Φύτευση και φροντίδα της ακτινικής ομορφιάς της Άπω Ανατολής σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας και της Ουκρανίας

Στις κλιματολογικές συνθήκες της Ρωσίας, της Λευκορωσίας και της Ουκρανίας, μπορεί να αναπτυχθεί άνετα και, επιπλέον, δεν μπορούν να αποφέρουν πολλά μεγάλα αμπέλια. Ένα παράδειγμα μιας ανεπιτήδευτης καλλιέργειας με σκληρότητα το χειμώνα είναι τα ακτινίδια, η φύτευση και η φροντίδα για την οποία, με τη σωστή επιλογή της ποικιλίας, δίνουν σταθερά θετικά αποτελέσματα.

Μεταξύ των πλεονεκτημάτων της ακτινίδης δεν είναι μόνο η ικανότητα αντοχής στον κρύο καιρό και μεγαλώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς μεταμόσχευση, εξωραϊσμός τέλεια στη γωνιά του ιστότοπου, αλλά και με ενεργό νόστιμο και υγιή φρούτο. Με την έλευση των ανθεκτικών ποικιλιών της εγχώριας αναπαραγωγής, η επίτευξη σταθερών αποδόσεων έγινε δυνατή στις κεντρικές περιοχές της χώρας, και στα βορειοδυτικά, και όταν αυξάνονται τα ακτινίδια στη Σιβηρία.

Η κουλτούρα έχει πολλά πλεονεκτήματα, ο αριθμός των θαυμαστών αυξάνεται επίσης, αλλά πριν επιλέξετε ένα μέρος για τον μελλοντικό «κάτοικο» του κήπου, πρέπει να μάθετε κάτι για τη φύση του φυτού και για τα χαρακτηριστικά της φύτευσης του.

Τόσο οι βοτανολόγοι όσο και οι έμπειροι κηπουροί υποστηρίζουν εδώ και πολλά χρόνια για την αυτο-στειρότητα της ακτινιδιάς. Μια ματιά στα ανθισμένα αμπέλια αρκεί για να παρατηρήσετε το «φύλο» ενός συγκεκριμένου δείγματος. Η επικονίαση των θηλυκών λουλουδιών απαιτεί γύρη, η οποία μεταφέρεται από αρσενικά δείγματα από έντομα ή από τον άνεμο. Επομένως, για να αποκτήσετε μια συγκομιδή, πρέπει να προγραμματίσετε να φυτέψετε δύο ή περισσότερα φυτά ταυτόχρονα.

Μπορείτε να ακούσετε ότι τα θηλυκά φυτά ακτινιδών αποδίδουν καρπούς χωρίς ξένη επικονίαση, αλλά αυτό είναι μάλλον μια εξαίρεση. Για να γνωρίζετε ακριβώς το «φύλο» ενός δενδρυλλίου, πρέπει να επικοινωνήσετε με αξιόπιστα φυτώρια ή διαδικτυακά καταστήματα για σπορόφυτα ακτινιδίων.

Χρόνος φύτευσης ανεμώνων και φροντίδα φυτωρίων

Ο παραδοσιακός χρόνος για τη φύτευση των ακτινιδίων είναι η άνοιξη. Εφόσον τα φυτά που δεν φοβούνται το κρύο του χειμώνα, ξυπνούν και αναζωογονούν ενεργά με την έναρξη της ζεστασιάς, μπορούν να υποφέρουν από ύπουλους παγετούς της άνοιξης σχεδόν παντού στη μεσαία ζώνη και στα βόρεια. Επομένως, είναι σημαντικό τα φυτά να πέσουν στο έδαφος πριν από την έναρξη της καλλιεργητικής περιόδου, δηλαδή, τον Απρίλιο ή λίγο αργότερα, όταν πρόκειται για φύτευση ακτινιδίων και φροντίδα για τα Ουράλια, ανατολικά ή στις βορειοδυτικές περιοχές .

