Ασθένειες παπιών: αιτίες, ποικιλίες, μέθοδοι θεραπείας

Οι πάπιες έχουν καλή ανοσία. Ωστόσο, ακόμη και τα πιο σκληρά πουλιά μπορούν να προσπεράσουν ασθένειες από πάπιες. Οι ασθένειες σε ενήλικα πουλιά και νεαρά ζώα χωρίζονται:

• για μολυσματικές ασθένειες που προκαλούνται από πρωτόζωα, ιούς και βακτήρια, ελμίνθους, κρότωνες και άλλα παράσιτα ·
• σε μη μολυσματικά, δεν εξαπλώνεται μεταξύ των υπόλοιπων ζώων και των ανθρώπων.

Τόσο αυτές όσο και άλλες ασθένειες προκαλούν σοβαρές ζημιές στην οικονομία και χωρίς επείγοντα και, το σημαντικότερο, αποτελεσματικά μέτρα, μπορούν να καταστρέψουν το μεγαλύτερο μέρος των ισχυρών υποσχόμενων ζώων.

Συχνές αιτίες ασθένειας στις πάπιες

Τα παπάκια είναι πιο ευαίσθητα σε ασθένειες. Η ανοσία τους κατά τις πρώτες μέρες και τις εβδομάδες της ζωής δεν έχει ακόμη σχηματιστεί, οπότε αντιδρούν απότομα σε αλλαγές στη θερμοκρασία, την υγρασία, την παραλαβή ή πολύ τραχύτητα, την έλλειψη υγρασίας και βιταμινών.

Για να αποφευχθεί ο θάνατος νεαρών ζώων και, στη συνέχεια, πάπιας που έχει ήδη μεγαλώσει, πρώτα απ 'όλα, πρέπει να παρακολουθείτε:

• τους όρους διατήρησης των πουλερικών, τις θερμοκρασίες, την καθαριότητα των χώρων και του εξοπλισμού ·
• συμμόρφωση με τους κανόνες για τη φύτευση παπιών ανά μονάδα έκτασης ·
• για την ποιότητα του συγκεκριμένου ποτού και τροφής, την ισορροπία και τη φρεσκάδα του.

Εάν δεν τηρείτε αυτούς τους κανόνες, το πουλί εξασθενεί, γίνεται ανοιχτό σε επίθεση από επικίνδυνες λοιμώξεις και παράσιτα.

Στο πρώτο σημάδι της ασθένειας, πρέπει να απομονωθούν ύποπτες πάπιες και παπάκια.

Ανάλογα με τα συμπτώματα της νόσου, οι πάπιες αντιμετωπίζονται για παράσιτα, αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά ή άλλα εξειδικευμένα φάρμακα, συνταγογραφούνται μια σειρά βιταμινών ή απλώς έφεραν τις αναπτυσσόμενες συνθήκες στα συνιστώμενα πρότυπα υγιεινής και υγιεινής.

Η αβιταμίνωση και η θεραπεία τους σε πάπιες

Η ακατάλληλη σίτιση σε συνδυασμό με τις κακές συνθήκες διαβίωσης του πουλιού οδηγεί σε αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, επιβράδυνση ή καταστολή της ανάπτυξης. Σε ενήλικες γυναίκες, η παραγωγή αυγών πέφτει, το πουλί παίρνει μια ατημέλητη, απρόσεκτη εμφάνιση. Όλα αυτά και άλλα σημεία δείχνουν την πιθανότητα ασθένειας στις πάπιες. Τις περισσότερες φορές, οι μη μεταδοτικές ασθένειες σχετίζονται με την έλλειψη βιταμινών, ανόργανων συστατικών και μια γενική αποδυνάμωση του ζωικού κεφαλαίου.

