Çiçek bahçesi dekorasyonu - çok yıllık ayçiçeği

Ayçiçeği veya helyantem, bahçeniz için harika bir dekorasyon olacak sevimli ve iddiasız çok yıllık bir bitkidir. Çok yıllık ayçiçeği, soluk beyazdan parlak turuncuya veya gizemli mora kadar çeşitli renk renkleriyle bilinir. Kalıcı çalı çirkin kayalık alanlara bayılacak, bahçeyi neşeli görünümü ile süsleyecek.

Parlak bir çiçeğin şaşırtıcı adı

Ana adı heliantemum, iki Yunanca kelimeden türetilmiş şirin bir bitkidir: güneş - "helios" ve çiçek - "antos". İnsanlar ona ayçiçeği dedi. Bu isim bir nedenden ötürü verilmişti: Bir yarı çalı tomurcukları gün doğumuyla birlikte açılıyor ve bütün gün armatürü “izliyor”, yapraklarını ışınlarına çeviriyor.

Ve ayçiçeğinin dayanıklılığı ve mütevazı güzelliği için kaç tane romantik lakap almıştır: "dağ gülü", "taş gülü", bonfile, "soğuk ot" ve "güneş gülü".

Botanik açıklama

Botanik sınıflandırmalarına göre ayçiçeği, cistus ailesinin otsu (veya yarı çalı) cinsine aittir. Mütevazı grubun birçok üyesi gibi, bonfile de çok yıllık, yaprak döken bir bitkidir.

Gövdeler düz veya dallıdır (daha az sıklıkta, toprak boyunca sürünerek), boyları 10-50 cm'ye ulaşır (türe bağlı olarak). Yapraklar uzun, oval şekilli, sivri uçludur. Yapraklar herhangi bir renkte olabilir: koyu yeşilden soluk yeşile. Beş yapraklı orta boy çiçekler. Yaprakların ve stamenlerin parlak rengi tozlaşma için böcekleri çeker. Tozlaşmadan sonra, içinde birçok tohum bulunan bir meyve kutusu büyür.

Helyantumun tam olarak anavatanını belirlemek zordur. Kesin olan bir şey var: bu harika çiçek uzaktan bize geldi. Neder, dayanıklılığı sayesinde Kuzey Afrika'dan Rusya'nın Arktik kuşağına kök salmıştır.

Ayçiçeği ekimi ve bakımı

Helyantem iddiasız bir çalı olmasına rağmen, her bitki gibi uygun yaşam koşulları yaratması gerekir. Ayçiçeğinin sadece birkaç özelliğini düşünün, güzelliğiyle sizi uzun süre memnun edecek:

1. Birçok bahçe çiçeğinin aksine, helyantemumun ek beslenmeye ihtiyacı yoktur (çiçekler küçülürken, yaprakların ve gövdelerin bol büyümesini teşvik ederler).
2. Ayçiçeği sıcak, iyi aydınlatılmış yerleri tercih eder. Alanlar kayalık, kireçli, tınlı veya kumlu toprakla kuru (süzülmüş) olmalıdır.
3. Helyantem kuru zamanlarda yalnızca ara sıra sulanmalıdır;
4. Çalı ilk kez çiçek açtıktan sonra hafifçe kesilmesi gerekir. Bu, bitkiyi formda tutacak ve aşırı büyümesini önleyecektir.
5. Ayçiçeği dayanıklı bir bitki olmasına rağmen bazen şunlardan etkilenir: mantar hastalığı septoria (beyaz nokta) adı altında. Enfekte olan yaprakları hızlı bir şekilde çıkarmak ve ardından yakmak gerekir. İhalenin kendisine% 1'lik bir Bordo karışımı çözeltisi püskürtülmelidir. Bitkinin ölümünü önlemenin tek yolu budur.

Bazı ayçiçeği türleri farklı derecelerde dona dayanıklılığa sahiptir. Yani, örneğin kırmızı çiçekler daha termofiliktir, soğukta çabucak ölürler. Genellikle yıllık olarak kullanılırlar.

Ayçiçeği çeşitleri

Şimdi 70'den fazla çok yıllık ayçiçeği çeşidi bilinmektedir.Vahşi doğada, inatçı cüce çalı Afrika savanlarında, Alplerde, Akdeniz kıyılarında, Kafkasya'da ve Arktik bölgelerinde bulunur. Şimdi bu çiçek yetiştiriciler arasında popülerlik kazanıyor. Ekimi ve bakımı çok kolay olan helyantem, dünya genelinde bahçelerin kalıcı bir sakini haline geldi. Bazı bonfile çeşitleri çok ilginç.

Büyük çiçekli ayçiçeği

Yabani benzerlerinden farklı olarak, bu çeşitlilik büyük çiçekleriyle (4 cm çapa kadar) ayırt edilir. Tomurcuklar ve stamenler parlak sarıdır. Büyük çiçekli ihale yaprakları narin bir açık yeşil gölgede daha geniştir. Gövdeler de geniştir ve yaklaşık 30 cm yüksekliğe ulaşır.

