Στεγασμένη οροφή: πλεονεκτήματα και δυσκολίες κατασκευής

Όταν αποφασίζουν για τον τύπο της στέγης, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ιδιωτικών σπιτιών επικεντρώνονται στην εξοικονόμηση κόστους κατά την κατασκευή της. Ωστόσο, οι υποστηρικτές της ανθεκτικότητας και της αξιοπιστίας καταλαβαίνουν ότι η καλύτερη επιλογή για ένα κτίριο κατοικιών θα ήταν μια οροφή με τέσσερις κλίσεις. Παρέχει ομοιόμορφη θέρμανση ολόκληρης της περιοχής, είναι μια αξιόπιστη προστασία έναντι της καθίζησης και προσελκύει με μια μη τυπική εμφάνιση. Μόνο οι επαγγελματίες μπορούν να χτίσουν μια οροφή.

Τύποι στέγης ισχίου

Η απουσία λαβίδων και καλωδίων είναι η κύρια διαφορά μεταξύ του ισχίου. Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά σχεδίασης, υπάρχουν 3 τύποι στεγών:

1. Hip - μοιάζει με μια πυραμίδα στην εμφάνισή του, στην οποία οι πλαγιές, που παρουσιάζονται με τη μορφή ισοσκελών τριγώνων, βγαίνουν από ένα σημείο. Η συσκευή της οροφής με ισχίο είναι κατάλληλη μόνο για τετράγωνα κτίρια.
2. Hip - αποτελείται από δύο τραπεζοειδή που συγκλίνουν στην κορυφογραμμή, και δύο ισχία (τριγωνικές πλαγιές) δίπλα στα ακραία σημεία της ακτίνας κορυφογραμμής. Στεγάζεται σε ορθογώνια κτίρια.
3. Ημι-ισχίο - μια στέγη με ζωντανό χώρο κάτω από την οροφή λόγω κομμένων αγωγών.

Ανεξάρτητα από τον τύπο της οροφής που επιλέγεται, προκύπτουν πολλές δυσκολίες κατά την κατασκευή ενός πλαισίου δοκού.

Πώς να φτιάξετε μια οροφή με 4 θέσεις: αλγόριθμος εργασίας

Η εγκατάσταση στέγης ισχίου αποτελείται από τα ακόλουθα βήματα:

1. Υπολογισμός των υλικών που απαιτούνται για το πλαίσιο δοκού, ατμού, θερμότητας και στεγανοποίησης, καθώς και την τελική εξωτερική επίστρωση.
2. Συλλογή όλων των εργαλείων που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή στέγης.
3. Προετοιμασία ξύλου για το σύστημα δοκών: πριόνισμα των σανίδων και επεξεργασία τους με διάφορους αντισηπτικούς και πυροσβεστικούς παράγοντες.
4. Εγκατάσταση του σκελετού.
5. Εγκατάσταση στρώσεων ατμού, θερμότητας και στεγανοποίησης.
6. Εγκατάσταση στεγών.
7. Τελική εργασία που σχετίζεται με την εγκατάσταση πρόσθετων στοιχείων.

Ένα σημαντικό σημείο είναι η εγκατάσταση συσκευών εξαερισμού, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη διατήρηση ενός υγιούς μικροκλίματος στο σπίτι.

Γωνία οροφής ισχίου

Αρκετοί παράγοντες επηρεάζουν την τιμή αυτής της παραμέτρου:

• φορτίο χιονιού και ανέμου.
• τύπος υλικού στέγης ·
• την αισθητική εμφάνιση του κτιρίου.

Κατά συνέπεια, εάν υπάρχει υπερβολική ποσότητα βροχόπτωσης το χειμώνα, η γωνία κλίσης των πλαγιών πρέπει να είναι μέγιστη. Σε μια θυελλώδη περιοχή, είναι καλύτερο να χαμηλώσετε την κορυφογραμμή της οροφής του ισχίου. Επιπλέον, οι υπολογισμοί πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη μέγιστη και ελάχιστη τιμή της γωνίας κλίσης του ίδιου του υλικού στεγών, στην οποία δεν θα παραβιαστούν οι λειτουργίες και οι ιδιότητές του. Για παράδειγμα, για σχιστόλιθο, η συνιστώμενη τιμή είναι 15-65 °. Η παραβίαση αυτών των ορίων μπορεί να είναι γεμάτη με διαρροή υγρασίας στους αρμούς μεταξύ των φύλλων υλικού στέγης.

