Geç yanıklığa dayanıklı domates çeşitleri - bu önemlidir

Geç yanıklık, patlıcangiller mahsullerinin duyarlı olduğu en tehlikeli hastalıklardan biridir. Domates üzerindeki fitoftora, nemli ve / veya serin iklime sahip yerlerde domates mahsulünün ölümünün ana nedenlerinden biridir. Atmosferik nem ile bitkiler ve meyveler üzerindeki kahverengi lekelerin görünümü arasındaki bağlantı o kadar açıktır ki, çok eğitimli olmayan yetiştiriciler "zararlı" sisler ve "zehirli" yağmurlar hakkında konuşmazlar, ancak bu iklimsel fenomenler yalnızca nemi arttırır ve böylece büyümeye katkıda bulunur. mantar. Keskin bir sıcaklık düşüşünden sonra hastalıklı bitki sayısında da önemli bir artış vardır.

Uzun bir süredir Phytophthora infestans mantarının miselyumunun (miselyum) çoğunlukla patates yumrularında kış uykusuna yattığına ve domateslerin enfekte patates bitkilerinden enfekte olduğuna inanılıyordu, ancak bunun yanlış olduğu ortaya çıktı. Mantar sporları dona karşı çok dayanıklıdır ve bu nedenle, bitki kalıntılarından ve sıcak bir yerde depolanan tohumlardan bahsetmeye bile, toprağı bile kirletebilirler. Ve ekimden önce tohumları işlemek oldukça mümkünse, topraktaki tüm enfeksiyon odaklarını yok edin ve sera yapıları

son derece zor olacak.

Bu nedenle, geç yanıklığa dirençli domates çeşitleri, hem evsel ihtiyaçlar için hem de endüstriyel ölçekte bu mahsulün yetiştirilmesiyle ilgilenenler arasında en güçlü ilgiyi uyandırmaktadır.

Elbette belirli alanlar ve yetiştirme koşulları için farklı çeşitler önerilebilir.

Bu nedenle, örneğin, Ukrayna'da geç yanıklığa dayanıklı domates çeşitleri, Kaluga yakınlarındaki veya Urallar dışında tavsiye edilir. Bunun nedeni, toprakların farklı bileşimi ve iklim koşullarındaki önemli farklılıklardır.

Çok kısa ve serin geçen bir yaz, seralarda domates yetiştirmeyi gerektiriyorsa, bu tür koşullarda yetiştirmek için özel olarak oluşturulmuş hibrit çeşitleri tercih etmeye değer olabilir.

Onlar neler?

Erken olgunlaşan domates çeşitlerinin genellikle geç yanıklığa dayanıklı çeşitler olarak sunulduğu unutulmamalıdır.

Bunun nedeni, çalı ne kadar uzun süre yaşarsa, ilk olarak enfekte olma tehlikesi o kadar fazla olur ve ikincisi, hastalığın gelişimini tetikleyen daha fazla sıcaklık ve nem değişikliklerine dayanır.

Bu nedenle, örneğin, orta ve yüksek nem oranına sahip birçok bölgede Temmuz ayının sonundan itibaren, domatesleri geç yanıklıktan korumak son derece zor hale geliyor. Üstelik ısrarcı olarak konumlandırılan çeşitler sadece bir hafta sonra hastalanır veya daha az hastalanır. Ancak maalesef enfeksiyonun varlığı mahsulün güvenliğini hala olumsuz etkiliyor. Bazı meyvelerin olgunlaşma zamanı yoktur ve olgun olanlar çok çabuk bozulur.

Bununla birlikte, dirençli çeşitlerin yetiştirilmesi hala somut bir etki sağlar, ancak bazen hangilerinin belirli koşullar için gerçekten iyi olduğunu belirlemek gerekir.

Her yıl birileri Bobkat, Cameo, Sunny Fighter, De Barao, White fill 241, Moskvich, Morkovny, Moscow Lights, Otradny, Little Prince çeşitlerini tercih ediyor, birisi bitkilere odaklanarak çoğunlukla erken olgunlaşan melezleri ekmeye zorlanıyor hastalıktan önce hasat zamanı olacak.

