Πανίσχυρη και υπέροχη βελανιδιά
Μεγάλο ύψος, δύναμη, μεγαλείο. Έτσι περιγράφεται η βαλανιδιά στους αρχαίους θρύλους. Εκπρόσωποι του γένους αναπτύσσονται σε πολλά μέρη της Γης μας, αλλά τα πιο ενδιαφέροντα και αρχαία δείγματα βρίσκονται στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Σε μέρη με ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξή τους.
Περιγραφή
Ανεξάρτητα από το είδος, όλα τα δέντρα έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Το ύψος κυμαίνεται από 35 έως 50 μ. Ορισμένα δείγματα φτάνουν τα 60 μ. Ο κορμός είναι πολύ παχύς και ο φλοιός του είναι τραχύς και καλύπτεται με βαθιές ρωγμές.
Μπορείτε να προσδιορίσετε τον τύπο του δέντρου με το σχήμα των φύλλων (για παράδειγμα, οδοντωτό, λοβωτό, πτερύγιο) και διαφορετικά χρώματα.
Είναι αξιοσημείωτο το πώς φαίνεται η βαλανιδιά το φθινόπωρο. Το συνηθισμένο πράσινο καλοκαίρι φύλλωμα αλλάζει σε "ρούχα" κόκκινου, μοβ, πορτοκαλί, καφέ, κίτρινου τόνου.
Το δέντρο αντιδρά έντονα στο φως. Τα κλαδιά του στρίβονται, επειδή τεντώνονται προς το φως και αλλάζουν την κατεύθυνση τους ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.
Όσο για το ριζικό σύστημα, είναι τόσο ισχυρό και καλά αναπτυγμένο όσο το άνω μέρος του εδάφους και πηγαίνει βαθιά στο έδαφος. Οι γίγαντες προτιμούν να καλλιεργούνται σε θρεπτικά εδάφη. Σε αυτήν την περίπτωση, η υγρασία πρέπει να είναι μέτρια. Υπάρχουν όμως εκπρόσωποι που έχουν επιλέξει βαλτώδη ή άνυδρα μέρη.
Η ανθοφορία εμφανίζεται στα τέλη της άνοιξης με τη διάλυση μικρών αμφιφυλόφιλων πράσινων λουλουδιών. Επιπλέον, τα γυναικεία λουλούδια περιέχουν μόνο ένα πέτα, αρσενικά λουλούδια (συγκεντρώνονται σε ταξιανθίες) - μόνο στήμονες. Η επικονίαση γίνεται με τη συμμετοχή εντόμων ή ανέμων.
Μετά την ανθοφορία, σχηματίζεται ένα φρούτο - ένα βελανίδι διαφορετικού μήκους με καπάκι, το λεγόμενο plyuska. Με το σχήμα του καρπού και την εμφάνιση του πλύου, καθορίζουν την ποικιλία που ανήκει στη βελανιδιά.
Ηλικία και χρώμα
Oaks ζουν το μεγαλύτερο. Κατά μέσο όρο, η διάρκεια ζωής μιας βελανιδιάς φτάνει τα 300-500 χρόνια. Υπάρχουν όμως μερικά δείγματα που ζουν έως και 2000 χρόνια. Για τα πρώτα 150 χρόνια, το δέντρο κερδίζει ύψος και στη συνέχεια κερδίζει πλάτος. Επομένως, σύμφωνα με τη διάμετρο του κορμού, υπολογίζουν πόσα χρόνια έχει ζήσει η βελανιδιά. Η παλαιότερη είναι η βελανιδιά Stelmuzh, η οποία μεγαλώνει στη Λιθουανία και είναι 1.500 ετών με ύψος 23 μέτρα και διάμετρο 4 μέτρα.
Κύριοι τύποι
Ο αριθμός των ειδών βελανιδιάς σε όλο τον κόσμο είναι τεράστιος. Σύμφωνα με διάφορες πηγές, ο αριθμός τους κυμαίνεται από 450-600.
Ρωσικές ποικιλίες
Σκεφτείτε τις ποικιλίες βελανιδιάς που αναπτύσσονται συχνότερα στις ρωσικές περιοχές.
Δρυς
Εκτός από τη Ρωσική Ομοσπονδία, το είδος μπορεί επίσης να βρεθεί σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Και αυτός είναι ο μακρύς συκώτι. Μεταξύ των διακριτικών χαρακτηριστικών είναι: αντοχή στους ανέμους, παρατεταμένη ξηρασία και ακραίες θερμοκρασίες.