Εάν λάβουμε υπόψη την πρακτικότητα, τότε κατά τη χρήση σοφίτα ως χώρος διαβίωσης, αξίζει τον υπολογισμό του βέλτιστου ύψους οροφής. Η τιμή του μπορεί να κυμαίνεται στα κλίτη 1,9-2,1 μ. Αλλά είναι πιο οικονομικό να κατασκευάζετε στέγες με ελάχιστη γωνία κλίσης, καθώς καταναλώνεται λιγότερο υλικό.

Από αισθητική άποψη, οι στέγες είναι εμφανείς, το ύψος των οποίων είναι ½ του ύψους του πρώτου ορόφου.

Υπολογισμός του συστήματος δοκών της οροφής του ισχίου

Στον κόσμο της καινοτόμου τεχνολογίας, είναι δυνατό να υπολογιστεί το υλικό για την οροφή ισχίου στο διαδίκτυο.Απλά πρέπει να γνωρίζετε τις ακόλουθες παραμέτρους:

• μήκος βάσης
• πλάτος βάσης
• πλαγιά οροφής;
• το μήκος του άκρου προεξέχει?
• το μήκος των πλευρικών προεξοχών ·
• βήμα δοκών.

Το αποτέλεσμα υπολογισμού μπορεί να επηρεαστεί από τιμές όπως το φορτίο ανέμου και χιονιού, βαθμός ξύλου, ύψος στην κορυφογραμμή του κτιρίου και άλλα. Σε γενικές γραμμές, τα διαδικτυακά εργαλεία σήμερα επιτρέπουν, χωρίς ειδικές γνώσεις μηχανικής, την παροχή κατά προσέγγιση ποσού υλικού που απαιτείται για την κατασκευή στέγης ισχίου και, κατά συνέπεια, οικονομικών δαπανών. Ωστόσο, μόνο οι επαγγελματίες μπορούν και πρέπει να κάνουν υπολογισμούς.

Είναι καλύτερα οι έμπειροι ειδικοί να εργάζονται για τη δημιουργία του έργου στέγης ισχίου. Δεδομένου ότι μικρά λάθη στους υπολογισμούς έχουν σημαντική επίδραση στην αξιοπιστία και την ανθεκτικότητα της οροφής.

Εγκατάσταση συστήματος δοκού κλασικής οροφής ισχίου

Δεδομένου ότι τα τετράγωνα κτίρια είναι πολύ μικρότερα σε σύγκριση με τα ορθογώνια, οι στρωμένες στέγες κτίζονται συχνότερα κλασικού τύπου. Το υλικό για δοκούς στεγών πρέπει να είναι κατασκευασμένο μόνο από ξηρό ξύλο καλής ποιότητας. Η όλη διαδικασία κατασκευής μπορεί να χωριστεί σε διάφορα στάδια.

Επικάλυψη

Κατά την ανέγερση τοίχων και την έκχυση θωρακισμένης ζώνης, οι ειδικοί παρέχουν ένα είδος κόγχου σε ολόκληρη την περίμετρο για τις δοκούς στήριξης του δαπέδου. Σε αυτά τοποθετούνται οι δοκοί οροφής. Μερικά στρώματα στεγανοποίησης πρέπει να στερεωθούν μεταξύ του δέντρου και του τοίχου.

Εάν η θέση δεν παρέχεται από τους κατασκευαστές, οι δοκοί δαπέδου τοποθετούνται απευθείας στο Mauerlat, η εγκατάσταση του οποίου περιγράφεται παρακάτω. Το βήμα μεταξύ των σανίδων επιλέγεται ανάλογα με τις παραμέτρους της μόνωσης. Για να εξασφαλιστεί η ακαμψία του δαπέδου μεταξύ των δοκών, τα ξύλινα υπέρθυρα στερεώνονται με καρφιά.

Η οδήγηση των καρφιών στο ξύλο πρέπει να είναι ελαφρώς υπό γωνία, διαφορετικά η ξυλεία μπορεί να σπάσει.

Mauerlat ωοτοκία

Οι εργασίες για την εγκατάσταση ενός ξύλινου σκελετού ξεκινούν με την εγκατάσταση ενός Mauerlat - μια ράβδο σημαντικού τμήματος (100x100, 100x150), η οποία είναι στερεωμένη σε ολόκληρη την περίμετρο της κατασκευής. Οι αρμοί κατά μήκος των μεμονωμένων τμημάτων επικαλύπτονται, όπως φαίνεται στην εικόνα.

Η δοκός τοποθετείται σε ένα στρώμα στεγανοποίησης, πιο συχνά - υλικό στέγης.