Η αβιταμίνωση που προκαλείται από ακατάλληλη συντήρηση και διατροφή δεν θεωρείται από πολλούς αρχάριους εκτροφείς πουλερικών σοβαρή ασθένεια. Αλλά μάταια! Τα συμπτώματα ανεπάρκειας βιταμίνης Α, για παράδειγμα, σε προχωρημένη μορφή, φαίνονται πολύ απειλητικά:

1. Οι πάπιες χάνουν την όρεξή τους.
2. Υποφέρουν από φλεγμονή των βλεννογόνων του ρινοφάρυγγα και των ματιών.
3. Όχι προς το καλύτερο, ο τύπος του φτερού αλλάζει, ο οποίος γίνεται ατημέλητος, βρώμικος.
4. Τα πόδια και το ράμφος ξεθωριάζουν.
5. Ένα τέτοιο πουλί αρχίζει να καθυστερεί στην ανάπτυξη, και αυτή η καθυστέρηση αυξάνεται μόνο με το χρόνο.
6. Το βάδισμα του πουλιού αλλάζει, γίνεται άνιση. Μερικές πάπιες πέφτουν στα πόδια τους, αρνούνται να πιουν και να ταΐσουν.

Η τακτική ένταξη τροφών πλούσιων σε καροτίνη και βιταμίνη Α στη διατροφή είναι μια καλή πρόληψη και θεραπεία για ασθένειες πάπιας. Αυτά περιλαμβάνουν:

• καλλιέργειες ρίζας και καρότο;
• χόρτα τριφυλλιού και αλφάλφα
• βελόνες
• χορτάρι ενσίρωσης και χόρτου, σανός το χειμώνα.
• τσουκνίδες στον ατμό.

Επιπλέον, δεν πρέπει να αρνηθείτε την υδρόβια βλάστηση των πουλιών.

Με έντονη ανεπάρκεια βιταμινών και νεαρά ζώα, πρέπει να λαμβάνουν ιχθυέλαιο.

Παρόμοια μέτρα για τη συμπλήρωση της διατροφής με ορυκτές τροφές, μαγιά και επιτρέποντας στα πουλιά να περπατούν είναι απαραίτητα εάν οι πάπιες πάσχουν από ανεπάρκεια βιταμίνης D.Τα συμπτώματα αυτής της ασθένειας των παπιών, που απειλούν την φτερωτή ανάπτυξη ραχίτιδας, είναι:

• σε κακή ανάπτυξη και αύξηση βάρους.
• αδυναμία των άκρων, ως αποτέλεσμα της οποίας πέφτουν τέτοιες πάπιες.
• στο μαλάκωμα του ράμματος και την καμπυλότητα των ποδιών.

Οι ενήλικες δεν γεννούν καλά, και τα αναδυόμενα αυγά είναι χωρίς κέλυφος ή έχουν κακώς σχηματισμένα εύκαμπτα κελύφη.

Η έλλειψη βιταμινών Β στις ζωοτροφές οδηγεί σε νευρικότητα του πουλιού, κράμπες και αδυναμία των άκρων. Με μια σοβαρή ασθένεια, οι πάπιες μπορούν να παραλύσουν. Η θεραπεία και η πρόληψη σε αυτήν την περίπτωση συνίσταται στην ενεργή συμπερίληψη ζύμης, σπόρων βλαστών, πίτουρου, βοτάνων και άλλων τροφίμων πλούσιων σε βιταμίνες και μικροστοιχεία στο μενού.

Μη μεταδοτικές ασθένειες των παπιών

Εάν οι πάπιες παρουσιάζουν ανεπάρκεια σε πολλά συστατικά της βιταμίνης, οι κτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουν την εκδήλωση του κλοάτη.

Αυτή η ασθένεια των παπιών, που σχετίζεται με φλεγμονή των βλεννογόνων στην περιοχή της κλοάκας, προκαλείται συχνά από την έλλειψη βιταμινών Α και Ε. Οι νεαρές πάπιες είναι πιο ευαίσθητες στην ασθένεια. Για να αποκλειστεί η ανάπτυξη της νόσου, περισσότερα χόρτα περιλαμβάνονται στη τροφή, ψιλοκομμένα καρότα, κολοκύθικαι, το χειμώνα, αλεύρι χόρτου και ενσίρωμα βιταμινών πολλών συστατικών.

Στο ορνιθώνα και στον περίπατο, πρέπει να εγκατασταθεί ένας τροφοδότης με θρυμματισμένο κέλυφος και κιμωλία, το οστεάλευρο εισάγεται στο μενού και το πουλί διαθέτει νερό και κάτω από τον ανοιχτό ουρανό.