Τα δείγματα αναπτύσσονται μεμονωμένα, όπως λένε "στο χωράφι", φτάνουν τα 50 μέτρα σε ύψος. Αλλά κοντά σε άλλες βελανιδιές, το ύψος τους είναι κάπως χαμηλότερο. Επιπλέον, λόγω της φύσης που αγαπάει το φως, η κορώνα που σχηματίζεται από φύλλωμα μήκους 15 cm βρίσκεται στην κορυφή του κορμού. Για τα εδάφη, τα δέντρα προτιμούν γόνιμη γη.
Δρυς καστανιάς
Είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί ένα είδος στην επικράτεια της Ρωσίας, μόνο σε τεχνητά δημιουργημένα πάρκα και φυλλοβόλα δάση, καθώς, ως αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης υλοτομίας, το εργοστάσιο περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο.Διακριτικά χαρακτηριστικά είναι ένας μακρύς κορμός, μήκους 30 μέτρων, στην κορυφή του οποίου είναι μια κορώνα σε σχήμα σκηνής με τριγωνικά φύλλα και μυτερά άκρα.
Η ειδική αξία του δέντρου έγκειται στο ξύλο με αυξημένη σκληρότητα και αντοχή στον παγετό.
Μεγάλη δρυς με ανθήρα
Υπάρχει μια ποικιλία στα νότια του Καυκάσου σε ορεινές περιοχές. Τις περισσότερες φορές σε τεχνητά πάρκα. Το δέντρο αναπτύσσεται πολύ αργά σε ύψος. Το στέμμα σχηματίζεται από κοντά φύλλα με αμβλείς λοβούς. Το μήκος του φυλλώματος φτάνει τα 8 εκ. Το φυτό λατρεύει πολύ το φως, έχει υψηλή αντοχή στον παγετό και τον ξηρό καιρό.
Μογγόλος
Το δέντρο είναι πολύ ελκυστικό στην εμφάνιση. Για τη διακοσμητικότητά της, η βελανιδιά έχει λάβει αναγνώριση από τους σχεδιαστές.
Κατά κανόνα, φυτεύεται σε οικόπεδα ως ταινία ή σε σοκάκια ως πίνακας. Το φυτό αναπτύσσεται καλά σε μερική σκιά. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ποικιλίας είναι το φύλλωμα. Έχει επιμήκη μορφή και μεγαλώνει έως 20 cm σε μήκος. Το χρώμα της κορώνας είναι επίσης ενδιαφέρον. Το καλοκαίρι είναι σκούρο πράσινο. Αλλά με την άφιξη της πτώσης των φύλλων, το χρώμα του αλλάζει σε έντονο καφέ.
Χάρτβις Όουκ
Είναι επίσης γνωστό ως βελανιδιά της Αρμενίας. Η πατρίδα του είναι το δυτικό τμήμα του Καυκάσου. Το φυτό αρέσει να μεγαλώνει σε υγρές, μέτρια σκιασμένες περιοχές με εύφορη γη και ένα αρκετά ζεστό περιβάλλον.
Λόγω των συνθηκών και του κλίματος όπου μεγαλώνει η βελανιδιά, η ύπαρξή της είναι αδύνατη σε κρύες περιοχές. Επιπλέον, δεν ανέχεται το χειμώνα πολύ καλά.
Το φύλλωμα είναι ακρωτηριασμένο με ημι-οβάλ λοβούς. Μετά την ανθοφορία, τα βελανίδια σχηματίζονται στους μεγάλους μίσχους.
Μεσόγειος και Ευρώπη
Σε αυτές τις περιοχές, δεν αναπτύσσονται λιγότερο ενδιαφέροντα δείγματα.
Υποβρύχιος
Αυτή η ποικιλία είναι πολύτιμη φελλός, φτάνει τα 20 μέτρα ύψος, μεγαλώνει αργά και ανήκει σε έναν αειθαλή. Κυρίως μεγαλώνει σε πλατείες και σοκάκια. Παρά το γεγονός ότι το φυτό αγαπά την υγρασία, είναι ανθεκτικό στην ξηρασία. Το στέμμα σχηματίζεται από ωοειδή φύλλα μήκους έως 6 εκ. Επιπλέον, έχουν αφράτο υπόστρωμα και γυαλιστερή επιφάνεια. Ο καρπός αντιπροσωπεύεται από ένα μικρό βελανίδι που κάθεται έντονα σε πλύους.
