Bush euonymus - yanan çalı veya kurt küpeleri
Euonymus cinsinde birleşen yaprak dökmeyen ve yaprak döken bitkiler, birçok Rus ve dünyanın diğer ülkelerinin sakinlerine aşina olan euonymus'tur. Çalılar ve küçük ağaçlar yenilebilir meyveler üretmez. Dahası, tüm yeşil kısımları insanlar ve diğer memeliler için tehlikeli olan bileşikler içerir, bu nedenle bitkiler potansiyel olarak tehlikeli olabilir.
Ancak iki yüz türün çoğu aktif olarak insanlar tarafından yetiştirilmektedir. Kültürün popülaritesinin nedeni nedir ve nerede bulunabilir?
Euonymus çalılarının özellikleri
Euonymus cinsi geniş ve çeşitlidir. Bitkiler arasında büyük, 9 metre yüksekliğe ulaşan ve 15 santimetrelik minik örnekler vardır. Çalıların bir kısmı sonbaharın başlamasıyla birlikte yapraklarını döker ve bazı çeşitleri hala yaprakları kar altında taşır. Aynı zamanda, cinsin tüm temsilcileri, birçoğu peyzaj meydanlarında, parklarda, bahçelerde ve yazlık evlerde uygulama bulan ve hatta bazıları kapalı mahsul severlerle ilgilenen çok yıllık süs bitkileridir.
Euonymus'un ana dekorasyonu, alışılmadık derecede parlak yeşillik ve başka hiçbir cins veya ailede eşit olmayan orijinal meyvelerdir.
Euonymus kök sistemi
Köksapların derinliği büyük ölçüde toprağın türüne ve yoğunluğuna bağlıdır. Yeraltı suyunun yakınlığından veya tersine, alt tabakanın aşırı kuruluğundan rahatsız olan birçok kültürün aksine, euonymus, şaşırtıcı iddiasızlığı ve canlılığının anahtarı haline gelen uyum sağlamayı öğrendi.
Euonymus'un dalları ve yaprakları
Mil ağacının yer üstü kısmı odunlaşmış ve hala farklı yılların genç sürgünleri. Ergin dallarda gri, kahverengimsi ya da neredeyse siyah kabuğun yanı sıra bazı türlerde çeşitli şekil ve yoğunluklarda mantar büyümeleri görülebilir.
Bir örnek, peyzaj tasarımında iki yaygın bitkidir: siğil euonymus ve kanatlı euonymus:
- İlk çeşitte kabuk, siğillere benzeyen yuvarlak veya şekilsiz çıkıntılarla kaplıdır. Yaşla birlikte, bu oluşumlar büyür ve birleşerek dallara alışılmadık bir görünüm verir.
- Kanatlı euonymus'ta, mantar büyümeleri sürgünler boyunca uzanır, bir tür bıçak veya kanat oluşturur ve hatta çalı üzerinde yaprak olmadığında kışın kültürün dekoratif etkisini arttırır.
Sürgünler, çoğu durumda tırtıklı kenarlara sahip olan ve birbirlerinin karşısına yerleştirilmiş pürüzsüz, yoğun yapraklarla kaplıdır. Euonymus yapraklarının boyutu, bitkinin çeşidine ve yaşam tarzına bağlı olarak değişir.
Yaprak döken türlerde, yapraklar fark edilir ölçüde daha büyüktür ve alandaki diğer bitkilerin dekoratif etkilerini yitirdikleri bir zamanda özellikle çekici hale gelir. Yaz, yeşil rengin yerini pembe, bronz, mor veya kızılın tüm tonları alır.
Yaprak dökmeyen euonymus, kışın kırmızımsı, mor veya bordo olan, ancak düşmeyen küçük, daha sık yuvarlak veya oval yapraklarla ayırt edilir.
Bu bitkiler arasında, üzerinde geleneksel yeşil rengin gümüş, sarı veya beyaz tonlarla birleştirildiği alacalı yapraklı birçok çeşit ve çeşit vardır.
Euonymus'un çiçekleri ve meyveleri
Yapraklar, euonymus çalılarının tek süsü değildir. Birçok süs bitkisi çiçeklenmeleriyle dikkat çekiyorsa, bu Euonymus cinsinin temsilcileriyle ilgili değildir.
Euonymus yakınlarındaki çiçekler, büyüdükleri her yerde küçüktür, göze çarpmaz ve hoş olmayan bir kokuya sahiptir. Mayıs ayından Haziran ayına kadar açılan ve çapı 1–1,5 cm'yi geçmeyen Corollas, 4–5 yaprak, aynı sayıda küçük organ ve bir pistilden oluşur. Çiçekler ya tek ya da 3-12 adet gevşek çiçek salkımına toplanır. Bitkinin ana tozlayıcıları, belirli bir "aroma" ile çekilen ve çiçeğin salgıladığı mukusla beslenen her türlü küçük böcektir.
Tozlaşmadan sonra, beyazımsı, yeşilimsi veya kahverengi bir korolla yerine bir kapsül meyvesi oluşur. Ağustos veya Eylül aylarında, içindeki tohumlar olgunlaşır. Ve ince uzun bir sap üzerinde bir daldan sarkan euonymus meyvesi beyaz, sarı ve pembeden koyu bordoya kadar en parlak renklerle boyanmıştır. Euonymus kozalarının yapısı ve rengi benzersizdir.
