Ποια είναι τα σημάδια του εντοπισμού των ασθενειών των αχλαδιών

Φυτεύοντας οπωροφόρα δέντρα στο καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι τους, οι κηπουροί καταλαβαίνουν ότι κινδυνεύουν από διάφορες μολύνσεις. Οι απρόβλεπτες ασθένειες των αχλαδιών συχνά οδηγούν όχι μόνο στο θάνατο της καλλιέργειας, αλλά επίσης επηρεάζουν τα γειτονικά φυτά. Μια λεπτομερής περιγραφή και οι μέθοδοι θεραπείας συμβάλλουν στην αντίσταση ενός αόρατου εχθρού. Η εκτεταμένη γνώση και η έγκαιρη πρόληψη είναι η εγγύηση της επιτυχημένης κηπουρικής. Σε ευγνωμοσύνη, οι αγρότες λαμβάνουν τακτικά άφθονες συγκομιδές νόστιμων και αρωματικών φρούτων.

Διαβάστε επίσης το άρθρο: ασθένειες από μηλιές με μια φωτογραφία!

Επικίνδυνες ασθένειες των αχλαδιών με απειλή: μικροοργανισμοί

Στη φύση, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός αόρατων πλασμάτων ικανών να καταστρέψουν πανίσχυρα δέντρα. Αυτά περιλαμβάνουν επιβλαβή βακτήρια. Απροσδόκητα «εγκαθίστανται» σε οποιοδήποτε μέρος του φυτού, χωρίς να προκαλούν υποψίες. Μόνο έμπειροι κηπουροί παρατηρούν τα πρώτα σημάδια της νόσου και ξεκινούν αμέσως τη θεραπεία. Εξέταση των πιο δημοφιλών λοιμώξεων.

Βλάβη στο φλοιό (μαύρος καρκίνος)

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ο μικροοργανισμός "Pseudomonas syringa". Η παρουσία του καθορίζεται από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• καφέ κηλίδες στο φλοιό και τα μπουμπούκια στις αρχές της άνοιξης.
• νέοι μίσχοι σκοτεινιάζουν
• μαύρες πλάκες στο φύλλωμα;
• ξηρά ρωγμές στις άκρες των πλακών.

Με την πάροδο του χρόνου, οι λεγόμενες υγρές πληγές εμφανίζονται στον κορμό, στον οποίο ζουν πολλοί μικροοργανισμοί. Μολύνουν το ξύλο σε κύκλο, γεγονός που οδηγεί σε ενεργή σήψη. Εάν η διαδικασία δεν σταματήσει, το αχλάδι θα πεθάνει.

Οι κηπουροί αποκαλούν αυτή τη μόλυνση "Antonov Fire" ή "Black Cancer".

Η αποτελεσματική θεραπεία μιας βακτηριακής λοίμωξης περιλαμβάνει μια σειρά μέτρων:

• αφαίρεση των προσβεβλημένων βλαστών και του φλοιού.
• απολύμανση των διαμορφωμένων κομματιών με λαδομπογιά.
• ψεκασμός της καλλιέργειας με θειικό χαλκό (300 g ουσίας ανά 10 λίτρα νερού).

Για να επιτευχθεί επιτυχία στον αγώνα κατά του μαύρου καρκίνου, οι μολυσμένες περιοχές του φλοιού καθαρίζονται σχολαστικά. Ταυτόχρονα, συλλέγονται απαραίτητα υγιείς ιστοί του κορμού. Η προετοιμασμένη περιοχή καλύπτεται με ειδική λύση. Εάν το αγρόκτημα δεν βρει θειικός χαλκός, αντικαθίσταται με ένα μείγμα πηλού και μουλεϊν. Ο στόκος παρασκευάζεται με ρυθμό 1: 1. Χρήση στις αρχές της άνοιξης ή στα τέλη του φθινοπώρου σε μέγιστη θερμοκρασία 13 ° C. Η περιοχή επεξεργασίας τυλίγεται με επίδεσμο ή καθαρό πανί.

