Bir şişede güzellik ve faydalar - yenilebilir kestane

Birçoğu, yenilebilir kestanelerin büyük şehirlerin parklarında ve meydanlarında bulunan ağaçlar olduğuna inanıyor. Aslında böyle değil çünkü meyvelerini yiyemezsin. Acıdırlar ve tıbbi uygulamada kullanılmalarına rağmen neredeyse hiçbir besin değeri yoktur. Peyzaj tasarımı için en çok kullanıyorlar at kestanesiSapindova ailesine aittir. Yenilebilir "akrabası" ise Kayın ailesinin bir temsilcisidir. Bu iki türün kökenindeki farklılıklar dışında, görünüşte benzer değildirler. İşte yenilebilir (veya ekilmiş) kestane ve yenmeyen kestane arasındaki farkı nasıl söyleyeceğinize dair bazı sırlar.

Bu ağacın adının geçmişi Yunan mitolojisine dayanmaktadır. Jüpiter bir periye delicesine aşıktı. Ona o kadar zulmetti ki kendi canına kıydı. İcat edilen tanrı, kayıp tutkuyu bir kestaneye çevirdi (Latince "kast" anlamı - bakire, yani "Ney" seçilenin adıdır).

Bulmak: kestane nasıl kızartılır.

"Tabuttan iki tane, ama suratından aynı değil"

Her şey karşılaştırılarak öğrenilir - uzun zamandır bilinen bir gerçek. Bu nedenle, botanik bir tanımlama zorunludur. Bu farklılıklar çiçeklenme döneminde belirgindir. Yürümemek ve enfes at kestanesi mumlarına hayran olmamak neredeyse imkansız, yenilebilir kestane hakkında söyleyemeyeceğiniz şey bu (fotoğrafın altında). Şu anda, daha çok bir söğüt veya tüylü bir kutup ayısına benziyor. Ama yine de tacının eşsiz bir görünümü var. Şimdi her özelliği ayrı ayrı ele almaya değer:

1. Yükseklik. Neredeyse 14 veya 20 katlı bir bina gibi 35-50 metre yüksekliğe ulaşabilirler. Ama "kardeşleri" 25 m'den yüksek değil.
2. Fetus. İnce elastik iğnelerle yoğun bir şekilde kaplandığı için artan "tüylü" olarak farklılık gösterir. Bu "kürk manto" nun arkasında, kütlesi 20 g'dan fazla olmayan bir ila üç adet yassı kuruyemiş gizlenmiştir Tek bir ağaçtan, 190 kg'a kadar hasat toplayabilirsiniz.
3. Yapraklar. Lüks hayranlarda toplanmış, at benzeri bir türün koni şeklindeki yapraklarına benzemiyorlar. Yenilebilir kestanenin her yaprağına kısa, uzun değil yaprak sapı ekilir. Yaprak döken plakası, 22 cm uzunluğunda ve 7 cm genişliğe kadar dikdörtgen-oval bir şekle sahiptir.
4. Çiçek salkımları. Bu çok yıllık bitkiler yazın ilk yarısında - Haziran'da ve bazen Temmuz'da - çiçek açar. Çiçeklenme, "akrabasının" piramidal fırçalarının aksine, 15 cm'lik ince kulaklar şeklinde sunulur.

Somunları soymak çok zor olabilir. Bu nedenle, bazı insanlar onları birkaç saat suda bekletme pratiği yapar.

Kayın ailesinin bu temsilcilerinin meyvelerini sonbaharda (Ekim veya Kasım) toplayabilirsiniz. Midede iken 1 Eylül'e kadar olgunlaşırlar. Yenilebilir bir kestane ağacının ekiminden 20 yıl sonra meyve vermeye başladığını hatırlamakta fayda var. Bu, diğer çeşitlerden beş yıl sonra. Ancak bu örnekleri ülkede başarıyla büyütmek için doğal yaşam alanlarını bilmeniz gerekir.

Toplantı yeri Değiştirilemez

Sapindovy ailesinin temsilcilerinin gevşek ve verimli toprağa ihtiyacı var. Ilıman iklim koşullarının büyümeleri ve gelişmeleri üzerinde olumlu bir etkisi vardır. Genellikle Avrupa'nın ve Rusya'nın güneyinde, ayrıca kuzey Hindistan'da, doğu Asya'da, Çin, Kanada ve Kuzey Amerika ülkelerinde bulunurlar. Bununla birlikte, yenilebilir kestane çoğunlukla iklimin daha nemli olduğu yerlerde büyür. Çoğu zaman bunlar subtropikal enlemlerdir:

• Akdeniz (İtalya, Fransa, İspanya);
• Küçük Asya (Kafkasya);
• Rusya Federasyonu;
• Avrasya'nın Avrupa kısmı;
• AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ.

