Üzüm çeşitleri, sofralık ve şarap mahsulleri arasında olduğu kadar olgunlaşma açısından da en iyi çeşitlerdir.

Hem yeni başlayanlar hem de tecrübeli yetiştiriciler, popüler bitkinin en yüksek verimli çeşitlerini arıyor. Bazıları sofralık üzüm çeşitleri yetiştirirken, diğerleri şarapçılıkla uğraşır. Ve yine de diğerleri, sert iklim koşullarına uyum sağlayan termofilik bir kültürün en kalıcı melezlerini aramaya zorlanıyor. Ne olursa olsun, aralarından seçim yapabileceğiniz çok şey var, çünkü üzümlerin çok çeşitli türleri vardır. Erken ya da geç, tatlı ya da ekşi, beyaz ya da siyah ... Kaç çeşit üzüm hemen söyleyemezsiniz. Belirli bir durumda tam olarak neye ihtiyaç duyulduğuna hemen karar vermek daha iyidir ve bu, görevi büyük ölçüde kolaylaştıracaktır. Dikkatinize, üzüm çeşitlerinden kısa bir seçki sunuyoruz.

Üzüm çeşitleri - olgunluğa göre sınıflandırma

Asma, kemeri kaplayarak avlunun yüceltilmesine yardımcı olacaksa da, çalıların dikilmesi dekoratif amaçlı değildir. Asıl görev, olgunlaşmak için zamana sahip olması gereken hasadı elde etmektir. Ek olarak, küçük bir önemi olmayan, genç sürgünlerin olgunlaşmak için zamanlarının olup olmayacağıdır. Aslında, aksi takdirde çalı kışın donma riskini taşır. Bu nedenle fide alırken öncelikle olgunlaşma zamanına dikkat etmek gerekir.

Tomurcuk açılmasından hasada kadar geçen süreye bağlı olarak üzüm çeşitleri 6 gruba ayrılabilir:

• çok erken;
• erken;
• erken-orta;
• orta;
• orta geç;
• geç.

Güneyde geç çeşitler bile ekilebiliyorsa, orta şeritte ve kuzeyde erken üzüm yetiştirilir. Oradaki diğer türlerin olgunlaşmak için zamanı olmayacak ve bu hem salkımlar hem de asmalar için geçerli.

Süper erkenci üzüm çeşitleri

İlk tatlı kümeler her zaman daha pahalıdır, bu nedenle erken çeşitler yalnızca güney şeridinde geçerli değildir. Dahası, bu tipler genellikle daha az hastalanır. Sonbaharın başlarında, mantar "yürüdüğünde", ilk bağlar uzun süredir hasat edilmiş ve çalılar işlenmiştir. Ek olarak, sıcak güney iklimlerinde, neredeyse tüm türler açıkta yetiştirilebilir.

Süper erken üzümler 115 gün sonra ve bazı türler 80 günde bile olgunlaşır. İkincisi ultra erken olarak adlandırılır.

Süper erken çeşitler, hem beyaz hem de pembe ve kara üzümleri içerir, örneğin:

