Χειμώνας πολυετών λουλουδιών και κανόνες προετοιμασίας
Τα λουλούδια ονομάζονται πολυετή διότι μετά το τέλος της καλλιεργητικής περιόδου, το ριζικό τους σύστημα, και μερικές φορές το εναέριο μέρος, δεν πεθαίνει. Η ανάπτυξη παγώνει μόνο κατά τη διάρκεια του χειμώνα, έτσι ώστε την άνοιξη το φυτό να ξυπνά και να μεγαλώνει γρήγορα.
Εάν στη ζεστή εποχή, τα διακοσμητικά πολυετή φυτά απαιτούν ελάχιστη φροντίδα, τότε με την άφιξη του φθινοπώρου, ο ανθοκόμος πρέπει να σκεφτεί να προστατεύσει τα πράσινα κατοικίδια του από το κρύο. Αυτό που θα εξαρτηθεί από τα κλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής, καθώς και από τη σκληρότητα του χειμώνα των καλλιεργειών που καλλιεργούνται στην περιοχή.
Τρόποι προετοιμασίας πολυετών για το χειμώνα
- κόψιμο κορώνα
- σκουπίζοντας το έδαφος κάτω από τη σοδειά.
- μόνωση του ζωντανού τμήματος του εδάφους που παραμένει πάνω από το έδαφος.
Αυτές οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται συχνότερα με πολύπλοκο τρόπο και τα είδη που δεν είναι ανθεκτικά στον παγετό και τα περισσότερα από τα βολβοειδή, εκτός από αυτά που ανθίζουν στις αρχές της άνοιξης, σκάβονται και αποθηκεύονται μέχρι την άνοιξη σε ζεστά ή δροσερά ξηρά δωμάτια.
Ανθεκτικά στον παγετό, ποώδη είδη είναι αρκετά για να κόψουν και να πασπαλίσουν το χώμα στο παρτέρι με κατάλληλο στρώμα. Όλα τα θρεπτικά συστατικά, καθώς και σημεία μελλοντικής ανάπτυξης σε τέτοιες καλλιέργειες, είναι υπόγεια, επομένως, μετά την κάλυψη και την κάλυψη χιονιού, τίποτα δεν απειλεί τα λουλούδια.
Χαρακτηριστικά του προ-χειμώνα κλάδεμα πολυετών
Δεδομένου ότι η ζεστή εποχή, το άνω μέρος του εδάφους των φυτών εμπλέκεται στη συσσώρευση θρεπτικών ουσιών για το χειμώνα, είναι καλύτερο να το κλαδέψετε με την άφιξη των πρώτων παγετών του φθινοπώρου. Αυτή η περίοδος στις περισσότερες περιοχές ξεκινά τον Σεπτέμβριο και τελειώνει πιο κοντά στο δεύτερο μισό του Οκτωβρίου.
Τι δίνει το πολυετές κλάδεμα; Αφαίρεση νεκρού μέρους:
- αποκλείει τη διατήρηση των προνυμφών παρασίτων σε ξηρούς μίσχους ·
- μειώνει τον κίνδυνο εξάπλωσης παθολογικών και μυκητιακών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της αποσύνθεσης του ριζικού συστήματος
- διευκολύνει την απόκρυψη και την κάλυψη λουλουδιών για το χειμώνα.
Το ύψος κλαδέματος εξαρτάται από το μέγεθος και τα δομικά χαρακτηριστικά των καλλωπιστικών φυτών.
Μικρά φυτά με χαμηλή ανάπτυξη κλαδεύονται στο επίπεδο του εδάφους · σε μεγαλύτερα δείγματα με ισχυρούς, συχνά ημι-λιγνιτωμένους βλαστούς, το κάτω μέρος των στελεχών είναι αριστερό. Σε αυτά την άνοιξη θα είναι δυνατό να προσδιοριστεί με ακρίβεια η θέση του φυτού και το χειμώνα θα διατηρήσει επιπλέον το χιόνι και θα χρησιμεύσει ως φυσική προστασία.
Τα πιο ανθεκτικά στον παγετό, πολυετή άνθη, για παράδειγμα, καλαμποκάλευρο, ακουαλέγια, rudbeckia, astilbe και άλλα είδη, κόβονται, αφήνοντας όχι περισσότερο από 5 cm πάνω από το έδαφος από το ύψος των μίσχων.