Dahası, bu tür ılıman iklimlerde iyi hayatta kalır. Bu nedenle, bazı milli parkları ve halka açık rekreasyon alanlarını süslemek için yetiştirilmektedir. Ayrıca yüzyıllar önce faydaları bilinen yenilebilir kestane pek çok halk tarafından yemek pişirmede yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu bitkinin meyvelerinin, çiçeklerinin, yapraklarının ve kabuğunun faydalı özellikleri, bahçıvanları bu çeşitlilikle topraklarını yenilemeye teşvik eder.

Onlar için sıcaklıktaki ani değişiklikler ölümcül. Güneşin kavurucu ışınları ve havasız hava, yaprakları kurutarak üzerlerinde yanıklar bırakır. Şiddetli ve uzun süreli donlar ağacın sürgünlerini / köklerini tahrip eder.

Aynı madalyonun iki yüzü

Yenilebilir bir kestanenin hem faydaları hem de zararları olduğunu bilmek önemlidir. Bu nedenle asla böyle bir inceliği kötüye kullanmamalısınız. Bu kızarmış meyveler bir şekilde fındığı andırıyor, ayrıca pişmiş ekmek veya odun kömürü. patates... Parlak fındıkların bileşimi şunları içerir:

• nişasta;
• yağ çeşitleri (% 6'ya kadar);
• tanenler;
• B ve A gruplarının vitaminleri;
• karbonhidrat bağları,% 60'tan fazla;
• eser elementler.

Bu kompleks, sporcular için gerçek bir patlayıcı karışımdır. Besinler vücuda girdikten sonra muazzam miktarda enerji açığa çıkarır.

Meyvenin kabuğu, aslanın lif payını içerir, bu nedenle bazıları cildi kurutur ve sonra onu yemeğe ekler. Yeşillikten, çiçek salkımından ve dallardan, şunların tedavisinde kullanılan tentürler, kaynatma ve infüzyonlar yapılır:

• enflamatuar süreçler;
• öksürük;
• kanama;
• sindirim sistemi hastalıkları (büzücü özelliklere sahiptir).

Diğer şeylerin yanı sıra kuru yemişler alerjiye neden olur. Böbrek problemi olanlarda kontrendikedir. Tansiyonu düşük olanlar için kullanması tavsiye edilir. Yenilebilir kestanelerin ne işe yaradığının listesi arasında, çiçek salkımlarının en nadir bal bitkileri olduğu unutulmamalıdır. Onlardan elde edilen bal, Kafkasya sakinleri arasında oldukça değerlidir.

Kuru yemişler bir karıştırıcıda doğranabilir. Bu toz daha sonra herhangi bir hamura eklenir. Egzotik tada ek olarak, vücudunuz için yeterli miktarda lif elde edebilirsiniz.

İniş seçenekleri

Gelecekteki "dev" için bir yer seçmek önemli bir görevdir. Eşsiz, hatta "bencil" özelliklerinden dolayı nadiren rekabet ederler. Geniş ve yoğun taç, aşağıda büyüyen çiçeklerden gelen ışığı engeller. Buna karşılık, kök sistemi toprağın üst katmanlarında o kadar büyür ki, tüm komşu bitkileri yok eder.

Bu yüzden ülkeye yenilebilir kestane dikmek için onlara sonsuz alan sağlamanız gerekiyor. Her bir örnek için, çapı 3-5 metre olması gereken bir yer seçmek gerekir. Bu, fidenin yoğun bir şekilde gelişmesine izin verecektir. Ek olarak, bu "devlerin":

• dona dayanıklı;
• hava kirliliğini mükemmel şekilde tolere eder;
• güneş seven;
• rüzgarlara dayanıklı.

Bu noktaları göz önünde bulundurarak, kişisel arsa sahipleri, yenilebilir kestanenin lüks çiçeklerinden ve sağlıklı meyvelerinden uzun süre keyif alabilecekler. Ağaç büyüdükçe yemyeşil ve yayılan bir taç oluşturacaktır.

Böyle bir "dev" nin altına hiçbir şey dikilemeyeceğinden, bu alan bir bank veya salıncak kurmak için kullanılabilir. Yaz sıcağında dinlenmek için vazgeçilmez bir yer olacaklar.

Toprak seçimi hakkında birkaç söz söylenmelidir. Uzmanlar, iyi nemlendirilmiş chernozem (balçık) olmasını tavsiye ediyorlar. Kumlu toprak da dikim için iyi bir seçenek olsa da ağaç yavaş yavaş büyüyecek, gelişecek ve meyve verecektir. Ancak kireçli toprak, kırılgan filizleri neredeyse anında mahveder.