1. Harold. Kısa Sibirya yazında bile olgunlaşmayı başaran bir sofra çeşididir. Çalılar uzundur ve sonbaharda ikinci bir hasat alabileceğiniz üvey çocuklar verir. Güneyde üzümler Temmuz ayı ortasında, daha soğuk bölgelerde Ağustos ayı başlarında hasat edilir. Ancak salkımlar Eylül ortasına kadar asmaya asılabilir ve arılar tarafından ufalanmaz veya zarar görmez. Meyveleri tatlıdır, ancak küçük, ovaldir ve küçük hindistan cevizi aroması yayar. Meyve özü sulu, cilt kehribar rengi bir tonla yoğundur. Çeşitlilik dona dayanıklıdır, -25 ° C'ye dayanır.
2. F-14-75. Aynı zamanda bir sofra çeşididir, ancak orta büyüklükte ve daha tatlıdır, meyvesi yüksektir. Meyveler, orta derecede yoğun bir demet halinde toplanan parlak hindistan cevizi aromasına sahip yuvarlaktır. Çatlamayın. Renk kremsi, pembe tonlu. Hastalık direnci yüksektir, -26 ° C'de dona dayanıklıdır.
3. Julian. Hızlı büyüyen sofra melezi, Ağustos başında 100 günde olgunlaşır. Meyveleri 4 cm uzunluğa kadar uzatılmış, parmak şeklinde, pembe leylak rengindedir. 1 kg ağırlığa kadar büyük kümeler halinde toplanır. Meyve eti tatlı, sert ve hafif gevrektir, hafif çilek aromasına sahiptir.Çeşit, kuraklığa ve dona (-23 ° C) dayanıklıdır, nadiren hastalanır.
4. Viking. Çalı dikimden sonra hızla büyür, ancak donma direnci düşüktür. Sıcaklıktaki ani değişiklikleri zayıf bir şekilde tolere eder. Sığınaksız orta şeritte hayatta kalamaz. Hasat, Ağustos ayının ilk on yılında olgunlaşır. Meyveleri büyük, koyu mavi, uzun, yoğun bir cilde ve tatlı ve ekşi ete sahiptir. Erik aroması üretir. 1 kg'dan ağır olmayan yoğun konik kümelerde toplanmıştır.

Erken üzüm çeşitleri

Bu çeşitlerin demetleri birkaç hafta sonra olgunlaşır. Hasat, Ağustos ayının ikinci yarısında ortalama olarak düşer. Tomurcukların çiçek açtığı andan itibaren meyveler tamamen olgunlaşana kadar 115 ila 125 gün sürer.

Aşağıdaki erken çeşitler bahçıvanlar arasında popülerdir:

1. Kartal. Rus yetiştiricilerinden genç bir masa melezi. Orta şeritte örtücü bir ürün olarak yetiştirilebilir. Hasat Ağustos ortasında olgunlaşır, ancak bir ay daha asmaya zarar vermeden asılabilir ve şeker içeriği kazanır. Oval kehribar meyveleri tatlıdır ve ince bir cilde sahiptir. Salkımları 800 g ağırlığa kadar büyüktür Çalılar kuvvetlidir, -24 ° C'ye kadar donlara dayanır. Çeşitlilik küf, gri çürüklük, külleme karşı dayanıklıdır.
2. Erken gurme. Orta büyüklükte bir çalı olan genç bir asma, yarıdan fazlasını odunlaştırmayı başarır. -23 ° С seviyesindeki don direnci, nadiren gri çürümeden muzdariptir. Yıllık budamaya bağlı olarak verimlilik yüksektir. Üzümler Ağustos başında hasat edilir. Meyveleri iri, oval, kırmızımsı renktedir. Meyve eti orta yoğunlukta, sulu, tatlıdır. Deri biraz kalındır ama yenildiğinde hissedilmez. Çeşitliliğin çok yoğun olmayan güzel silindirik kümeleri vardır.
3. Baron black (aka Black Delight). Ağırlığı 2,5 kg'a ulaşabilen büyük salkımlarla karakterize edilen bir masa melezi. Çalılar kuvvetlidir, bu nedenle iyi bir budamanın yanı sıra yükü paylaştırmaları gerekir. Çeşitliliğin bir diğer avantajı dona ve hastalığa karşı yüksek direncidir. Üzümler -25 ° C'yi iyi tolere eder, mantarlardan etkilenmez, sadece ara sıra gri çürümeden muzdariptir. Hasat 20 Ağustos'ta olgunlaşır. Meyveleri yuvarlak, etli, güzel koyu mavi renktedir. Tadı hoş, tatlı, göze batmayan bir ekşilikle.

Erken-orta çeşitler

Erken olgunlaşan türlerin hemen ardından, sonbahara yakın, mevsim ortası üzümlerinin ilk çeşitleri olgunlaşır. Tomurcuklar asmada çiçek açtıkları andan itibaren hasadını vermeleri için 125-135 güne ihtiyaçları vardır.

Erken-orta üzümler erken çeşitlere göre daha uzun süre dayanır ve nakliyeyi daha iyi tolere eder.

