Bir fıçıda büyüyen patates - dikim, beslenme ve bakım özellikleri
Patates yetiştirmenin alışılmadık yolları, örneğin çanta, yüksek sırtlar veya saman altı, son zamanlarda evcil bahçıvanlar tarafından yaygın olarak biliniyor. Ancak düşünürseniz, kendi arsalarındaki birçok insan, kompost içeren bir kaba giren bir yumrunun sadece dost sürgünler değil, aynı zamanda yumrular verdiğini de izledi. İyi ısıtılmış, besleyici ve zorunlu olarak nemli bir ortamda, kültür, sınırlı miktarda bile bir ürün verir.
Aslında, bu ilke dayanmaktadır patates ekim yöntemi varillere ve metal, plastik veya ahşap olmayabilecek diğer benzer kaplara. Temel şart, namlunun 30 cm'den yüksek olması, köklere bol miktarda nem ve oksijen verilmesi, toprağın gevşek ve besleyici olmasıdır.
Patates ekmeye hazırlık
Bu teknik, fazla nem ve oksijenin bitki köklerine nüfuz etmesine yardımcı olacaktır. Patates söz konusu olduğunda, kök sistemi çok büyük olmadığı ve üzerindeki yük devasa olduğu için bu iki kat önemlidir.
Bir fıçıda patates yetiştirme teknolojisi, ekim malzemesi miktarının ve ardından kapta oluşan yumruların oldukça büyük olduğu anlamına gelir. Bahçıvanın nem ve oksijen dağıtımını kontrol edebilmesi için:
- birbirinden 20 cm'ye kadar aralıklarla kesilmiş delikli bir hortum veya plastik bir boru dikey olarak yüksek bir namluya yerleştirilir.
- ekim tamamlandıktan sonra patates ekimini sulamak, beslemek mümkün olacak açık uç çıkarılır.
Deliğe bir kompresör veya pompa bağlanırsa, namludaki toprağı oksijenle doyurmak kolaydır. Kök damla sulama sistemi, patateslerin altındaki toprağı eşit şekilde nemlendirmeye yardımcı olacaktır.
Bir fıçıya patates dikmek ve ekim alanını önemsemek
Fıçıdaki bir patates, güvenli, besleyici bir saksı toprağı karışımı olmadan yapamaz. Bu kültür için, bitmiş parçaların eşit parçalarından oluşan bir toprak organik gübre veya çürümüş humus ve sıradan bahçe toprağı.
Bitkiler pratik olarak kapalı küçük bir hacimde yetiştirileceğinden, patatesler için tehlikeli olan zararlıların toprakla birlikte fıçıda görünmemesi önemlidir. Bu nedenle, böcekleri ve larvalarını nötralize etmek için toprak:
- önceden kalsine edilmiş veya buharda pişirilmiş;
- sonbaharda bile, ekimden önce kimyasallarla kazınırlar.
Sonbaharda, bir fıçıda patates yetiştirmek için toprak yeni hazırlanırken, ona amonyum nitrat veya üre, çift süperfosfat, potasyum bileşikleri ve kül karışımı eklenir. Magnezyum eksikliği olan kumlu topraklarda magnezyum sülfat ve dolomit unu eklenir. Daha sonra namlu, amaçlanan yere yerleştirilir ve toprak, 10 ila 15 cm'lik bir tabaka ile tabana dökülür, yere biraz bastırarak, tohum çimlenmiş yumruları veya parçaları yumurtadan çıkmış gözlerle yayın ve patatesler on santimetre toprak karışımı ile kaplanır.
Filizler yer seviyesinden 2-3 cm yükseldiğinde tekrar toprak karışımı serpilmelidir.Bitkinin tam teşekküllü yeşillik oluşturmasına izin vermezseniz, patates tüm kuvvetlerini kök sisteminin gelişimine, üzerinde yumruların daha sonra görüneceği yeni stolonlarla yönlendirir. Namlu bir metre dolana kadar toprak ekleme işlemi tekrarlanır. Toprak katmanını yükseltmeye değmez. Sezon sonuna kadar bitkiler, yüksek kaliteli yumru kökler oluşturmak için yeterli enerjiye sahip olmayabilirler, çünkü tüm potansiyel kök sisteminin oluşumuna harcanacaktır.
Bunca zaman, toprak aktif olarak sulanır ve kurumasını önler, ki bu küçük bir kapta patates ekimi için çok muhtemel ve tehlikelidir.
Bir fıçıda büyürken patateslerin en iyi pansumanı
Özellikle toprağın besleyici özelliklerinin hızla tükendiği bir fıçıda bulunan patatesler, mineral ve organik gübreye çok ihtiyaç duymaktadır.
Dikim sırasında patatesler için gübre olarak şunları kullanın:
- geleneksel olarak tohum materyali için uygulanan gübre;
- karmaşık mineral gübreler bu kültür için;
- üç parça saf ova turba karışımı ve gübre;
- üç veya dört günlük yeşil gübre infüzyonu.
Filizler 10–12 cm yükseldiğinde bitkilere potas ve azotlu gübre verilmelidir. Fıçıda patates yetiştirirken, gübrelerin çalı başına 1-2 litre oranında sıvı halde kullanılması daha kolaydır.
Patatesler üre ile beslenirse, toprağın kaçınılmaz asitlenmesini nötralize etmek için dolomit veya kireç unu kullanılır. Gübrelemeden en iyi sonuçlar ancak yeterli sulama ile beklenmelidir.
Erken çeşitler bir kez beslenirken, geç olgunlaşan patatesler iki besleme gerektirir. Fıçılara patates ekerken azotlu gübrelerin kötüye kullanılması imkansızdır, çünkü fazla azot, bitkinin kalitesini, kabuk direncini ve depolama kapasitesini olumsuz yönde etkileyen nitrat formunda yumrularda birikebilir. Üst pansuman olarak patates kullanılıyorsa üre veya başka bir azot içeren ajan, fıçılara ekerken patatesler için potas gübreleriyle birleştirmek daha iyidir.
Çiçeklenme sonunda bitkiler fosfor içeren gübrelerle beslenebilir. Bu madde, besin maddelerinin tepelerden yumrulara çıkışını destekler.
Fıçıda patates yetiştirmenin avantajları
Dikim, sulama ve besleme kurallarına uyulması, bahçıvana cömert bir büyük sağlıklı yumru kök hasadı sağlayacaktır.
- Daha iyi ısıtma ve eşit nem akışı sayesinde, geleneksel teknolojiyi kullanmaktan çok daha önce temizlemeye hazır olacaklar.
- Ek olarak, fıçılara patates ekimi, fidelerin düzenli olarak ayıklanması ve kesilmesi ihtiyacını ortadan kaldırır.
- Çalılar toprak zararlılarından zarar görmez ve birçok kültürel hastalıktan korkmamalısınız.
Hazırlandıktan sonra toprak birçok kez kullanılabilir. Patatesler hasat edildiğinde fıçı yeşil gübre ile ekilir ve sonbaharda organik madde ve mineral katkılar eklenir.