Böğürtlen budaması sonbaharda nasıl ve hangi zaman diliminde yapılır?

Herhangi bir bahçe bitkisi zamanında bakım gerektirir. Zorunlu adımlarından biri, sonbaharda böğürtlenlerin uygun şekilde budamasıdır. Bitkinin türüne bağlıdır. Böğürtlen, lianalara az çok benzer bir çalıdır. Yetiştirme sırasında, gelecekteki hasatın düzgün bir şekilde aydınlatılması ve hastalıklardan ve zararlılardan korunması için kafeslerin kurulmasını, dalların üzerlerine dağıtılmasını gerektirir.

Neden sonbaharda böğürtlen budama ihtiyacınız var?

Dikenler yalnızca bir çit oluşturmak için yetiştirilirse, budama gerekli değildir. Herhangi bir çitle çevrili çalılıkları, davetsiz misafirlerin çoğu için aşılmaz bir engel teşkil ediyor.

Diğer durumlarda, inişlerin kontrolsüz kalınlaşması olumsuz sonuçlara yol açar:

1. Çalıların ortasında güneş ışınlarına ulaşılamayan alanlar oluşur. Meyveler daha kötü gelişir, tatlarını kaybeder, ancak hastalıklar ve zararlılar bu koşullarda kendilerini iyi hissederler.
2. Maksimum uzunlukta büyüyen sürgünler, her yıl yeşil kütlenin büyümesi için topraktan yiyecek harcar, meyveler küçülürken, olgunlaşma süresi uzar.
3. Yaşamın üçüncü yılının dalları, yumurtalık sayısını keskin bir şekilde azaltır ve sonraki dönemlerde meyve vermeyi tamamen bırakır.
4. Zemine çok uzun kirpikleri zarar vermeden sermek ve dondan saklamak imkansızdır.

Amerika Birleşik Devletleri'nin kuzey sınırı Moskova bölgesinin enleminde yer almaktadır, bu nedenle bu ülkede yetiştirilen böğürtlen çeşitleri soğuğa Rusya şartlarında gerekenden daha az dayanıklıdır. Kış için örtülmeleri gerekir.

Eski dalları bahara kadar bırakarak, bitki zararlıları toprakta saklanır, düşen yapraklarda hastalıklar kışı geçirir. Sıcaklık normalden daha erken gelirse, tüm "kötü ruhlar", sahibi tedaviyi gerçekleştirmeden önce, taze bir büyüme üzerinde yeni bir yaşam döngüsü başlatmak için zamana sahip olacaktır.

Genellikle, kar örtüsü eridikten ve meyve çalıları barınaktan serbest bırakıldıktan sonra, yalnızca donmuş dallar veya bunların parçaları ve "yedekte" kalan sürgünler kaldırılır. Meyve çalılarının düzgün gelişmesi için bu yeterlidir.

Çalıların kafes yerleştirilmesi, etkili bakımın anahtarıdır

Budama dalları ile ilgili sorunları çözmeden önce bunları doğru şekilde yerleştirmeniz gerekir. İdeal olarak, kafesler bitki ekerken bile kurulur, çünkü aktif büyümenin zirvesinde sürgün günde 10 cm gerilir.

Tek şeritli kafes

Bu tip sabitleme, aralarında 4-5 sıra tel veya sicimin çekildiği yer üstü kısmının yüksekliği 2 m'ye kadar olan 2 kolondan oluşur. Gövdeler yatay çizgilere bağlanır veya etraflarına sarılır.

Bu tip kafes, çalılar küçük bir alanda tek miktarlarda yetiştiriliyorsa uygundur. Bunun gibi çitleri kendiniz yapmak kolaydır. Direkler dikey olarak veya zemine göre hafif bir eğimle kurulur.

İki şeritli kafes

Bu bağlantılar, direklerin şekli bakımından farklılık gösterir. Ekli resimlerin yardımıyla bunların nasıl yapılacağı netleşiyor:

1. T şeklinde (haç şeklinde). Tel, çapraz çubuğun uçları arasına çekilir ve dallar yanlara dağıtılır: genç olanlar - bir kenarda, iki yılda bir - diğerinde. Dalların serbest uçları yere sarkacak. Bu yöntem, özellikle böğürtlenin katmanlama yoluyla çoğaltılması gerektiğinde, kök oluşturmak için sürgünün tepesi damla damla eklendiğinde, gür ve remontant çeşitlerin yetiştirilmesi için uygundur.