Monofilament ayçiçeği

Tek yapraklı ayçiçekleri en meşhur ve popüler çeşittir. Anavatanı Güney Avrupa ve Akdeniz'dir. Gövdeler uzun (30 cm'ye kadar), toprak boyunca sürünüyor. Yapraklar oval, gümüşi yeşildir, göze hoş gelir. Doğal ortamda çiçekler sarı renklidir ve evcilleştirilmiş çeşitlerde - turuncu, pembe, kızıl, kırmızı, lavanta.

Gri ayçiçeği

Kuzey Avrupa (İngiltere dahil) ve Kuzey Afrika'nın kurak ve kayalık bölgelerinde bulunan ihalenin minyatür bir alt türü. Yapraklar, grimsi bir renk tonu (adı olduğu) küçük, aşağı düşmüş. Tomurcuklar küçük, limon sarısı veya beyazdır.

Apennine ayçiçeği

En büyük helyantem çeşitlerinden biri: saplarının yüksekliği 50 cm'ye ulaşabilir! Anavatanı, Avrupa'nın dağ sıralarının kurak bölgeleridir. Yapraklar uzar, grimsi bir tüyle kaplıdır. Çiçekler, sarı kenarlıklı hassas pembe veya karlı sarıdır.

Arktik ayçiçeği

Kutup ayçiçeği, helyantemumun kuzeydeki tek türüdür. Bu cesur çiçeğin bir fotoğrafı herkesi büyüleyecek. Kuzeyin sert bölgelerine güneydeki ailesinin tamamından sadece biri olan küçük, düzgün (neredeyse tamamen yuvarlak) bir çalı yerleşti. Çiçekler çok parlak sarı renktedir ve örtünün yüksekliği yaklaşık 40 cm'ye ulaşır.

Kutup ayçiçeği şu anda nesli tükenmekte olarak kabul edilmektedir ve Kırmızı Kitapta listelenmiştir.

Alp ayçiçeği

Adından da anlaşılacağı gibi, bu tür Alplerin yamaçlarında yaşıyor. Bitki cılız: gövdeler 10-15 cm yüksekliğe ulaşır, yapraklar ve çiçekler küçüktür. Yetişkinlikte, gövdeler alışılmadık kahverengimsi bir renk tonuna sahiptir.

Melezler

Birbiriyle çaprazlanmış doğal veya evcilleştirilmiş alt türlere hibrit helyantemumlar denir. Yüksek dekoratif nitelikler, çeşitli renkler ve dona dayanıklılık ile ayırt edilirler.

Helyantemumun çoğaltılması

Helyantemumun inişinin nasıl düzgün bir şekilde organize edileceğine dair bir fotoğraf aşağıda bulunabilir. Bu çiçek yaşam koşullarına iddiasızdır, bu nedenle herhangi bir alana kolayca uyum sağlar.

Fideler güçlü olana ve bahçeye taşınmaya hazır olana kadar küçük saksılarda çiçek ekmek en iyisidir.

Bonfile yetiştirebilirsin. Bu çiçeğin yayılmasının iki yolu vardır: tohum ve vejetatif (kesimler). Bahçıvanın seçmesi için hangisi daha iyidir.

Tohumlardan ayçekirdeği yetiştirmek aşılamadan çok daha kolaydır. Bu şekilde bitkiye daha az zarar verir ve garantili sonuçlar alırsınız. Herhangi bir mağazadan veya elle bir torba tohum satın alınabilir. Ardından, ihaleyi nasıl dikeceğinizi belirleyin. Nisan ayı başından itibaren fidelere ekilen ayçiçeği.

Top pamuk veya nemli beze ekilen tohumlar 10-15 gün içinde çatlayacaktır.

Serada tohum ekmek istiyorsanız, bunu Nisan sonunda yapın. Donma durumunda fideleri spunbond ile örtün.

Fideler belli bir mesafeye yerleştirilmelidir, çünkü yaz aylarında fideler yemyeşil çalılara dönüşecektir. Ne yazık ki, bu şekilde yetiştirilen çalılar ancak bir veya iki yıl sonra çiçek açacaktır.

Beklemek istemiyorsanız, bonfile dilimlerini keserek çıkarmayı deneyebilirsiniz. Temmuz ortasında, yarı odunlaşmış kesimler yetişkin bir bitkiden kesilir (tercihen üç veya daha fazla internod ile).

Kesimler için alt kısımları almak daha iyidir. Tepe neredeyse hiç kök salmaz.

Kesimlerde iki yaprak bırakın, gerisini çıkarın. Kesimlerin alt uçlarını kök oluşturan bir uyarıcıya batırın ve bebekleri içine yerleştirin. plastik şişe (gölgede daha iyi). Kesimler için alt tabaka olarak 1 ila 2 cm'lik bir kum tabakası kullanın. Gerektiği kadar su.

Çok yıllık ayçiçeği, birçok bahçıvanın sevdiği harika bir bitkidir. Bu çalı herhangi bir sitede kök salmaktadır.