Η άνοιξη είναι η καλύτερη στιγμή για να εγκατασταθεί σε ένα νέο μέρος διαμονής και νεαρά φυτά, ηλικίας έως 3 ετών και να μεταμοσχευθούν μεγάλα δείγματα. Εάν η φύτευση ακτινιδίων την άνοιξη για κάποιο λόγο αποτύχει, υπάρχει καλή στιγμή το φθινόπωρο. Εδώ, το πιο σημαντικό πράγμα είναι να επιλέξετε τη σωστή στιγμή, διαφορετικά το φυτό που δεν είχε χρόνο να ριζώσει αποκόπτεται από τη διατροφή, μπαίνει σε μια εξαιρετικά αγχωτική κατάσταση. Όχι μόνο αφήνει πριν από το χειμώνα δεν είναι αρκετά προετοιμασμένο, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο υπάρχει συχνά μια αλλαγή απόψυξης και παγετού. Ως εκ τούτου, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να παγώσει ο κήπος Λιάνα ή ακόμη και να πεθάνει.

Για να απλοποιηθεί η παρακολούθηση της ακτινιδίας, είναι καλύτερα να προγραμματίσετε τη φύτευση 3-4 εβδομάδες πριν από τη μέση άφιξη των φθινοπωρινών παγετών.

Επιλέγοντας ένα μέρος για φύτευση ακτινιδίων

Τριελικά λιάνα από διάφορα είδη ακτινιδίων στη φύση εγκατασταθούν κάτω από τις κορώνες των δέντρων και, καθώς μεγαλώνουν, ανεβαίνουν στους κορμούς και τα κλαδιά. Στον κήπο για αυτήν την κουλτούρα, πρέπει να βρείτε ένα τέτοιο μέρος έτσι ώστε το φυτό να παρέχεται για πολλά χρόνια ακόμη:

• χώρος για ανάπτυξη ·
• αξιόπιστη υποστήριξη
• προστασία από τον κρύο άνεμο
• κατάλληλο χαλαρό χώμα με ουδέτερη ή ελαφρώς όξινη αντίδραση.

Ταυτόχρονα, η ακτινίδη δεν ανέχεται την εγγύτητα των υπόγειων υδάτων, υποφέρει εάν οι ρίζες και τα κάτω μέρη του κορμού πλημμυρίσουν ή βυθιστούν σε πυκνό έδαφος χωρίς πρόσβαση σε οξυγόνο.

Προκειμένου να μην χάνουμε χρόνο προστατεύοντας τα φυτά από τον παγετό, το ηλιακό έγκαυμα ή τη φθορά, για να διευκολύνουμε τη φροντίδα των ακτινιδίων, προσπαθούν να φυτέψουν στην περιοχή του Λένινγκραντ και σε άλλες βόρειες περιοχές στα βόρεια ή στα βορειοανατολικά κτιρίων και περιφράξεων. Εδώ, το αμπέλι θα ανοίξει τα φύλλα του λίγο αργότερα, αλλά σίγουρα δεν θα υποφέρει από παγετούς επιστροφής και κρούστα πάγου που σχηματίζονται στον ήλιο.

Όσο πιο νότια, τόσο πιο γρήγορα λιώνει το χιόνι. Ως εκ τούτου, ήδη στη μεσαία λωρίδα, καθώς και κατά τη φύτευση και τη φροντίδα για ακτινίδια στην Ουκρανία, στο ρωσικό Κουβάν και στην Κριμαία, υπάρχουν πολύ λιγότεροι περιορισμοί στην επιλογή ενός τόπου. Τα καλοκαιρινά ηλιακά εγκαύματα δεν είναι τρομερά για τον πολιτισμό, τα φρούτα χρειάζονται ήλιο ή ελαφριά μερική σκιά και η προστασία από τον άνεμο είναι σημαντική για τα νεαρά φυτά.

Η γύρη Actinidia μπορεί να μεταφερθεί σε μεγάλες αποστάσεις, αλλά είναι καλύτερα να φυτέψετε θηλυκά και αρσενικά φυτά σε κοντινή απόσταση, αλλά όχι λιγότερο από 1-2 μέτρα το ένα από το άλλο.

Εάν πρέπει να δημιουργήσετε ένα ζωντανό τείχος της ακτινίδας kolomikt, η φύτευση επιτρέπεται σε διαστήματα περίπου 60 εκ. Για μεγάλες φυτείες, είναι βολικό να χρησιμοποιείτε φύτευση σε σειρές που βρίσκονται από βορρά προς νότο. Σε αυτήν την περίπτωση, τα φυτά λαμβάνουν την απόψυξη υγρασία περισσότερο την άνοιξη και φωτίζονται ομοιόμορφα.

