Χαρακτηριστικά της φροντίδας, αναπαραγωγής και δομής της φτέρης του κήπου
Φτέρες μπορεί να βρεθεί από τα κωνοφόρα δάση στις τροπικές περιοχές, σε όλες σχεδόν τις φυσικές και κλιματικές ζώνες. Η φτέρη του κήπου είναι συχνότερα εγγενής στην ίδια περιοχή όπου βρίσκεται το οικόπεδο του κήπου.
Μια τέτοια επιλογή καλλιεργειών σάς επιτρέπει να μην ανησυχείτε για τον εγκλιματισμό των φυτών και τη δημιουργία ειδικών προϋποθέσεων για αυτά. Επιπλέον, οι φτέρες που αναπτύσσονται στη Ρωσία δεν είναι λιγότερο διακοσμητικές και ελκυστικές από τα τροπικά είδη, αλλά είναι πολύ πιο εύκολο να τα φροντίζουμε.
Ποιες φτέρες κήπου πρέπει να επιλέξετε; Υπάρχουν είδη στα δάση μας άξια διακόσμησης αλπική διαφάνεια, παρτέρι ή ομαδική φύτευση κωνοφόρων;
Φτέρες στον κήπο: ανεπιτήδευτα είδη
Εάν στο σπίτι οι καλλιεργητές καλλιεργούν συχνά εξωτικά είδη, τότε στον κήπο είναι το μέρος για φυτά που είναι πιο προσαρμοσμένα σε παγωμένους χειμώνες, ζεστά καλοκαίρια, φθινοπωρινές κρύες βροχές και άλλες αντιξοότητες του ρωσικού κλίματος. Και υπάρχουν πολλά τέτοια είδη που προσαρμόζονται στη φύτευση και τη φροντίδα στη χώρα.
Ένα από τα πρώτα μπορεί να κληθεί ασπλήνιο... Αν και πολλές φτέρες που ανήκουν σε αυτό το γένος είναι αρκετά θερμοφιλικές, υπάρχουν ποικιλίες των οποίων τα ανοιχτά φύλλα ανέχονται το χειμώνα καλά στη μεσαία λωρίδα. Τα φυτά προτιμούν μερική σκιά, όπου σχηματίζουν πρόθυμα ροζέτες μεσαίου μεγέθους, αλλά πολύ ελκυστικά φύλλα, τα οποία διατηρούν το διακοσμητικό τους αποτέλεσμα από τις αρχές της άνοιξης μέχρι να πέσει το χιόνι.
Το μικρό μέγεθος woodsia είναι μια μεσαίου μεγέθους φτέρη κήπου που προτιμά φυσικά να εγκατασταθεί σε βραχώδεις προεξοχές και ακόμη και σε παλιούς τοίχους. Το ύψος της κορώνας των μικρών αφράτων φύλλων, ανάλογα με το είδος, φτάνει μόνο τα 5-20 εκατοστά. Ταυτόχρονα, το φυτό ανήκει σε μακροχρόνιες φτέρες και σε ένα μέρος υπάρχει τέλεια για έως και τρεις δεκαετίες.
Το Kochedzhnik σχηματίζει έναν πυκνό θάμνο ύψους έως ενός μέτρου. Η ιδιαιτερότητα αυτής της φτέρης που αναπτύσσεται στον κήπο είναι ο συνεχής σχηματισμός νέου φυλλώματος.
Το Bracken θεωρείται μία από τις πιο διαδεδομένες φτέρες στον κόσμο. Οι συστάδες της βρίσκονται στα εδάφη της Αρκτικής και στην Αυστραλία. Για τη μεσαία λωρίδα, αυτό το είδος αυτόχθονου είναι τέλειο ως καλλιέργεια κήπου. Τα τριπλά σκαλιστά φύλλα υψώνονται ψηλά πάνω από το έδαφος και μπορούν να καταστούν καταφύγιο για πρώιμους βολβούς. Όταν φυτεύετε μια φτέρη στον κήπο και τη φροντίζετε, η φτέρη μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα. Επομένως, είναι σημαντικό να λάβουμε αμέσως μέτρα έτσι ώστε η κουλτούρα να μην υπερβαίνει την περιοχή που της έχει ανατεθεί.
Το Osmunda ή το Chistoust είναι ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος της οικογένειας στην κεντρική Ρωσία και τη νότια Ρωσία. Στη φύση, μπορεί να βρεθεί μόνο στη δασική ζώνη του Καυκάσου και της ανατολικής Ασίας. Και στον κήπο όπου μεγαλώνει η φτέρη, θα γίνει το κέντρο της υγρής γωνίας παρτέρια.
Στις αλπικές διαφάνειες, μια άλλη μη ιδιότροπη φτέρη κήπου θα βρει μια θέση για τον εαυτό της. Αυτό το bubblewort είναι ένα μικρό ανθεκτικό στη σκιά φυτό με χαριτωμένο φύλλωμα που εξαφανίζεται για το χειμώνα.
Φύτευση και φροντίδα φτερών κήπου
Για να διακοσμήσετε τον κήπο με φτέρες, είναι κατάλληλα φυτά τόσο από τον γειτονικό άλσος όσο και από το κέντρο του κήπου.
