Süt inekleri ve Skittles şekerleri
Bilinmeyen nedenlerden ötürü, bir Wisconsin otoyolunun binlerce Skittle ile dolu bir yola dönüştüğü bir olay, sığırlara tatlılar, ekmekler ve kurabiyelerin beslenmesiyle ilgili bir protestoya yol açtı. Bu soruya biraz ışık tutulması gerektiğine inanıyorum.
Modern süt inekleri, uygun bakımla büyük miktarlarda süt üretmek için özel olarak yetiştirilmiştir. Bu tür bir bakım, tarımın temel görevlerinden biridir. Ekonomik nedenlerden ötürü, bir çiftçi daha az su ve yemle daha fazla süt üreten ve daha az dönümlük arazi kaplayan bir inek ister.
Aşağıdaki fotoğrafta 30'lu yıllarda bir Holstein ineğinin neye benzediğini görebilirsiniz:
Ve şimdi neye benziyor:
Çoğu insanın inekleri Süt Ürünleri Değerlendirme kriterlerine göre derecelendirmediğini ve muhtemelen süt veya teşhir için yetiştirildiğini anlıyorum. Bununla birlikte, çıplak gözle bile iki örnek arasındaki bariz farkı görebilirsiniz. İnek "A" bir zamanlar iyi olmasına rağmen, bugün artık süt miktarı konusunda modern bireylerle rekabet edemiyor.
Şimdi inek "B" ye bir göz atın. Bu güçlü, güçlü bacaklar, geniş göğüs, düz sırtı ve bu damarlar ... Süt damarları dedikleri boşuna değil. Meme yukarı kaldırılır ve ineğin vücuduna yaslanır, bu da yaşam beklentisini etkileyen önemli bir faktördür.
Tabii ki, ikinci inek tüm hesaplara göre bir şampiyon, ancak cinsin yıllar içinde ne kadar geliştiğini görebilirsiniz.
Hayvan ne kadar değişmişse, onu besleme yaklaşımı da değişmiştir. Şimdi bu gerçek bir bilim ve oldukça karmaşık.
Çiftçiler ineklerinin diyetine şeker, kurabiye veya kek eklediklerinde, bunu eğitimli bir beslenme uzmanının sıkı denetimi altında yaparlar. Uzmanlar, yem maliyetlerini azaltırken hayvan için faydaları en üst düzeye çıkarmak için şeker, nişasta ve protein gibi elementlerin optimum oranını seçerler.
Bir ineğin ihtiyaçları ve sindirim sistemi temelde insanlardan farklıdır. Sığır beslemeyle ilgili toplantılara katıldığımızda beslenme uzmanları ve veteriner hekimler, ineği besleyerek aslında içindeki bakterileri nasıl beslediğinizi anlattı.
Bu tür bakteriler rumende bulunur ve yiyecekleri kurucu unsurlarına böler. Bu süreç, insan vücudunda olanlardan temelde farklıdır. Midenin bu düzenlemesi sayesinde inek, yenen çimi et ve süte çevirebilmektedir. Öte yandan biz bu tür yiyeceklerden mide ağrısı dışında hiçbir şey alamayız.
Şekerdeki şeker, ineğin ihtiyaç duyduğu besinleri doğru miktarda almasına yardımcı olarak hayvanın genel sağlığını iyileştirir. Bu gerçek, pratik örneklerle doğrulanmaktadır.
Hem yem tedarikçilerimizden hem de bağımsız şirketlerden profesyonel diyetisyenler ile çalıştık. Ayrıca bir grup sığır veterinerine danıştık ve bu insanlar işlerini gerçekten biliyorlar. İnek yönetiminin tüm yönlerine adanmış pek çok toplantıya ve eğitime kişisel olarak katıldım, onlara özen göstermekten en uygun beslenme önerisine kadar.
Geçmişte inekleri tahıllarla beslemeye çalıştık, onlara insan üretiminden kalan çikolatayı ekledik. Bu arada, ahırdaki koku kesinlikle iyileşti.Ayrıca, tarlada bulamayacağınız bir dizi gıda eklemeyi de denedik: turunçgil posası (koku iyileştirici tezgahlar için başka bir iyi seçenek), pamuk tohumu küspesi ve gıda üretiminden elde edilen diğer yan ürünler. Pat, Jim, Chris ve diğerleri bize bu malzemeleri nasıl doğru kullanacağımızı öğretti. Dünyaca ünlü Cornell Cooperative Extension, sığırlara yönelik birçok beslenme eğitimi programı geliştirmek için veterinerler ve yem şirketleriyle ortaklık kurdu.
Böylece çiftçileri ineklerin diyetlerine Skittles ekledikleri için eleştirmenin haksızlık olduğunu kendi gözlerinizle görebilirsiniz. Modern süt ineğinin menüsünün birkaç örneğini incelemelisiniz ve ne kadar özenle oluşturulduğunu göreceksiniz.
Zevkimiz için üretilen büyük miktarda yiyecek çöpe atılıyor ve israf ediliyor. Öyleyse neden yine de çiftlik hayvanları için besleyici gıdaya dönüştürülmek üzere çöp sahasına gidecek olan kitlesel olarak üretilen artıkları kısmen kullanmayalım? Bu yaklaşım, toplumun sürdürülebilir kalkınmasının yollarından biri değil mi?