Sevgili karpuzlarımıza hangi hastalıklar musallat oluyor?

Yumurtalıkların sayısına ve büyüklüğüne ana dikkat gösteren bahçıvanlar bazen bitkilerin durumunu izlemeyi unuturlar, karpuzların gerçek ve tüylü küf, her türlü çürük gibi kültür için bu kadar tehlikeli hastalıklarla enfeksiyon anını atlarlar. ve diğer hastalıklar. Mahsulün en büyük zararı fusarium ve antraknozdan kaynaklanır.

Bu nedenle kavun üzerinde çürük bir karpuz görünce kişinin kendi dikkatsizliğini ve bu bitkinin hastalıklarının çoğuna neden olan patojenik mantarları, bakterileri ve virüsleri suçlaması gerekir.

Fusarium karpuz solgunluğu

Kök sistemine nüfuz eden ve en ufak bir doku hasarına bile nüfuz eden zararlı Fusarium fungusu yerleşir ve damarların içinden bitkiye yayılır. Bu hastalığa yakalanmış bir karpuz acı çeker ve solur, çünkü:

• damar sistemi tıkalı;
• mantarın salgıladığı toksin miktarı birikir.

Karpuz hastalığının yayılmasının fotoğraftaki gibi köklerden ve kamçıların alt kısmından başlaması şaşırtıcı değildir, çünkü toprakta ve yüzeyinde kalan bitki kalıntılarında kalan mantar 4–5'ten fazla yaşayabilir. yıl.

Kontrol ve önlemenin bir ölçüsü olarak, hasattan sonra kirpiklerin kurumuş kısımlarını toplamak ve yok etmek, toprağı dezenfekte etmek zorunludur ve onu serada değiştirmek daha da iyidir. Karpuzların bu tür bir hastalıkla yenilmesi şu şekilde kolaylaştırılır:

• bitkilerin genel olarak zayıflaması;
• toprağın su basması;
• uyumsuzluk ürün rotasyon kuralları;
• toprağı 16–18 ° C'ye soğutmak

Hastalığın varlığının ilk uyarı işaretleri, fide yetiştirirken zaten görülebilir. Kırılgan bir kök sistemine sahip genç sürgünler, toprakta bulunan bir mantar enfeksiyonundan hızla etkilenir. Mahsuller zamanında işlenmezse ve enfekte olan filizler atılmazsa, karpuz hastalığı kavunlara da yayılabilir.

Yapraklar dahil potasyum-fosforlu gübreler alan bitkilerin ve sırtların düzenli olarak gevşemesiyle, hastalığın iyi drene edilmiş hafif topraklarda daha az yaygın olduğu fark edilmiştir.

Antraknoz - tehlikeli bir karpuz hastalığı

Ülkenin güneyi dışında her yerde ortaya çıkan bu karpuz hastalığı, tüm kavun ve su kabakları etkiler. Bitkilerin yeşil kısımlarında kahverengi veya sarımsı belirsiz şekilli lekeler görülür. Bu lekeler genişledikçe yapraklar kurur ve dökülür, gövdeler zayıflar ve kolayca kopar. Ve antraknozdan etkilenen yumurtalık deforme olur, gelişimi yavaşlar veya tamamen durur. Sonuç olarak kavun üzerinde bodur bitkiler ve çürük karpuzlar görülebilir.

Yüksek hava sıcaklığı, havalandırma ve ışık eksikliği ile aşırı toprak nemi, bu karpuz hastalığının gelişmesine katkıda bulunan ana faktörlerdir. Bir rejim kurmak mümkün olduğunda Sır dikimler için havalandırma sağlamak için antraknoz yayılmayı durdurur.

Hastalığın kaynağı - patojenik bir mantar, yalnızca yerde kalan bitkilerin kuru kısımlarında değil, aynı zamanda tohumlarda da devam eder. Büyüme mevsimi boyunca, enfeksiyon yağmur ve rüzgar, yanlış sulama ve böcekler tarafından bulaşır.

Karpuz kökü çürüklüğü

Bu hastalık grubunun karpuzlara yayılmasının suçluları, önce kök sistemine, sonra tüm bitkiye saldıran zararlı mantarlardır. Hastalık, gövde ve kökün alt kısmındaki kahverengi lekelerin ortaya çıkmasıyla tanınabilir ve kök çürüklüğü fideler için en zararlı olanıdır. Önce yapraklar genç bitkilerde sararır ve solar, ardından fidelerin odak ölümü gözlenir.

