Ortak ahududu - üreme ve bakım
Ortak ahududu, dallanma ile karakterize dikenli bir cüce çalıdır. Çok yıllık bir köksapı vardır ve iki metre yüksekliğe ulaşabilen dik sürgünlerle karakterizedir.
İlk yıl sürgünler kabarıktır ve sadece alt kısımları küçük ve ince kahverengi dikenlerle kaplıdır. İkinci yılda güçlenirler ve meyve vermeye başlarlar, ardından kururlar ve köksaptan yeni sürgünler büyür ve iki yıllık yaşam döngüsü yeniden başlar.
Bitkinin kendisi sadece lezzetli meyveler taşımakla kalmaz, aynı zamanda çekici bir görünüme sahiptir, bu nedenle ortak ahududu fotoğrafı popülerdir. Çalıların nispeten uzun yaprak saplarında, üstleri üç yapraklı ve stipüllere sahip ortalama beş ila yedi yapraklı tek-iğneli, bileşik ve alternatif yapraklar vardır. Ortak ahududunun beyaz çiçekleri küçüktür ve beş yapraklıdır.
Kültür haziran-temmuz aylarında çiçek açar ve meyveler temmuz-ağustos aylarında olgunlaşmaya başlar. Ortak ahududu, yıllar içinde kararsız meyve verir. Hava verimi etkiler: Soğuk ve yağışlı hava böcekler tarafından gerekli tozlaşmayı engeller. Genel ahududuların çoğalması vejetatif olarak veya tohumlarla gerçekleşir.
Hakkındaki makaleyi okuyun kızıl ağaç!
Ortak ahududuların ana çeşitleri
Olgunlaşma dönemine göre dört ana ahududu çeşidi grubu vardır:
- erken;
- orta;
- geç;
- tamir.
Erken olgunlaşan yaygın ahududu çeşitleri arasında şunlar bulunur:
- Kızıl yelken. Çeşitlilik kışa dayanıklıdır ve çeşitli hastalıklara karşı dayanıklıdır. Verim, bir çalıdan 1,7 kg meyveye ulaşır.
- Kaçmak. Bu çeşitlilik amatör bahçıvanlar arasında popülerdir, verimi çalı başına 2 kg meyveye ulaşabilir.
- Bol. Büyük bir ekin çalı, yoğun, parlak kırmızı meyveler üretir.
- Erken tatlı. Çeşitlilik, ortalama verim ve yüksek kışa dayanıklılık ile karakterizedir.
- Erken bir sürpriz. Orta boy bir çalı, 1,5 kg'a kadar çilek üretebilir.
- Güneş. Ahududu meyveleri iri, çalıları hastalıklara ve dona orta derecede dayanıklıdır.
- Meteor. Güçlü bir kültür çalısı, büyük hastalıklara karşı dirençlidir.
- Cumberland. Çeşit, meyveleri ile siyah ve mor renkte ayırt edilir.
Bazı yaygın ahududu çeşitleri, orta olgunlaşma:
- Balsam. Orta büyüklükte bir çalı, iyi verim sağlar ve büyük hastalıklara karşı dirençlidir ve örümcek akarları.
- Arabesk. İddiasız çeşitlilik.
- Vinç. Küçük bir çalı yılda yaklaşık 2 kg yakut meyve üretebilir.
- Kirzhach. Çeşitlilik, yüksek verimi nedeniyle amatör bahçıvanlar arasında talep görmektedir.
- Ödül. Orta büyüklükteki bir bitki, yılda 2 kg'a kadar kırmızı meyveler üretir.
- Mütevazı. Yaygın ahududu çeşidi, stabil ve yüksek verim ile karakterizedir.
- Tarusa. Çalı, destek gerektirmez ve büyük, yoğun ve taşınabilir meyveler üretir.
Geç olgunlaşma çeşitleri:
- Latham. Amerika'dan bir çeşit.
- Brigantine. Bitkinin çalıları akarlara karşı hassastır, ancak yüksek verimlidir.
Yaygın ahududu çeşitlerinin onarımı:
- Hint yazı. Bitkinin ilk meyveleri don başlamadan önce olgunlaşır.
- Sarı dev.Büyük meyveli ve az bakım gerektiren bir çeşittir.
