Şakayık hastalıkları ve zararlıları: çiçekleri korumanın yollarını aramak
Şakayıkların hastalıkları ve zararlıları ezici çoğunlukta diğer bitkilerde olduğu gibidir. Diğer çiçeklerle karşılaştırıldığında, bu dekoratif mahsullerin çeşitli lezyon türlerine oldukça dirençli olduğu düşünülmektedir. Ancak yine de böceklere, virüslere ve mantarlara maruz kalabilirler. Böyle durumlarda hastalığı zamanında tanımak ve tedaviye doğru başlamak çok önemlidir.
Şakayıkların yaygın hastalıkları ve zararlıları
Şakayık hastalıklarını zararlıların bitki zararından ayırt etmeyi öğrenmek gerekir.
Gri çürük
Gri çürük, şakayık hastalıkları ve zararlıları arasında en tehlikeli olarak kabul edilir. Şakayıklarda benzer bir hastalık görülürse, çalının etkilenen kısımları kesilmeli ve bitkinin kendisine sulu bir potasyum permanganat veya bakır sülfat çözeltisi püskürtülmelidir. Ancak bu sorunu ilk belirtilerinde ele almak gerekir. Bunun için özel hazırlıklar kullanılır. Güçlü bir yenilgi ile bitkiyi kurtarmak zor olacaktır.
Mozaik
Yapraklarda yeşilimsi, beyazımsı, sarımsı lekeler ile karakterizedir (fotoğrafta, şakayık hastalığı ve buna karşı mücadele). Farklı boyut ve şekillerde olabilirler. Bu virüs, dokuları hücresel düzeyde enfekte eder. Plakaların deforme olmasından. Hastalığın yayılması, bitki genelinde su değişiminin ihlaline yol açar. Sonuç olarak, gövdeler ve yapraklar kurur. Her şeyden önce bu genç süreçler için geçerlidir.
Diğer bitkilerde mozaik, hastalıklı çalı tedavi edildikten sonra (veya basitçe dokunarak) aletlerde herhangi bir hasar olması durumunda yayılır. Rüzgar ve böcekler, mikroorganizmaların bir kültürden diğerine aktarılmasında da önemli bir rol oynar.
Mozaikler için ilaç yok. Bu hastalıkla savaşmak için kullanılan tek şey, hasarlı çalıların tamamen yok edilmesidir.
Önleyici amaçlar için, bitkilerle çalışırken aletleri dezenfekte edin. bunun için alkol veya normal votka kullanabilirsiniz. Sulu bir karbofos çözeltisi ile sağlıklı çalıları enfeksiyondan kurtarmaya çalışabilirsiniz. Hastalıklı bitkinin çıkarıldığı giysilere ısıl işlem uygulanmalıdır.
Toz halinde küf
Mantarlardan kaynaklanır. Esas olarak olgun çalıları etkiler. Genellikle yazın başlarında görülür. Toz halinde küf Sıcak ve nemli havayı "sever". Enfekte bir bitki ile temas halinde, sulama sırasında rüzgar yardımıyla püskürtülerek yayılır. Yapraklardaki ve genç sürgünlerdeki beyaz çiçeklerden tanıyabilirsiniz. İlk olarak zemine en yakın olan yaprak plakalar etkilenir. Zamanla bu mantar tüm çalıyı kaplayacaktır.
Sonuç olarak bitkinin görünümü değişir. En çok etkilenen alanlar kararır ve ölür. Ancak bunların hepsi sorun değil. Toz halinde küf, bu dekoratif kültürün kışa dayanıklılığını olumsuz etkiler. Zayıflamış bir çalı donabilir.Bu şakayık hastalığının tedavisi, mağazada satın alınan özel müstahzarlar veya evde yapılan sulu bir soda çözeltisi yardımıyla gerçekleştirilir. İkinci durumda 2 yemek kaşığı. l. Kalsiyum bikarbonat bir kova su içinde seyreltilir, aynı miktarda rendelenmiş sabun eklenir. Haftada bir kez iyice püskürtün.
Pas
Bu hastalığın karakteristik bir özelliği, yaprak plakasının arkasında kahverengi sporların ve yaprağın üst kısmında sarımsı lekelerin bulunmasıdır. Hiçbir şey yapılmazsa, yakında kahverengiye dönecek ve düşecekler. Bu hastalığın tehlikesi, sadece çalıların yeşil kısmını yok edebilmesi değil, aynı zamanda şakayıkların kışın hayatta kalmamasına da yol açmasıdır.
Pas rüzgar ve su ile yayılır. Bitkiye nüfuz eden mantar onu içeriden yok eder.