Εάν η βλεννογόνος μεμβράνη έχει υποστεί βλάβη, υπάρχει πιθανότητα εξάπλωσης ή φλεγμονωδών διεργασιών που έχουν ήδη ξεκινήσει ενεργά:

• η κλοάκα ενός τέτοιου πουλιού πλένεται με καθαρό νερό.
• καθαρίστε το πύον
• υποβάλλεται σε επεξεργασία με αλκοολικό διάλυμα ιωδίου.

Μετά από αυτό, ως μέρος της θεραπείας των παπιών, οι πληγές μπορούν να αντιμετωπιστούν με τοπικούς ξηραντικούς παράγοντες, καθώς και με αλοιφές με αντιβιοτικά.

Μαζί με τον κλοκίτη, οι νεαρές πάπιες μπορεί να παρουσιάσουν μια άλλη ασθένεια - πρόπτωση της ωοθήκης. Αυτό συμβαίνει όταν σχηματίζονται μεγάλα, συχνά διπλού κρόκου ή ακανόνιστου σχήματος αυγά. Είναι πιθανό ότι η αιτία των δυσάρεστων συμπτωμάτων και της ασθένειας των παπιών έγκειται στην ακατάλληλη διατροφή και στη προκύπτουσα διάρροια και δυσκοιλιότητα. Το ωάριο εκπλένεται με ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου και ρυθμίζεται. Για την εξάλειψη της απόφραξης του βρογχοκήλη και του οισοφάγου, χρησιμοποιείται η εισαγωγή φυτικών ελαίων.

Όταν τα πουλερικά διατηρούνται σε βρώμικα, υγρά δωμάτια, οι πάπιες υποφέρουν από υπερπληθυσμό, έλλειψη πρωτεϊνών και ανόργανων αλάτων, οι εκτροφείς πουλερικών παρατηρούν συμπτώματα ραμφίσματος. Δείχνουν σημάδια ενός είδους κανιβαλισμού, οι πάπιες βγάζουν φτερά και μπορούν να μαζέψουν τους αδύναμους συγγενείς τους. Οι πάπιες μπορούν να χάσουν φτερά από μόνες τους, και αυτό δεν συμβαίνει κατά τη διάρκεια της τήξης, αλλά λόγω βρώμικων απορριμμάτων, συνωστισμού.

Και σε μια τέτοια κατάσταση, η τακτοποίηση των πραγμάτων στο σπίτι των πουλερικών, η διασφάλιση του περπατήματος και η αποκατάσταση μιας ισορροπημένης διατροφής θα βοηθήσει. Τα πουλιά με σημάδια κανιβαλισμού αφαιρούνται και τα πιο επιθετικά αποστέλλονται για σφαγή.

Λοιμώδεις ασθένειες, συμπτώματα και θεραπεία πάπιας

Οι μολυσματικές ασθένειες των παπιών είναι επικίνδυνες τόσο για τα ίδια τα πουλιά όσο και για άλλους κατοίκους της αυλής των πουλερικών, και μερικές φορές για τους ανθρώπους.

Η ασθένεια, που συνοδεύεται από δακρύρροια, κολλημένα μάτια, δυσπεψία, έλλειψη όρεξης και λήθαργος, συχνά αποδεικνύεται ως παρατυφοειδής πυρετός. Η ασθένεια πάπιας με τα συμπτώματα που περιγράφονται παραπάνω σκοτώνει το μεγαλύτερο μέρος της αγέλης και επηρεάζει το νεότερο τμήμα της αγέλης.

Η πηγή μόλυνσης είναι τα παπάκια που έχουν μολυνθεί στο αυγό. Ακόμα και μετά την επιτυχή θεραπεία της νόσου, οι πάπιες παραμένουν φορείς του αιτιολογικού παράγοντα της νόσου, η οποία είναι επικίνδυνη για τους ανθρώπους που διατηρούν το ορνιθώνα.