Βραχώδης
Αυτή είναι η κύρια σειρά πάρκων και δασών. Το φυτό είναι σκιά και θερμόφιλο, προτιμά να μεγαλώνει σε μέρη με μέτρια υγρασία. Το φύλλωμα διαθέτει διακριτικά χαρακτηριστικά. Βρίσκεται σε μίσχους μήκους 2 εκ. Τα γυναικεία δρύινα λουλούδια βρίσκονται σε κοντό μίσχο. Το ίδιο ισχύει και για τα βελανίδια.
Χνουδωτή βελανιδιά
Αυτό το δείγμα μοιάζει με ψηλό θάμνο, φτάνοντας σε ύψος 10 μ. Προτιμά να μεγαλώνει σε ξηρά και ασβεστολιθικά εδάφη, και στο φυσικό περιβάλλον. Επομένως, είναι σχεδόν αδύνατο να αναπτυχθεί. Εάν η βελανιδιά και χρησιμοποιείται σε τοπίες συνθέσεις, τότε ως φόντο. Το δέντρο προσφέρεται για κουρά, μπορείτε να διαμορφώσετε το στέμμα κατά την κρίση σας.
Το όνομα της βελανιδιάς προήλθε από την εμφάνισή του: τα πάντα, από τα κλαδιά και τα φυλλώματα έως τα βελανίδια, καλύπτονται με πιλήματα.
Αμερική
Στις αμερικανικές περιοχές, το είδος αντιπροσωπεύεται από τα ακόλουθα δείγματα.
Κόκκινη βελανιδιά
Ένας πολύ όμορφος αντιπρόσωπος, αξιοσημείωτος όχι μόνο για το μέγεθός του (φτάνει σε ύψος 30-50 m και διάμετρο έως 1 m).
Η βελανιδιά έχει πολύ όμορφο χρωματισμό. Τη στιγμή της διάλυσης, το φύλλωμα έχει κόκκινη βάση. Το καλοκαίρι, το χρώμα του είναι ανοιχτό πράσινο. Αλλά με την έναρξη του φθινοπώρου, αλλάζει σε έντονο καφέ ή πορφυρό.
Λόγω της φωτεινής εμφάνισής του, η βελανιδιά έχει χρησιμοποιηθεί συχνά στη σχεδίαση τοπίου. Όλα τα άλλα χαρακτηριστικά είναι παρόμοια με τα συνηθισμένα ρωσικά δείγματα.
Βόρειος
Αλλιώς είναι γνωστό ως βόρειο. Η πατρίδα του είναι οι περιοχές της Βόρειας Αμερικής. Η βελανιδιά μοιάζει με την κόκκινη ποικιλία. Το στέμμα και τα φύλλα είναι ωοειδή. Τα φύλλα μεγαλώνουν έως 25 εκατοστά σε μήκος και γίνονται όμορφα έντονα κόκκινα με την έναρξη του φθινοπώρου. Η μόνη διαφορά είναι το βαρέλι.Δεν σπάει και χονδροειδείς, επομένως φαίνεται κάπως πιο ομαλό από άλλα δρύινα. Για την ομορφιά του, το φυτό φυτεύεται συχνότερα σε περιοχές πάρκων.
Πέτρα βελανιδιάς
Αυτή η ποικιλία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά:
- είναι ένα αειθαλή φυτό?
- έχει ένα μεγάλο κορμό γύρω από την περιφέρεια, όλα κομμένα με ρωγμές.
- ο φλοιός είναι γκρίζος.
- απλωμένο στέμμα, με σπάνια κλαδιά ·
- το φύλλωμα είναι μικρό, μήκους έως 8 cm.
- ένα διακριτικό χαρακτηριστικό - ένα λευκό ή κίτρινο υπόστρωμα, σε ορισμένες περιπτώσεις καλυμμένο με ένα σωρό.
- μπορείτε να σχηματίσετε ένα στέμμα?
- έχει τα δικά του υποείδη.
Επιπλέον, το φυτό είναι εντελώς απαλό στο φως και μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε έδαφος.
Μεγάλη βελανιδιά
Αυτό το δείγμα προτιμά υγρούς χώρους, έτσι μπορεί να βρεθεί κοντά σε υδάτινα σώματα ή σε βροχερές περιοχές. Μπορείτε να μάθετε από τα φύλλα σφηνοειδούς επιμήκους σχήματος και με 5 ζεύγη λεπίδων. Την άνοιξη, το ανθισμένο φύλλωμα είναι ασημί. Φαίνεται να έχει κάποιο είδος σκόνης σε αυτό. Στη συνέχεια, το χρώμα αλλάζει σε πλούσιο πράσινο με λάμψη. Σε αυτήν την περίπτωση, η κάτω πλευρά λευκαίνει ελαφρώς. Η βαλανιδιά πήρε το όνομά της για τους καρπούς της. Τα βελανίδια του είναι πολύ μεγάλα (μήκους περίπου 5 cm) και βρίσκονται σε κοντούς μίσχους. Η λωρίδα καλύπτει το ήμισυ των φρούτων.
