Objawy zatrucia arbuzem i skuteczne leczenie

Osoby dbające o swoje zdrowie starają się uwzględnić w swojej diecie jak najwięcej różnych produktów, ale zawsze szczególne miejsce zajmują warzywa i owoce. Dobroczynne właściwości arbuzów są dobrze znane, ale czy to możliwe, że słodko pachnący miąższ może spowodować złe samopoczucie lub nawet poważne zatrucie?

Rzeczywiście, w miesiącach letnich lekarze odnotowują falę dolegliwości związanych z zaburzeniami powodowanymi przez melony. Jakie są objawy i leczenie zatrucia arbuzem i co może go sprowokować?

Przyczyny zatrucia arbuzem

Jeśli dobrej jakości arbuz trafi na stół, nie ma się czego obawiać - zdrowie nie ucierpi, zapasy organizmu zostaną uzupełnione pierwiastkami śladowymi i witaminami, a nagromadzone toksyny i toksyny znikną wraz z wilgocią.

Kiedy po zjedzeniu dojrzałej miazgi zostaną znalezione wszystkie oznaki zatrucia arbuzem, można powiedzieć następujące przyczyny nieszczęścia:

• Przekraczanie obowiązujących norm dotyczących zawartości azotanów w owocach, w większości przypadków spowodowane nadmiernym stosowaniem nawozy azotowe... Jeśli pod wpływem technologii rolniczej azot przyczynia się do rozwoju roślin i gromadzenia zielonej masy, to w nadmiarze gromadzi się w glebie, a następnie w owocach roślin uprawnych, w tym w arbuzie.
• Zatrucie arbuzem jest również możliwe w przypadku zapłodnienia przez patogenne mikroorganizmy. Dzieje się tak, gdy skórka owocu jest w taki czy inny sposób pęknięta, a bakterie wnikają do miazgi już podczas przechowywania.

Z różnicą w przyczynach zatrucia arbuzem, leczenie w obu przypadkach będzie poważne, a konsekwencje mogą być najbardziej nieprzyjemne.

Oznaki zatrucia arbuzem

Jeśli stężenie azotanów lub patogennych mikroorganizmów wchodzących do przewodu pokarmowego z miazgą nie jest tak duże, wówczas organizm sam radzi sobie z ich neutralizacją i wydalaniem przez jelita i układ moczowy. Ale w obecności krytycznych ilości niebezpiecznych mikroorganizmów i związków organizm nie może już sobie z tym poradzić. W wyniku procesów biochemicznych azotany zamieniają się w bardziej niebezpieczne azotyny, rośnie też obraz infekcji bakteryjnej.

Osoba dorosła wytrzymuje dzienną dawkę azotanów równą 60 mg na kilogram masy ciała, a dzieci i pacjenci z zaburzeniami układu moczowo-płciowego i trawienia cierpią nawet przy mniejszych ilościach związków azotowych.

Pierwsze oznaki zatrucia arbuzem można zauważyć już po 1-6 godzinach po posiłku. Najczęściej zatrucie objawia się w postaci:

• ból, wrzenie i dyskomfort w okolicy jelit;
• nudności, którym towarzyszą wymioty;
• uczucie ogólnej słabości;
• bół głowy;
• niewielki wzrost temperatury ciała;
• dreszcze i pocenie się.

Ogólny obraz zatrucia uzupełnia biegunka wynikająca ze spożycia marnego arbuza. Ale lista objawów nie ogranicza się do tego, jeśli w zjedzonym owocu znajdowały się nadmierne ilości azotanów.

W takiej sytuacji, ze względu na zdolność azotynów do zastępowania hemoglobiny we krwi, zatrucie komplikuje niedotlenienie, gdy organizm pilnie potrzebuje tlenu.

Istotne cechy tego stanu obejmują:

• bladość i możliwe niebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, ust i płytki paznokcia;
• zmniejszony ogólny ton;
• zawroty głowy i skrajne osłabienie;
• zmniejszenie nasycenia i tętna;
• spadek temperatury skóry kończyn;
• drgawki.

