Ασθένειες των μελισσών: σημεία, φάρμακα για θεραπεία και μέτρα πρόληψης

Οι μέλισσες, όπως και άλλα έντομα, είναι ευπαθή σε διάφορες ασθένειες. Εκτός από την αρνητική επίδραση του εξωτερικού περιβάλλοντος, το κρύο, την υψηλή υγρασία και άλλους παράγοντες, υπάρχουν επικίνδυνες μολυσματικές ασθένειες των μελισσών. Εάν η αιτία των μη μολυσματικών ασθενειών είναι συνήθως η επίβλεψη του μελισσοκόμου, τότε βακτήρια, ιοί, παθογόνοι μύκητες, πρωτόζωα, ακάρεα διαφόρων ειδών και παρασιτικά έντομα γίνονται πηγή μολύνσεων.

Από τις μολυσματικές ασθένειες που εξαπλώνονται από έντομα σε έντομα, ο μεγαλύτερος αριθμός ενηλίκων μελισσών και γεννημάτων εξαφανίζεται. Προκειμένου να ληφθούν έγκαιρα μέτρα για τη θεραπεία, καθώς και, εάν είναι δυνατόν, να αποφευχθεί το πρόβλημα, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις υπάρχουσες ασθένειες των μελισσών και τα σημάδια τους.

Βαρύτωση των μελισσών

Ο αιτιολογικός παράγοντας της βαρύτιδας των μελισσών είναι ένα παράσιτο ακάρεων στα έντομα και στην κυψέλη, πολλαπλασιάζοντας τις προνύμφες και τα κουτάβια των μελισσών και των κηφήνων, και στη συνέχεια, μετά την απελευθέρωση εντόμων, τροφοδοτώντας και ζώντας από τις μέλισσες. Με σοβαρό βαθμό μόλυνσης, τα ακάρεα μπορούν να παρατηρηθούν χωρίς πολλή προσπάθεια στους κατοίκους της κυψέλης, και στο γέννα, καθώς και στις χτένες και στα απόβλητα των μελισσών.

Τα έντομα που επηρεάζονται από τα τσιμπούρια εξασθενούν και πεθαίνουν, ενώ η πηγή της βαρίτιδας στις μέλισσες γίνεται συχνά:

• μολυσμένα άτομα παγιδευμένα στην κυψέλη όταν τα έντομα εισάγονται σε μια εξασθενημένη οικογένεια ή όταν ένα μελισσοκομείο κινείται σε περιοχές όπου εξαπλώνεται η μόλυνση
• φέρουν προνύμφες ή τα ακάρεα της κηρήθρας.

Προκειμένου να αποφευχθεί η ανάπτυξη της νόσου στο μελισσοκομείο, είναι σημαντικό να ακολουθήσετε μια υπεύθυνη προσέγγιση για την αγορά νέων οικογενειών, βασίλισσες και γεννήματα, να παρακολουθείτε την επιδημία στην περιοχή όπου βρίσκεται το αγρόκτημα και να παρακολουθείτε την καθαριότητα τις κυψέλες και τις χτένες.

Η βαρύτιδα των μελισσών είναι μια ασθένεια καραντίνας, στα πρώτα σημάδια της οποίας απαιτούνται αυστηρά υγειονομικά και υγιεινά και περιοριστικά μέτρα, καθώς και αρκετές συνεδρίες υποκαπνισμού με τέτοια παρασκευάσματα για μέλισσες όπως το Folbex και η φαινοθειαζίνη. Ως θεραπευτικό μέτρο, οι κυψέλες και το περιεχόμενό τους αντιμετωπίζονται με καθαρό θείο και βαρροατίνη.

Σύμφωνα με τις οδηγίες του ApiMax για τις μέλισσες, θα είναι χρήσιμο για την αποβολή επιβλαβών ακάρεων. Το φυσικό παρασκεύασμα δεν έχει μόνο ακαριοκτόνο, αλλά και αντιβακτηριακό, διεγερτικό αποτέλεσμα. Μετά την εφαρμογή της, η οικογένεια απαλλάσσεται από τα παράσιτα και λαμβάνει μια φυσική, ασφαλή διατροφή με βιολογικά δραστικές ουσίες.

