Bal arılarının fotoğrafları ve açıklamaları
Günümüzde dünyada var olan arı ırkları, arıcılığın gelişmesinde insanların başlattığı doğal ve yapay seleksiyon sonucunda ortaya çıkmış ve arıcılık.
Sonuç olarak, dünyanın farklı yerlerinde yaşayan böcekler yalnızca birçok dış belirtide farklılık göstermekle kalmaz, aynı zamanda kendi mizaçlarına, hastalıklara ve parazitlere karşı dirençlerine, kraliçelerin üretkenliğine ve tabii ki bal taşıma kabiliyetine sahiptirler.
Aynı anda birkaç iklim bölgesinde bulunan Rusya'da, Apis mellifera türüne ait birkaç bal arısı türü tanınmıştır.
Arı türleri: 1 - gri dağ Kafkas; 2 - sarı Kafkas; 3 - İtalyanca; 4 - Karpat
Bununla birlikte, bu kadar çeşitli seçeneklerle bile bazı nüanslar vardır. Birkaç düzine bitkinin aynı anda çiçek açtığı bir çayırda, Orta Rus arısı Kafkas akrabaları için bal verimi açısından çok geride kalacak.
Ancak arı kovanının yanında, örneğin bir karabuğday tarlası veya başka bir melez mahsulün ekimi varsa, o zaman burada, bir bitkiden çiçekleninceye kadar rüşvet almaya yönelik doğuştan gelen bağlılık nedeniyle Orta Rus arı cinsi rekabet dışı kalacaktır. biter. Kafkas bal arıları daha az titizdir ve en ufak bir nektar ipucunun olduğu her yerde gayretle çalışırlar.
Arı ırklarının açıklamaları ve fotoğrafları, belirli böcekler, yetenekleri ve özellikleri hakkında fikir edinmenize yardımcı olacaktır.
Kara Avrupa veya Orta Rus arı cinsi (Apis mellifera mellifera)
Kuzey ve Orta Avrupa'ya özgü arı türleri, hiçbir sarı renk tonu olmadan koyu gri renkte göze çarpmaktadır. Bu gerçek, Rusya'nın merkez bölgelerinin topraklarındaki yaygınlığının yanı sıra arı ırkının adını da belirlemiştir.
Bunlar, arıcıları hastalıklara dirençli ve soğuk uzun kışlarda hayatta kalmak için mükemmel bir yetenekle memnun eden oldukça büyük böceklerdir ve yılda yedi aya kadar kış evinde kalmaktadır. Bu cinsin kraliçeleri günde üç bine kadar yumurta bırakabilir, bu da nesiller arasında hızlı bir değişim ve ailelerin büyümesini sağlar. Dahası, Avrupalı, huysuz arılar sürü oluşturmaya meyilli değiller ve oldukça barışçıllar. Bununla birlikte, arıcı onları ihmal ederse veya kovanın işlerine çok sert, keskin müdahaleye izin verirse, fark edilir derecede gergindirler.
Böceklerin bir yandan yalnızca bir bal bitkisinden toplamaya özel bağlılığı, örneğin akasya, karabuğday gibi lezzetli monokültür bal elde etmeyi mümkün kılar. ıhlamur ağaçları ve diğer bitkiler, ancak öte yandan arıların halihazırda solmuş mahsullerden yeni, daha iyi bal bitkilerine geçişinde bir gecikmeye yol açar.
Orta Rus cinsi arılar, gövdenin veya depoların üst kısmından bal depolamaya başlar ve ancak o zaman kuluçka alanında stoklar görünür.
Gri dağ Kafkas cinsi arı (Apis mellifera caucasica)
Gri Kafkas dağ arısı, bir bal bitkisinden diğerine hızlı bir şekilde geçme kabiliyetinde, büyük boyutunda, ancak daha az kışa dayanıklılığında Orta Rus arı ırkından farklıdır. Bu nüfus esas olarak ülkenin güney bölgelerinde yaşar, özellikle Kuzey Kafkasya'daki arı kovanlarında ve dağ eteklerinde popülerdir.
Gri dağ arısının kraliçesi, günde bir buçuk bine kadar yumurta bırakabilir. Dahası, balın en yoğun toplandığı günlerde, arılar bile rüşvet almak için kovandan uçar, diğer zamanlarda ise gelecek nesile bakmakla meşgul olurlar. Gri Kafkas arıları, 7,2 mm'ye ulaşan dil uzunluğu bakımından bal arıları arasında rekor sahibidir.
Bu arı türü, kovandan erken ayrılma ve çok geç akşam dönüşü ile karakterize edilir. Böcekler sisten ve çiseleyen yağmurdan korkmazlar, arılar için en uygun olmayan havalarda bile toplamaya devam ederler ve ağzı açık olan arkadaşlardan kar etmeyi umursamazlar.
Orta Rus arı ırkının Priokskaya çeşidi
Kafkas gri böcekleri ve Orta Rus arı cinsi temelinde, Priokskoy adı verilen bir ara çeşit yetiştirildi. Bu bal arılarının, Kafkasyalılardan daha küçük bir hortum uzunluğu vardır, Rusların soğuk kışlarına daha iyi uyum sağlarlar, hastalıklara karşı daha dirençlidirler ve biraz daha agresiftirler. Dıştan bakıldığında, bu tür arı daha çok dağ ataları gibidir. Böceklerde, baskın gri renk, sarı lekeler sadece ara sıra karın üst kısımlarında bulunur.