2. V şeklinde."Onay işareti" şeklindeki raflar, üst uçlar arasındaki mesafe 90-100 cm olacak şekilde yapılır. Rafların yüksekliği 2 m'ye kadar çıkar. Aralarında tel, bir tek şeritli kafes. Bu tasarımda her tür böğürtlen yetiştirilmektedir. Burcun merkezinin iyi havalandırılması ve güneş tarafından aydınlatılması uygundur. Dezavantajı, karmaşık bir kafesin daha sağlam bir bağlantı gerektirmesidir, ahşap versiyon büyük bir olgun mahsule dayanamayabilir.

3. Y-şekilli. Bu, tek şeritli ve V şeklindeki kafeslerin bir melezidir. Toprak seviyesinden 1 m yüksekliğe kadar 1 sıra halinde bir tel bağlanır. 1 m yükseklikte, kafes ikiye katlanır. Karmaşık bir yapı yalnızca metalden yapılır, bu da yapıyı daha pahalı hale getirir. Bu kullanışlıdır çünkü burcun dar tabanı bakımı ve işlemeyi kolaylaştırır ve "yüklü" üst kısım büyük bir hasadı varsayar. Y şeklindeki formlar, kişisel arazilerde değil, ticari tarlalarda daha sık kullanılır.

Böğürtlen tırmanışı (sürünen, sürünen, çiy)

Bu tür bitki, genellikle çok fazla dikenli, tam teşekküllü bir asmadır. Akrabalık ile, vahşi versiyona en yakın olanıdır. Bitkinin dalları bağımsız olarak duramaz. Yetişkin kirpiklerin uzunluğu, çeşide bağlı olarak 4 ila 5 (bazen 10'a kadar) m'dir. Mahsulün çürümesini önlemek ve hasadı kolaylaştırmak için yerden yükseltilirler.

Sürünen dallar, dik dallara kıyasla daha büyük meyveler verir, kışın örtülmesi daha kolaydır. Dikenli bir bitkide çilek toplamak rahatsızlık verir. Yeni ürünlerin seçimi, sürünen böğürtlenlerde diken oluşumunu ortadan kaldırmayı amaçlamaktadır.

Budama Tırmanma Böğürtlen

Rosyanik ip yöntemi ile yetiştirilir. Farklı yılların artışlarını karıştırmamak için, zıt yönlerde kafeslere bağlanırlar. Sezon boyunca dallar bir tür ipe dönüşür.

Sürünen böğürtlenlerin sonbaharda budaması zamanı geldiğinde, iki yılda bir, meyve veren dallar toprak seviyesinde kökten kaldırılır. Böylece güdük daha az çürüyecek. Bir yıllık büyüme 1.5-2 m uzunluğa kısaltılır.Önümüzdeki yıl dallar daha aktif bir şekilde büyüyecek ve boyut ve miktar olarak büyük meyveler oluşturacaktır.

Kök çok fazla yeni büyüme sağladıysa, güney bölgelerinde 6-8 yeni güçlü dal bırakılır, kuzeyde 10'a kadar. Böylece bahçenin sahipleri böğürtlenlerin soğuk mevsimde donmasını engeller. Çalılar iyi kışlamışsa, ilkbaharda fazla büyüme kaldırılır.

Böğürtlen gür (kumanika)

Bu tür dut çalıları, gövdenin alt kısmının düz bir konumda olması ve üst, ince olanın yavaş yavaş aşağı sarkmaya başlaması nedeniyle sürünen çalılardan farklıdır. Dalların uzunluğu 2 ila 5 metredir. Ayrıca düzeltme gerektirir.

Kumanik çeşitlerinin uzun süredir dikenleri yoktur, işlemeye elverişlidirler. Çileklerin döküldüğü dalların hasadın ağırlığı altında kırılmaması için kafeslere sabitlenmeleri gerekir.

Çalı böğürtlen budama

Kumanik oluşum şeması fan şeklindedir: yaşamın ikinci yılının büyümesi bir demet halinde toplanır ve kafeslere dikey olarak bağlanır, genç dallar eğimli farklı seviyelere yerleştirilir.

Hasattan sonra eski dallar, tırmanma çeşitlerinde olduğu gibi kökten kesilir. Yeni büyüme uzunluğunun 1 / 4'ü kadar kısaltılarak kırılmış, hasarlı ve zayıf olanları tamamen ortadan kaldırılır. 6 ila 10 yüksek kaliteli sürgün bırakın (bunların 2-3'ü stokta bulunmaktadır).

Bazı çeşitler ana gövdelerde üvey çocuklar oluşturur. İyi gelişmiş olanlar dörtte bir oranında kısaltmayı veya kısaltmayı önerirken, fazla kuron yoğunluğunu ortadan kaldırmak için geri kalanının çıkarılması önerilir.