Εάν τα τοιχώματα του κτιρίου είναι κατασκευασμένα από τούβλο ή αεριζόμενο σκυρόδεμα, για την εγκατάσταση του Mauerlat, ένας ιμάντας από οπλισμένο σκυρόδεμα χύνεται προκαταρκτικά μέσα στον οποίο εισάγονται μεταλλικά στηρίγματα εκ των προτέρων με βήμα 10-12 cm για περαιτέρω εγκατάσταση της ξυλείας .

Η διάμετρος των συνδετήρων πρέπει να είναι περίπου 1 εκ. Το μήκος τους υπολογίζεται λαμβάνοντας υπόψη το τμήμα του δέντρου.

Εγκατάσταση κάθετων στύλων και δοκών κορυφογραμμής

Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία για την κατασκευή ενός πλαισίου δοκού είναι η ρύθμιση της δοκού. Θα πρέπει να βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του κτηρίου. Για να γίνει αυτό, οι ειδικοί χτύπησαν τις διαγώνιες με ένα νήμα, μετρήσουν τις αποστάσεις από τους τοίχους έως το τρέξιμο αρκετές φορές.

Τα στηρίγματα για την δοκό κορυφογραμμής είναι εγκατεστημένα με βήμα περίπου 3-4 m, ανάλογα με το μήκος του κτιρίου. Για να διατηρηθεί η κατακόρυφη θέση τους, τοποθετούνται προσωρινά στηρίγματα. Η στερέωση κάθετων στύλων σε οριζόντια δοκό γίνεται με ευθεία άρθρωση ή ευθεία κοπή. Η ορθότητα της εγκατάστασης της δοκού επαληθεύεται χρησιμοποιώντας το επίπεδο του κτιρίου.

Στερέωση πλευρικών κεκλιμένων στοιχείων

Πριν προχωρήσετε στην εγκατάσταση των πλευρικών δοκών, τα σημεία στερέωσής τους σημειώνονται στην ακτίνα κορυφογραμμής. Κατά κανόνα, το βήμα τοποθέτησης είναι 50 έως 150 εκ. Η στερέωση των άνω άκρων τους δεν διαφέρει από αυτό που χρησιμοποιείται κατά την κατασκευή στέγης με αέτωμα. Οι δοκοί κόβονται υπό γωνία 45⁰ και αγκυροβολήστε στις άκρες της ακτίνας κορυφογραμμής. Όλοι οι σχηματισμένοι άνω κόμβοι του συστήματος δοκών της οροφής ισχίου στερεώνονται με καρφιά και ενισχύονται με μεταλλική ή ξύλινη πλάκα.

Τα κάτω άκρα των πλευρικών ποδιών μπορούν να τοποθετηθούν με δύο τρόπους, όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα.

Το πρώτο σχέδιο για τη στήριξη των δοκών στο Mauerlat χρησιμοποιείται εάν η ισχιωμένη οροφή έχει έξοδο.Κατά κανόνα, τέτοιες προεξοχές απαιτούν την ανάπτυξη σανίδων δοκού με επιπλέον ξυλεία. Το δέντρο του απαιτούμενου μήκους στερεώνεται στα κάτω άκρα των δοκών με τη βοήθεια καρφιών.

Για κτίρια από ξύλο, σκελετό ή ελαφρύ σκυρόδεμα (εκείνα για τα οποία αντενδείκνυνται τα διαχωριστικά φορτία), χρησιμοποιείται ένα σύστημα με συρόμενα στοιχεία πλαισίου. Οι συνδετήρες σε αυτήν την περίπτωση αντιπροσωπεύονται από δύο μεταλλικά εξαρτήματα. Το πρώτο μέρος της μονάδας στερέωσης είναι τοποθετημένο στο Mauerlat, το δεύτερο στις δοκούς. Συνδέονται μεταξύ τους χρησιμοποιώντας μια μεγάλη υποδοχή.

Συνιστώνται επίσης συρόμενοι σύνδεσμοι για τη στερέωση των δοκών στην ακτίνα κορυφογραμμής. Έτσι, είναι δυνατόν να αποφευχθούν διαδικασίες παραμόρφωσης της οροφής κατά τη διάρκεια της συρρίκνωσης του σπιτιού ή των εποχιακών κινήσεων τοίχων.

Εγκατάσταση διαγώνιων δοκών

Οι αρθρωτές δοκοί για στέγη με ισχίο φέρουν το κύριο φορτίο. Επομένως, είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στην εγκατάστασή τους. Για να διασφαλιστεί η αξιοπιστία, τα διαγώνια στηρίγματα συνδυάζονται από δύο σανίδες. Αυτή η μέθοδος είναι επίσης σχετική όταν είναι απαραίτητο να επιμηκυνθεί το στοιχείο πλαισίου. Σε τελική ανάλυση, το κανονικό μήκος της ξυλείας (όχι περισσότερο από 6 m) είναι συχνά ανεπαρκές. Επιπλέον, το πόδι διπλού δοκού μπορεί να αντέξει το ίδιο φορτίο με μια δέσμη ισοδύναμου τμήματος.