Tek bir cinsin bu kadar çeşitli meyveleri yoktur, bu, üstelik, deri gibi "örtü" nin içine eklenmiş tohumlarla dünyaya yoğun renkli fideleri gösteren açılır.
Euonymus meyveleri:
- boyut ve renk olarak değişebilir;
- bir Amerikan euonymus'unda olduğu gibi dışarıdan dikenlerle kaplı;
- kanatları var, dört yüzlü veya yuvarlak olabilir.
Siyah, kırmızımsı veya kahverengi euonymus tohumları, kırmızı, turuncu veya karmin tohum bitkisinin kalınlığında kısmen veya tamamen gizlidir. Ve bu da, açılan meyvenin içinden sarkıyor. Bu karmaşık tasarım, parlak, böğürtlen benzeri fideler yiyen ve tohumları çok uzaklara taşıyan kuşların tohumlarına dikkat çekmeyi amaçlamaktadır.
Ancak insanların euonymus'un akılda kalıcı meyveleriyle ziyafet çekmesi tehlikelidir.
Yüksek alkaloid içeriği nedeniyle, vücuda giren, tatsız, tatsız bir posa ile tatlımsı, nöbetler, bilinç kaybı ve kalp yetmezliği gibi eşlik eden tüm semptomlarla ciddi zehirlenmelere neden olabilir.
Euonymus nerede büyür?
Çeşitli euonymus türlerinin tanımlarını okurken, bunun alışılmadık zengin florasıyla tropiklerin yerlisi olduğu düşünülebilir. Ancak durum bu değil. Euonymus cinsinin temsilcilerini yakındaki bir huş korusunda veya bir çam ormanının çalılıklarında bulabilirsiniz.
Ülkemizde ve Avrupa'da bu bitkinin yaklaşık 20 çeşidi orta şeride özgüdür. Ancak bu tür çeşitliliğinin sadece küçük bir kısmı. Yaklaşık iki yüz türün büyük çoğunluğu, kalıcı ikamet için Asya bölgelerini seçti. Sadece Çin'de, dünyanın başka hiçbir yerinde yetişmeyen 50 tür bulundu. Rusya'nın Uzak Doğu'su, Sakhalin, Japonya ve Kore Yarımadası'nda çok sayıda yabani iğ ağacı çalıları var. Türlerin bazıları Himalayalardandır; benzersiz bitkileri Kuzey Amerika kıtasında ve Avustralya'da bulunur.
İddiasız, yetiştirme koşullarına kolayca adapte olan dona dayanıklı euonymus çalıları, çoğunlukla yaprak döken veya iğne yapraklı ormanların alt katmanlarında yaşar, rahatsızlıklar, eski açıklıklar ve vadiler boyunca büyüyebilir. İlginç bir şekilde, bazıları avrupa euonymus ve Asya türlerinin o kadar inatçı ve ısrarcı olduğu ortaya çıktı ki, Amerika'ya vardıklarında yerel bitki örtüsünü normal yaşam alanlarından çıkarmaya başladılar. Kültürün yavaş büyümesi için değilse, yeniden üretimi ciddi bir soruna dönüşecektir.
Euonymus'un peyzaj tasarımında kullanımı
Euonymus'un insanlar tarafından kullanıldığı birkaç yüzyıl boyunca, bitki birçok isim ve takma ad kazandı.Rus taşrasında, zarif meyveli çalılara ilahi gözler, kurt küpeleri veya dişbudak ağaçları denir. Ancak batıda, euonymus çalılarının yakınında başka isimler de var - yanan çalı, iğ ve çilek çalı.
Karşılaştırmalar ve resimlerdeki tüm farklılıklara rağmen, tek bir şeyden kaynaklanıyordu - euonymus yapraklarının ve meyvelerinin sıra dışı görünümü. Euonymus, rüzgarda alev dilleri olan kırmızı-turuncu bir tacın benzerliğinden dolayı yanmamış bir çalı haline geldi. Ayrıca bitki, 200 yılı aşkın süredir İrlanda'daki Presbiteryen Kilisesi'nin sembolü olarak kabul edilmektedir. Euonymus'un ilk yerleşimcilerden beri büyüdüğü Kanada ve ABD sakinleri ona saygılı.
Euonymus'un alışılmadık derecede parlak yaprakları ve meyveleri, insanları bu çok yıllık kültürü çevre düzenlemesinde kullanmaya itti.
Sürgünlerin yavaş büyümesi, dekoratifliği ve iddiasızlığı nedeniyle, bu cinsin bitkileri çitleri oluşturmak için kullanılır ve bordür.
Büyük çalı biçimli iğ ağaçları aşağıdakiler için idealdir:
- çiftlik binalarını meraklı gözlerden saklamak;
- çitler için bir çerçeve haline gelmek;
- alt otsu bitkilerin kompozisyonunun merkezi haline gelir;
- yaprak döken ağaçların altına dikilmelidir;
- eğimi güçlendirin ve dağ geçidinin büyümesini önleyin.
Bu bitkilerin şekillendirilmesi kolaydır ve zarif ağaçlara dönüştürülebilir.
Yaprak dökmeyen formlar, sitenin yıl boyunca çekiciliğini elde etmek isteyen bahçıvanlar için gerçek bir keşiftir.
Euonymus'un yapraklarının sürgünlerde kalmasına ek olarak, peyzaj tasarımında herhangi bir fikrin uygulanması için en geniş fırsatları sağlayan cüce, küçük yapraklı ve yer örtücü çeşitleri yetiştirilmiştir.