Urallarda üzüm ekme ve yetiştirme

Üzümler her zaman güneyde yaşayan bir yer olarak görülmüştür, çok sıcaktır. Kısa Ural ve Sibirya yazları koşullarında, gelecek vaat eden bir tarım ürünü değildi. Bununla birlikte, son yıllarda yetiştiriciler, şiddetli donlara zarar vermeden dayanabilen yeni çeşitler geliştirdiler. Bu çeşitler, Urallar ve Sibirya'daki şarap meraklıları arasında çok popüler hale geldi.

Urallar iki iklim bölgesinde bulunur: ılıman ve yarı arktik. Bölgedeki kış sıcaklıkları Güney Urallarda -16 C ile Subpolar bölgede -24 C arasında değişmektedir. Burada yazlar kısa, kuru ve sıcak olabilirler, ancak yağmurlu ve soğuk olabilirler. İklimin bu dengesizliği nedeniyle, Ural riskli tarım bölgesine aittir. Bununla birlikte, agroteknik kurallara uyulursa, burada da iyi güneş meyveleri verimi elde edilebilir. Makaleyi oku:üzümleri kışa hazırlamak.

Urallarda yetiştiriciliği için üzüm çeşitlerinin seçimi

Urallarda üzüm ekme ve yetiştirme başarısı sadece doğru tarım teknolojisine değil, aynı zamanda çeşit seçimine de bağlıdır. Çeşitler sadece zonlu, kışa dayanıklı seçilmelidir. Donma direnci ile kışa dayanıklılık arasındaki farkı tam olarak anlamak gerekir. Ne yazık ki, ekim malzemesi üreticileri bile bazen bu terimleri kullanmakta özgürdür. Çeşidin dona karşı direnci, kısa süreli donlara zarar vermeden tolere edebilmesidir. Kışa dayanıklılık - önemli kış sıcaklık düşüşleri ile ilkbahara kadar kayıpsız hayatta kalma yeteneği. Üzüm çeşitlerinin kışa dayanıklılığı ne kadar yüksekse, o kadar kuzeyde yetiştirilebilir.

Urallar için olgunlaşma dönemine kadar, seçmelisiniz erken üzüm çeşitleri (90-110 gün) ve orta erken (115-130 gün).

Aşağıdaki çeşitlerin Ural iklim koşullarında en iyisi olduğu kanıtlanmıştır:

1. Dombrovskaya anısına - erken (90-100 gün). 400 g'a kadar salkımlar, siyah meyveler, çekirdeksiz.
2. Shatilov anısına - erken (100 gün), çok kışa dayanıklı. Meyveler hafif.
3. Erken pembe hindistan cevizi - 110 gün, pembe meyveler, kokulu. 700 grama kadar bir demet.
4. Samokhvalovich - erken (110 gün). 200 g'a kadar bir demet, yoğun. Meyveler kokulu, pembemsi yeşildir.
5. Olga veya Krasa Severa - erken (110 gün). 600 g'a kadar kehribar sarısı meyveler.
6. Aleshenkin veya Alyosha - orta erken (115 gün). 700 g'a kadar bir demet, meyveler hafif, kehribar rengindedir.
7. Zenci bebek - orta erkenci (125 gün). 600 gr'a kadar bir demet kahverengi meyveler, lezzetli.
8. Lidya - orta erken (125 gün). 200 gr'a kadar bir demet, sarı-pembe meyveler, kokulu.
9. Shatilova beyaz muscat - orta erkenci (130 gün). Salkım 1 kg'a kadar büyür, meyveler açık sarı, kokulu. Çok verimli bir çeşittir.

Ural bölgesindeki deneyimli şarap üreticilerinin "Shatilov Hafızası", "Dombrovskaya Hafızası", "Aleshenkin" çeşitleriyle başlamaları tavsiye edilir. Bu çeşitler en iddiasız, bakımı kolay ve kışa dayanıklıdır.

