dziennym, bioluminescencyjny myken wygląda dość zwyczajnie i nijako: prosty szary kapelusz na cienkiej, półprzezroczystej łodydze.
Koszmar na jawie lub hydnellum Pecka
Tym, który może być użyty do scenerii horrorów, jest grzyb Hydnellum Peck. Ze względu na swój wygląd jest lepiej znany jako jeż diabła, ząb diabła lub krwawiący grzyb. Krótka, gruba noga, nie większa niż 3 cm wysokości, płynnie przechodzi w czapkę, która jest główną „ozdobą”: do 10 cm średnicy, u młodych grzybów jest biała i aksamitna, z wiekiem ciemnieje do brązowej. Na całej powierzchni kapelusza znajdują się pory, z których wypływa szkarłatno-czerwony płyn, który zamarza w kroplach. Miąższ korka jest gorzki, ale wydziela przyjemny zapach przypominający truskawki.
Krwawiący grzyb pobiera swój główny pokarm z gleby, ale nie jest też przeciwny ucztowaniu na owadach, które gromadzą się w zapachu nektaru i wbijają w niego.
Kolejny jasny grzyb jest niebieski
W Indiach i Nowej Zelandii rosną niejadalne, ale bardzo piękne niebieskie grzyby. Ich kruche czapki w kształcie stożka i cienkie, wysokie nogi są pomalowane na błękitny kolor, a odpowiada za to pewien pigment, azulen, charakterystyczny dla mieszkańców dna morskiego. Niebieski grzyb rośnie samotnie, wśród mchu i paproci, pięknie wyróżniając się na zielonym tle.
Rzadki grzyb cygara diabła
Naukowa nazwa tego grzyba (Chorioactis geaster) nie jest łatwa do wymówienia, więc wszyscy nazywają to cygarem diabła ze względu na jego specyficzny kształt. Ciało młodego grzyba jest wydłużone podłużnie, prawie równe, z poszarpaną powierzchnią, koloru brązowego i naprawdę przypomina cygaro. Kiedy grzyb jest w pełni dojrzały, otwiera się z głośnym sykiem, rozrzucając zarodniki jak popiół. W tej formie staje się już rodzajem gwiazdy z 4-7 promieniami.
Diabelskie cygaro można spotkać tylko w Teksasie oraz w niektórych miejscach w Japonii.
Tarczyca z grzybów szczeciniastych Scutellinia
Na gnijącym drewnie w małych rodzinach rośnie tarczyca tarczycowa - niejadalny grzyb. Pomarańczowo-czerwone wklęsłe skuwki o średnicy nie większej niż monety ozdobione są na krawędziach długim włosiem. Miąższ grzyba jest kruchy, ma woskową strukturę.
Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że ta lista niezwykłych grzybów, niejadalnych i trujących, jest daleka od zakończenia. Dziwne okazy można znaleźć zarówno na terenie naszego kraju, jak iw innych strefach klimatycznych, których klimat pozostawia ślad na ich wyglądzie i charakterystyce wzrostu. Pamiętaj tylko, że nie wszystko, co piękne, da się dotknąć rękoma i na pewno nie powinieneś wkładać tego do koszyka. Lepiej grać ostrożnie, podziwiać te grzyby i przejść obok.