Erken-orta türlerin parlak temsilcileri çeşitlerdir:

1. Lancelot. Örtü altında kışın kuzey bölgelerinde bile meyve veren dona dayanıklı bir melez. Çalı kuvvetli, yayılıyor. Aynı zamanda, genç bir asma tüm uzunluğunu kışın olgunlaştırmayı başarır. Çeşitlilik kendi kendine tozlaşır, yüksek verime ve mükemmel bir tada sahiptir. Demetler büyük, yoğun, bir koni şeklinde 1,5 kg ağırlığa sahiptir. Bereketli topraklarda ve üst pansuman ile 3 kg'a kadar ulaşırlar. Meyveleri ayrıca büyük, oval, yeşil-beyazdır. Kabuğu çok yoğundur ve eti gevrek, sulu, hafif ekşi ve ballıdır.
2. Rizamat. Fideleri bulmak kolay olmayan, belirsiz bir karaktere sahip eski bir Özbek çeşididir. Bir yandan, bitkilerin donma direnci düşük olduğundan (sadece -18 ° C) sadece güneyde yetiştirilmelidir. Ek olarak, hastalık direnci de özellikle zayıftır. külleme... Ancak üretkenlik açısından çok az kişi Rizamat'ı yakalayacaktır: Bir çalıdan 80 kg alabilirsiniz. Bitkiler kuvvetlidir, çok fazla alan gerektirir, ancak kendi kendine tozlaşır. Meyveler yaz sonunda olgunlaşır. Büyük, silindirik, yakut pembesi renkli, gevrek tatlı etli ve ince kabukludur.
3. Nadezhda AZOS. Verimi yüksek olduğu için bulunduğu yerden vazgeçmeyen eski sofra çeşididir. Çalılar kuvvetli, aktif olarak büyüyor, bu nedenle kesinlikle düzenleyici budamaya ihtiyaçları var. Genç asmanın tamamen olgunlaşmak için vakti var. Çeşidin çiçeklenmesi geç olup, serin bölgeler için bile çok iyidir.Ancak gelecekte üzümler, ortalama yoldaşlarını hızla yakalar ve atlar. Güneyde, meyveler Ağustos ayının sonuna doğru orta şeritte - Eylül ayında olgunlaşır. Yoğun mavi bir cilde ve oval bir şekle sahiptirler. Meyve eti aynı zamanda sert, gevrek, tatlı bir tada sahiptir ve hafif bir ekşidir.

Orta çeşitler

Güney bölgelerdeki orta olgunlaşan üzümler, tüketimini artırmak için iyi bir fırsat sağlar. Tomurcuk kırılmasından 135-140 gün sonra, yaklaşık olarak Ağustos sonu - Eylül başında olgunlaşır. Bu türler kuzey bağcılığına pek uygun değildir. Açık alanda, dondan önce şeker içeriği kazanmak için zamanları yoktur. Genç büyüme, olgun değilse de barınak olmadan donma riskini taşır. Soğuk bölgelerde yetişmek ancak örtü bitkisi olarak mümkündür.

Orta çeşitler, özellikle meyveler ince bir cilde sahipse, genellikle eşekarısı tarafından bozulur.

Sezon ortasında üzüm çeşitleri şunları içerir:

1. Maskot. Pek çok olumsuz faktöre dayanıklı sofra çeşitliliği. Kısa bir yazda olgunlaşmayı başarır. Çok büyük oval meyvelerde farklıdır, birinin ağırlığı 16 g'ı geçebilir Tamamen olgun üzümler, parlak hindistan cevizi aromasıyla neredeyse beyaz renktedir. Meyve eti yumuşak ve sulu, ancak oldukça yoğundur, ince, güçlü bir deri ile kaplıdır. Çeşitlilik hastalığa dayanıklıdır ve -25 ° C'ye kadar donar.
2. Çikolata. Büyüyen bölgeye bağlı olarak Ağustos sonundan Eylül ortasına kadar 138. günde olgunlaşır. Çalı kuvvetlidir, çeşitlilik için standart bir oluşum önerilir. Fırçalar büyük, yaklaşık 800 g ağırlığında, büyük kırmızı-kahverengi meyveleri ile. Etli ve sulu, tatlı, çikolata aromalı. Deri ince fakat sıkıdır. Çeşitlilik -23 ° C'ye kadar dona dayanıklıdır, nadiren hastalanır.
3. Livadia siyah. Güzel ve lezzetli bir şarabın yapıldığı teknik bir kalite. Çalı orta büyüklüktedir, -25 ° C olarak beyan edilen donma direncine rağmen, orta şeritte sığınağa ihtiyacı vardır. Kümeler küçük ama yoğun, siyah, yuvarlak meyveler var. Sulu et, küçük hindistan cevizi aroması ve hafif çikolata tadı ile tatlıdır.