Dikim ve büyüyen

Fide dikimi en iyi, don tehlikesinin geçtiği ve toprağın +15˚˚'ye kadar ısındığı Haziran-Temmuz ayının ikinci yarısında yapılır. Dikim için, güneşin bütün gün ayrılmadığı sitedeki en güneşli yeri seçmeniz gerekir. Üzüm ekim yerinde toprak gevşek, besleyici, nem ve hava geçirgen olmalıdır.

Her çalı için en az 1 m besleme alanı sağlanır^2. Tek çalılar 1 X 1 X 1 m ölçülerindeki çukurlara dikilebilir.Arka arda çalı dikmeyi planlıyorsanız, 1 m genişliğinde ve derinliğinde bir hendek hazırlamanız gerekir.Uzunluğu, çalıların sayısı ile hesaplanır: her bitki için en az 1 m. Siper için en iyi yer kuzeyden güneye doğrudur. Çukurun veya açmanın dibinde drenajın düzenlenmesi gerekir: 20-30 cm büyük taşlar, parke taşları döşeyin. Üzerlerine 10-15 cm genişletilmiş kil veya ince çakıl tabakası dökün. Deliğin geri kalanını kum (veya vermikülit), olgun humus ve bahçe toprağı karışımıyla doldurun. Fosforik ekleyebilir ve potaslı gübreler, Tahta külü.

Dikim çukuru, fidan dikiminden 2 ay önce Mart-Nisan ayları arasında hazırlanır. Çukurun, içindeki toprağın oturması ve sıkışması için birkaç kez sulanması gerekir. Toprak 20 cm kenarlara ulaşmamalıdır. Önümüzdeki yıl, deliğin üste kadar toprakla doldurulması gerekecek ve aynı zamanda üzümler 30 cm yüksekliğe kadar istiflenmeli, bir hendekte büyüyen çalılar patates gibi - tarakla istiflenmelidir. Bu teknik, çalıların etrafındaki toprakta ısı biriktirmenize izin verecektir.

Fide için hazırlanan deliğin ortasına küçük bir çukur açılır, suyla sulanır ve üzümler ekilir. Fide etrafındaki toprak sıkıştırılır. Toprak kurudukça su, ancak çok fazla değil. Fide büyümeye başladığında sulama durdurulur - üzümlerin toprakta yeteri kadar suyu olur. Yaz aylarında toplamda 2-3 bol sulama yapılmalıdır.

Bitki başarılı bir kışlama için bir kar barınağı gerektirdiğinden, üzüm dikmek için sabit seralar kullanmayın.

İlkinde bazen ikincisinde üzüm fidanları budanmaz. Kök kütlesi kazanmalı ve en az bir metre uzunluğunda 1-2 asma yetiştirmelidirler. Bunu yapmak için, fide arasından en güçlü sürgünler seçilir ve geri kalanlar göründükçe ayrılır. Bir ek çekim bırakabilirsiniz - sonbahara kadar yedek bir çekim. Sonbaharda en zayıf asma kaldırılır.

Sapta sadece bir atış kaldıysa, güçlü bir üvey oğlu tabana daha yakın bırakılmalı ve ana asma ile birlikte sıkıştırılmalıdır. Gelecek yıl, bu üvey oğul büyümedeki asmaya yetişecek. Tozlaşma için bitkide her zaman bir erkek sürgün bırakılmalıdır.

Üzümlerin yaz aylarında işlenmesi, sulama, çimdikleme, kovalama (asmaların üst kısımlarını kıstırma), toprağı malçlamayı içerir. Sulama Toprağın iyi doyması için kökte bol su ile üretim yapılması gerekir. Üzümleri, özellikle sıcak havalarda yeşilliklerin üzerine sulamayın. Çalıların yakınına yeşil gübre ekmek çok iyidir, büyümüş biçilmiş çimler toprağı malçlamak için orada bırakılabilir - bu üzümlere çok düşkündür. Temmuz ayında bağdaki çalışmalar, bitkileri mantar hastalıklarından korumayı amaçlamalıdır. Ayın başında karmaşık gübre ile gübreleme yapılmalıdır.