Kök çürüklüğü ayrıca yetişkin bitkilerde gövdenin alt yapraklarından ve bölümlerinden başlar. Kök sisteminin ölmesi küçük köklerden başlar ve yavaş yavaş bitkiyi besleyen ana kökleri yakalar.

Diğer benzer karpuz hastalıkları gibi kök çürümesinin gelişimi, düzensiz veya aşırı sulama, uyumsuz beslenme ve düşük toprak ve hava sıcaklıkları ile kolaylaştırılır. Kavunda mantar için elverişli bir atmosfer oluşturulursa, haşere sporları gelişir ve ölü dokularda kalır.

Çürüme gelişme riskini azaltmak için, yalnızca düzenli gübreleme yapmak, yatakların taşmasını önlemek ve kirpiklerin altındaki toprağı gevşetmek değil, aynı zamanda tüm yabani otları ve kurutulmuş bitkileri çıkarmak da önemlidir.

Kavun ve su kabağının erken yetiştirilmesiyle mantar için faydalı olan sıcaklık dalgalanmalarına izin verilmemelidir. Ekinler, hem sıcaklık düşüşünden hem de aşırı sıcaklıktan koruyan bir film veya dokunmamış malzeme ile kaplanmıştır.

Bakteriyel nokta

Bu karpuz hastalığı, sadece bu bitkide değil, aynı zamanda diğer kavun ve su kabaklarında da en yaygın olanlardan biri olarak kabul edilir. Hastalığın ilk belirtileri zaten kotiledon yapraklarında bulunur. Ancak burada lekeler yuvarlak veya şekilsiz ise, o zaman gerçek yapraklarda lekeler damarlarla sınırlıdır ve zaten belirgin bir açısal şekle sahiptir. Lekenin içindeki doku önce kahverengiye döner, sonra kurur ve ufalanır.

Meyve zarar gördüğünde zamanla büyüyen kahverengimsi lekeler yağlı bulanık bir görünüme sahiptir. Bu tür lekelerin altındaki dokular meyvenin ortasına kadar görünüşlerini değiştirir, bunun sonucunda karpuzlar deforme olur ve kalitesini tamamen kaybeder. Fotoğraftaki gibi karpuzdaki hastalığın küçük tezahürleri bile, kısa bir süre sonra çürüyen meyvelerin yararsızlığına yol açar.

Enfeksiyon, toprağın üst katmanlarındaki bitki kalıntılarının yanı sıra ekipmanlarda, seraların yapısal kısımlarında ve karpuzların saklanması için kaplarda devam eder.

Kavun ıslaksa veya çiğ düşerse, çürümeden zarar gören yerlerde bakterilerle dolu sıvı damlacıkları belirir. Sonuç olarak, böcekler, nem ve ekipmanla enfeksiyon kaynağı, komşu bitkilere ve sırtlara yayılır. Aynı bakteri florasının penetrasyonu, sapların, yaprakların ve yumurtalıkların hasarlı yüzeyinden gerçekleşir.

Bakteriler sadece 5-7 günde bir sonraki nesli üretir ve yeni bitkileri enfekte etmeye hazırdır. Bu nedenle, ekimlerin ve mahsullerin% 30 ila 50'sinin ölebileceği bakteri çürümesinden kaynaklanmaktadır.

Kavunda külleme

Kavun yapraklarındaki beyazımsı veya gri-pembe çiçeklenme, bitkinin külleme ile enfekte olduğunu gösterebilir. Bu, karpuz hastalığının ilk aşamasıdır. Daha sonra, yoğun bir şekilde tohumlanmış yapraklar deforme olur, zayıflar ve kurur ve sonbaharda lezyon bölgesinde siyah noktalar görebilirsiniz - mantarın meyve veren gövdeleri, ilkbaharda sağlıklı bitkileri yakalamaya hazırdır.

Dökülen meyveler küllemeden nadiren etkilenir, ancak bu karpuz hastalığının verdiği zarar çok büyüktür. Mantarla tohumlanan bitkiler zayıf gelişir, yumurtalıkları daha kötü oluşturur ve meyveler sulu ve uygun tatlılık kazanmaz.

Yaz aylarında zararlı mikroorganizmalar, kış için bitki kalıntılarında kalan birkaç nesil verir.