W najpoważniejszych przypadkach do objawów zatrucia arbuzem dodaje się dysfunkcję serca. Niedawno zdrowy, wesoły człowiek ma duszność, zaburzenia rytmu serca i spadek ciśnienia krwi.

Azotyn nie tylko zakłóca dopływ tlenu do tkanek, ale także powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych. W rezultacie hipoksja tylko się nasila.

Nadmierne ilości azotanów, które dostały się do przewodu pokarmowego, działają destrukcyjnie na błonę śluzową żołądka i jelit, w wyniku czego nierzadko występuje biegunka arbuza, w której kał staje się prawie czarny z powodu zanieczyszczeń krwi.

Wśród niebezpiecznych objawów zatrucia arbuzem należy wymienić zażółcenie białek oczu, a także gorycz w ustach po arbuzie. Takie odczucia mogą sygnalizować uszkodzenie wątroby, a także potrzebę podjęcia pilnych działań. Warto jednak zauważyć, że nawet arbuz wysokiej jakości, działający żółciopędnie, może pozostawić gorzki posmak w ustach, jeśli dana osoba już zidentyfikowała lub ukryła problemy z trzustką lub wątrobą.

Dlatego, a także ze względu na zdolność arbuza do pobudzania perystaltyki jelit, na pytanie: „Czy w przypadku zatrucia można jeść arbuza?”, Lekarze odpowiadają przecząco. Chociaż arbuz zawiera wiele przydatnych substancji, soli mineralnych, wilgoci i witamin, owoców nie należy używać do oczyszczania organizmu z toksyn. Istnieją do tego specjalistyczne przygotowania i techniki.

Co zrobić w przypadku zatrucia arbuzem? Jak niebezpieczny jest ten stan i czy powinieneś iść do lekarza?

Leczenie po zatruciu arbuzem

W sytuacji, gdy oznaki zatrucia stają się oczywiste, ważne jest, aby jak najszybciej podjąć działania w celu zneutralizowania niebezpiecznych substancji, które dostały się do organizmu. Przy łagodnym stopniu zestaw środków można i należy rozpocząć w domu.

• Do płukania żołądka pacjentowi wolno pić ciepłą wodę z dodatkiem niewielkiej ilości nadmanganianu potasu i chlorku sodu. Po wypiciu płynu wywołują atak wymiotów w celu oczyszczenia żołądka i przełyku z resztek miąższu arbuza. Procedura jest powtarzana kilka razy, aż wypływająca woda będzie całkowicie czysta.
• Resztkowa zawartość toksyn i innych szkodliwych związków służy do zbierania preparatów leczniczych - sorbentów. Ten środek leczenia zatrucia arbuzem jest niezbędny w każdym stanie pacjenta.
• Kiedy pojawią się oznaki zatrucia arbuzem, musisz pić jak najwięcej, to aktywuje nerki, które również usuwają szkodliwe substancje.

Słodka gorąca herbata z plasterkiem cytryny pomoże odmłodzić i złagodzić napady nudności i wymiotów. Ale przyjmowanie leków przeciwgorączkowych, przeciwbólowych lub przeciwbiegunkowych nie jest tego warte, ponieważ swoim działaniem mogą zmienić obraz choroby, a także spowolnić eliminację toksyn.

Jeśli wymioty i biegunka po arbuzie nie ustają, a dodatkowo pojawiają się objawy zagrażające zdrowiu, na przykład dreszcze, zaburzenia świadomości, utrata orientacji w przestrzeni i nieregularny rytm serca, wezwanie lekarza jest po prostu konieczne.

W warunkach szpitalnych lub podczas udzielania pomocy doraźnej pacjent otrzymuje wsparcie dla wątroby i układu sercowo-naczyniowego, neutralizację azotynów i azotanyeliminuje się również głód tlenu. Ponieważ zatrucie arbuzem może mieć charakter bakteryjny, konieczne jest przeprowadzenie testów na obecność E. coli, salmonelli i innych mikroorganizmów, które mają negatywny wpływ na człowieka.