Blackberry remontant

XXI yüzyılın yeniliği - remontant böğürtlen - normalden farklıdır, çünkü yetiştiriciler bitkileri yaşamın ilk yılında meyve vermeye "zorlarlar". Bu tür aynı zamanda yılda 2 kez mahsul ürettiği sıcak bölgelerden geldi. Meyveler önce Haziran'da iki yıllık dallarda, ardından yaz sonunda ekim ayına kadar yıllık dallarda olgunlaşır. Remontant çalılar arasındaki tek fark, dalların daha kısa büyümesi ve mahsulün olgunlaşmasının zamanla uzamasıdır.

Sonbaharda böğürtlen budama

Rusya'nın güney bölgelerinde, bu tür bir ekim için yeterli ısı var.

Yaz aylarında taç ve yan sürgünlerin sıkıştırılması yapılır. Çalılar sıradan kumanikte olduğu gibi oluşturulur ve işlenir: Hasattan sonra, içinde bulunduğumuz yılın sürgünleri 1/3 oranında kesilir, meyveleri veren dallar kökten kesilerek kenevir bırakmamaya çalışır. Zayıf, ince sürgünlere de gerek yoktur. 5-8 güçlü ve sağlıklı yeterlidir.

Rusya'nın merkezinde ve güney Sibirya'da bahçıvanlar farklı bir yöntem kullanıyor. Sonbaharda, yıllık büyümenin tamamı kökten kesilir. Sonuç olarak, kışın donan dallar hariç tutulur. Bitkiler yazın ilk yarısında çilek oluşumunda enerji israf etmez, ancak genç sürgünler güçlü ve üretkendir. Önemli olan, havanın hayal kırıklığına uğratmamasıdır: meyveleri olgunlaştırmak için sıcak bir Ağustos ve tam bir Hint yazına ihtiyaç vardır.

Sonbaharda böğürtlenlerin budanması için zaman dilimi nedir

Böğürtlenlerin sonbaharda budaması, sabit gece donlarının başlamasından yaklaşık bir ay önce yapılır. Moskova'nın kuzeyi ve Sibirya'da - bu Eylül, orta şeritte - Ekim. Güneyde, Kasım ayı başlarında çalışmaya izin verilir.

Zamanlama aynı zamanda çeşitlere de bağlıdır: erken olgunlaşanların dinlenme aşamasına geçme olasılığı daha yüksektir, sonraki olanlar - daha uzun.

Budama döneminin başlangıcının ana göstergesi, toplu meyve vermenin tamamlanmasıdır. Son meyvelerin olgunlaşmasını beklemeyin. Isı ve güneş onlara yetmeyebilir

Yeni Başlayanlar İçin İpuçları

Çalışmaya başlamadan önce aletleri ve koruyucu ekipmanları hazırlayın. İhtiyacın olacak:

1. Tulum. Kalın eldivenlerle koruma olmadan, çivili çeşitler ellerin cildine zarar verebilir. Giysiler ayrıca uzun kollu manşetler üzerinde olacak şekilde sıkı olmalıdır. Bir branda veya muşamba önlük almak iyi bir fikirdir.
2. Budayıcı. 1,5 cm kalınlığa kadar olan dallar budama makasıyla mükemmel bir şekilde ayrılır. Kesik sırılsıklam değil yoğun. Bir günde kurur. Özellikle dikenli çeşitlerde sonbaharda böğürtlenlerin budanması, uzun saplı bir sınırlayıcı ile en etkilidir. İşleme kolaylığı için, uzun kirpikler üstten başlayarak parçalar halinde çıkarılır. Tüm kesilen dallar, site boyunca kompost yoluyla mantar, enfeksiyon ve zararlıları yaymamak için yakılır.
3. Demir testeresi. Özellikle kalın sürgünlerin kesilmesi gerekecektir. Dalın daha az darbede ayrılması için alet keskin olmalıdır.
4. Bahçe var. 1 cm veya daha fazla kalınlığa sahip kenevir, mantar ve enfeksiyonların çalı köklerine inmek için zamanları kalmaması için var ile kaplanır.

Eski sahiplerden dağınık çalılıklar varsa, eski sürgünler, pedinkül kalıntılarının varlığı ve kahverengimsi bir renk tonu ile daha koyu bir sürgün rengi ile gençlerden ayırt edilir.

Budamadan hemen sonra böğürtlen bakımı

Dikimden gereksiz tüm dallar çıkarıldığında, mevsim boyunca biriken hastalık ve zararlılarla birlikte düşen yapraklar tırmıkla temizlenir. Aynı zamanda toprak biraz gevşetilir. Derin kazmak yüzeye yakın köklere zarar verebilir.

Bundan sonra, çalı başına 2 kova - podzimny sulama yapıyorlar. Toprağı nem ile doldurmak köklerin donmasını engeller. Sonbahar yağmurları sürekli yağıyorsa, işleme gerek yoktur.