Optimum enfeksiyon sıcaklığı 20–25 ° C'dir, ancak bu aralığın dışında, bu karpuz hastalığına neden olan ajan bitkileri enfekte edebilir ve kuru zamanlarda bile, ancak bol sabah çiyinin varlığında külleme görülür.

Karpuzlarda tüylü küf

Yapraklarda köşeli veya yuvarlak noktalar şeklinde tüylü küf bulunur ve yaprak plakasının arkasında mantar sporlarından oluşan gri veya leylak plak izleri görülür.

Bitkinin enfekte olmuş kısımları kahverengileşir, kurur ve ölür ve üzerlerinde kalan karpuz hastalığının patojenleri, fotoğraftaki gibi uygun bir toprak ortamında 2 ila 3 yıl arasında, don ve çözülmelerden sonra bile hayatta kalır.

Büyüme mevsimi boyunca, peronosporoz sporları envanterle birlikte taşınır, özellikle sıklıkla hastalık yüksek nemde ve oldukça sıcak havalarda görülür.

Beyaz çürük

Parazitik mantarların neden olduğu hastalık, birçok kültür bitkisinde meydana gelir; dokuları hastalıktan etkilendikten sonra önce sulu hale gelir ve sonra kurur. Mantarın girdiği yerlerde beyazımsı miselyum görülür. Beyaz çürümenin etken maddesi en az iki yıl kuru toprakta kalır ve yaz aylarında miselyum parçacıkları alan çevresinde envanter veya rüzgarla taşınır.

Hava sıcaklığı 12-15 ° C'ye düşürüldü, aşırı nem ve sulama için soğuk su kullanımı mantarların yerleşimi için uygun bir toprak haline geldi. Daha sıklıkla zayıflamış bitkiler beyaz çürümeden muzdariptir. Tarımsal teknoloji ve ürün rotasyonu kurallarına uyarak, bitkilerin altından ve büyüme mevsimi sonunda tüm bitki artıklarını uzaklaştırarak enfeksiyon ve verim kaybı riskini azaltmak mümkündür.

Kirpiklerde bulunan küçük beyaz çürük izleri dikkatlice temizlenebilir, ezilmiş kömür veya tebeşir ile işlenebilir.

Gri çürük

Bu karpuz hastalığının ayırt edici bir özelliği, doku sulanırken bir çürüme sürecinden önce gelen masif sporülasyon, plak ile birlikte gridir.

Karpuz hastalığının mantara neden olan ajanı toprakta 2 yıl kalmaktadır. Gri çürüklüğün kitlesel gelişiminin başlaması için en iyi koşullar, hava sıcaklığı 16–18 ° C düştüğünde oluşturulur.

Karpuz mozaik hastalığı

Kavun ve su kabakları üzerinde, dış belirtiler ve patojen türü açısından birbirinden ciddi şekilde farklı olan iki tür mozaik hastalığının gelişmesi mümkündür.

Tüm balkabağı bitkilerini etkileyen yaygın salatalık mozaiği, genellikle yetişkin bitkilerde gelişir ve yapraklarda ve dokularda yeşil ve sarımsı alanların görünümü ile ifade edilir. Bu durumda, levha plakaların yüzeyi sıklıkla deforme olur ve yer yer şişmiş bir görünüm kazanır.

Ancak fotoğrafta gösterilen karpuz hastalığı sadece bunda kendini göstermiyor. Enfekte bitkiler daha kötü gelişir, yapraklar küçülür, boğum arası kısalır. Hastalığın ilk aşaması sürgünlerin üst kısımlarını etkiler, mozaik özellikle meyve verme sırasında, yapraklar kirpiklerin alt kısımlarında tamamen öldüğünde ve ardından kirpiklerin kendiliğinden zayıfladığında, çiçekler düştüğünde belirgindir. meyveler mozaik bir renk alır, deforme olur ve gelişmez.

Bu tür karpuz mozaik hastalığı, ülkenin sıcak bölgelerinde, örneğin Kırım, Kuban ve Kafkasya bölgesinde daha yaygındır. Büyüme mevsimi boyunca, mozaik virüsü yaprak biti kolonileri tarafından yayılabilir; soğuk havalarda, patojen, yabani otlar dahil çok yıllık bitkilerin köklerinin yanı sıra kavun tohumlarında da devam eder.