Η παστερίωση ή η χολέρα των πουλερικών μπαίνει στα σπίτια των πουλερικών με άρρωστα άτομα και με τρωκτικά που εισέρχονται στο δωμάτιο, με έντομα και κρότωνες που παρασιτίζουν στις πάπιες. Η μόλυνση μπορεί να μεταδοθεί από άλλα κατοικίδια ζώα με τα οποία το πουλί βρίσκεται δίπλα στον περίπατο.

Όλο και περισσότερο, οι κτηνοτρόφοι εντοπίζουν ηπατίτιδα στα πουλερικά.Αυτή είναι μια ιογενής βλάβη του ήπατος των παπιών, η οποία επηρεάζει αρνητικά την υγεία και τη συμπεριφορά. Το άρρωστο πουλί είναι πολύ απρόθυμο να κινηθεί, είναι υπνηλία, απαθές, αναπνέει βαριά και τρώει άσχημα. Στο σοβαρό στάδιο, οι πάπιες πέφτουν, ανατρέποντας το πλάι τους με τα κεφάλια τους να ρίχνονται πίσω και απλωμένα τα άκρα. Ο θάνατος είναι σχεδόν αναπόφευκτος.

Με όλες αυτές τις ασθένειες, η θεραπεία των παπιών μπορεί να είναι αναποτελεσματική και δύσκολη. Από την άλλη πλευρά, τα προληπτικά μέτρα που λαμβάνονται εγκαίρως διασφαλίζουν ότι μπορούν να αποφευχθούν οι τρομερές ασθένειες των παπιών.

Ελμινθίαση και άλλες παρασιτικές ασθένειες των παπιών

Όλα τα υδρόβια πτηνά, συμπεριλαμβανομένων των παπιών, είναι επιρρεπή σε προσβολή ελμινθών. Ασθένειες αυτού του τύπου είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για τα πουλιά που μοιράζονται ένα σώμα νερού με βοοειδή, χοίρους και άλλους κατοίκους των αυλών βοοειδών.

Τα συμπτώματα της ασθένειας που σχετίζεται με σκουλήκια στις πάπιες περιλαμβάνουν:

• επιβράδυνση και διακοπή της ανάπτυξης και αύξησης βάρους
• αλλαγή στάσης απέναντι στο φαγητό ·
• λήθαργος;
• εξάντληση ανεξάρτητα από τη διατροφή που χρησιμοποιείται.

Επιπλέον, τα σκουλήκια προκαλούν μείωση της παραγωγικότητας των στρωμάτων, και σε ορισμένες περιπτώσεις, τα παράσιτα μολύνουν ακόμη και τα έμβρυα. Όταν εμφανίζονται σημάδια ασθένειας, η θεραπεία των παπιών γίνεται αμέσως και σε σχέση με ολόκληρη την αγέλη.

Ως προληπτικό μέτρο:

• τα πουλιά πρέπει να τρέφονται πράσινα κρεμμύδια, χόρτα σκόρδου, ψιλοκομμένες βελόνες, κολοκύθα και κολοκυθάκια
• απολυμάνετε τακτικά τα πουλερικά, τους τροφοδότες και τους πότες, καθώς και τεχνητές δεξαμενές σε περιοχές με τα πόδια ·
• αλλάζετε περιοδικά μέρη για περπάτημα.
• μην επιτρέπετε την επαφή με άλλα ζώα εκτροφής.

Ομοίως, τα πουλερικά αντιμετωπίζονται τακτικά έναντι κροτώνων, ψύλλων και μασών. Για την ανεξάρτητη καταπολέμηση των παπιών με τα παράσιτα του δέρματος, τα πουλιά διαθέτουν χώρους κολύμβησης.

Στην προστασία των παπιών από μολυσματικές και μη μολυσματικές ασθένειες, ο κύριος ρόλος διαδραματίζει η τήρηση των κανόνων υγιεινής, η προσεκτική προσοχή στα ζώα και η παροχή ζωοτροφών υψηλής ποιότητας στα πουλιά.

Εάν ακολουθήσετε αυτούς τους απλούς κανόνες, ο κτηνοτρόφος δεν θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα των ασθενειών των παπιών και τη θεραπεία τους.

Γιατί πέφτουν οι πάπιες - βίντεο