Φύτευση ακτινιδίων και φροντίδα φυτωρίων

Οι λάκκοι φύτευσης για ακτινίδια προετοιμάζονται για δύο εβδομάδες πριν μεταφερθούν τα φυτά στο έδαφος. Για φυτά δύο ετών, αρκούν οι τρύπες με βάθος και πλάτος όχι περισσότερο από μισό μέτρο. Στο κάτω μέρος, είναι χρήσιμο να τριπλασιαστεί η αποστράγγιση από διογκωμένο πηλό, σπασμένα τούβλα ή μεσαίου μεγέθους βότσαλα. Για να αναπτυχθεί γρήγορα η ακτινίδη μετά τη μεταμόσχευση, το έδαφος αναμιγνύεται με καλά ταξινομημένο χούμο ή τύρφη αναμεμιγμένο με ένα σύνθετο λίπασμα με βάση άζωτο, κάλιο και φώσφορο. Το λάκκο προσγείωσης μπορεί να απαιτεί:

• 8-10 κιλά χούμους.
• 200 γραμμάρια υπερφωσφορικού.
• 50 γραμμάρια νιτρικού αμμωνίου.
• 80 γραμμάρια ποτάσας ή δύο φλιτζάνια κοσκινισμένης τέφρας από ξύλο.

Μην χρησιμοποιείτε φάρμακα με χλώριο, το οποίο αναστέλλει την ανάπτυξη ακτινιδίων, φρέσκιας κοπριάς και ασβέστη. Είναι χρήσιμο να αποξινώσει το έδαφος, ειδικά παρουσία τύρφης.

Όταν ο ιστότοπος είναι έτοιμος για φύτευση, η φροντίδα της ακτινίδης συνίσταται στην επεξεργασία του ριζικού του συστήματος. Οι ρίζες του φυτού είναι ευαίσθητες στο στέγνωμα, επομένως, μετά την αφαίρεση νεκρών ή κατεστραμμένων τμημάτων, είναι καλύτερα να τα βυθίσετε σε ένα υγρό πηλό διάλυμα.

Στο λάκκο φύτευσης, το δενδρύλλιο τοποθετείται σε ένα ανάχωμα εδάφους πλούσιου σε θρεπτικά συστατικά. Το ριζικό σύστημα είναι ισιωμένο, ένα στήριγμα εγκαθίσταται δίπλα του, το οποίο θα είναι το πρώτο που θα αναλάβει το βάρος της αναπτυσσόμενης λιάνας. Μετά από αυτό, το δενδρύλλιο ψεκάζεται προσεκτικά έτσι ώστε το κολάρο ρίζας του φυτού να μην περνά κάτω από το έδαφος. Τοποθεσία παραλαβής:

• συμπιέζεται για να διασφαλίζει τη σταθερότητα των ακτινιδίων και να αποκλείει τις πτώσεις μετά το πότισμα.
• χυθεί άφθονα με ζεστό, καταβυθισμένο νερό.
• σάπια φύλλα μείγμα τύρφης-χούμους.

Στο μέλλον, όταν μεγαλώνει το νεαρό ακτινίδιο, θα χρειαστεί μια πιο ισχυρή υποστήριξη, για παράδειγμα, μια πέργκολα ή καμάρα, φράχτη ή τοίχο του σπιτιού.

Εκτός από την υποστήριξη, το δενδρύλλιο στην αρχή της ζωής χρειάζεται προστασία από γάτες, οι οποίες συχνά ροκανίζουν ή απλώς σπάνε το φυτό. Επομένως, κατασκευάζεται ένας φράκτης γύρω από το στέλεχος ενός μεταλλικού ή ισχυρού πλαστικού πλέγματος με ύψος περίπου μισού μέτρου.

Φροντίδα για ακτινίδια μετά τη φύτευση

Η ακτινοβολία ομορφιάς της Άπω Ανατολής, όταν φυτεύεται και θηλάζει στην περιοχή της Μόσχας και σε άλλες περιοχές της μεσαίας λωρίδας, έχει καθιερωθεί ως μια ευχάριστη και μη ιδιότροπη κουλτούρα. Για καλή ανάπτυξη και σταθερή καρποφορία ακτινιδίων, χρειάζεστε:

• πότισμα και σε ζεστές ξηρές περιόδους και ψεκασμό.
• τρεις φορές σίτιση
• διαμορφωτικό και υγειονομικό κλάδεμα ·
• βοτάνισμα και χαλάρωση της επιφάνειας των κύκλων κοντά στον κορμό.

