Meyve ağacı yapraklarındaki pas nasıl yenilir
Hastalıklar sadece iç ve bahçe bitkilerinde görülmez, meyve ağaçları da çeşitli enfeksiyonlara karşı hassastır. Yaprak paslanması en yaygın hastalıklardan biridir. Yetişkin bir güçlü ağaç bile ona ve hatta kırılgan bir kök sistemine sahip genç bir fideye karşı koyamayacaktır.
Yaprak pası nasıl ortaya çıkıyor?
Bu bitki hastalığının ilk aşamalarında yapraklı tabak küçük portakal lekeleriyle kaplıdır. Zamanla 1 cm veya daha fazla büyürler. Bu durumda, yaprağın arkasında (lekenin hemen altında) yoğun bir birikinti oluşur. Etkilenen bölgede bir artışla yapraklar kıvrılmaya ve tamamen parçalanmaya başlar.
Hastalıklı ağaçlarda, kışın iyi bir şekilde hayatta kalamadıkları için bağışıklık zayıflar: yetişkin ekimler kısmen donar ve bu mevsim ekilen fideler tamamen donabilir. Ayrıca verim yıldan yıla azalmaktadır.
"Paslı" bitki hastalığının nedenleri
Çoğu durumda, mahallede büyüyen bitkiler pas sporlarının taşıyıcıları haline gelir. Deneyimli bahçıvanlar uzun zamandır hastalıklara en duyarlı olduklarını fark ettiler. elma ağaçları, armut ve erik. Çalılardan ahududu, bektaşi üzümü ve kuş üzümü sıklıkla hastalanır.
Pas mantarı (hastalığın nedensel ajanı), çarptığı tüm bitkileri etkileyen rüzgârla taşınır.
Yaprak pas tedavisi
Etkilenen ağaçların birkaç kez püskürtülmesi gerekir:
- tomurcuk kırılmadan önce erken ilkbaharda - kova su başına 300 g oranında bir bakır sülfat çözeltisi ile;
- çiçeklenme sırasında - Horus ile;
- çiçeklenme bitiminden sonra - Skor, Raek veya Fitalavin.
Düşen yapraklar toplanmalı ve yakılmalıdır.
Hastalık önleme
Bahçenizi sinsi olanlardan korumak için elma ağacı hastalıkları ve diğer bitkiler, dikimleri daha sık kontrol etmek gerekir. Alan temiz tutulmalı, düşen yapraklar ve yabani otlar zamanla temizlenmelidir. Mantar enfeksiyonlarının gelişmesi için ideal bir ortam olduğundan, bol sulamadan sonra suyun yakın sap çemberinde durmasına izin verilmemelidir.
Pasın en iyi şekilde önlenmesi, yalnızca paslanmaya karşı bağışık olan zonlu meyve ağaçları çeşitlerinin yetiştirilmesinde kullanılmasıdır.
Düzenli olarak sıhhi budama yapmak ve gövdeleri bir kireç karışımı (söndürülmüş) ve bakır içeren müstahzarlar ile beyazlatmak gerekir. Ek olarak, gövde çemberini yıllık olarak kazmak gerekir, ardından toprak dönüşümlü olarak üre ve bakır sülfat ile işlenir.