Orkideler için toprak bileşenleri ve tercih ettikleri özellikler
Muhteşem orkide gerçekten kraliyet dikkatini gerektirir, ancak bitkiye bakarken aşırıya kaçmamak önemlidir. Amerika ve Asya'nın uzak köşelerinden Avrupa'ya gönderilen ilk örnekler toplu halde öldü ve bunun nedeni orkideler için yanlış seçilmiş topraktı. Nazik güzellikleri memnun etmeye çalışan bahçıvanlar, en iyi, en zengin bitkileri dikti humus substrat, ancak güçlü kökler büyümedi, ancak öldü.
Tropikal kökenli orkidelerin substratı çoğunlukla çiçeğin belirli bir yerde tutunabilmesi ve tutunabilmesi için gereklidir. Bileşenleri seçerken, besin özelliklerine değil, bitmiş toprağın nasıl yapılandırıldığına ve hava ve neme ne kadar geçirgen olduğuna dikkat ederler.
Orkide toprağı genellikle birkaç bileşen içerir ve sadece doğal değil aynı zamanda insan yapımı olan daha fazla içerik kullanılır. Orkideler için seçilen alt tabakanın kök çürümesi için koşullar yaratmaması, bunlara hava erişimi sağlaması ve belirli türler ve ışık için önemlidir.
İkinci koşul, kökleri fotosentez sürecine dahil olan bitkiler için geçerlidir. Bir örnek, çiçek yetiştiricileri arasında popüler olan phalaenopsis orkidesi, toprağı ağaç kabuğu, küçük çakıl taşları veya genişletilmiş kil, yosun, düşen yapraklar ve huş ağacı kömürü parçalarından karıştırılır.
Orkide kabuğu
Hazır ve ev yapımı orkide substratlarının ana bileşeni ağaç kabuğudur. Materyal çiçekçilerden satın alınabilir veya kendi ellerinizle yalan söyleyebilirsiniz. Rus çiçek yetiştiricileri çam kabuğunu tercih eder, ancak yakınlarda bulmak mümkün değilse, herhangi bir iğne yapraklı, meşe, kayın ve diğer ağaçlar iş görür.
Orkide kabuğu, kesilmiş kütüklerden veya ölü odunlardan toplanır. Bu durumda o:
- kolayca geride kalır ve kendini işlemeye borç verir;
- tazeden daha az asitliğe sahiptir;
- canlı ağaçlarda olduğu kadar çok reçineli madde içermez.
Toplarken malzemenin kalitesine dikkat edilir. Küf, çürüme veya büyük böcek hasarı belirtisi olmadan güçlü kabuk parçaları almak daha iyidir. Orkide substratının bileşiminde, nemin ve büyüyen kök sisteminin etkileri nedeniyle kabuk önemli bir stres altındadır. Başlangıçta çürümüş, eski parçalar hızla çürüyecek ve çiçeğin yakında nakledilmesi gerekecek.
Herhangi bir doğal malzeme gibi, ağaç kabuğu da bir ev bitkisi için potansiyel bir tehlikedir. Tehlikeli böcekler, bakteriler ve mantarlar içerebilir.
Bu nedenle, saksıya göndermeden önce, orkide için toplanan kabuk parçaları:
- yumuşatılmış kumaşlar, ahşap ve reçineden temizlenmiş;
- fırın, buhar veya sindirim yöntemlerinde ısıl işleme tabi tutulan;
- iyice kurulayın.
İğne yapraklı ve özellikle orkideler için çam kabuğu, toprağın asitliğini arttırır, bu nedenle karışıma biraz dolomit unu ilave ederek nötralize etmekte fayda vardır.Parçaların boyutu, yetiştirilen bitkinin türüne bağlı olarak seçilir. Kesir ne kadar küçükse:
- daha yoğun toprak;
- kalınlığına daha az hava nüfuz eder;
- daha iyi nem tutma.
Substratı karıştırmadan önce, kabuk neme doyması için birkaç saat ılık suya daldırılır ve bitki hemen büyümeye elverişli bir ortama düşer.
