Bireysel bakire kılı türlerinin fotoğrafı ve açıklaması
Dünyanın birçok bölgesinde yaşayan bakirelik cinsinin temsilcileri, çok yıllık otsu eğrelti otlarıdır. Ajur parlak yeşil yapraklı birkaç tür, cinsin ana avantajı ve ayırt edici özelliği olarak haklı olarak kabul edilen iç mekan bitkileri olarak kullanılır. İç mekan adiantumları iddiasızdır ve uzun yıllar düzenli bakım ile dekoratif etkisini kaybetmez. Görmek lale ağacının fotoğrafı!
Maidenhair Venüs kılı (A. capillus-veneris)
Bitki boyu yarım metreden biraz fazladır. Yapraklar tüylüdür, asimetriktir ve 20-25 cm uzunluğa kadar uzayabilir. Obovat olan münferit segmentlerin uzunluğu 2–3 cm'yi geçmez, segmentlerin üst kısmı çentiklidir ve genellikle yelpaze şeklindedir. Açık yaprak plakaları, bitkinin adını aldığı karanlık, neredeyse siyah yaprak saplarıyla tezat oluşturuyor.
Doğada, Venüs kılları akarsuların, dağ nehirlerinin ve diğer su kütlelerinin kayalık kıyılarında yaşamayı tercih eder. Aynı zamanda, taşlar arasındaki küçük toprak birikintilerinde, bir metreden daha kısa olan güçlü bir köksap bitkinin tutunmasına yardımcı olur. Pek çok ince yardımcı kök, kayalık çıkıntılara yapışır, böylece bu türün kız saçını, fotoğraftaki gibi, dik yamaçlarda görebilirsiniz.
Yaprak bölümlerinin kenarı boyunca bulunan sporların olgunlaşması ilkbaharın sonundan sonbahara kadar gerçekleşir. Evde yavaş büyüyen eğrelti otları genellikle vejetatif olarak çoğaltılır.
Büyük yapraklı bakire kılı (A. Macrophyllum)
Fotoğrafta gösterilen büyük yapraklı bakire kılı, 30 ila 50 cm yüksekliğinde çok yıllık bir eğrelti otudur Doğada, türler Orta ve Güney Amerika'nın tropikal bölgesinde görülür. Karakteristik bir şekle sahip güzel bir rozet içeren bir eğrelti otu, yollar boyunca, köprülerin altında ve kanalların yakınında bulunabilir.
Sunulan bakire kılı, spor olgunlaşma bölgelerinin bulunduğu kesim boyunca yaprakların sivri uçlarından tanıyabilirsiniz. Ek olarak, bakirenin genç yaprakları alışılmadık pembemsi bir renge sahiptir ve sadece olgun yapraklar açık yeşile döner.
Ayak bakire kılı (A. pedatum)
Güneydeki ve Rusya'nın merkezindeki bahçelerde bekar gibi büyümenizi sağlayan, dona karşı direnci yüksek eğrelti otlarından biri. Bu bakir kılı türünün yaprakları düz, parlak yeşil ve koyu ince gövdelidir. Yetişkin bir eğrelti otunun yüksekliği 0,6 metreye ulaşır ve çalı, çekici bir yarım küre kubbeli şekli iyi tutar. Yaprağın bölümleri, spor birikimi bölgelerinin bulunduğu bir kenar boyunca çentiklidir.
Doğal koşullar altında ve saksı kültüründe, bu türün bir eğrelti otu yavaş büyür, ancak çiçek yetiştiricileri tarafından yüksek dekoratif etkisi ve iddiasızlığı nedeniyle sevilir. Bu tür bakirenin başarılı bir şekilde yetiştirilmesinin temel koşulu gevşek toprak, gölge ve yetkinliğin varlığıdır. sulama.
Bu eğrelti otunun ilginç çeşitlerinden biri, durma benzeri aleuticum alt türünün bakir kılıdır.
Bakirenin açıklamasına ve fotoğrafına göre, görünüm, zarif şekli ve yaklaşık 30 santimetrelik büyümesi ile ayırt edilir. Yetişkin bir bitkinin genişliği biraz daha büyüktür. Eğrelti otu, kalın yüzeyli rizomu sayesinde yerde kalır.Loş yeşil rengin saçakları siyah-kahverengi çubukların üzerinde bulunur. Yapraklar çift uçlu, simetriktir. Bazı yaprak loblarının yuvarlak veya geniş dişleri olan bir kesik kenarı vardır.