Νωμάτωση των μελισσών

Η διάρροια είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου των μελισσών. Σημεία από υγρά περιττώματα με ρινική αιτία είναι εύκολο να παρατηρηθούν σε όλα τα μέρη όπου βρίσκονται τα έντομα. Επιπλέον, η ασθένεια που προκαλείται από τα πρωτόζωα εκδηλώνεται σε αφθονία κατω απο την θαλασσα και ακόμη και ο θάνατος των βασίλισσες.

Η βασική αιτία της νόσου του νοσήματος στις μέλισσες μερικές φορές γίνεται κακή φροντίδα εντόμων, απαράδεκτες ακαθαρσίες στις ζωοτροφές, κακή ποιότητα του χειμώνα ή πολύ λίγα νεαρά άτομα στην κυψέλη.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες αποδυναμώνουν την οικογένεια και τα παθογόνα της λοίμωξης των μελισσών που διεισδύουν με νερό ή τροφοδοτούν την κυψέλη εισέρχονται στο θρεπτικό έδαφος και αρχίζουν την καταστροφική τους δραστηριότητα. Ένα άρρωστο άτομο μπορεί να αναγνωριστεί από μια έντονα διογκωμένη κοιλιά. Εάν δεν ληφθεί επείγουσα δράση, η νόσος των μελισσών απειλεί να χάσει τα περισσότερα από τα επτά και να αποδυναμώσει τα υπόλοιπα έντομα.

Ως μέθοδος θεραπείας της νόσου, προσφέρεται σε μέλισσες σιρόπι ζάχαρης αναμεμιγμένο με φουμαγιλλίνη. Για 25 λίτρα σιροπιού, θα πρέπει να υπάρχουν 20 γραμμάρια του φαρμάκου. Αυτό το ποσό της προετοιμασίας για τις μέλισσες είναι αρκετό για πέντε οικογένειες.

Η πρόληψη των ασθενειών δεν είναι λιγότερο σημαντική από τη θεραπεία. Όσον αφορά τη νωμάτωση, είναι απαραίτητο να οργανωθεί η φροντίδα των εντόμων, και με την παραμικρή υποψία, πραγματοποιούν έναν ενδελεχή μηχανικό καθαρισμό των κυψελών, των κουφωμάτων, όλου του εξοπλισμού με πλήρη απολύμανση όλων με τα οποία οι μέλισσες έχουν επαφή.

Ακαραπίδωση των μελισσών

Μια άλλη ασθένεια που προκαλείται από επιβλαβή ακάρεα είναι η ακαραπίδωση της μέλισσας Τα παράσιτα μολύνουν την αναπνευστική οδό των εντόμων και λόγω της ομαλής ανάπτυξης του προβλήματος, μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί αμέσως η ασθένεια των μελισσών και τα συμπτώματά της.

Οι πρώτες εκδηλώσεις της νόσου παρατηρούνται κατά τη διάρκεια μιας πτήσης καθαρισμού την άνοιξη, όταν ένας μεγάλος αριθμός εντόμων με αφύσικα στριμμένα φτερά βρίσκονται κοντά στην είσοδο. Τέτοιες μέλισσες σέρνονται μόνο, δεν μπορούν να απογειωθούν. Η εξάπλωση της νόσου διευκολύνεται από την υψηλή υγρασία και την έλλειψη συστηματικής φροντίδας για το μελισσοκομείο και ένας ιδιαίτερος κίνδυνος προέρχεται από αδέσποτα ή έντομα που αποκτήθηκαν σε ένα μη ελεγμένο μέρος.

Προκειμένου το μελισσοκομείο να μην πάσχει από τη νόσο των μελισσών, είναι απαραίτητο να καταφύγουμε σε μεθόδους θεραπείας με τα πρώτα σημάδια της ακραπίδωσης. Για το σκοπό αυτό, οι μαζικές αναχωρήσεις των μελισσών διεγείρονται με κάθε τρόπο. Αυτό μπορεί να γίνει τοποθετώντας τις κυψέλες με τις εισόδους τους στο νότο. Ως αποτέλεσμα, η οικογένεια θα απαλλαγεί από ηλικιωμένους και άρρωστους ανθρώπους. Αφθονος σίτιση τη στιγμή της εμφάνισης των νεαρών μελισσών πριν από το χειμώνα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα φάρμακα για τις μέλισσες. Για την ακκαρίδωση των μελισσών, είναι αποτελεσματικό να χρησιμοποιείτε το Folbex και το ApiMax με βάση εκχύλισμα κωνοφόρων για τις μέλισσες.