Islak yıllarda,% 1 Bordo sıvısı ile çeşitli mantarlardan bitkilerin gereksiz muamelesi olmayacaktır. Özel banliyö mağazalarında satın alınır. Önce talimatlara göre bakır sülfat seyreltilir, ardından söndürülür.

Kap, plastik veya emaye olarak alınır. Açığa çıkan metal çözelti ile reaksiyona girerek etkinliğini azaltacaktır.

Bileşenleri bağladıktan sonra, dallar ve gövdeler bir püskürtücü ile hızla işlenir. Kişisel koruma da sağlanmalıdır:

• eldivenler;
• maske;
• kapalı giysiler;
• başlık.

Dikimi besle mineral gübreler veya bahçe sahibinin takdirine bağlı olarak organik. İlk durumda, fosfor ve potasyum eklenir (klorsuz). Miktar, meyve çalıları için ambalajın üzerindeki doza göre belirlenir. İkincisi, 1 çalı için 5-6 kg çürümüş gübre veya bir kova kompost yeterlidir. Malç olarak da hizmet ederler.

Gövde çemberlerini saman, eski talaş, saman, kurutulmuş havuç veya pancar üstleri ile örtün. Böğürtlenin kendisinin ve diğer meyve ağaçlarının yaprakları sahadan kaldırılır. Zararlılar veya hastalıklar içinde saklanıyor.

Kış için barınak böğürtlen

Kışlamadan önce çalılara bakmanın son aşaması, gündüz sıcaklıklarının 0 ° C'ye geçişi ile ilk gündüz donlarının başlamasıyla gerçekleştirilir.

Çiyleri kışlamak için hazırlık

İşleme birkaç aşamada gerçekleşir:

1. Kafesin yanında yoğun bir beyaz kaplama malzemesi açılır.
2. İnce tahtalar veya çıtalar, ladin dalları, uzun ömürlü çiçeklerden oluşan bir taban (örneğin, şakayık veya floksa). Bazı insanlar saman veya samanla kaplı plastik şişeler kullanır.
3. Sürünen böğürtlen, kafesten çıkarılır, çeşitli yerlere bir demet halinde bağlanır ve hazırlanan yatağa dikkatlice dağıtılır.
4. Tüm dolgulu kaplama malzemesi böğürtlen sürgünlerinin etrafına dikkatlice sarılır ve sicim ile bağlanır.
5. Geniş braketler, yaylar veya çatal biçimli düğümlerle elde edilen rulolar zemine bastırılır.

Bu tür bir barınak soğuk bölgeler için uygundur: Moskova Bölgesi, Kara Olmayan Toprak Bölgesi, Sibirya, ayrıca kuvvetli rüzgarlı ve az kar yağışlı kışlar. Güney kenarlarında böğürtlenleri kalın bir tabaka üzerine sermek yeterlidir. malç, üstünü saman veya saplarla veya mısır veya ayçiçeğiyle kapatın ve zımba veya yaylarla sabitleyin.

Zararlı böceklerin rahat bir şekilde kışlamasını önlemek için dallar korunurken düşmemiş yapraklar çıkarılmalıdır.

Kumanika'yı kışlamak için hazırlık

Dik çalılar genellikle sıcak iklimlerde yetiştirilir. Onlar için özel bir tasarım hazırlanır:

1. Dalların uçları bir sıra telin üzerine atılır ve mümkün olduğunca yere yakın sabitlenir.
2. Hazırlanan ekimin üzeri samanla kapatılır. Eski kumaş parçaları (örneğin çarşaflar, perdeler veya yorgan kılıfları) da ayrı çalılar için uygundur.
3. Yaylar üste yerleştirilir ve normal bir serada olduğu gibi yoğun bir kaplama malzemesi çekilir.
4. Yanlardan tuğlalar, bloklar, kereste artıkları veya kalın tahtalarla bastırılırlar.

Kışlık böğürtlen için barınak

Remontant çeşitleri yılda iki hasatla yetiştirilirse, ilkel bir seranın teçhizatıyla kumanik için olduğu kadar bir kış barınağı da düzenlenir.

Tek bir mahsul beklentisiyle dalların tam budaması ile kökleri kalın bir malç tabakası ile kaplamak ve kar tutmasını sağlamak yeterlidir. Soğuk kışların olduğu bölgelerde, malçların üzerine yoğun bir örtü malzemesi serilir.

Böğürtlenin sahiplerini yüksek ve en önemlisi düzenli bir hasatla memnun edebilmesi için, her mevsimde tarım teknolojisi kurallarına dikkatlice uyulması ve belirli bir iklim bölgesine uygun çeşitli malzeme seçimi gereklidir.

Sonbaharda böğürtlen öncesi budama - video