Ayçiçeği hastalıkları ve bunlarla mücadele için alınacak önlemler: görünmez bir düşman nasıl etkisiz hale getirilir

Yağlı tohumlar dünyadaki en verimli tohumlardır, ancak her türlü mantar hastalığına en duyarlı olanlardır. Bu nedenle mahsulünüzü korumak için en yaygın ayçiçeği hastalıklarını ve bunlarla mücadele için alınacak önlemleri bilmeniz gerekir. Gerçekten de, birkaç örnek enfekte olursa, bu, tüm mahsullerin yok olmasına yol açabilir. Mantar veya viral mikroorganizmalar hızla çoğalır ve büyük mesafelere yayılır. Bu bakımdan, hastalıkların uğursuz semptomlarını gelişimlerinin erken aşamalarında tanımayı öğrenmek gerekir.

Ayçiçeği hastalıkları ve kontrol önlemleri: Bir tarım uzmanı için kısa bir not kağıdı

Bulaşıcı hastalıkların etken maddeleri, kültürün tüm bölümlerini etkiler. Patojenler, kök sistemindeki doku liflerini, gövdeleri, yaprakları ve hatta tohum sepetlerini tahrip eder.

Zararlı mikroorganizmaların aktif gelişiminin ana nedenleri:

1. Hava. Sabit nem ve ısı, hızlı çoğalmalarına yol açar.
2. Bölgenin doğal özellikleri. Toprağın kalitesi, bileşimi ve yapısı sporların ömrünü etkiler.
3. Tarım teknolojisinin ihlali. Ekin ekim kurallarına uymazsanız, zamanında hasat yapmayın. yabani otlar dikimleri kimyasallarla işlemeyin, bu durumda kontaminasyon önlenemez.
4. Yanlış hasat. Bitki artıkları, ayçiçeği hastalıklarının gelişmesine katkıda bulunur ve kontrol önlemleri reddedilir.

Bu 4 faktörü göz önünde bulundurarak birçok çiftçi hasadın% 80'ine kadar tasarruf edebildi. Ancak mantar sporları o kadar inatçıdır ki onlardan kurtulamazsınız. Toprakta çoğunlukla patojen mikroorganizmalar yaşar. Bu tür zararlı kolonilerin üreme alanı olan odur. Bu nedenle görünmez düşmanlarınızı görerek tanımanız gerekir.

Çoğu durumda, çiftçiler zaten enfekte olmuş ekim malzemelerini ekebilir. Bu nedenle, mantar enfeksiyonlarına karşı bağışık olan hibrit mahsul çeşitleri satın almak daha iyidir.

Ayçiçeği küllemesi - beyaz tonlu ölüm

Hastalığın etken maddeleri topraktan bitkilere girer. Her zamanki gibi, mikoz sporları ile birlikte enfekte olmuş mahsullerin kalıntıları toprakta kışlanır. İlkbaharda genç fide kökleri, patojenik zararlılarla birlikte topraktan besinleri emer.

Ayçiçeği tüylü küfün karakteristik özellikleri şunlardır:

• kısa boy, filizlerin uyuşukluğu;
• kalınlaşmış gövde;
• kısaltılmış internodlar;
• oluklu yapraklar;
• yaprak döken plakalarda vurgulanmış damarlar;
• yaprakların altında grimsi beyaz çiçek açar.

Bu hastalığın çeşitli gelişim biçimleri vardır. Her şey kültürün bulaşma anına bağlıdır. Bu çimlenme aşamasında olduysa, filizlerin tam olarak gelişmesi için zamanları bile yoktur. Soldurma sürecinin ilk belirtileri: kalın gövdeler, cücelik ve beyaz çiçeklenme. Bazen miselyum yetişkin örneklere bulaşır. Sonuç olarak, yaprakların damarları gölgelerini değiştirir ve arka yüzlerinde miselyumlar belirir.

Gizli tezahür biçimleri de vardır külleme:

• gövdenin uzunlamasına açılması mikoz varlığını gösterecektir (kesiğin rengi beyaz-kahverengi olacaktır);
• çiçeklenme sırasında, bitki liflerinin kurumuş alanları kapaklarda görülür;
• dışarıdan hiçbir belirti olmamasına rağmen tohumlar enfekte.

