Peyzaj tasarımında dona dayanıklı manolya çeşitleri
Milyonlarca yıl önce, modern Arktik topraklarında manolyalar büyüdü ve çiçek açtı. O zamandan beri iklim önemli ölçüde değişti. Orta enlemlerde, yalnızca dona karşı en dayanıklı manolya çeşitleri hayatta kalır.
Manolya şeklindeki her şey onun termofilik karakterinden bahseder. Çoğu türün büyük yaprakları ve muhteşem çiçekleri, ilk bakışta bahçıvanların kalbini büyülüyor. Bu bitkiyi büyütme girişimlerinin hem Eski hem de Yeni Dünyalarda uzun zamandır üstlenilmesi şaşırtıcı değil. Rusya topraklarında ağaçlar subtropikal bölgede olduklarını hissettiler. Geçen yüzyılın başında çiçek açan manolyalar Karadeniz Rivierası'nın yaşayan bir sembolü haline geldi.
70'lerde, Kiev'de doğal alanı genişletme ve dona dayanıklı manolya cevherlerinin seçimi üzerine çalışmalar başladı. Burada düzenlenen bahçe, Uzak Doğu, Çin ve Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişen türlerin takdir edilmesine yardımcı oldu. Ardından Moskova, Vladivostok, Urallar, St.Petersburg için dayanıklı bitkiler seçin. Meraklıların çalışmaları sayesinde bugün en büyük botanik bahçelerinde ve amatör bahçıvanların koleksiyonlarında subtropikal kültüre hayran kalabilirsiniz.
Hangi türler, melezler ve çeşitler Rus havasına dayanabilir, kışın orta şeritte acı çekmez ve ilkbaharda muhteşem çiçeklerle kaplanır?
Manolya Siebold (M. sieboldii)
6-8 metre yüksekliğe kadar olan bir ağaç veya büyük çalı, manolya cinsinin en küçük çeşitlerinden biri olarak adlandırılabilir. Bitkinin sofrası ve dalları grimsi kabukla kaplıdır. Elipsi andıran yapraklar 10-15 cm uzunluğa kadar büyür ve üst kısımları hafif sivridir. Ön tarafta, damarlara belirgin şekilde kalınlaşan zengin bir yeşil renge sahiptirler. Yaprak bıçaklarının arkası hafif tüylüdür.
Manolya Manolya sieboldii, adını 19. yüzyılın ortalarında tanımlayan doğa bilimcinin adını taşıyan, 10 cm çapa kadar büyük kokulu çiçekleri nedeniyle özellikle çekicidir. İlkbaharın sonlarında veya Haziran başında ortaya çıkar. İlk başta tomurcuklar bir kase şeklindedir, sonra açılır, 6-9 yapraklı taç neredeyse düz hale gelir. Ortası karmin organlarından yapılmış bir taç ile süslenmiştir.
Avrupalı egzotizm severler tarafından hemen takdir edilen türlerin sadece çok dekoratif değil, aynı zamanda çok dayanıklı olduğu da ortaya çıktı. Olgun ağaçlar –39 ° C'ye kadar düşük sıcaklıklara dayanabilir. Bu, dayanıklı manolya çeşidinin orta şeritte büyümesini ilginç kılar. Bugün, bu türün çiçeklenmesini Vladivostok'ta, Rusya'nın kuzey başkentinde ve ülkenin diğer bölgelerinde izleyebilirsiniz. Nispeten küçük boyut, küvetlerde manolya yetiştirmeyi mümkün kılar.
Manolya sivri uçlu (M. acuminata)
Birkaç ilginç manolya türü Kuzey Amerika kıtasına özgüdür. Amerika Birleşik Devletleri'nin dağlık bölgelerinde, yüksek taçlı, kırmızımsı kabuklu ve 20 cm uzunluğa kadar eliptik yaprakları olan sivri bir manolya görebilirsiniz.
Yeşillik görünmeden önce çiçek açan Asya türlerinin aksine, çoğu Amerikan bitkisi bir yeşillik fonunda çiçek açar. Bu nedenle çanlara benzeyen tomurcuklar ve sarı-yeşil çiçekler o kadar etkileyici görünmüyor. Ancak bu, botanikçilerin diğer manolyalarla iyi bir şekilde kesişen dayanıklı türlere ciddi bir ilgi göstermesini engellemez.
Kırmızı meyveli Manolya, türler arası geçişten torunlarına mükemmel kış dayanıklılığı aktarır. Ve fideleri, daha dekoratif, ancak daha az uysal akrabalar için anaç görevi görüyor. Başarılı bir hibridizasyon örneği, dondan korkmayan ve bahçeyi ana bitki - zambak manolya'yı anımsatan şekil ve tonda mor çiçeklerle süsleyen Brooklyn manolyasıdır. Rusya, M. acuminata f yetiştirme konusunda başarılı bir deneyime sahiptir. Zengin sarı renkte küçük çiçeklerle cordata.
