Appaloosa atı güzelliği, dayanıklılığı ve itaati mükemmel bir şekilde birleştirir
Appaloosa atları sergiler, yarışmalar ve binicilik için uygundur. Düz bir figür ve alacalı bir renkle birleşen inanılmaz dayanıklılık ve uysal mizaç, bu equids'i bir tür ibadet nesnesi haline getirir. Bu nedenle, ön kilit giysisinin bazı özelliklerini ve bu türün üreme temsilcilerinin inceliklerini bulmaya değer.
Biraz tarih
Ancak, 1877 askeri çatışmasının ardından, Hint kabileleri büyük bir yenilgiye uğrayıp ana topraklarından ayrılmaya zorlanınca, bu atların sayısı önemli ölçüde azaldı. At yetiştiriciliği ağır kayıplara uğradı.
Atların orijinal adı, kıyılarında bir Hint at yetiştiricisi kabilesinin yaşadığı Palouse Nehri'nden (doğu Washington ve kuzey Idaho) gelmektedir. Bölgedeki rengarenk atları gören beyaz yerleşimciler onlara Palous adını verdiler. Ancak, net bir diksiyonun yokluğunda, Appaloosa'ya benziyordu.
1938'de, Claude Thomson başkanlığındaki benekli cins sevenler kulübü kuruldu. Cesur çiftçi ve ekibi, türlerin popülasyonunu yeniden başlattı. Bu meraklıların çabaları sayesinde artık dünyada yaklaşık 500 bin kişi var. Hatta bazıları dünya çapında kazananlar bile oldu.
Tüm ihtişamıyla Appaloosa atı
Türün karakteristik özelliği, milyonlarca renk kombinasyonu ve tonu olan sıra dışı bir takım elbisedir.
Tüm bu çeşitlilik 7 ana kategoride birleştirilmiştir:
- eyer bezi (arkada belirgin eyer şekilli desen);
- roan (beyaz saç yüne hakimdir);
- benekli (çeşitli şekillerde);
- kükreyen ve benekli eyer bezi;
- uygun bir ahır ve lekeli.
Genç hayvanlar hafif kürkle doğar. Zamanla koyu veya açık bir gölge alır. Beş yaşına yaklaştıkça, aygırın son rengi daha zıt hale gelir.
Bu bağlamda, önde gelen 5 kıyafet türü vardır:
- leopar (beyaz zemin üzerine koyu lekeler);
- don (koyu lekeli açık renk);
- kar tanesi (kalçalarda desen konsantrasyonu);
- siyah sırtlı (arkada çizim);
- mermer benekli (yoğun koyu lekeler).
Appaloosa bakışları, ifade gücüyle büyüleyicidir. Atların gözlerini bu kadar farklı kılan, alışılmadık derecede hafif skleradır.
Görkemli renklerine ek olarak, benekli atlar orantılı fiziği için değerlidir. Sivri kulaklı düzgün kafa, sinirli ve güçlü boyun ile mükemmel uyum içindedir. 150-160 cm'lik düşük bir büyümeye rağmen, bireyin ağırlığı 500-600 kg'dır. Kısa, kaslı bir sırtı olan yuvarlak, güçlü gövde, ideal olarak ipeksi bir yelesi ve yüksek görünümlü, gür bir kuyrukla tamamlanır.
Çeşitliliğin ayırt edici bir özelliği, yüzdeki beyaz bir lekedir. Ek olarak, sert, masif toynaklar her zaman dikey beyaz veya siyah çizgilere sahiptir.
"Melek karakter"
Sakinlik ve hoşgörü, Appaloosa atının bu kadar değerli olduğu şeydir. Hayvanlar sahiplerine çok bağlıdırlar, onlarla hızlı bir şekilde ortak bir dil bulurlar ve hayatları boyunca sadık kalırlar.Binicinin değişmesi çok streslidir ve bu da şiddetli bir eğilimin tezahürüne yol açar. Karakterde nezaket ve iyi doğanın varlığına rağmen, bu türün atları olağanüstü korkusuzluk ve cesaretle ayırt edilir.
Artiodactyls sayesinde koşullara ve öğretim yöntemlerine hızla uyum sağlar:
- yüksek aktivite;
- eşsiz zeka;
- sosyallik.
Kısa sürede öğrenciler, yarışmaya katılmak için gerekli tüm takım komplekslerini ve püf noktalarını ezberler. Diğer hayvanlarla da kolayca temas kurarlar. Appaloosa atı, özellikle ilk yarışçılar için genellikle binicilik için seçilir. İyi eğitimli bir at, sert hareketlerden kaçınırken ve nefesin düzgünlüğünü korurken, yarışın tarzını ve hızını büyük ölçüde değiştirebilir.
Çeşit, ince kemikli bir yapıya sahiptir. Yine de, bu onun her zamanki yiyecek üslerinin yokluğunda dayanıklı kalmasını ve binlerce kilometre mesafeyi kat etmesini engellemez.
Beslenme ve bakımın özellikleri
Yem kalitesi ve iyi seçilmiş bir beslenme, bir Appaloosa atını tutmanın temel faktörlerdir.
Lüks atların menüsü mevcut olmalıdır (500-600 kg bireyler için):
- saman (13 kg / gün veya 2 ton / yıl);
- buğday veya çavdar kepeği (1,5 kg / gün veya 1,6 t / yıl);
- sulu yem (3 kg / gün veya 1,2 t / yıl).
Sürekli değişen ahırlara su depoları yerleştirilmiştir. Bundan dolayı sıvı durgunlaşmaz ve aşırı soğumaz.
Atın aynı anda beslenmesi tavsiye edilir. Bu rejime uyum, sindirim sürecini iyileştirmeye ve yemin tam emilimine yardımcı olur. Aksi takdirde stresli bir duruma yol açacaktır. Ek olarak, Appaloosa'nın beslenme düzeni de dikkate alınır. Kışın (günlük değerin ½'ü), yazın ise taze ot tercih edilir. Bazı at yetiştiricileri, samanı mısır, yulaf veya darı samanıyla karıştırır.
Ayrıca, hayvancılığın ihtiyacı olan:
- 2 kg / gün'e kadar doğranmış baklagiller (fiğ, bezelye veya nohut);
- yulaf (taze, buharda pişirilmiş veya öğütülmüş);
- taze / haşlanmış kök sebzeler ve sebzeler (patates, havuç, yem pancarı);
- kek / bezelye ile karıştırılmış haşlanmış buğday veya arpa taneleri).
Yaz aylarında tatlı yeşillikler ana diyettir. Ancak kıştan sonra küçük porsiyonlarda çok dikkatli bir şekilde tanıtılmaktadır. Ana menüye kombine beslemeler de eklenir.
Appaloosa atlarının yaz bakımı için sessizce açık kamplar ve kış için - ahırlar hazırlanır. Bu tür tesisler sürekli temizlenir.
Yele ve kuyruk sürekli bakıma ihtiyaç duyar. Fırçalar yardımıyla atların tüyleri özenle taranır. At nalı, yalnızca at nalı boyutunu doğru bir şekilde seçen ve ardından doğru şekilde takan uzmanlar tarafından gerçekleştirilir. Yüzme sadece sıcak mevsimde yapılır. Yarışlardan sonra hayvan bir battaniyeyle örtülür. At soğuduğunda su prosedürlerine hazırlanır. Gördüğünüz gibi, sevgi ve ilgi olmadan Appaloosa atlarını yetiştirmek imkansızdır.
Appaloosa cinsinin sıradışı atları - video
https://www.youtube.com/watch?v=MlPtR4DqqKM