Üzümler her zaman "besleyebileceklerinden" çok daha fazla tomurcuk ve meyve salkımı oluşturur. Hepsinin olgunlaşmasına izin verilirse, çalı hızla zayıflar ve üzerindeki meyveler küçülür. Ve kısa Ural yazında, zamanında olgunlaşmayacaklar. Bu nedenle fırçaların bir kısmı üzümlerden uzaklaştırılmalıdır. Genellikle asma başına 3-4 yumurtalık bırakılır. İki fırça yan yana büyüdüyse - küçük ve zayıf olanı çıkarın. Alternatif olarak, tüm fırçaların tozlaşmasına ve bağlanmasına izin verebilir ve ancak o zaman zayıf ve nadir kümeleri kaldırabilirsiniz.

Meyvelerin olgunlaşması sırasında dikkatlice incelenmeli ve zarar görmeli ve hasta olanlar çıkarılmalıdır. Eylül ayında, meyveleri güneşe maruz bırakmak için yaprakların meyve asmalarından yavaş yavaş çıkarılması gerekir. Tüm yaprakları bir kerede koparmayın - bu, salkımların ve asmaların güneş yanığına neden olabilir.

Asmalar büyüdükçe ve meyveler olgunlaştıkça, üzümler bir destekle güçlendirilir. Çapraz çubuklu bir direk, kafes, çardak olabilir.

Budama üzümleri

Budama asmaları, verimi artırmak ve kışa daha iyi hazırlanmak için çok önemlidir. Budama mevsim boyunca (üvey çocukları ayırmak) ve sonbaharda yapılır. Sonbahar budaması, ilk donun başlamasıyla birlikte hasattan sonra yapılır.

Pek çok hevesli yetiştirici şu soruyu soruyor: yazın üzümleri nasıl budanırsınız? Yaz budaması şunları içerir:

1. Kış boyunca kurumuş asmaların uçlarını budamak.
2. Zayıf ve nadir bulunan yumurtalıkların alınması.
3. Üvey çocukların ve zayıf sürgünlerin düzenli olarak çıkarılması.
4. Temmuz ortasından Ağustos sonuna kadar daraltma (kıstırma).
5. Eylül ayında tacın netleştirilmesi - yaprakların bir kısmının çıkarılması. Yaprakları olgunlaştıran gölgeleme fırçaları, alt yaprakların yanı sıra yaşlı ve hastalıklı yapraklar çıkarılır.

Sonbahar budama yardımı ile meyve asmaları (kollu) ve yedek sürgünler oluşur. Ural bölgesi için en uygun olanı, dört manşon için standart bir fan kesimidir. Sap üzerinde bir meyve bölgesi ve tabanda yedek sürgünler (düğümler) bulunan dört asma oluşur.

İlk kez, sarmaşıklar ve terk edilmiş üvey oğul (varsa), tüm üvey oğulları, antenleri, yaprakları kaldırarak 4-6 tomurcuk uzunluğunda kesilir. Daha sonra sarmaşıklar, kışa sığınmak için yerin üzerinde yatay olarak tutturulur.

İkinci yılda kalan tomurcuklardan yeni sürgünler gelişecektir. Bunlardan en güçlü 4 tanesi kaldı (her bir asmada 2 tane) ve geri kalanı kaldırıldı. Sonbaharda, bu sürgünlerden genç asmalar gelişecek ve gelecek yıl zaten ilk hasatla memnun kalacak.