Ασκοσφαιρίωση των μελισσών

Η εξάπλωση της βαρύτιδας στις μέλισσες οδηγεί στο γεγονός ότι τα έντομα γίνονται εύκολα θύματα για άλλες δευτερογενείς λοιμώξεις. Μία από αυτές τις ασθένειες που συνοδεύουν την επίθεση των κροτώνων είναι η ασκοσφαιρίωση των μελισσών που προκαλείται από παθογόνους μύκητες. Η εμφάνιση της νόσου της μέλισσας και των συμπτωμάτων της διευκολύνεται από την υψηλή υγρασία του αέρα, τον βροχερό καιρό, όταν τα παθογόνα διαλύονται και πολλαπλασιάζονται πιο ενεργά.

Μπορείτε να αντιμετωπίσετε την ασθένεια ακολουθώντας αυστηρά τις ακόλουθες συστάσεις έμπειρων μελισσοκόμων:

• τα έντομα μεταφέρονται σε καθαρές κυψέλες, με έντονη ήττα, όλα τα κουφώματα με σημάδια ασθένειας μελισσών τοποθετούνται σε κερί.
• καίγονται νεκροί και έντομα.
• Αντί των παλαιών βασίλισσες, φυτεύονται νεαρά υγιή, οργανώνοντας μια σεζόν χωρίς γέννα προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση της νόσου.
• Οι μέλισσες προσφέρονται υγιεινά τρόφιμα, καθαρό νερό, σιρόπι ως κορυφαία σάλτσα.
• οι κυψέλες είναι μονωμένες, καθαρίζονται.
• οι οικογένειες μειώνουν, και οι αδύναμοι, αντίθετα, προσπαθούν να τις ενισχύσουν με τη νέα ανάπτυξη και την έντονη γέννηση.

Για τη θεραπεία, χρησιμοποιούνται τόσο αποτελεσματικά παρασκευάσματα για τις μέλισσες όπως το Askosan και το Unisan. Εκτός από αυτά τα σκευάσματα, το ApiMax χρησιμοποιείται για τις μέλισσες, σύμφωνα με τις οδηγίες, είναι αποτελεσματικό κατά των επιθέσεων τσιμπούρι και βοηθά στην αντιμετώπιση λοιμώξεων που προκαλούνται από άλλους τύπους παρασίτων. Ως προληπτικό μέτρο, το παρασκεύασμα που βασίζεται σε φυσικά εκχυλίσματα φυτών είναι επίσης χρήσιμο ως προφύλαξη. Σε αυτήν την περίπτωση, προστίθεται σε ένα κομμάτι την άνοιξη, αμέσως μετά την πτήση.

Όταν πραγματοποιείται η επεξεργασία κυψελών, διαλογής και καταστροφής των μελισσών που έχουν μολυνθεί με ασκοξέωση και κουφώματα, είναι απαραίτητο να καθαρίσετε, να ξεπλύνετε και να απολυμάνετε τον εξοπλισμό και τα ρούχα εργασίας του μελισσοκόμου.

Foulbrood και άλλες μολυσματικές ασθένειες των μελισσών

Ο κατάλογος των μολυσματικών ασθενειών των μελισσών δεν περιορίζεται στις ασθένειες που περιγράφονται παραπάνω. Τα έντομα και η γέννησή τους στα μελισσοκομεία επηρεάζονται από ασπεργίλλωση, πεθαίνουν από παρατυφοειδή πυρετό και ιογενή παράλυση. Στις τελευταίες περιπτώσεις, οι μέλισσες χάνουν την ικανότητά τους να κινούνται. Χωρίς κατάλληλη θεραπεία και πρόληψη, οι οικογένειες γίνονται πιο αδύναμες και μπορεί να εξαφανιστούν εντελώς.