Αλλά εάν, στην πρώτη περίπτωση, ένας προσεκτικά σκαμμένος θάμνος πέσει στο έδαφος σχεδόν αμέσως και ο κηπουρός μπορεί να μην λάβει μέτρα για την περαιτέρω προστασία των ριζών, τότε η φτέρη που φέρεται από μακριά απειλείται να στεγνώσει και να πεθάνει.
Για την προστασία του φυτού από την απώλεια υγρασίας, η οποία είναι κρίσιμη για την καλλιέργεια, τα ριζώματα τυλίγονται με ένα υγρό πανί ή βρύα πριν από τη μεταφορά, χωρίς να διαταραχθεί το υπόλοιπο χωμάτινο κομμάτι. Εάν τα φύλλα έχουν χρόνο να βυθιστούν πριν από τη φύτευση, δεν θα ξανακάνουν την ελαστικότητά τους ακόμη και μετά το πότισμα. Για την απλοποίηση της περαιτέρω φροντίδας, η φύτευση φτερών στον κήπο πραγματοποιείται αμέσως.
Το μέρος επιλέγεται έτσι ώστε το πράσινο να μην υποφέρει από άμεσο ηλιακό φως και το έδαφος διατηρεί λίγη υγρασία για όσο το δυνατόν περισσότερο. Τα φυτά δεν απαιτούν τη σύνθεση του εδάφους, το κύριο πράγμα είναι ότι το υπόστρωμα είναι χαλαρό. Τα μίγματα αμμώδους αργιλίου με υψηλή περιεκτικότητα σε χούμο είναι κατάλληλα.
Εάν το φυτό έχει ληφθεί από το δάσος, είναι χρήσιμο να συλλέξετε γη εδώ και να γεμίσετε την τρύπα φύτευσης με αυτό. Αυτό θα επιταχύνει τον εγκλιματισμό της φτέρης στον κήπο.
Στο μέλλον, είναι σημαντικό να ποτίζετε τακτικά το φυτό σε διαστήματα 5-7 ημερών. Και για να κάνετε κορυφαία σάλτσα χρησιμοποιώντας σύνθετα προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων οργανικών υλικών και συμπληρωμάτων ορυκτών.
Η βέλτιστη θερμοκρασία για φτέρες κήπου είναι 15–25 ° C. Τις καλοκαιρινές μέρες, ειδικά σε καλά φωτισμένες περιοχές, τα φυτά απαιτούν περισσότερη υγρασία και είναι ιδανικά για πότισμα με φύλλωμα ποτίσματος.
Εάν μια φτέρη που φυτεύεται στον κήπο μεγαλώνει γρήγορα, τότε μετά από τρία χρόνια μπορεί να μεγαλώσει και να απαιτεί αραίωση και περιορισμό. Αυτό γίνεται στις αρχές της άνοιξης, αφαιρώντας προσεκτικά τα παλιά δείγματα και χωρίζοντας τους θάμνους. Στην πορεία, θα πρέπει να περιγράψετε τα όρια της τοποθεσίας που προορίζεται για τη φτέρη του κήπου σκάβοντας σε ειδικό πλέγμα, γεωυφάσματα, πλάκες ή σανίδες σε βάθος τουλάχιστον 20 cm.
Χαρακτηριστικά της δομής και αναπαραγωγής φτερών
Εκτός από τη διαίρεση των ώριμων θάμνων, ορισμένες φτέρες μπορούν να πολλαπλασιαστούν με εκκολαπτόμενο. Αυτό πρέπει να γίνει στις αρχές του φθινοπώρου. Μια αναπτυγμένη υγιής πλάκα φύλλου γέρνει στο έδαφος και πασπαλίζεται με υγρό χώμα κατά μήκος των άκρων έτσι ώστε η κεντρική φλέβα να παραμένει στον αέρα.
Ένα φύλλο φτέρης κήπου που διαχειμάζει με αυτόν τον τρόπο θα δώσει στον κηπουρό αρκετές μικροσκοπικές ροζέτες κόρης την άνοιξη. Πρέπει να διαχωρίζονται πολύ προσεκτικά, προσπαθώντας να μην προκαλέσουν ζημιά ούτε στο εναέριο τμήμα ούτε στα βασικά των ριζών. Μικρές φτέρες φυτεύονται στον κήπο.
Εάν χρησιμοποιείτε τα δομικά χαρακτηριστικά των φτερών και την αναπαραγωγή τους, μπορείτε να περιμένετε την ωρίμανση των σπόρων στο πίσω μέρος των φύλλων.
Πρώτα, τα σπόρια στεγνώνουν καλά σε χάρτινους φακέλους και, στη συνέχεια, στα μέσα του χειμώνα, σπέρνονται πάνω από το υπόστρωμα που συλλέγεται όπου μεγαλώνει η φτέρη. Σε υγρό έδαφος, τα σπόρια θα πρέπει να παραμείνουν για ένα μήνα, έως ότου γίνουν αισθητά τα πρώτα σημάδια της εμφάνισης νέων φυτών. Τον Φεβρουάριο, οι πρίζες μεταφέρονται στο θερμοκήπιο, και με την άφιξη της θερμότητας, μεταμοσχεύονται στο έδαφος σε μόνιμο μέρος.