Meyve asmasının en verimli kısmı ortasındadır. Sonbaharda kısa bir budama yapılırken bu hatırlanmalı ve üzerlerinde 8-10 tomurcuk bırakılmalıdır. İlkbaharda, bu tür her bir asmanın dibinde, yaz boyunca gelişecek ve verimli asmanın yerini alacak olan güçlü bir sürgün bırakılmalıdır. 3-4 yıl meyve verdikten sonra, sonbaharda asmalar kesilerek küçük bir güdük bırakılır ve geride kalan gençlerle değiştirilir. Böylece 3-4 yaşındaki üzüm asmaları gelişmiş köklerde büyüyebilir ve sayıları yirmi otuz yıla kadar uzar.

Videoda sonbaharda üzüm budama prosedürünü görebilirsiniz:

Kışlık üzümler

Kış için barınak üzümleri sorumlu bir iştir. Çalıların güvenliği ve gelecek yılki hasat, sığınağın kalitesine bağlıdır. Üzümlerin fazla sarılması imkansızdır, çünkü ısınma sırasında tomurcukların üzerinde küf oluşabilir ve onları yok edebilir. Hava sıcaklığı -5 ° C'ye düştüğünde ve toprağın üst tabakası donduğunda üzümleri örtmek gerekir. Güney Urallarda, bu genellikle Kasım ortasıdır. Özellikle zonlu çeşitlerin üzüm tomurcukları -20 -˚'ye kadar dona dayanabilir ve bu nedenle bu döneme kadar sakince hayatta kalırlar.

Asmalar doğrudan yere serilmemelidir, aksi takdirde ilkbaharda toprak eridiğinde ıslanabilirler. Bunları tahta bir kafes üzerine veya kuru çam iğnesi katmanına yerleştirmek en iyisidir. Yukarıdan, çam veya ladin ladin dalları, birkaç kat halinde dokunmamış malzeme, branda ile kaplanmaları gerekir. Çalılar küçükse, aşağıdaki barınak yöntemini kullanabilirsiniz: asmaları bir halka halinde yuvarlayın, kuru iğneler üzerine koyun ve tahta bir kutu veya kova ile örtün. Kutuyu çam dalları veya kalın bir saman tabakası ile doldurun.

En üstteki kaplama tabakası bir film, çatı kaplama keçesi veya arduvazdır. Bundan sonra kar beklemeye devam ediyor. Ural kışı, hem fazla hem de kıtlıkta kar getirebilir. Her halükarda, şiddetli don zamanında, üzüm barınağındaki kar örtüsünün kalınlığı en az 40 cm olmalıdır Bu tür bir kar seviyesi, kış boyunca barınakta sabit bir sıcaklığın korunmasına izin verecektir. Çok az kar varsa, bağda özel olarak ısıtmak daha iyidir.

İlkbaharda, kar eridikten hemen sonra, üzümlere temiz hava akışını sağlamak için barınak açılmalıdır. Sap akışının başlamasından önce, üzüm tomurcukları dondan korkmaz, ancak güneş yanığından dokunmamış malzeme veya ladin dalları ile kaplanmaları gerekir.

Sap akışının başlamasıyla üzümlerin özellikle geceleri tekrar örtülmesi gerekir. Bitki özüyle taşan asmalar don onları buza çevirirse ölebilir. Barınak, ancak dönüş donlarının sona ermesinden sonra tamamen kaldırılmalıdır. Bu zamana kadar asmalardaki yeni sürgünlerin 15-20 cm uzama zamanı vardır, sarmaşıklar kafesler üzerinde güçlendirildiğinde genç sürgünlerin bir kısmı kırılabilir. Bu nedenle, sonbaharda kısa budama sırasında, sigorta için 2-3 tane daha tomurcuk bırakmak gerekir.

Sert kışlara ve kısa yazlara rağmen, Urallar bugün üzüm yetiştirmek için oldukça uygun bir yerdir. Bölgede güneşli meyveleri sevenlerin çabalarıyla oldukça yüksek verim elde etmek mümkündür.

Urallarda üzüm yetiştirme yöntemleri - video