Σοβαρές μολύνσεις καραντίνας περιλαμβάνουν πολλές υπάρχουσες ποικιλίες foulbrood που μολύνουν γόνους.Υπάρχουν ευρωπαϊκοί και αμερικανικοί τύποι ασθενειών. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις, τα μικροσκοπικά παθογόνα μπορούν να διατηρήσουν τη δραστηριότητά τους για απίστευτα μεγάλο χρονικό διάστημα σε εξοπλισμό, απογραφή, στο έδαφος σε μολυσμένο μελισσοκομείο. Η μόλυνση εισέρχεται στο γενέθλιο με την τροφή που λαμβάνεται από τις γονιμοποιημένες κηρήθρες, μέσω επαφής με άρρωστα έντομα, με τη χρήση βρώμικων πότες και τροφοδότες.

Τα εξωτερικά σημάδια αυτής της ασθένειας των μελισσών εκφράζονται στο ποικίλο χρώμα του γόνου, και σε μεταγενέστερα στάδια του θανάτου του, μετατρέπονται σε καφέ-γκρι σάπια μάζα με αντίστοιχη μυρωδιά.

Εάν οι κτηνίατροι επιβεβαιώσουν την παρουσία ενός άλλου τύπου, το μελισσοκομείο δηλώνεται ως ζώνη καραντίνας. Μια περιοχή με διάμετρο έως 15 χιλιόμετρα κλείνει. Οι μέλισσες μεταφέρονται σε υγιείς κυψέλες. Προσφέρονται ζύμη ή σιρόπι με ένα από τα πιο αποτελεσματικά παρασκευάσματα για τις μέλισσες. Το μολυσμένο γόνατο καταστρέφεται, τα πλαίσια επαναθερμαίνονται σε τεχνικό κερί.

Ως προληπτικό μέτρο για μια τόσο επικίνδυνη ασθένεια, προτείνεται να πραγματοποιούνται τακτικές επιθεωρήσεις των οικογενειών, να καθαρίζονται και να απολυμαίνονται κυψέλες, κουφώματα και όλος ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται. Ταυτόχρονα, οι μέλισσες πρέπει να προσφέρονται μόνο υψηλής ποιότητας υγιεινά τρόφιμα, να χρησιμοποιούν καθαρό νερό για πόσιμο.

Προετοιμασίες μελισσών

Το ήδη αναφερθέν ApiMax μπορεί να θεωρηθεί παράδειγμα αποτελεσματικών μέσων πάλης. Το προϊόν συνδυάζει όλες τις ευεργετικές ιδιότητες του εκχυλίσματος κωνοφόρων για τις μέλισσες, καθώς και εκχυλίσματα φαρμακευτικών φυτών όπως σκόρδο, εχινάκεια, πιπέρι, ευκάλυπτο και αψιθιά.

Προσπαθώντας να μην χρησιμοποιήσετε χημικά, μερικοί μελισσοκόμοι καταφεύγουν σε φυσικές θεραπείες, όπως έγχυση φικελίνης. Αυτό το φυτό έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό έναντι όλων των τύπων βρωμιάς, βαρύτιδας, ρινίτιδας και ασκοσφαιρίωσης. Η ιατρική περίθαλψη των μελισσών με celandine πραγματοποιείται όπως απαιτείται και προφυλακτικά, η κυψέλη, τα κουφώματα με έντομα και το γέννα αρδεύονται την άνοιξη και δύο φορές το δεύτερο μισό του καλοκαιριού.

Μια καλή αντιική, αντιβακτηριακή προστασία είναι η παστίλια μελισσών. Αυτό είναι ένα ρωσικό φάρμακο που είναι αποτελεσματικό ενάντια στα παθογόνα τέτοιων επικίνδυνων ασθενειών μελισσών όπως:

• νηματώδη ασθένεια που ακινητοποιεί τα έντομα εργασίας.
• υπεράνω ευρωπαϊκού και αμερικανικού τύπου ·
• παρατυφοειδές και άλλες ασθένειες, ένα σύμπτωμα των οποίων είναι σοβαρή διάρροια.
• παράλυση των μελισσών, που ανιχνεύεται όταν οι κυψέλες διατηρούνται σε ακατάλληλη μορφή, συνοδευόμενη από μαζικό θάνατο και εμφάνιση ατόμων με ανεπτυγμένα φτερά.
• ιερό γέννα, απειλώντας μαζικό θάνατο προνυμφών

Σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης, το φλοιό για μέλισσες μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτικός και προφυλακτικός παράγοντας που αυξάνει την ανοσία των εντόμων μελιού.