Adiantum venustum (A. venustum)
Nepal'de ve Hindistan'ın Keşmir eyaletinde, obovat, biraz uzamış yaprak parçaları, koyu, mor-kahverengi yaprak sapları ve yaklaşık 40 cm yüksekliğe sahip başka bir tür bakire kılı görebilirsiniz.
Kız kılı görünümü, fotoğrafta olduğu gibi yüksek bir dekoratif etkiye sahiptir ve hem iç dekorasyona hem de bahçede eşsiz bir atmosfer yaratmaya hizmet edebilir. Bitki ayrıca dikey bahçecilik için de uygundur. Yüksek don direnci, Rusya'nın güneyinde açık alanda eğrelti otlarının büyümesine izin verir.
Kızlık tüyü reniform (A. reniforme)
Bakire kılı türleriyle yeni tanışmaya başlayan çiçekçiler, bakire kılıına bakarak, genellikle uzun yaprak saplarında at nalı şeklinde yaprakları olan bir bitkinin eğreltiotu olduğuna inanmazlar. Gerçekten de, şaşırtıcı derecede mütevazı, ancak zarafet dolu bir bitki, ünlü bakire kılı Venüs saçına veya fotoğrafı ve açıklaması yukarıda verilen başka bir türe benzemiyor.
Kanarya Adalarında yabani olarak bulunan bakir kılı, türüne bağlı olarak 5–30 cm yüksekliğe ulaşan reniform olup, bu bitkinin iki alt türü vardır.
Fotoğraf ve açıklamaya göre, kızlık tüyü reniforme, yedi santimetre çapa ve 20 santimetre yüksekliğe kadar yaprak saplarına sahip daha büyük bir eğrelti otudur. Ve pusillum alttürü iki kat daha küçük.
Dahası, bu bitkilerin yaşam alanı benzerdir. Eğrelti otları, ağaçların altındaki nemli kayalık çıkıntılarda veya deniz boyunca dik yamaçlarda kısmi gölgede bulunur.
Maiden Ruddy (A. raddianum)
Vahşi doğada, bu türün bakir kılı Güney Amerika'da görülebilir. Ruddy'nin kızlık tüyünün sürünen yaprakları, yuvarlak bir kenarla süslenmiş kama şeklindeki bölümlerle ayırt edilir. Yaprak lobları bir santimetreden uzun değildir. Yapraklar 45 cm uzunluğa kadar büyüktür. Yaprak sapları, diğer bakir kılı çeşitlerinde olduğu gibi ince, sarkık, kahverengi veya neredeyse siyahtır.
Bugün amatörlerin emrinde kapalı eğrelti otları Yinelenmeyen bir şekle ve yeşillik rengine sahip birkaç Ruddy kızlık tüyü çeşidi vardır.
Adiantum Kırmızı Kokular (A. raddianum Fragrantissimum)
Hızlı büyüyen ve çok çekici bir kırmızı eğrelti otu çeşidi, yarım metre yüksekliğe kadar bir taç oluşturur. Kızlık kılı kokusu, yaprak segmentlerinin kıvrımlı şekli ve siyah-gri veya kahverengi yaprak sapları üzerindeki düşük yoğunlukları ile ayırt edilir.
Şili bakiresi (A. Chilense)
Şili bakiresi, menşe ülkenin adını almıştır. Doğada bitki 30-40 cm büyüklüğe ulaşır.
Evde, fotoğrafta gösterilen bakirenin görünümü 2000 metre yükseklikte bulunabilir. Eğrelti otu vadilerde ve yaprak döken ormanlarla kaplı dağların yamaçlarında eşit derecede iyi hissediyor.
Şili bakiresi, yağmurlu mevsimler arasındaki aralıkların bir aydan fazla olmadığı nemli ormanın iklim koşullarını mükemmel bir şekilde tolere ediyor. Bu eğrelti otu türü, kuraklığın beş aya kadar sürebildiği nispeten kuru alanlarda da yetişir.
Etiyopya bakire kılı (A. aethiopicum)
İsmine rağmen, fotoğrafta gösterilen bakire kılı, doğada sadece Afrika kıyılarında değil, Avustralya ve Yeni Zelanda'da da görülebilir.
Yaprak sapları altta siyahtır. Yaprağın üst kısmına doğru rengi kahverengimsi mora dönüşürler. Segmentler geniş, kama şeklindedir ve sağlam, neredeyse yuvarlak kenarlıdır. Açık yeşil renklidir. Eğrelti otunun toplam yüksekliği 50 santimetreye ulaşır.