Καταπολεμάμε τη ριζοκτονία ή τη μαύρη κηλίδα πατάτας
Η μαύρη κηλίδα πατάτας είναι ένας από τους κύριους και πιο επικίνδυνους εχθρούς αυτού του ριζικού λαχανικού και του κηπουρού. Δεν καταστρέφει μόνο τη συγκομιδή, μειώνοντας την ποσότητα και την ποιότητά της, αλλά καθιστά επίσης αδύνατη τη συγκομιδή οικιακού σπόρου. Προκειμένου να νικήσουμε τη νόσο της ριζωκτωνίας πατάτας (όπως ονομάζεται η ασθένεια), είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι την προκαλεί και ποιες συνθήκες είναι ευνοϊκές για την ανάπτυξη.
Ο «ένοχος» της ριζοκτονίας
Αιτιολογικός παράγοντας μαύρη κηλίδα είναι ένας παρασιτικός και πολύ βιώσιμος μύκητας, Rhizoctonia solani Kuehn. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πατάτες δεν είναι η μόνη καλλιέργεια που αγαπά. Ο παρασιτικός μύκητας είναι ικανός να έχει άλλους ξενιστές, τόσο μεταξύ των καλλιεργειών κήπων (νυχτερινό, κολοκύθα, σταυρανθών) όσο και μεταξύ των ζιζανίων (προτιμάται ιδιαίτερα η αλογοουρά και ο γαϊδουράγκαθος).
Τα σπόρια του μύκητα χειμώνα καλά στο έδαφος για 4 χρόνια, και σε υγρό και δροσερό καιρό αρχίζουν να αναπτύσσονται ενεργά, ενώ όσο βαρύτερα και φτωχότερα σε οργανική ύλη το έδαφος, τόσο καλύτερα αισθάνονται. Επίσης, ο παρασιτικός μύκητας επιμένει στους ίδιους τους κόνδυλους, οδηγώντας σε βλάβη στην καλλιέργεια κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης και μολύννοντας περαιτέρω τα φυτά.
Μπορείτε να φάτε μολυσμένες πατάτες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε για αναπαραγωγή.
Πώς ξέρετε εάν μια πατάτα είναι άρρωστη;
Η μαύρη ψώρα απειλεί τις πατάτες σε όλα τα στάδια της καλλιεργητικής περιόδου. Ανάλογα με το πότε συνέβη αυτό, μπορείτε να προσδιορίσετε ότι η κουλτούρα έχει μολυνθεί από τα ακόλουθα σημεία:
- Τα ώριμα λαχανικά καλύπτονται με μαύρα φυματίωση, σε μέρη που συγχωνεύονται σε συνεχείς αναπτύξεις.
- κατά την αποθήκευση της συγκομιδής, οι ρίζες που αρχίζουν να σαπίζουν
- Εάν η πατάτα κατάφερε να ξεχειλίζει, τότε τα λάχανα που απελευθερώνει την άνοιξη είναι καφέ-κόκκινο, πολύ διακλαδισμένα και πολύ εύθραυστα.
- Σε θάμνους που έχουν προσβληθεί από ριζοκτονία, με την αρχή της ανθοφορίας, εμφανίζεται λευκή άνθιση στο κάτω μέρος των στελεχών και σαπίζουν.
- οι επιζώντες θάμνοι δεν αναπτύσσονται, παραμένουν χαμηλοί, τα φύλλα από την κορυφή αρχίζουν να γίνονται κόκκινα και μπούκλες.
- Οι άρρωστοι νεαρές πατάτες απεκκρίνονται επίσης από έλκη και σταδιακά γίνονται σάπια.
Μετρα ελεγχου
Η καταπολέμηση της ριζοκτονίας αφορά κυρίως προληπτικά μέτρα που αποσκοπούν στην πρόληψη της δημιουργίας ευνοϊκών συνθηκών για την ανάπτυξη του μύκητα. Αυτό απαιτεί:
- Επεξεργαστείτε το υλικό των σπόρων πριν από τη φύτευση με μυκητοκτόνα (Maxim, Baktofit και άλλα).
- Λιπαίνετε το χώμα με οργανικά υλικά (ειδικά κόπρανα) και ορυκτά παρασκευάσματα ετησίως.
- Ακολουθηστε εναλλαγή καλλιεργειών στα κρεβάτια του κήπου.
- Ξεκινήστε να φυτεύετε όχι νωρίτερα από τη θερμοκρασία που φτάνει τους 8 βαθμούς Κελσίου και μην "θάβετε" τους κονδύλους πολύ βαθιά.
- Συγκομιδή πριν βγει ο δροσερός και υγρός φθινοπωρινός καιρός, ευνοώντας την ανάπτυξη του μύκητα (μέχρι τον Σεπτέμβριο).
- Κάψτε όλα τα μέρη του φυτού που έχουν μολυνθεί με Rhizoctonia, συμπεριλαμβανομένων των ζιζανίων.
Εάν εντοπιστούν κόνδυλοι με μαύρη ψώρα σε οικιακές πατάτες, είναι καλύτερα να αλλάξετε εντελώς τον σπόρο την επόμενη σεζόν, αποκτώντας ποικιλίες που είναι ανθεκτικές σε αυτήν την ασθένεια.