Χαρακτηριστικά μη μολυσματικών ασθενειών των μελισσών

Ένα μελισσοκομείο δεν θα μπορεί να ζήσει πλήρως εάν τα έντομα σε αυτό δεν παρέχονται με τις κατάλληλες συνθήκες. Η παραβίαση των κανόνων για τη διατήρηση των μελισσών συνεπάγεται όχι μόνο την αποδυνάμωση των οικογενειών, αλλά και την ανάπτυξη πρώτων μη μολυσματικών και στη συνέχεια μολυσματικών ασθενειών.

Οι αιτίες των μη μολυσματικών ασθενειών μελισσών είναι:

• ανθυγιεινά τρόφιμα και βρώμικο, άχρηστο νερό.
• μη τήρηση των κανόνων υγιεινής, ανεπαρκής έλεγχος της κατάστασης των κυψελών, των κουφωμάτων και του ποσού του θανάτου ·
• συλλογή σε περιοχές που έχουν υποστεί επεξεργασία με φυτοφάρμακα ή άλλες χημικές ουσίες ·
• ανεπαρκής θέρμανση των κυψελών ή, αντίθετα, στον ατμό τους.
• έλλειψη δωροδοκίας απουσία πρόσθετης λίπανσης.

Μεταξύ των κοινών ασθενειών εντόμων που προκαλούνται από εξωτερικές αιτίες, μπορεί κανείς να ονομάσει τοξίκωση γύρης και νέκταρ. Αυτές οι ασθένειες των μελισσών προκαλούνται από το γεγονός ότι η συλλογή στο έδαφος πραγματοποιείται από επικίνδυνα φυτά. Τα έντομα μελιού με σημάδια δηλητηρίασης είναι ανήσυχα, έχουν σπασμούς και σε σοβαρό στάδιο, θάνατο. Χωρίς τη βοήθεια του μελισσοκόμου, όλες οι οικογένειες μπορούν να επηρεαστούν σοβαρά. Οι καλλιέργειες που είναι δηλητηριώδεις για τις μέλισσες καταστρέφονται, τα φυτά μελιού σπέρνονται επιπλέον, εάν αυτό δεν είναι δυνατό, οι κυψέλες θα πρέπει να μεταφερθούν σε άλλη περιοχή.

Η τοξίκωση που προκαλείται από χημικές ουσίες και το μέλι είναι επικίνδυνη για τις αποικίες των μελισσών. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι απαραίτητο να ληφθούν όλα τα μέτρα για τη βελτίωση της υγείας της διατροφής και για την προστασία των μελισσών από πηγές κινδύνου. Ως μέθοδος αντιμετώπισης της νόσου, προσφέρεται στις μέλισσες σιρόπι σακχάρου και νερό.

Οι αρχάριοι μελισσοκόμοι συχνά ανησυχούν όταν η βασίλισσα αρχίζει να γεννά μη γονιμοποιημένα αυγά. Αυτή η κατάσταση δεν είναι ένδειξη ασθένειας, αλλά σημαίνει μόνο ότι είναι καιρός να εμφανιστούν τα κηφήνες στην κυψέλη. Χάρη στην παρθενογένεση στις μέλισσες σχηματίζονται αρσενικά, τα οποία στη συνέχεια γονιμοποιούν τη μήτρα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, αξίζει να είστε προσεκτικοί. Εάν η βασίλισσα γεμίζει τα κελιά που προορίζονται για τους εργαζόμενους με αυγά κηφήνας, αυτό μπορεί να υποδηλώνει την ανάγκη αντικατάστασής του.

Ασθένειες των μελισσών και τα σημάδια τους - βίντεο