Benzer sorunlara yol açabilir:
- yağmurlu uzun soğuk hava;
- çok yoğun tarlalar;
- toprakta büyük miktarda azot.
Bu hastalıkla mantar ilaçlarının yardımıyla savaşırlar. İlk işaretler bulunduğunda, etkilenen alanların kaldırılması ve imha edilmesi önerilir. Ayrıca yabani otları zamanında temizlemeniz ve toprağı azotlu gübrelerle aşırı doyurmamanız gerekir.
Genellikle yaprak yuvarlanması gibi bir şakayık hastalığı vardır. Tedavisi çok basit olabilir. Bu genellikle toprakta potasyum eksikliğini gösterir. Bu sorunu ortadan kaldırmak için bitkiyi bu eser elementi içeren gübre ile beslemeniz gerekecektir.
Kök çürüklüğü
Bu hastalığın varlığı, sapların aniden kararmasıyla belirtilir. Kural olarak bahçıvanlar, yaz ortasında aniden bir şakayık çalısı veya tek tek gövdeler solmaya başladığında bunu fark ederler. Bu sırada bitkinin kökünü kazarsanız, kahverengileştiğini, yumuşaklaştığını ve hoş olmayan bir kokuşmuş kokusu olduğunu görebilirsiniz.
Çoğu zaman, bu hastalık yüksek nem, toprağın artan asitliği nedeniyle ortaya çıkar.
Tedavi: Şakayıkların kökleri kazılır, temizlenir ve sulu bir potasyum permanganat çözeltisi ile işlenir. Kesik yerlerinde kuru bir karışımla uykuya dalın kül ve Fundazola. Çalı başka bir yere ekilir, çukuru asidik olmayan toprakta külle karıştırılmış kompost veya humus serpilir. Aynı yerde kalan diğer çalılar, enfeksiyonun onlara zarar vermemesi için mantar öldürücü maddelerle muamele edilir.
Yaprak biti
Bu zararlılar bitkiyi zayıflatır, virüsü taşıyıcısı olduğu için taşıyabilir. Bu tür böcekleri ortadan kaldırmak için, çalıya kül serpilir veya bir çamaşır sabunu çözeltisi ile işlenir. Çok sayıda boşanırlarsa, şakayıklara klorofos, demir vitriol veya karbofos püskürtülür.
Safra nematodu
Böcek larvaları kökün derinliklerine nüfuz eder ve bunun sonucunda yaklaşık üç milimetre büyüklüğünde safra (toplar) ortaya çıkar. Bu oluşumların içinde küçük solucanlar var. Yere nüfuz ederek diğer bitkilere bulaşırlar.
Çalıdan canlılık alarak yaprakların deforme olmasına, çok hafif olmasına, tomurcukların çok küçük olmasına ve çiçeğin kendisinin yavaş büyümesine veya hiç gelişmemesine neden olurlar. Sonuç olarak, bitki ölebilir bile.
Bu şakayık zararlılarını yok etmek çok zordur ve bunlarla mücadele, esas olarak çalıların çıkarılması ve yakılmasıyla azaltılır. Toprağa formalin solüsyonu püskürtülmelidir.
Karıncalar
En istenmeyen, ama ne yazık ki şakayık çalılarındaki en yaygın parazitler. Çiçeklenme döneminde bu böcekler nektarla ziyafet çekerler. Yaprak bitlerini arkalarına getirebilirler, böylece nüfusun gelişmesini engellerler. karıncalar çalılarda yaprak bitlerinin görünümünü de önleyebilir.
Çoğu zaman karıncalar çalıların altına yerleşirler. Bu, bitkinin hasta olduğu, çürütücü süreçlerin meydana geldiği anlamına gelir. Bu böcekler sağlıklı şakayıkların altına yerleşmez.
Karıncaları öldürmek için toprağa ve bitkilere klorofos veya karbofos püskürtülür. Herhangi bir kovucu da işe yarayacaktır.
Şakayık hastalıklarının ve zararlılarının gelişmesini önlemek için önlemeye özen göstermek gerekir.Ve bunun için her şeyden önce toprağa daha büyük sorumlulukla muamele etmek gerekir. Gevşetilmeli, asidi giderilmeli ve gerekirse boşaltılmalıdır. Ayrıca dünyayı iz elementlerle uygun şekilde doyurmak da gereklidir. Bitkileri birbirinden uzak bir yere dikmeniz gerekir. İlkbahardan beri çiçekleri besleyebilirsin fosfor-potasyumlu gübreler... Bitkileri sonradan tedavi etmektense önleyici tedbirler almak her zaman daha iyidir. Bu sadece paradan değil, sinirlerden ve zamandan da tasarruf sağlayacaktır.