Genellikle üzüm yerine Tılsım satılır Kesha çeşidi, aynı tür olduklarını iddia ederek. Aslında, sadece aynı ebeveynlere ve benzer tat özelliklerine sahip iki ayrı çeşittir. Meyveleri tadarak onları ayırt edebilirsiniz. Kesha, tamamen olgunlaşmış bir Tılsımın gevrek hindistan cevizi kokusuna sahip değil.

Orta geç çeşitleri

Hemen hemen tüm orta-geç üzümler ekimden 3 yıl sonra meyve vermeye başlar. Zaten hayatın ikinci yılında sinyal demetleri verecek çeşitleri olsa da. Büyüme mevsimi 145 ila 155 gündür.

En iyi orta-geç üzüm çeşitleri:

1. Glow. Yüksek don direnci (maksimum -22 ° C) ile karakterize edilmeyen tatlı türü. En tatlı üzümler daha fazla şeker kazandığı sıcak iklimlerde olgunlaşır. Demetler gevşek ve büyüktür, 2 kg ağırlığa kadar yakalanabilir. Ortalama göstergeler 1 kg seviyesindedir. Meyveleri uzun, pembe leylak, yoğun sulu etli ve tatlı tadı vardır.
2. Aralık. Mahsulün uzun süreli depolanması ile karakterize, sofralık kullanım için genç bir Moldavya çeşididir. Yetiştirildiği bölgeye göre Eylül ayı sonundan Kasım ayı başına kadar hasat edilir. Çalı orta büyüklüktedir, -27 ° C'ye kadar donlardan korkmaz, zararlılara ve mantarlara karşı dayanıklıdır. Asma iyi olgunlaşır. Salkımların orta büyüklükte olmasına rağmen, maksimum 800 g'a kadar verim yüksektir.Çilekleri mavidir, yoğun bir kabuğa ve sulu tatlı ete sahiptir.
3. Orijinal. Nitekim Ukraynalı yetiştiricilerin çok ilginç bir ürünü. Yüksek verimi (çalı başına 100 kg'a kadar) ve iyi muhafaza kalitesiyle (Şubat ayına kadar saklanabilir) ünlendi. Ek olarak, çeşitlilik mantar hastalıklarına karşı bağışıktır ve -25 ° C'ye kadar donlardan korkmaz. Mahsul, Eylül ayının sonuna doğru olgunlaşır ve iri, uzun meyveleri ile dikkat çeker. Demetler de büyük, gevşek, ortalama 1 kg ağırlığında, ancak 2 kg'a kadar da var.Fırça, sivri uçlu bir koni şeklindedir. Çileklerin renginde farklılık gösteren üç çeşit alt türü vardır. Önce pembe Orijinal olgunlaşır, ardından siyah gelir ve beyaz üzümler 150 gün sürebilir. Meyveleri lezzetli, tatlı, etli ve yoğun bir cilde sahiptir.

Zarevo çeşidi, Roadside veya Sport-2 adı altında da bulunabilir.

Geç çeşitleri

Geç olgunlaşan üzümler sıcak iklimlerde yetiştirilir. Hem meyvelerin hem de asmanın olgunlaşması için 155 ila 160 gün gerekir. Bu tür çeşitler, uzun süreli depolama için diğerlerinden daha iyidir. Ayrıca genellikle daha dayanıklıdırlar ve kışları daha iyidir.

Ilıman iklimlerde ekim için geç üzümleri seçerken, çatlamaya karşı dirençlerini de dikkate almak gerekir. Ilık sonbahar, ancak şiddetli ve uzun süreli yağmurlar hasadı mahvedebilir. Meyveler aşırı nemden ve çürümeden patladı.