Ortak ahududu yetiştirme ve bakım
Uzmanlar, bitkinin ilkbahar veya sonbaharda dikilmesini tavsiye ediyor. Bir çalı ekimi sonbaharda gerçekleşirse, kış için dikilmeli ve ilkbaharın başlamasıyla birlikte pişirilmemelidir.
Tek bir yerde bir bitki 20 yıla kadar büyüyebilir, ancak üretken dönemin 12 yaşına kadar olduğu kabul edilir. Verim, çeşitliliğin özelliklerine ve yaygın ahududuların bakım derecesine bağlıdır.
Bitki kuraklığa tahammül etmez, ancak aynı zamanda durgun suya izin verilmemelidir. Çalılar iyi gelişir ve gevşek topraklarda meyve verir.
Kültürün desteğe ihtiyacı vardır, bu nedenle uzmanlar kafeslerin kullanılmasını tavsiye eder. Bağlandığında, bitkinin dalları farklı yönlere eşit olarak dağıtılır ve desteğe bağlanır.
Sonbaharda veya hasattan sonra saplar çıkarılmalıdır. İlkbaharda donmuş üst kısım sağlıklı bir parçaya kesilir. Budama ahududu ilkbaharda sıradan meydana gelirken, bitkinin sürgünleri ilk gelişen tomurcuğa kısaltılır.
Tepeyi yaklaşık 10-14 cm budamak, yeni meyve dallarının oluşumunu mükemmel şekilde uyarır.Yazın ikinci yarısında ortaya çıkan ve değeri olmayan sürgünlerin yok edilmesi tavsiye edilir.
Yaygın ahududu bakımı da erken ilkbaharda yapılması gereken inceltmedir. Kültürün yetiştiği bir metrelik alan için yaklaşık 10-15 sağlıklı ve güçlü çalı bırakmak gerekir. Ağustos ortasında genç bir sürgünün büyümesini teşvik etmek için üst kısmı sıkıştırmanız önerilir.
Kültür işlenmeli potas ve azotlu gübreler... Ortak ahududu bakımı, çalıların yakınında toprağın sığ gevşetilmesini ve yabani otların temizlenmesini de içerir.
Ortak ahududuların çoğaltılması:
- Kök yavrular. Yazın ikinci yarısından itibaren, ahududu yavrularını kırmak ve onları bir toprak parçasıyla ana köksaptan ayırmak gerekir. Daha sonra kalıcı bir yere nakledilmeleri gerekir. İşlemin bulutlu havalarda yapılması arzu edilir. Yavruların ekileceği çukurun bir litre su ile doldurulması tavsiye edilir.
- Kök kesimler. Kök emicileri kazarken veya çıkarırken hasat edilmeleri gerekir. Kırıntı sıralanır, daha sonra demetler halinde toplanır ve ara katmanın olduğu küçük kutulara yerleştirilir. turba ve kum. Daha sonra bahara kadar saklandıkları serin bir odaya yerleştirilirler. Bu şekilde çoğalan ahududular ilkbaharda ekilir. Toprak önceden gevşetilir ve tesviye edilir. İçlerine kesimlerin yerleştirildiği birbirinden yaklaşık 70 cm mesafede küçük oluklar açılır. Zemin daha sonra iyice sulanır ve koruyucu bir filmle kaplanır.
- Tohumlar. Yöntem sadece yetiştiriciler için uygundur.
Ortak ahududuların yararlı özellikleri
Kültürün taze meyveleri sadece hoş bir aromaya ve mükemmel bir tada sahip olmakla kalmaz, aynı zamanda birçok faydalı özelliğe de sahiptir:
- ateş düşürücü;
- antienflamatuvar;
- terletici;
- Ağrı kesici.
Kültürün meyveleri, bakır ve molibden dahil olmak üzere birçok faydalı eser element içerir. Meyveler susuzluğu mükemmel şekilde giderir, sindirimi iyileştirir ve zararlı maddelerin uzaklaştırılmasını hızlandırır. Ortak ahududuların faydalı özellikleri, anemi, ateroskleroz, diabetes mellitus ve hipertansiyonun önlenmesi ve tedavisinde aktif olarak kullanılmaktadır.