Bitkiler yeşil mozaik virüsü ile enfekte olursa, yaprak plakalarında şişkinlikler fark edilir hale gelir, ancak mozaik renginin açık yeşil alanları her zaman oluşmaz. Çoğu durumda hastalık seralara yerleşir. Bitkinin zarar görmüş kısımları sağlıklı olanlarla temas ettiğinde yeşil mozaik yayılabilir. Bu, kirpikleri keserken, çorak çiçekleri sıkıştırırken veya meyve toplarken olur. Hastalığa neden olan virüs tohum ve bitki kalıntılarının yanı sıra üst toprakta kış uykusuna yatar.

Tehlikeli bir karpuz hastalığı geliştirme riskini azaltmak için şunları yapabilirsiniz:

• ekim için kanıtlanmış, dezenfekte edilmiş tohumların kullanılması;
• ekim için dezenfekte edilmiş toprak karışımlarının kullanılması ve ürün rotasyon kurallarına uyulması;
• sadece sağlıklı fidan dikmek;
• bitkiyi düşük sıcaklıklardan sulamak ve korumak için kurallar dahil olmak üzere tarım tekniklerini gözlemlemek;
• yabani otları yok etmek, özellikle diken dikmek;
• hastalıklı karpuz bitkilerinin zamanında çıkarılması;
• sahadaki yaprak biti kolonilerini yok etmek.

Karpuz hastalıklarıyla mücadele için önlemler sistemi

Karpuz hastalıklarının bitki artıkları, yabani otlar, aletler, toprak ve tohum parçacıkları üzerindeki etken maddeleri birkaç yıla kadar canlı kalabileceğinden, hastalıklarla mücadele için alınacak önlemler mutlaka önlemeye dayanmaktadır.

Karpuz hastalıklarının görüldüğü alanlardan gelen bitki artıkları yakılmalı veya aşırı ısınması en az iki yıl süren komposta gönderilmelidir.Dahası, bu tür kompost düzenli olarak nemlendirilir ve kazılır. Sonbaharda bitkilerden arındırılan toprak bir kürek süngüsüne kazılır ve toprak koma ters çevrilir.

Meyveler, hafif hasarlı ve çürümüş karpuzlarda dahi saklanmamalı ve sağlıklı olanlarla temas ettirilmemelidir. Yiyecek ve tohum elde etmeye yönelik meyveler düzenli olarak incelenir ve karpuzlar bozulma izleri ile reddedilir.

Karpuz tohumları, kış aylarında, örneğin tüylü ve külleme, bakteriyoz ve antraknoz gibi tehlikeli hastalıkların patojenlerini ve viral mozaikler içerdiğinden, tohumların ekim için yalnızca sağlıklı meyvelerden alınması önemlidir. Mantar ve bakteri kökenli karpuz hastalıklarını önlemek için tohumlar dezenfekte edilir.

Karpuz ekimi için, kavun, salatalık ve kabak mahsullerinin diğer temsilcilerinin en az 3-4 yıl önce yetiştirilmediği, aydınlatılmış, kolayca havalandırılan alanları seçerler. Bu tür önleme yöntemlerini unutmamalıyız:

• toprağın düzenli olarak nazikçe gevşetilmesi;
• çalılara sadece temel besinleri değil aynı zamanda mikro elementleri de sağlayan bitki besleme;
• 22–25 ° C'ye ısıtılan suyla yaprakları etkilemeyen sabah ve akşam sulama;
• hava ve toprak için rahat bir sıcaklık rejimi sağlamak.

Tüylü küf ve bakteriyel lekelenmenin ilk belirtilerinde, kavun ve su kabakları 1-1.5 hafta sonra üç defaya kadar% 90 bakır oksiklorür ile muamele edilir. İnsanlar, hayvanlar ve arılar için toksik olmayan kolloidal kükürt, 10 litre su başına 50 gram sulama için kullanılan külleme oluşumuna yardımcı olacaktır. Karpuzlar hasattan bir gün önce işlenmek üzere durdurulur ve yemekten önce yıkanması gerekir.

Kavun yetiştirilen fide kutuları ve seralarda toprağın düzenli olarak 20 cm derinliğe kadar değiştirilmesi veya özel karışımlar veya bakır sülfat ile dezenfekte edilmesi tavsiye edilir.

Mantar ve bakteriyel hastalıklara karşı bitki koruma - video