Yaz sakinlerine yardımcı olmak için ortak ardıç çeşitlerinin tanımı
Yaygın ardıç en yaygın olanıdır, tipiktir, ancak hiçbir şekilde geniş bir cinsin en yaygın türü değildir. Temsilcileri 10 metrelik ağaçlara, piramidal veya sarkık taçlı büyük çalılara ve elfin ağacının çok alçak, sürünen örneklerine benzeyen bir bitki grubunu hayal etmek zor.
Ortak ardıç, Avrupa ve Kuzey Afrika, Asya ve Kuzey Amerika kıtasında bulunabilir. Bitkiler ılıman bir iklimi tercih eder, son derece iddiasızdır ve birkaç yüz yıl boyunca en iddiasız koşullarda yaşarlar. Canlılık ve dış koşullara uyarlanabilirlik, ardıçın birçok iklim felaketinden kurtulmasına ve bu güne kadar hayatta kalmasına yardımcı oldu.
Ortak ardıç (Juniperus communis) açıklaması
Taç boyutu ve türü farklı olarak, dünyanın farklı bölgelerinden gelen bitkiler kararlı formlara yol açmıştır. Dallanma türüne ve sürgün türüne göre bitkiler en çok ayırt edilir:
- geniş çömelme tacı ve asılı sürgünler ile f. Pendula;
- geniş sütunlu bir taç ve birkaç sarkık sürgün ile f. Suecica;
- bir sütun şeklinde dar, alçak bir taç ile f. Compressa;
- kompakt, yayılan, yayılan bir taç ile f. Depressa;
- dar dikey bir taç ve yukarı doğru dalları ile f. Hibernica;
- yayılan geniş bir taç ile f. S.
Keşifçilerin adını taşıyan veya keşfedildikleri başka çeşitler de vardır.
Şekil gibi, tacın rengi de çeşitlidir. ardıç... Bu türün tipik bir bitkisinde, ön taraftaki dikenli mızrak şeklinde iğneler göze çarpan bir oyuğa, parlak bir yüzeye ve karakteristik bir ışık şeridine sahiptir. İğnelerin temel rengi yaklaşık bir buçuk santimetre uzunluğundadır - mavimsi bir tonla koyu yeşil. Bugün, bahçıvanlar ve peyzaj tasarımcıları, emrinde pratik mavi (Mavi) veya altın (Aurea) genç sürgün iğneleri olan yaygın ardıç çeşitlerine sahiptir.
Bu tür ardıçların dalları, yaşla birlikte kahverengiye dönen ve ağaçtan pul pul dökülmeye başlayan kırmızımsı bir kabukla kaplıdır. Bitkiler yaklaşık on yaşında tohum üretme olanağına sahip olurlar. Dişi örneklerde tozlaşmadan sonra yuvarlak, yoğun kozalaklar oluşur, her biri üç tohum gizler ve ortaya çıktıktan sonraki ikinci yılda olgunlaşır.
Yaygın ardıç formları ve çeşitleri
Yabani ardıç çeşitleri, yetiştiricilerin çalışmaları için verimli bir zemin haline geldi.
Yaygın ardıç temelinde, genellikle bitkinin büyüklüğüne ve büyüme oranına bağlı olarak sınıflandırılan birçok çeşit elde edilmiştir:
- Her yıl 30 cm ekleyen ardıçlar ergin kabul edilir.
- Orta büyüklükteki bitkiler mevsimde 15 veya biraz daha fazla büyür.
- Cüce ardıçların yıllık büyümesi 8-15 cm'dir.
- Minyatür çeşitlere ait ardıçlar, boyutlarını 8 cm'den fazla artırmaz.
- En düşük büyüme oranları, mikro gruptaki bitkilerde, yılda 1-3 cm büyüyor.
Sarkık dalları olan yaygın ardıç çeşitleri genellikle hiçbir gruba uymaz ve büyümeleri farklı yönlere gider. Doğa bu şekilde benzersiz, ağlayan bitkiler yaratır.
Ardıç sıradan Horstmann (Horstmann)
Böylesine tuhaf, asimetrik bir şekle bir örnek, Almanya bataklıklarında bulunan ardıçtır. Orta büyüme oranlarına sahip bir bitki, ekimden birkaç yıl sonra 1.5-2.5 metre yüksekliğe ulaşır. Büyümenin başlangıcında sürgünler yukarı doğru yönlendirilmiş olsalar da, uzarlar, sarkarlar ve Horstmann ortak ardıçının orijinal tacını oluştururlar. Bu ışığı seven ve iddiasız bitkinin, yetişkin dallarda kabalaşan yeşil dikenli iğneleri vardır.
İÇİNDE peyzaj tasarımı Bu çeşidin ardıç her zaman kompozisyonun merkezidir, göze çarpar ve insanı doğanın fantezisini meraklandırır.
Ardıç sıradan Repanda
En yaygın ardıç biçimlerinden biri, düz, yuvarlak veya sürünen taçlı bir çalıdır. Ortak Repand ardıçının yüksekliği 30 cm'yi geçmez, ancak dallar genişlikte bir buçuk metre çapa kadar büyür.
Hasar belirtisi olmayan bir İrlanda çeşidi kırk derecelik donlara dayanabilir, ancak karasal bir iklimde çalılar havanın aşırı kuruluğundan muzdarip olabilir. Açıklamaya göre, bu çeşidin ortak ardıçının, bir santimetreden biraz daha kısa, içe doğru bükülmüş dikenli olmayan iğneleri vardır. Taç yeşil renktedir ve iğneler üzerinde açık çizgilerle oluşturulmuş gümüş rengi bir gölgedir.