Geç olgunlaşan üzüm çeşitlerinin adı, özelliklerinin kısa bir açıklaması ile birlikte:

1. Moldova. Mükemmel tat özelliklerine ve uzun bir raf ömrüne (6 aya kadar) sahip sofralık üzümler. Ayrıca meyvelerin yoğun yapısı nedeniyle salkımlar nakliyeyi iyi tolere eder. Üzümler etli, oval şekilli, mumlu bir kaplama ile mor-siyah sert bir kabukla kaplanmıştır. Tamamen olgunlaşmış üzümler tatlıdır, vaktinden önce çıkarılır, ekşilik verir. Çeşitlilik kendi kendine tozlaşır, nispeten dona dayanıklıdır, ancak -23 ° C'nin altında hayatta kalmayacaktır. Merkez bölgede kış için zorunlu bir barınağa ihtiyacı var. Kuzey ekimi için uygun değildir - meyveler yeşil kalır. Çalı gri çürümeye karşı dayanıklıdır, ancak genellikle külleme sorunu yaşar.
2. Skorensky kırmızısı. Çoğunlukla ılık bölgelerde yetişen iri meyveli bir sofra çeşididir. Orada tamamen olgunlaşmak ve tatlı olmak için zamanı var. Ürün 160 gün sonra hasat edilir. Demetler yoğun, orta, yaklaşık 700 g'dır, ancak meyvelerin kendileri büyüktür ve her biri 10 g ağırlığa sahiptir. Etli, sulu ve tatlı etleri ve yoğun kırmızımsı-mor kabukları vardır. -24 ° C'de beyan edilen don direnci Hastalık direnci ortalamadır.
3. Isabel. Çeşitlilik, dona (-30 ° C'ye kadar) ve mantar hastalıklarına karşı yüksek direnç ile karakterizedir. Çilekleri tamamen olgunlaştırmak için 6 aya kadar ihtiyaçları vardır. Fırçalar orta büyüklüktedir, ancak her meyve asmasında en az 3 tane vardır. Salkımları yoğun, silindirik ve yuvarlak siyah-mor meyvelerdir. Kalın kabukları ve yeşilimsi yapışkan etleri vardır. Tadı tatlı ve ekşidir, hafif çilek aromasına sahiptir. Üzümler ekim ayının ilk yarısında olgunlaşarak tatlı bir hindistan cevizi aroması yayar.

Şaraplık üzüm çeşitleri

Arzu edildiği takdirde Ev şarabı herhangi bir üzüm çeşidinden yapılabilir. Ancak yüksek kalite elde etmek için özel çeşitler kullanılmaktadır. Bu tür çeşitlere şarap veya teknik denir.

Şarap üzümleri diğer türlerden birkaç yönden farklılık gösterir:

• meyvelerde yüksek meyve suyu içeriğine sahiptir (en az% 75);
• % 18'in üzerinde şeker konsantrasyonu;
• çok fazla boya.

Çoğu teknik çeşit, küçük ama çok sulu meyveleri olan orta büyüklükte kümelere sahiptir.

Üzüm şarabı çok aromatiktir ve rengi, hazırlanmasında ne tür bir şarabın kullanıldığına bağlıdır. İşte teknik amaçlı bazı üzüm çeşitlerinin kısa bir açıklaması.

Beyaz şarap çeşitleri

Beyaz şarap daha tatlıdır ve daha az alkol içerir. Üstelik kara üzümlerden bile yapılabilir. Bunu yapmak için renksiz meyve suyu çeşitleri almanız ve ayrıca meyvelerin kabuğunu kullanmamalısınız.

Beyaz şarap yapmak için en iyi çeşitler:

1. Aligote. Yoğun küçük salkımlarla orta erkenci çeşittir. Meyveleri sarımsı, ince bir kabuğa ve koyu bir noktaya ve sulu ete sahiptir. Şarabın yeşil elma aroması vardır.
2. Chardonnay. Tam olgunlaştığında altın yeşile dönen, küçük, yuvarlak meyveli mevsim ortası üzümleri. Meyve eti sulu, tatlı, yumuşaktır.
3. Traminer beyaz. Orta-geç yüksek verimli çeşitlilik, 100 g'dan fazla olmayan küçük kümeler.Meyveler kalın yeşil bir kabukla kaplıdır. Ancak etli, baharatlı bir tada sahip çok tatlıdır. Bu tür üzümlerden elde edilen şarap, çay gülü ve kuru meyvelerin notalarıyla orijinal bir aromaya sahiptir.