Amerika Birleşik Devletleri'nde manolya yumurtalıklarının salatalıklara benzerliğinden dolayı bitkiye genellikle salatalık ağacı denir. Bununla birlikte, manolya salatalığının resmi adı yalnızca M. acuminata'yı ifade eder.
Büyük yapraklı manolya (M. macrophylla)
Büyük yapraklı manolya, Amerika Birleşik Devletleri'nin Atlantik kıyısında yetişir. Yaprak döken çok yıllık, adına kadar yaşar. 15-18 metre uzunluğundaki ağaçların dallarındaki yaprak plakaları 80-100 cm uzunluğa ulaşır.Güneşe bakan üst kısım pürüzsüz ve yeşil tonlarda boyanmış, yaprağın mavimsi sırtı narin, ipeksi bir örtü ile kaplanmıştır. istif.
Kuzey Amerika'da, bu türün manolya bir tür rekor sahibidir, çünkü tüm kıtada daha büyük yapraklı ağaç yoktur.
Çiçeklenme daha az etkileyici değil. Daha sık olarak tepenin üst kısmında oluşan tomurcuklar açılır ve süt beyazı bir tonun 30 cm'lik dev corollasına dönüşür. İçlerinde, türün ayırt edici bir özelliğini görebilirsiniz - üç mor-mor leke.
Magnolia macrophylla'nın çiçeklenmesi 45 güne kadar sürer, ağaç ise tatlı baharatlı, oldukça güçlü bir aroma ile kaplıdır.
Ağaçlar -27 ° C'ye kadar donlara dayanabilir, ancak Asya türleri ve muhteşem büyük çiçekli manolya ile birlikte yalnızca ülkenin güneyindeki peyzaj için kullanılırlar.
Manolya Kobus (M. kobus)
Cinsin pek çok uzmanı, manolya Kobus'u basitlik ve soğuğa karşı direnç konusunda lider olarak kabul eder. Geçen yüzyılda bile, kültür fideleri Amerika Birleşik Devletleri'ne ve ardından Avrupa'ya geldi. Japon manolyası, yemyeşil çiçekleriyle yerel büyük yapraklı çeşidi yakalayamasa da, sertliği şehir sokaklarında ve soğuk iklimlerde büyümesine yardımcı oldu.
Japon adalarına ve Kore'ye özgü türler, bugün Rusya'nın Karadeniz kıyılarından St.Petersburg'a, Kaliningrad'dan Samara'ya başarıyla yetiştirilmektedir. Bahçede, bu manolya, yabani olarak yetişen örneklerden daha düşük olmasına rağmen, hala 10 metre yüksekliğe ulaşıyor.
Ana vatanında adı geçen kobushi ağacının gövdesi ve dalları gri veya dişbudak-kahverengimsi bir kabukla kaplıdır. 12 cm uzunluğa kadar olan yapraklar, üstleri yeşil ve pürüzsüzdür ve altları belirgin şekilde daha hafiftir ve buruşuk grimsi bir yüzeye sahiptir.
Birçok Asya manolya gibi, kobus, dallar çıplak olduğunda ilkbahar ortasında çiçek açar. Bu, ana özel bir ciddiyet ve büyüleyici bir güzellik verir. İnce porselenden yontulmuş gibi beyaz olan çiçekler, altı yapraktan oluşur ve çapı 10 cm'ye ulaşır Benzer tohumlar içeren sarı-yeşil meyvelerin olgunlaşması sonbaharın ortasında gerçekleşir.
Manolya Sulange (M. soulangeana)
19. yüzyılın ortalarında Avrupa'yı vuran manolya hayranlığı, doğada ortaya çıkmayan yeni bitkilerin ortaya çıkmasına neden oldu. Bunlar parklarda, seralarda ve botanik bahçelerinde büyüyen örneklerin çapraz tozlaşmasından elde edilen melezlerdi. Soulange'ın pembe manolyası, inanılmaz derecede mutlu bir kaza örneğidir. Ebeveyn çifti M. denudata x M. liliflora'dan aldı.
Bugün dünyada en yaygın olan ve peyzaj tasarımında yeri doldurulamayan manolya, Rusya'nın güney bölgelerinde ve Primorye'de bulunuyor. Zambak rengi ve çıplak manolyalarla karşılaştırıldığında, yeni formun daha dekoratif ve plastik olduğu ortaya çıktı.
Bugün, çiçeklerin şekli ve rengi bakımından farklılık gösteren birkaç düzine sülange manolya çeşidi vardır.
Yaklaşık 5 m yüksekliğindeki ağaçlar veya çalılar kolayca ve bol miktarda çiçek açar. Düz grimsi bir kabukla kaplı çıplak dallarda 15 cm çapa kadar korolalar açılır.Türün ayırt edici bir özelliği, yaprakların dışında parlak pembe, kırmızı veya mor renk ve içte neredeyse beyazdır. Çiçekler, hassas, bazen hafif bir aroma ile karakterizedir.