Οι συναρμολογημένες διαγώνιες δοκοί της οροφής του ισχίου ασφαλίζονται επιπλέον με γόνατα και δοκούς. Το τελευταίο δομικό στοιχείο είναι μια σύνδεση μιας δοκού και μιας σχάρας κάθετα προς αυτήν, η οποία στηρίζεται από κλίσεις και στις δύο πλευρές.

Η μονάδα στήριξης των διαγώνιων ποδιών στη δοκό της κορυφογραμμής

Οι δοκοί γωνιών συνδέονται στην δοκό με τα άνω άκρα τους, σχηματίζοντας ένα είδος κόμπου. Η πολυπλοκότητα του σχηματισμού του επηρεάζεται από τον αριθμό των δοκών κορυφογραμμής. Οι κονσόλες προεξέχουν 15 cm προς τα εμπρός σε σχέση με το πλαίσιο δοκού, εάν το έργο προβλέπει μία εκτέλεση.

Τα διαγώνια πόδια κόβονται σε συγκεκριμένη γωνία και συνδέονται με την κονσόλα, ασφαλίζοντας με καρφιά. Ο κόμπος ασφαλίζεται με μια επιπλέον μεταλλική ή ξύλινη επένδυση, η οποία ονομάζεται επίσης ωτίδα.

Εάν ο χώρος κάτω από την οροφή σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί για κατοικίες, προβλέπουν την εγκατάσταση δύο διαδρομών. Στη συνέχεια, στα άκρα των δοκών κορυφογραμμής, στερεώνεται ένα στήριγμα (στην περίπτωση των διαγώνιων ποδιών σε συνδυασμό) ή μια ξύλινη ράβδο (εάν οι διαγώνιες δοκοί αντιπροσωπεύονται από μια ράβδο), πάχους τουλάχιστον 5 cm, στερεώνονται. επιπρόσθετα στοιχεία, τα κεκλιμένα πόδια δοκού στερεώνονται σύμφωνα με το σχήμα που υποδεικνύεται παραπάνω.

Τα κάτω άκρα των διαγώνιων ποδιών είναι τοποθετημένα στο Mauerlat. Σε αυτήν την περίπτωση, τα καρφιά και οι σφιγκτήρες χρησιμοποιούνται ως συνδετήρες. Ο δοκός ασφαλίζεται επίσης μερικές φορές επιπρόσθετα με γωνιακή ράβδο, όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα.

Εξασφάλιση λείπουν αντικειμένων

Οι βραχίονες δοκάρια ή τα μισά πόδια των πλαϊνών πλαγιών και των γοφών τοποθετούνται στα διαγώνια πόδια σε σχήμα σκακιέρας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι προ-κομμένες σανίδες στερεώνονται με 2 καρφιά και στις δύο πλευρές. Αλλά η φέρουσα ικανότητα του συγκροτήματος μπορεί να αυξηθεί περισσότερο με μια άλλη μέθοδο στερέωσης.

Μία από αυτές τις μεθόδους είναι η χρήση τμημάτων ράβδων (δείτε την παραπάνω εικόνα). Είναι στερεωμένα μεταξύ των κονταμένων δοκών κατά μήκος του κάτω άκρου της σανίδας. Ως αποτέλεσμα, οι δοκοί γίνονται δοκοί I, γεγονός που αυξάνει σημαντικά τους δείκτες της φέρουσας ικανότητάς του.

Τελική εργασία στο σκελετό δοκού και στην οροφή

Το τελευταίο στάδιο στη συναρμολόγηση του σκελετού είναι η τοποθέτηση γόνατων και καλωδίων τύπου. Το πρώτο είναι ξύλινα δοκάρια που είναι τοποθετημένα υπό γωνία 45 ⁰ μεταξύ του κρεβατιού και των πλευρικών δοκών. Το δεύτερο - συνδέστε τα στοιχεία του πλαισίου μαζί για να κάνετε τη δομή πιο άκαμπτη.

Αφού συναρμολογηθεί το σύστημα δοκών, προχωρήστε στην εγκατάσταση ατμού, θερμότητας και στεγανοποίησης, τόρνου, καθώς και του ίδιου του υλικού στεγών.

Για να ενοποιήσετε το παραπάνω υλικό, μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο.

Εγκατάσταση του συστήματος δοκών μιας στέγης με ισχίο - βίντεο