Kırmızı şarap çeşitleri

Koyu şarap, tohumları birçok tanen içeren renkli meyvelerden yapılır. Alkollü içeceğe zengin bir renk ve burukluk verir. Bu sayede kırmızı şarap kuru ve karmaşık bir tada sahip.

Kırmızı şarap için aşağıdaki çeşitler kullanılır:

1. Merlot. Fransa'ya özgü orta geç bir üzümdür. Donmaya ve hastalığa karşı direnç de ortalamadır. Verim yüksektir, salkımların ağırlığı 150 g'a kadardır Siyah meyveler mumlu bir kabukla kaplıdır. Sulu etin bir gece gölgesi tadı vardır.
2. Richelieu. Erken-orta melez, büyük ırklarla ayırt edilir. 1 kg ağırlığa kadar çıkabilir. Çeşitlilik, dona karşı direnci (-22 ° C) ve hastalıklara karşı bağışıklığı artırmıştır. Oval meyveler de oldukça büyük, koyu mavidir ve etli sulu bir ete sahiptir.
3. Dobrynya. Erkenci ve çok dayanıklı bir çeşittir, kışları -35 ° C'ye kadar donlarla hayatta kalır. Neredeyse siyah renkli, küçük meyveli küçük silindirik salkımlar üretir. Yoğun ama çok sulu bir etleri var.

Sofralık üzüm çeşitleri

Ev yapımı şarap yapmak için birçok sofra kültürü kullanılabilir. Ama yine de asıl amaçları yemek yemektir. Sofra çeşitleri genellikle büyük, güzel meyveleri olan büyük kümeler oluşturur. Bu tür türlere genellikle seçkinler denir. Üzümlerin tadı hem tatlı hem de hoş bir ekşilikle farklı olabilir.

Masa çeşitlerinden aşağıdakilere dikkat çekmeye değer:

1. Timur. Süper erken bir yerli hibrit olan hasat, Temmuz sonunda 105 günde çıkarılabilir. Mükemmel tat özelliklerine sahip iri meyveleri ile ünlüdür. Her bir üzüm en az 6 gr ağırlığındadır, sivri uçlu oval şekillidir ve kehribar yeşil renktedir. Meyve eti çok tatlıdır, gevrektir ve yenildiğinde ince deri hissedilmez. Çeşitlilik dona dayanıklıdır (-25 ° C barınak olmadan yaşayacaktır), tozlaşmaya ihtiyaç duymaz. Küf ve çürümeye karşı bağışıktır, ancak bazen zararlı böcekler (akarlar) tarafından saldırıya uğrar.
2. Dubovsky pembesi. İyi don direnci (-24 ° C) ve yüksek verimli erkenci bir çeşittir. Büyük ve çok tatlı koyu pembe meyveleri ile tanınır. Bir üzümün kütlesi 16 gr'a ulaşır Eti gevrek, kabuğu orta derecede yoğundur. Demetler gevşek, ağırlığı 1,5 kg'a kadar.
3. Harika. Büyük silindirik salkımlara ve büyük meyvelere sahip orta kuvvetli Bulgar çeşididir. Oval, üstte sivri, koyu mor renktedirler. Meyve eti sert, gevrek, sert bir kabukla kaplıdır, tadı erik gibidir. Hastalık ve dona karşı direnç ortalamadır. Ancak meyveler çatlamaz ve eşekarısı tarafından zarar görmez.

Bu, hem ülkede hem de endüstriyel bir bağda yetiştirilebilen üzüm çeşitlerinin sadece küçük bir kısmı. Çocuk odasına giderken, kesinlikle her türün bireysel özelliklerini incelemelisiniz. Ayrıca, belirli bir iklimde üretkenlik ve zengin lezzetle memnun edip edemeyeceklerini de hesaba katın.

Nadir ve en iyi üzüm çeşitleri - video