Ardıç sıradan Yeşil Halı (Yeşil Halı)
Biçim olarak, yaygın ardıç Yeşil Halı Repanda çeşidine çok yakındır. Adı çok güzel. Nitekim yatay olarak büyüyen çalı sadece 10–15 cm yüksekliğinde yeşil bir halı oluşturur, bitki kısa boylu olduğu için soğuk kışlardan korkmaz, rüzgardan etkilenmez ve -40 ° C'ye kadar donlara dayanabilir.
Ortak ardıç Hibernica
İrlandalı bir başka yaygın ardıç çeşidi, dar bir piramit veya sütun şeklindedir. Bitki yaklaşık 200 yıldır kültürde. Çalı, kışın solmayan parlak iğneleri ve yukarı doğru büyüyen sürgünlerin oluşturduğu yoğun bir taç ile değerlidir. Yetişkin bir ardıç, bahçeyi yıl boyunca yeşil-mavi yumuşak iğnelerle süsleyerek 4 ila 8 metre yüksekliğe ulaşır.
Rus koşullarında, ortak ardıç Khybernika, her yerde kışın hayatta kalmaz. Bitkinin dayanıklılık sınırı –17 ° C'dir.
Ardıç sıradan Arnold (Arnold)
Bu çeşidin yetişkin bir çalısının yüksekliği bir veya iki metreyi geçmez. Arnold ortak ardıç bitkileri, dar, sütun veya piramit benzeri bir şekil, yılda sadece 10 m'lik bir artış ve ayrıca yeşilimsi gri veya gümüşi mavi renkte dikenli kısa iğneler ile ayırt edilir.
Ardıç sıradan Meyer (Mayer)
Geçen yüzyılın ortalarında, Alman yetiştirici Erich Mayer, geniş, piramit benzeri bir taç ile çeşitli ortak ardıç elde etti. Işık seven ve dona dayanıklı çalı, üç metre yüksekliğe kadar büyür ve yaratıcısının adını almıştır.
Peyzaj tasarımcıları ve kozalaklı sevenler arasında, Meyer'in ortak ardıç, dekoratif tacı ve onu kaplayan gümüşi-yeşil iğneleriyle değerlidir. Parlak yüzeyli dikenli iğneler, ardıçın popüler efedra gibi görünmesini sağlayan ladin iğnelerine benzer.
Ortak ardıç Suecica
Avrupa ve Rusya'nın kuzey kesiminde yaygın olan ortak ardıç Suetsika, tek bir piramit şeklini korumaz. Çalı aynı anda birkaç gövde oluşturur ve olgunlaştıkça 10 metre yüksekliğe ulaşır. Tuhaf taç, uçlarında sarkan birçok dik daldan oluşur.Küçük bir yıllık büyüme, yüksek kışa dayanıklılık ve mükemmel dekoratif niteliklere sahip bir çeşitlilik, yazlık evler, parklar ve şehir meydanlarının tasarımında kolayca yer bulur.
Ortak ardıç dikimi ve bakımı
Ortak ardıç, ışığı seven, yaprak dökmeyen bir bitkidir, iddiasızlığı sayesinde kısmi gölge koşullarında kök salmaktadır. Yazlık kır evinde, bitki için hafif, orta derecede besleyici bir toprağa sahip güneşli, rüzgâr korumalı bir yer seçilir.
Çalı, ilkbaharda, nisan veya mayıs aylarında veya sonbaharda don gelmeden önce toprağa aktarılır. Dikimden sonra ortak ardıç bakımını kolaylaştırmak için çukur önceden hazırlanır.
- Çukurun kök sisteminden biraz daha büyük olan çukurun dibi, tuğla yongaları, kum veya genişletilmiş kilden oluşan bir drenaj tabakası ile kaplanmıştır.
- Daha sonra kil ilavesiyle çim arazi, kum ve turba bazında bir karışım hazırlanır.
- Ek besin olarak toprağa azot-fosforlu gübreler eklenir.
- Toprak asidik ise, üzerine dolomit unu ekleyin.
- Dikim, toprağın oturduğu 10-15 günde yapılır.
- Fide, kök boğazı topraktan birkaç santimetre yukarıda olacak veya onunla aynı hizada olacak şekilde çukura yerleştirilir.
- Deliği doldurduktan sonra toprak sıkıştırılır ve sulanır ve daha sonra daire bolca malçlanır.
Ortak ardıçın tanımı, bitkinin iddiasızlığından bahsetmektedir. Bu böyledir, bu nedenle çalıya bakmak zor değildir. Sıcak havalarda dikim sulanır. Sulama, iğnelerin tonunu ve dekoratifliğini korumaya yardımcı olacaktır.
Toprağın ardıç altında işlenmesi, dekoratif iğne yapraklılar için karmaşık karışımlar kullanılarak sığ gevşetme, ayıklama ve ilkbahar beslemesinden oluşur. Bitki kayalık veya kumlu toprağa ekilirse, daha sık gübreleyin.
Alana ekilen bitkiler çit olacaksa, ardıçın düzenli ama düzgün bir şekilde kesilmesi gerçekleştirilir. İlkbaharda veya yaz başında yapılır, böylece kışın ortaya çıkan büyümesi güçlenir.
Ardıçlar o kadar hızlı büyümezler, bu nedenle yanlış budama uzun süre kendinize hatırlatacaktır. Sarkık ve sürünen bitkiler kesmez.
Sonbaharda, ardıçların sıhhi budamasını yaparlar, bitki artıklarının toprağını temizlerler, çalıya ve altındaki toprağa Bordeaux sıvısı veya başka bir mantar ilacı püskürtürler. Belirli bir bölgede kışlamaya adapte edilmiş yetişkin bitkiler kışın örtülmez. Genç ardıçların kronları sicimle sabitlenir, çam dalları ile kaplanır ve kar serpilir.
bunu çok sevdim