ιτιά
Κοιτάζοντας το δέντρο, ίσως νομίζετε ότι μπροστά σας είναι μια ιτιά. Το γεγονός είναι ότι το φυτό έχει ένα ασυνήθιστο σχήμα φύλλων για όλες τις βελανιδιές. Είναι επιμήκη, στενή και φτάνει σε μήκος 12 εκ. Το φθινόπωρο, το φύλλωμα αποκτά ματ κίτρινο χρώμα. Το φυτό δεν έχει απαιτήσεις για το βιότοπο και το έδαφος. Συχνά βρίσκεται σε φυλλοβόλα δάση και φυτεύεται σε πάρκα.
Λευκή βελανιδιά
Η πατρίδα της ποικιλίας είναι οι ανατολικές περιοχές. Το φυτό, κατ 'αρχήν, δεν έχει απαιτήσεις γης, αλλά αναπτύσσεται καλύτερα σε θρεπτικά, ασβεστόλιθους και καλά στραγγιζόμενα φυτά. Οι διαστάσεις του φτάνουν τα 30 μέτρα ύψος. Το στέμμα απλώνεται, ισχυρό, σε σχήμα σκηνής, σχηματισμένο από επιμήκη ωοειδή φύλλα. Οι τελευταίες έχουν έως και 9 "αμβλύ" λεπίδες και μεγαλώνουν έως και 22 cm σε μήκος.
Το χρώμα της κορώνας είναι ασυνήθιστα όμορφο. Αμέσως μετά τη διάλυση, είναι έντονο κόκκινο. Με την άφιξη του καλοκαιριού, μετατρέπεται σε φωτεινό πράσινο πάνω και υπόλευκο γκρι κάτω. Και το φθινόπωρο, το φύλλωμα γίνεται μωβ-μοβ ή σκούρο κόκκινο. Ο κορμός καλύπτεται με ανοιχτό γκρι φλοιό, ο οποίος δεν σπάει πολύ. Μετά την ανθοφορία, σχηματίζονται βελανίδια μήκους έως 2,5 cm, κρυμμένα με by από πλύους. Το φυτό ανέχεται καλά την ξηρασία, κάπως ευαίσθητο στον παγετό. Αναπτύσσεται καλά. Συχνά φυτεύεται σε σοκάκια. Μπορεί να μεγαλώσει μόνος του ή σε ομάδα με άλλα δέντρα.
Δρυς βάλτο
Ο «γίγαντας» αναπτύσσεται στην ανατολική ζώνη της Βόρειας Αμερικής. Προτιμά το "υγρό" έδαφος με κακή αποστράγγιση, πηλό, αργιλώδη εδάφη (απαράδεκτο υπόστρωμα και υψηλή συγκέντρωση ασβέστη). Επομένως, μπορεί συχνά να βρεθεί κατά μήκος όχθων ποταμών, ρευμάτων και υγρών λιβαδιών. Η Oak αγαπά τη ζεστασιά, προτιμά να μεγαλώνει σε ηλιόλουστα μέρη, συνήθως ανήκει σε μερική σκιά, ανέχεται τον παγετό και τον άνεμο. Φαίνεται καλό σε σοκάκια ή κοντά σε άλλα δέντρα.
Το φυτό μεγαλώνει πολύ αργά, φτάνοντας σε ύψος 25 μέτρα και πλάτος 10-15. Το στέμμα είναι πυραμιδικό. Ο κορμός καλύπτεται με ανοιχτό πράσινο φλοιό, που παραμένει λείο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το φύλλωμα μεγαλώνει έως 12 εκατοστά και έχει αρκετούς καλά καθορισμένους λοβούς. Το χρώμα των φύλλων είναι ανοιχτό πράσινο και η κάτω πλευρά είναι κάπως ελαφρύτερη. Η τριχόπτωση παρατηρείται κοντά στις γωνίες των φλεβών. Το φθινόπωρο, το χρώμα αλλάζει σε έντονο μωβ. Ο καρπός αντιπροσωπεύεται από ένα μικρό βελανίδι (έως 1,5 εκατοστό), το ένα τρίτο κρυμμένο από πλύους.