Objawy i leczenie zatrucia arbuzem u dziecka

Dzieci rzadziej tolerują spożycie azotanów, pestycydów i innych chemikaliów, których pozbawieni skrupułów pośrednicy i handlowcy używają do pompowania arbuzów i innych rodzajów melonów. Z powodu nieuformowanego układu odpornościowego, mniejszej objętości krwi i innych czynników zatrucie jest zawsze trudne, a objawy odwodnienia szybko się rozwijają.Leczenie zatrucia arbuzem powinno być tutaj tak szybkie i skuteczne, jak to tylko możliwe.

Dlatego arbuz jest przeciwwskazany dla dzieci poniżej pierwszego roku życia, a także ważne jest, aby odmówić stosowania owoców o niesprawdzonej jakości dla matek karmiących, ponieważ związki azotu łatwo dostają się do mleka i dalej do organizmu dziecka. W starszym wieku dzieci również nie powinny jeść arbuzów w niekontrolowany sposób. Optymalna porcja to 100-250 gramów.

A jednak co zrobić z zatruciem arbuzem, jeśli dziecko cierpiało na kiepskiej jakości owoc? Natychmiast po pojawieniu się oznak zatrucia arbuzem należy podjąć środki łagodzące stan dziecka. Dla tego:

• za pomocą solonego różowego roztworu nadmanganianu potasu dziecko powyżej 5 roku życia wywołuje wymioty;
• młodsze dzieci otrzymują oczyszczającą lewatywę;
• podawać leki sorbenty i środki, które mogą zapobiegać rozwojowi odwodnienia;
• zapewnić obfity napój.

Bez względu na stan, nigdy nie podawaj leków przeciwbólowych. Jeśli dziecko nie odczuwa ulgi, lekarze są wzywani w 2 godziny po naprawieniu zatrucia.

Zatrucie arbuzem podczas ciąży

Objawy i leczenie zatrucia arbuzem u kobiet w ciąży niewiele różnią się od tych już opisanych. Jednak w tym przypadku należy pamiętać, że nawet niewłaściwe użycie miazgi bogatej w wilgoć, błonnik i pierwiastki śladowe może spowodować pogorszenie samopoczucia.

W celu uniknięcia niechcianych skurczów i pobudzenia motoryki jelit kobietom w ciąży nie zaleca się spożywania arbuza w trakcie lub po posiłku głównym, zwłaszcza z chlebem żytnim lub innymi produktami zbożowymi.

Głównym zagrożeniem związanym z jedzeniem arbuzów zawierających azotany jest już opisana hipoksja, która jest niezwykle niebezpieczna dla płodu. Przy pierwszych objawach zatrucia arbuzem leczenie powinno być natychmiastowe, dlatego ważne jest, aby jak najszybciej zasięgnąć wykwalifikowanej pomocy medycznej.

Zapobieganie zatruciom arbuzem

I chociaż każdego lata lekarze są zmuszeni świętować gwałtowny wzrost zatrucia arbuzem, nie jest trudno uniknąć większości tych przypadków i chronić siebie i swoich bliskich:

• Nie należy kupować arbuzów przed sezonem masowych zbiorów w połowie sierpnia. Najczęściej takie owoce są „bogate” nie w witaminy, ale w azotany i barwniki.
• Arbuzy kupowane późną jesienią, z przyczyn naturalnych, również mogą stracić jakość i spowodować pogorszenie samopoczucia.
• Nie można kupić owoców popękanych lub naciętych, na których miąższu natychmiast osadza się patogenna flora.
• Kolor miąższu arbuza wysokiej jakości jest jednobarwny, na nacięciu nie widać szorstkich żyłek, śladów fermentacji ani śluzu.
• Przed podaniem kora arbuza jest dokładnie myta i wycierana do sucha.
• Oznaką obecności azotanów jest kolor wody po zanurzeniu w niej nawet małego kawałka.
• Pociętego arbuza nie można przechowywać w temperaturze pokojowej, a owoce nie tracą jakości przez około jeden dzień w lodówce.

Jedząc zakupiony arbuz, nie należy próbować zjadać całego miąższu do samej skórki. To właśnie w białej warstwie kory oraz w otaczającej warstwie miazgi skoncentrowana jest większość azotanów zgromadzonych przez arbuza.

Film o zatruciu arbuzem