Bu gibi durumlarda, enfeksiyon gelişimini engelleyen güçlü ayçiçeği fungisitleri en sık kullanılır.Ekimden önce tohumların Protect ile aşındırılması tavsiye edilir. 1 ton dikim materyali için 12 litreye kadar çalışma sıvısı tüketilir.

Çiftçinin cephaneliğinde Efatol, Derozal, Karbezim, Amistar-extra ve Thanos gibi mantar öldürücülerden biri olmalıdır. Püskürtme, büyüme mevsimi boyunca 200-400 l / ha çalışma solüsyonu tüketimi ile gerçekleştirilir.

Fomoz of ayflower - ölümün kestane rengi

Bitkinin veya ekilen tohumların kalan kısımları tehlikeli bir hastalıkla enfekte olabilir - ayçiçeği fomozu. Mikoz, yüksek nemde, ancak orta sıcaklıkta gelişir (üreme yeteneği,
+ 30˚С). Hasar belirtileri çimlenme aşamasında 5-8 yaprakla veya yetişkin örneklerde görülebilir.

Phomosis'in ana belirtileri:

• yapraklar, altın kenarlı bir kestane gölgesinin nekrozu şeklinde lekelerle kaplıdır;
• gövdelerde siyah ölü alanlar belirir (yaprakların bağlanma noktalarında);
• çiçek kapakları yavaş yavaş kararır, ancak çürüme süreci yoktur.

Phomosis'in yenilgisi, ayçiçeği gelişiminin erken bir aşamasında meydana gelirse, sonunda hızla kurur ve ölür. Aynı zamanda, kültürün tohum yumurtalıklarını oluşturacak zamanı bile yoktur.

Büyüme mevsimi boyunca mahsuller, Derozal ve Impact-K gibi fungisitlerle muamele edilir. Ek olarak, uzmanlar tekniği takip etmeyi tavsiye ediyor ürün rotasyonu... Bunu yapmak için, tarlaya ekilen mahsullerin sıkı bir kaydını tutmanız gerekir.

Ayçiçeği Beyaz Çürüklüğü - Vanilya Beşiği

Mantar mikroorganizmaları, ayçiçeğini gelişiminin her aşamasında etkiler. Gövdenin alt kısmında pamuklu veya topaklanmış bir kaplama oluşur. Zamanla, yağ bitkisinin enfekte olmuş kısımları koyu kahverengiye döner.

Ayçiçeği beyaz çürüklüğü genellikle onu etkiler:

• kök sistemi (süreçler yumuşak bir yapı kazanır);
• saplar (gövde gri-kahverengi lekelerle kaplanır ve kırılgan hale gelir);
• çiçek kapaklarının arkası (açık kahverengi nekroz üzerlerinde çıkıntı yapar);
• tohumlar (koyulaştırmak).

Bu bulaşıcı hastalık, tarımda en tehlikeli ve yıkıcı olarak kabul edilir. Miselyumun hızlı gelişimi nedeniyle, çiftçiler mahsulün neredeyse% 60'ını kaybeder. Ne yazık ki, yüklü numuneler iyileştirilemez. Ayçiçeği sklerotinozu ile mücadelenin en iyi yolu önlemedir. Bunun için kültürün tohumları, ekimden önce mantar öldürücü maddelerle muamele edilir.

Ekinler büyüdükçe, güçlü müstahzarlarla birkaç kez püskürtülür:

• Vesuvius;
• Glyphos Süper;
• Chistopol;
• Duo’yu tıklayın;
• Hakimiyet.

Bunlar ayçiçeği hastalıklarından sadece birkaçı ve nasıl kontrol altına alınacağıdır. Yine de, yağlı tohum mahsulünün bakteri solması, süpürge kurdu, phomopsis ve altenariosis'ten muzdarip olduğunu bilmek gereklidir. Onlara karşı en iyi savunma, oluşumlarını önlemektir.

Ayçiçeği kömürü çürüklüğü - video