Η καλλιέργεια δεν ανέχεται το στέγνωμα του ριζικού συστήματος, το οποίο μπορεί να απαντηθεί από την πτώση του φυλλώματος, των λουλουδιών και των ωοθηκών, επομένως, στη ζεστή εποχή, τα αμπέλια ποτίζονται με ρυθμό 60-100 λίτρα ανά ενήλικο φυτό.

Το πότισμα και το ράντισμα πραγματοποιούνται νωρίς το πρωί ή το βράδυ, έτσι ώστε πριν εμφανιστεί ο ενεργός ήλιος, τα φύλλα να στεγνώσουν και να μην καλυφθούν με κηλίδες εγκαύματος.

Τα λιπάσματα εφαρμόζονται τρεις φορές:

• την άνοιξη, για να διατηρήσει την ακτινιδία μετά το χειμώνα και να την προετοιμάσει για άνθηση.
• το καλοκαίρι, όταν οι βλαστοί καλύπτονται με ωοθήκες.
• στις αρχές του φθινοπώρου, μετά τη συγκομιδή των φρούτων, για την προετοιμασία του φυτού για το χειμώνα.

Ο επίδεσμος της άνοιξης πρέπει να περιέχει 2 μέρη λιπασμάτων αζώτου και ένα μέρος συμπληρωμάτων ποτάσας και φωσφόρου. Το καλοκαίρι, οι αναλογίες είναι οι ίδιες, αλλά η συγκέντρωση της σύνθεσης μειώνεται στο μισό. Το φθινόπωρο, προκειμένου το αμπέλι να επιβραδύνει το σχηματισμό φυλλώματος, νέους βλαστούς και να ενισχύσει τα υπάρχοντα κλαδιά, τροφοδοτείται με κάλιο και φωσφόρο χωρίς προσθήκη αζώτου.

Το κορυφαίο επίδεσμο των ακτινιδίων μετά τη φύτευση περιλαμβάνεται μόνο το φθινόπωρο. Πρέπει να περιμένετε τα πρώτα φρούτα από το φυτό σε 3-4 χρόνια. Μια σταθερή απόδοση έρχεται μόνο μετά την ηλικία των 6 ετών και μόνο εάν το στέμμα κοπεί σωστά.

Κατά κανόνα, η ακτινίδια δεν πάσχει από χειμώνα. Μόνο ανώριμα καλοκαιρινά βλαστάρια μπορούν να παγώσουν, οπότε το φθινόπωρο κλαδεύονται και αφαιρούνται επίσης κλαδιά που δημιουργούν υπερβολική πυκνότητα, προκαλώντας την επανεγκατάσταση επιβλαβών μυκήτων, σήψη, έντομα.

Το φθινόπωρο κλάδεμα πραγματοποιείται μετά τη συγκομιδή, όταν η καλλιεργητική περίοδος μειώνεται. Την άνοιξη, αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται πολύ νωρίς, έως ότου ξυπνήσει το φυτό, διαφορετικά οι βλαστοί θα ρέουν έξω με χυμούς.

Όταν φυτεύετε και φροντίζετε ακτινίδια στην περιοχή της Μόσχας, στα Ουράλια και σε άλλες περιοχές, συνήθως ο σχηματισμός ενός θάμνου πραγματοποιείται σε δύο κύριους βλαστούς. Στα νότια, όπου το καλοκαίρι είναι μεγαλύτερο και υπάρχει λιγότερος κίνδυνος παγώματος της νέας ανάπτυξης, μπορείτε να προσπαθήσετε να μεγαλώσετε ένα πιο ισχυρό δείγμα. Μπορείτε να βελτιώσετε την ωρίμανση των βλαστών τσίμπημα απαλά μετά τη δημιουργία της ωοθήκης.

Τα νεαρά αμπέλια το φθινόπωρο αφαιρούνται από το στήριγμα και υποκλίνονται στο έδαφος, καλύπτονται με τύρφη, κλαδιά ερυθρελάτης ή άλλο υλικό. Αυτή η φροντίδα της ακτινιδίας μετά τη φύτευση πέρα ​​από τα Ουράλια, στη Σιβηρία και στα βόρεια του ευρωπαϊκού τμήματος βοηθά στην προστασία των φυτών από το πάγωμα. Τα δείγματα ενηλίκων κλαδεύονται μόνο, αφαιρώντας το εύθραυστο και κατεστραμμένο ξύλο.

Αγροτεχνολογία ακτινιδίων στη Σιβηρία - βίντεο