Orkide için Sphagnum yosunu
Rusya'da ve diğer ülkelerde yaygın olan Sphagnum bataklık yosunu, çiçek yetiştiricileri tarafından şu özellikleri nedeniyle değerlidir:
- toprağa gevşeklik verin;
- orkide toprağını sıkıştırmadan suyu muhafaza edin;
- sulama suyundan bitkilere zararlı fazla tuzları emer;
- bakteri yok edici etkiye sahiptir.
Özel mağazalar, orkideler için hazır, önceden dezenfekte edilmiş ve kurutulmuş sfagnum sunar, ancak dilerseniz yosunu kendiniz hazırlayabilirsiniz. Topladıktan sonra, durulayın, ayırın, kaynar suya batırın ve ardından sıkıp iyice kurulayın. Hasat için en uygun zaman kış öncesidir.
Bazı yetiştiriciler, canlı sfagnum veya diğer yosunları kullanmayı tercih ederler, ancak burada, çoğu durumda doğal malzemede kalan böceklerin ve mikroorganizmaların dağılma riskini hatırlamakta fayda var.
Yosun, orkideler için toprağa dahil edilir ve ayrıca kullanılır:
- malç tabakası olarak;
- yavru çıkışların köklenmesi için bağımsız bir alt tabaka olarak;
- bloklarda ve sepetlerde bitkileri sıkıştırmak için.
Sphagnum, kök sisteminin çürümesi veya kuruması nedeniyle resüsitasyon gerektiren orkidelerin vazgeçilmezidir.
Orkide substratının diğer bileşenleri
Drenaj için kullanılan küçük genişletilmiş kil, epifitik orkideler yetiştiren çiçekçinin vazgeçilmez yardımcısı olur. Bu malzeme oldukça higroskopiktir ve toprağı mükemmel bir şekilde yapılandırmıştır.
Kömürün dezenfekte edici, emici etkisi olan benzer özellikleri vardır. Orkide için toprağın bileşimi, en az iki santimetre büyüklüğünde kömür parçaları içerir. Fraksiyon daha ince ise, kömür hızla parçalanır ve toza dönüşerek köklere yerleşir, orkidenin beslenmesine müdahale eder ve alt tabakayı sıkıştırır.
Kültür bitkileri için köpük ve köpük kauçuğu geleneksel toprak bileşenleri olarak adlandırılamaz. Bununla birlikte, orkideler gibi kaprisli bir mahsulün yetiştirilmesindeki yararlılıklarını zaten kanıtladılar. Orkide alt tabakasındaki sentetik malzeme parçaları dayanıklıdır, birikmez ve toprağa zararlı maddeler yaymaz, yüksek gevreklik ve hava geçirgenliği sağlar.
Yetişkin büyük bitki saksılarına ekleyebilirsiniz yüksek moor turba. Bu bileşenin avantajları, nemi tutma yeteneği, yüksek hava geçirgenliği ve zararlı böceklere ve mikrofloraya karşı itici olma olarak düşünülebilir. Malzemenin tek bir dezavantajı vardır - yüksek asitlik.
Orkide için alt tabakayı gevşetme görevi iyi bir iş çıkarır:
- buğulanmış ve kurutulmuş ceviz kabukları;
- hindistan cevizi lifi;
- düşmüş yapraklar;
- perlit ve vermikülit.
Doğal kabuğundan yapılan şişe mantarları, egzotik, ancak oldukça uygulanabilir bir dolgu maddesi olarak kullanılır.
Orkideler için toprağın bileşimini seçerken, çiçekçi, substratın uzun ömürlülüğünün bileşenlerin direncine ve ayrı ayrı kabuk, kömür, köpük veya genişletilmiş kil pelet parçalarının boyutuna bağlı olduğunu hatırlamalıdır.
Yerde yaşayan bir bitki ev koleksiyonunda görünüyorsa, orkide için toprak daha besleyici ve yoğun seçilir. Hazır orkide toprağı alıp bahçe toprağı, biraz humus, kum ve perlit ile karıştırabilirsiniz.