Krajinskaya arıların cinsi (Apis mellifera carnica)
Carinthia ve Carinthia'dan arılar, yüz yıldan daha uzun bir süre önce Avrupa'da ün kazandı. Bu böceklerin karakteristik bir özelliği sadece şaşırtıcı bir huzur değil, aynı zamanda rüşvetlerin bolluktan memnun olmadığı kısa süreli bir dağ baharında hızlı ve verimli bir şekilde bal toplama yeteneği haline geldi. Dahası, fotoğraflara ve açıklamalara göre, bu cins arılar, sıcak yaz günlerinde iyi kışa dayanıklılık ve dayanıklılık ile ayırt edilir. Küçük Krajina arılarının ailelerini kışın beslemek çok ekonomiktir.
Bugün, krainsky arı ırkı veya karnik, Avrupa'nın en popüler türlerinden biridir. Böceğin gövdesi gri-gümüş rengi ile ayırt edilir. Arılar kovandan erken uçar ve bu da ilk bahar bal bitkilerinden rüşvet almayı mümkün kılar. İstatistiklere göre ailelerin sadece üçte biri sürünebilir ve uygun işe zamanında başlarlarsa çalışma ruhlarına geri dönmeleri kolaydır. Tarımda arı cinsi kırmızı yonca için tozlayıcı olarak ödüllendirilir. Hortum 6.8 mm uzunluğa ulaşır.
Kraliçe arı günde 1,5 ila 2 bin yumurta bırakır.
Yani, bir arı türü olarak karnika, gri Kafkas ve Karpat böceklerinin en iyi özelliklerini birleştirir. Öncelikle toplu bal toplama sırasında arılar petekleri kuluçka ile doldurur ve ardından depo çerçevelerine geçerler.
Karpat arısı (Apis mellifera carpatica)
Avrupa bal arılarının bir başka cinsi, menşe yeri ve yaşam alanı nedeniyle Karpat olarak adlandırılır. Karpat arılarının renklenmesinde baskın renk gridir. Böcek, uzun, 7 mm'ye kadar hortum, iyi kışa dayanıklılık, huzurlu karakter ve balda düşük şeker içeriği ile ayırt edilir. Bu tür arıların kraliçeleri günde 1800 yumurta bırakır.
Cinsin özellikleri, işçi arıların bal toplamaya erken hazır olmalarını içerir. Bununla birlikte, birçok olumlu kaliteye sahip olan Karpat arılarının da bir takım dezavantajları vardır. Bunlar arasında, bölgede çiçek açan melez bitkilerin kıtlığı varsa başkasının rüşvetini zimmete geçirme eğilimi ve kovana giren balmumu güvesine karşı herhangi bir direnç olmaması da dahildir.
İtalyan bal arısı cinsi (Apis mellifera liqustica)
Avrupa'nın güneyinden gelen arıların cinsi, diğer akrabalara kıyasla, daha altın bir renge, en yüksek kraliçelere, günde 3500'e kadar yumurtaya, hastalıklara karşı mükemmel dirence ve düşük bir oğul verme olasılığına sahiptir.
Bu arı türünün güney kökeni, böceklerin dona karşı çok yüksek direnç göstermediği tespit edildi. Ancak İtalyan türünün arıları, bal bitkisinden bal bitkisine hızla geçerek en karlı rüşveti arıyorlar ve aynı zamanda son derece temizler.
Rahim tarafından bırakılan çok sayıda yumurta, böceklerle çalışırken dikkate alınması gereken bir özelliği önceden belirledi. Kuluçka, bu cins için büyük önem taşımaktadır ve az miktarda bal toplama ile arılar, tüm rüşveti genç nesile verebilir.
Asya bal arıları
Apis mellifera türüne ait Avrupalı böcekler, Asya'da yaygın olarak dağılmamaktadır. Burada binlerce yıldır kendi arı popülasyonunu ve arıcılık ve arıcılık geleneğini geliştirdi.
Bugün uzmanlar, dünyanın Asya kısmına özgü dokuz arı türünü saymaktadır. Bunların arasında en ünlü ve ilginç olanları: Apis dorsata, Apis cerana, Apis floreа.
Arı ailesinin önemli bir temsilcisi, ince beyaz çizgilerle süslenmiş koyu renkli karınlı Himalaya dağ devi arı Apis dorsata laboriosa'dır. Bu cins, 160 cm uzunluğa ve yaklaşık 80 cm genişliğe kadar Avrupa standartlarına göre devasa taraklar inşa ettiği sarp kayalıklarda yaşar.
Bir arıcının bu tür koşullarda çalışması, yalnızca büyük bir yükseklikten düşmekle kalmayıp aynı zamanda pek de dost canlısı olmayan Himalaya arılarının saldırısına uğrama riski taşıyan aşırı bir tırmanıcının işine benziyor.
Asya cüce arısı veya Apis florea cücesi ağaçlarda veya çalılarda petek yapar. İlk olarak 18. yüzyılda tanımlanan mütevazı böcek boyutu, bu arıların sadece Asya'da değil, aynı zamanda tüm gezegende en küçüklerinden biri olduğunu gösteriyor. Bir yıl boyunca, bu bal arılarının ailesi bir kilogramdan fazla bal toplayamaz, ancak aynı zamanda yuvalarını sıkı bir şekilde korurlar ve tarımda tozlaşan böcekler olarak değer görürler.
Çin balmumu arısı veya Apis cerana, Avrupa bal arısının eşit bir rakibi olarak kabul edilebilir. Bu tür Hint veya Himalaya arısı, Asya'nın çoğu bölgesinde yaygındır. Bu böcekler, Rusya'nın Uzak Doğu'sunda da bulunur. Örneğin, Primorsky Bölgesi'nde, Kırmızı Kitap'ta yer alan bu tür bal arıları orman bölgesinde nadiren görülebilir.