Moskova bölgesinde geç yanıklığa dayanıklı domates çeşitleri şunları içerir:

• Cüce. Açık toprağa yönelik erken olgunlaşan çeşitlere aittir.
• Alpatieva 905 A.Dış mekan yetiştiriciliği için tasarlanmıştır.
• Budenovka. Hem bir film barınağı altında hem de açık alanda yetiştirilmesi amaçlanan orta erkenci çeşitleri ifade eder.
• De Barao. İyi tadı ve teknik nitelikleri ile geç olgunlaşan verimli bir çeşittir.
• De Barao siyahtır. Film altında ve açık alanda büyümeye yönelik, geç olgunlaşan, verimli, gölgeye dayanıklı bir çeşittir.
• Lark F1. İyi meyve tutumu, tat ve teknik niteliklere sahip erken olgunlaşan bir hibrit çeşididir.
• Dubok (Dubrava). Açık toprağa ekime yönelik erken olgunlaşan, yüksek verimli bir çeşittir.
• La la fa F1. Hibrit sezon ortasında, her türlü kullanım için uygundur.
• Union 8 F1. Hibrit erken olgunlaşan çeşittir. Açık alanda ve serada yetiştirmeye uygundur.
• Blizzard. Dış mekan yetiştiriciliğine yönelik, iyi üretkenliğe ve yüksek soğuğa dayanıklılığa sahip bir mevsim ortası çeşididir.
• Çar Peter. Sezon ortasında soğuğa dayanıklı, birçok hastalığa oldukça dayanıklı bir çeşittir. Hem açık alanda hem de seralarda yetişen yaz sakinleri arasında popüler.

Hibritler veya hibrit olmayanlar, ithal mi yerli mi?

Birçok amatör bitki yetiştiricisi, melez Hollanda çeşitlerini geç yanıklığa karşı direnç açısından takdir ediyor, ancak, kendileri için sebze yetiştirirken, aynı yaz sakinleri de "Hollandalı" nın oldukça düşük lezzetini kabul ediyor. Bununla birlikte, yerel koşullara uyarlanmış ve hastalığa dayanıklılık için seçilen yerli çeşitler daha çekicidir - hem lezzetli hem de üretken kendi versiyonunuzu bulmak için daha fazla fırsat vardır.

Genel olarak, Moskova bölgesinde geç yanıklığa dirençli en başarılı domates çeşitleri, belirli iklim göz önüne alındığında, şaşırtıcı olmayan, soğuğa dayanıklı veya erken olgunlaşan çeşitlerdir.

Daha "sıcak olmayan" bölgelerde, geç yanıklığa dirençli olan küçük domates çeşitleri takdir edilmektedir. Bunun nedeni, başlangıçta alçak bitkilerin ani donlardan korunmasının çok daha kolay olmasıdır, çünkü bir sera her zaman en iyi seçenek değildir, domatesler havalandırmalı yatakları "sever" ve çeşitlerine bakılmaksızın üzerlerinde daha verimli meyve verir.

Geç yanıklığa dirençli birkaç yerli düşük büyüyen domates çeşidini listeleyebilirsiniz:

• Cüce.
• Uzak Kuzey.
• Alaska.
• Polar erken olgunlaşma.
• Kardelen.
• Şakrak kuşu.
• Rüzgar Gülü.
• Kuzey Kutbu.
• Karlı hikaye.
• Yamal.
• Taimyr.

İsimlerden anlaşılması kolay olduğu için çoğu, serin ve kısa bir yaz beklentisiyle, en azından bir film altında ya da bir serada kısmen yetiştirme beklentisiyle yaratılmıştır. Bu nedenle, bu çeşitler özellikle yüksek verime sahip olmayabilir ve hepsi uzun vadeli nakliye için iyi değildir. Ancak bu, iyi bir tat ve birkaç on yıl önce imkansız olduğu düşünülen yerlerde domates yetiştirme yeteneği ile mükemmel bir şekilde telafi edilir.

Video: geç yanıklığa dayanıklı domates çeşitleri