Δελφίνια και παρόμοια ψηλά φυτά με ισχυρά κοίλα στελέχη κόβονται, αφήνοντας τουλάχιστον 25 εκ. Διαφορετικά, το νερό που εισέρχεται στο στέλεχος προκαλεί εύκολη σήψη του άνω μέρους του ριζώματος και το θάνατο του λουλουδιού. Για φυτά όπως ίριδες, τα φύλλα πλήρους απασχόλησης κόβονται σε ύψος 10 εκατοστών μερικές εβδομάδες πριν από την έναρξη του κρύου καιρού. Σγουρά ετήσιες βλαστοί κληματιτής και άλλες παρόμοιες καλλιέργειες συντομεύονται έτσι ώστε τα πράσινα μέρη τους να μην παγώνουν και να σαπίζουν στο καταφύγιο κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Πώς να καλύψετε πολυετή λουλούδια για το χειμώνα;
Εάν το εναέριο μέρος του πολυετούς δεν πεθάνει ή η χειμερινή ανθεκτικότητα του είδους είναι αμφίβολη, είναι καλύτερα να το παίξετε ασφαλές και να κανονίσετε ένα καταφύγιο για ένα τέτοιο λουλούδι. Ανάλογα με τον τύπο και το μέγεθος του φυτού, η προστασία γίνεται από:
- από κλαδιά ερυθρελάτης ή πεύκης.
- ένα στρώμα εδάφους ή στρώματος ·
- μη υφασμένα υφάσματα
- Χρησιμοποιώντας κουτιά γεμάτα με ξέσματα ή άλλο χαλαρό, μη-κορεσμένο υλικό στρώσης ·
- άλλα βοηθητικά υλικά που προστατεύουν τα λουλούδια από τον κρύο αέρα.
Στην κορυφή, τα σπιτικά χειμερινά σπίτια καλύπτονται με αδιάβροχο υλικό, έτσι ώστε το νερό να μην συσσωρεύεται μέσα στις κατασκευές και κατά τη διάρκεια της απόψυξης δεν υπάρχει φθορά των φυτών.
Αυτό γίνεται με χρυσάνθεμα, όχι με ανθεκτικές στο χειμώνα ποικιλίες. τριαντάφυλλα, αναρρίχηση ανθοφόρων φυτών, τα οποία είχαν προηγουμένως αφαιρεθεί από τις πέργκολες και γέρνουν στο έδαφος πασπαλισμένα με σάπια φύλλα. Τα πολυετή λουλούδια που διαχειμάζουν στις αλπικές διαφάνειες μπορούν να καλυφθούν όχι ένα προς ένα, αλλά μαζί. Ένα πυκνό μη υφασμένο ύφασμα είναι κατάλληλο για αυτό. Προκειμένου η προστασία να είναι πραγματικά υψηλής ποιότητας, οι άκρες του καμβά ψεκάζονται με χώμα έτσι ώστε να μην μετατοπίζεται.
Τα άχυρα και τα πεσμένα φύλλα μπορούν να προσελκύσουν επιβλαβή έντομα και τρωκτικά, να διατηρήσουν και να εξαπλώσουν μυκητιακές και βακτηριακές λοιμώξεις επικίνδυνες για τα φυτά. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, τα φύλλα τεμαχίζονται και συμβάλλουν στην ανάπτυξη της φθοράς. Επομένως, είναι προτιμότερο να απορρίπτετε τέτοια υλικά για την προστασία. Οι έμπειροι καλλιεργητές λουλουδιών συμβουλεύουν να χρησιμοποιούν βελόνες, πριονίδι, χώμα αναμεμειγμένο με χούμο, αποξηραμένα ξέσματα ως σάπια φύλλα.
Τα πιο ανεπαρκώς παγωμένα χειμερινά είδη πρέπει να σκάβονται και να αποθηκεύονται σε συνθήκες κατάλληλες για μια συγκεκριμένη καλλιέργεια. Τα primroses αφήνονται στο έδαφος, αλλά πρέπει να είναι παχιά και το χειμώνα πασπαλίζονται επιπλέον με χιόνι.
Το πάχος του καλύμματος χιονιού σε παρτέρια με πολυετή φυτά πρέπει να είναι τουλάχιστον 50-80 εκ. Δεν πρέπει να παραλείπεται το κέικ χιονιού και ο σχηματισμός πυκνής συνεχούς κρούστας, διαφορετικά τα φυτά θα μαραθούν απλώς την άνοιξη.