Manolya Lebner (M. x loebneri)
Geçen yüzyılın başında, Almanya'da başka bir hibrit bitki elde edildi ve sonunda en kışa dayanıklı olanlardan biri unvanını kazandı. Yaratıcısının adını taşıyan Lebner'in manolyası, fotoğrafta olduğu gibi, "ebeveynlerinin" özelliklerini birleştiriyor. Manolya Kobus'tan, güneydeki bir bitki için inanılmaz olan kışa dayanıklılık ve büyüklük aldı. 25 yaprağa kadar beyaz veya pembemsi çiçekler, yıldız manolyadan daha az muhteşem değildir.
Bitki yaklaşık 7 metre boyundadır ve geleneksel bir ağaç veya çok gövdeli bir çalı olarak yetiştirilebilir. Çapı 15 cm'ye kadar çiçeğe dönüşen tomurcuklar, hala çıplak dalları yoğun bir şekilde kaplayarak muhteşem, unutulmaz bir resim oluşturur.
Manolya çıplak (M. denudata)
Tang döneminin manastır tarihçelerine göre, manzarayı süslemek için kullanılan ilk manolya türlerinden biri, çapı 15 cm'ye kadar beyaz kokulu çiçekleri olan çıplak manolya idi.
Dışarıdan, yaprak döken ağaçlar veya 8-10 metre yüksekliğindeki çalılar, sulange manolyaya benzer. Bu şaşırtıcı değil, çünkü Çin çeşidi açık bir şekilde popüler melezin atalarından biri.
Bitki, ilkbaharın başlarında, yaprak tomurcukları henüz uyanmadığında ve kahverengimsi sürgünler çıplak kaldığında başlayan çiçeklenme açısından benzersizdir. İlk başta çıplak manolya ağaçları gümüşi tüylü pullarda büyük tomurcuklarla kaplıdır. Sonra, Göksel İmparatorluk'ta yüzyıllar boyunca saflığın ve ilahi saflığın sembolü olarak kabul edilen kar beyazı kokulu çiçeklere dönüşürler.
Çiçekli bitkiler Uzak Doğu'da ve Kuzey Kafkasya'dan Kara Dünya Bölgesi'ne kadar Avrupa bölgelerinde koleksiyonlarda bulunmaktadır.
Söğüt Manolya (M. salicifolia)
Japonya'da beyaz çiçekleri ve en yüksek sertliği olan bir başka manolya ağacı büyür. Bu bir söğüt manolya, önceki türlerden daha düşük olmayan güzellik ve kışa dayanıklılık - cobus manolya.
Bitki adını, yaklaşık 15 cm uzunluğundaki dar eliptik yapraklara borçludur, çiçek açtıktan sonra ortaya çıkarlar, ağacın çapı 12 cm olan muhteşem çiçeklerle kaplıdır. Hem yeşillikler hem de manolya çiçekleri, Anason Magnolia türünün ikinci adını belirleyen tatlı baharatlı bir anason aroması yayar.
Pek çok avantaja rağmen, bitkiler koleksiyonlarda nadiren bulunur. Nedeni tohum üretiminin zorluğudur.
Manolya zambak (M. liliflora)
Çin ve diğer bölge ülkelerinin bahçelerinde, korolaların orijinal şekli nedeniyle isimlendirilen zambak manolyasını bulabilirsiniz. Bitki aktif olarak melezleme ve dekoratif formlar için kullanılmaktadır.
Bunlardan biri Avrupa ve Rusya'da en popüler olanıdır. Bu, fotoğrafta mor çiçeklerle gösterilen manolya nigrasıdır (M. liliflora f. Nigra). Dışında, yaprakların rengi koyu, korolun içi pembe görünüyor.
Manolya yıldızı (M. stellata)
Zarif çiçek açan bitkilerin hayranları, Japonya'dan gelen yıldız manolya ile çok sevinecekler. 2-3 metreyi geçmeyen, alçak büyüyen bir manolya, küçük, temiz bir ağaç veya çalı şeklinde büyür. İkinci form, yaprakların yayılmasından önce başlayan ve üç haftaya kadar süren toplu çiçeklenmeyi değerlendirmenize izin verir.
Bazı uzmanlar, yıldız manolya'nın başka bir popüler tür olan cobus manolya'nın doğal bir cüce formu olduğunu iddia ediyor. Fikirleri, bitkilerin dış benzerliği ile doğrulanır. Bununla birlikte, minyatür, yavaş büyüyen çeşitlilik, dondan biraz daha korkar. Bu, bahçıvanların güney bölgelerinde ve hatta Moskova bölgesinde manolya yetiştirmesini engellemez.
Peyzaj tasarımında manolya fotoğrafı
Güzel çiçekli ağaçlar her manzaraya hakimdir.
Aynı zamanda, manolyalar, ağaçların diğer bitkilerle bir arada bulunduğu parklarda ve tek başına dikimlerde kentsel binaların ve kırsal alanların fonunda harika görünüyor.