Fidelerle çalışmak

Yenilebilir kestane yetiştirmek için en uygun ve en hızlı yetiştirme yöntemi, genç bir fide yardımıdır. Sadece gerekli hazırlıkların yapılması önemlidir:

• kare şeklinde bir delik kazın (her bir taraf - 0,5 m);
• tabana 15 cm'lik bir çakıl / kırma taş drenaj tabakası döşeyin;
• toprak, humus ve kumu karıştırın (diğer bileşenlerden 2 kat daha fazla toprak olmalıdır) ve ayrıca dolomit unu (500 g) kireçle birlikte karıştırın;
• azot, potas ve fosforlu gübreler şeklinde yem ekleyin.

Şimdi fideyi kaptan dikkatlice yerleştirmeniz gerekiyor. Drenajı alt tabakanın bir kısmına serpin, deliğe bir ağaç yerleştirin ve ardından kalan toprağı ekleyin. Ardından bölgenin üzerine bol miktarda yaz suyu dökün. Kök boğazı yakınına, toprak seviyesinin 20 cm üzerine çıkması gereken bir höyük yapın, yine de büyük çeşitlerde kök boğazı gömülmemeli, tam tersine dikim tüberkülünden 10 cm daha yükseğe kaldırılmalıdır.

Genç bir veya iki yaşında olmalıdır. Onun için destekler yapmalı ve gövdeyi onlara bağlamalısın.

Sonbahar çalışma planı

Bunu yapmak için Kasım ayında mümkün olduğunca çok fındık toplamanız gerekir. Yalnızca düşmüş, olgun örnekler seçilmelidir. Şimdi asıl önemli olan soğuk sertleştirmeyi doğru yapmaktır. Bahçıvanın ihtiyacı:

• meyveleri selofan torbaya veya kutuya koyun;
• onları kumla örtün;
• bir buzdolabına / bodruma koyun (oda sıcaklığı +5 dereceden yüksek değildir);
• 12 gün bekledikten sonra açık alana aktarın.

Sitede, 5-6 cm derinliğinde bir yerde sığ oluklar kazmaya değer. Bol su ile durulayın. Her 15 cm'de bir fındık-tohum dikmek, daha sonra yoğun bir düşen yaprak tabakası ile örtmek ve kışa bırakmak gerekir. İlkbaharda, iyi fideler arasında 50 cm'lik bir mesafe bırakarak zayıf sürgünleri çıkarmaya değer.

Bir veya iki yıl sonra, bazı bitkiler kalibrasyon olarak ekilebilir. Köklere zarar vermemek için bu çok hassas bir şekilde yapılmalıdır.

Tohumlu bahar işleri

Dikkat çekicidir ancak sonbaharda başlarlar çünkü kumla kaplı kuruyemişler ilkbahara kadar bodrumda depolanmaya devam edebilir. Dikimden önce bu sertifikasyon sisteminden çıkarılmalı ve ılık suya batırılmalıdır. Sıvının durumunu izlemek ve kirlendikçe değiştirmek önemlidir. Bu günlük olarak yapılabilir. Beş gün boyunca bu tür "kaplıca tedavileri", kabuk şişer ve embriyo filizlenir. Bundan sonra, bu somun, daha önce gelecekteki ağaç için bir site hazırlayarak, yenilebilir kestanenin yoğun bir şekilde büyüyebilmesi için toprağa aktarılır. Yine de güçlü bir kök sisteminin gelişmesi için genç filizlerin üst kısımlarının sıkıştırılması gerekir.

Önümüzdeki bahar, bu fidenin büyümesi zaten 25 cm olacak ve beş yaşına kadar 3 metreye ulaşacak.

Her hareketle ilgilenmek

Toprak kurudukça genç bir ağaç sulanmalıdır. Sulamadan sonra her ay gövdenin etrafındaki toprak elbette gevşetilmelidir. Kış dönemi için yapmanız gerekenler malç periosteal daire. Boyu 12 cm olmalı Yaprak, talaş ve turbadan böyle bir “battaniye” yapılabilir.

Her yıl (Mart başında) bitkiyi beslemeniz gerekir. Bu durumda aşağıdaki gübreleme seçeneklerini kullanabilirsiniz:

• inek gübresi (yenilebilir kestane yapraklarının fidesi başına 1 kg);
• amonyum nitrat (15 litre su için 20 g);
• mineral gübreler (nitrojen, potasyum ve fosfor içerir);
• üre.

Bu durumda kuru dallar ve eksik yapraklar kesilmelidir. Bu tür prosedürlere özellikle yaşamın ilk yıllarında ihtiyaç duyulur. Gelecekte uzmanlar, lüks bir görünüme kavuşması için bu "devin" tacını oluşturmayı tavsiye ediyor. Gördüğünüz gibi toprağınızda yenilebilir bir kestane yetiştirmek çok kolay. Birkaç yetkin ipucu ve endişeli bakım, çarpıcı bir sonucu garanti eder.

Yenilebilir kestane toplama - video