Τα πεσμένα φύλλα και τα προσβεβλημένα φρούτα μαζεύονται τακτικά από την περιοχή του κήπου. Μετά από όλα, τα βακτήρια είναι ενεργά για 4 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η μόλυνση είναι ικανή να σκοτώσει μια κουλτούρα ενηλίκων.

Για την πρόληψη αυτής της ασθένειας των αχλαδιών, εκτελείται εργασία:

• φύτευση δέντρων σε επαρκή απόσταση ·
• Κατά τη φύτευση δενδρυλλίων, το κολάρο της ρίζας δεν πρέπει να κατεβαίνει βαθιά μέσα στο έδαφος.
• επιλέξτε ανθεκτικές στον καρκίνο ποικιλίες?
• εκτελεί τακτικά κλαδέματα δέντρων υγιεινής ·
• το φθινόπωρο και την άνοιξη, τα κλαδιά της καλλιέργειας ψεκάζονται με μείγμα Bordeaux, σίδηρο ή θειικό χαλκό.
• κάθε σεζόν ασπρίστε τους κορμούς;
• περιοδικό ντύσιμο περιοδικά.
• ποτίζεται σωστά.

Οι πιο ανθεκτικές ποικιλίες αχλαδιών σε μαύρους καραβίδες είναι οι "August Dew", "Kudesnitsa", "Dukhmyanaya", "Severyanka".

Σε μια παραμελημένη κατάσταση, η ασθένεια επηρεάζει όχι μόνο τον κορμό, αλλά και τα φρούτα, το φύλλωμα και ακόμη και τα λουλούδια.

Νεοπλάσματα ρίζας (καρκίνος ρίζας)

Το επικίνδυνο παθογόνο "Agrobacterium tumefaciens stevens" επηρεάζει το υπόγειο τμήμα του αχλαδιού. Ως αποτέλεσμα, εμφανίστηκαν άμορφες κηλίδες και αναπτύξεις στο κολάρο της ρίζας και στα πλευρικά κλαδιά. Καθώς η μόλυνση εξελίσσεται, σχηματίζονται προσκρούσεις στην κοντινή επιφάνεια του δέντρου. Αυτό δείχνει μια καρκινική λοίμωξη του ριζικού συστήματος.Το φθινόπωρο, οι αναπτύξεις καταρρέουν και σαπίζουν, γεγονός που οδηγεί στην απελευθέρωση τεράστιου αριθμού επιβλαβών μικροοργανισμών στο έδαφος. Παραμένουν ενεργά για 3-4 χρόνια.

Για την εξάλειψη του προβλήματος, γίνεται προσεκτική εξέταση όλων των δέντρων στον κήπο. Τα προσβεβλημένα φυτά αφαιρούνται, τα νεαρά ξεριζώνονται. Με μικρό αριθμό αναπτύξεων, το πλευρικό τμήμα του ριζικού συστήματος αποκόπτεται και απολυμαίνεται με θειικό χαλκό (100 g του προϊόντος αρκούν για 10 λίτρα). Περιοδικά λιπαίνετε το έδαφος με μίγματα φωσφόρου-καλίου.

Είναι επίσης δυνατό να ξεπεραστεί η ασθένεια χρησιμοποιώντας λαϊκές μεθόδους. Για διαλύματα ψεκασμού χρήσης:

• υπερμαγγανικό κάλιο και νερό ·
• βρώσιμο αλάτι με ιώδιο.
• αραιωμένη σκόνη πλύσης ·
• αδύναμη συγκέντρωση φεγγαριού
• τέφρα με σαπούνι (300 g λαμβάνονται για 4 λίτρα).

Τα έτοιμα μυκητοκτόνα όπως "Raek", "Horus", "Strobi" δεν είναι λιγότερο αποτελεσματικά, "Ταχύτητα", "Fitolavin". Η συσκευασία υποδεικνύει τις αναλογίες, καθώς και τη συχνότητα επεξεργασίας της καλλιέργειας φρούτων.

Τα καρκινικά δέντρα χάνουν την απόδοση και την αντοχή τους στο κρύο.

Πρωτόγνωρα βακτηριακά εγκαύματα

Ο αιτιολογικός παράγοντας αυτής της ασθένειας αχλαδιών είναι ο μικροοργανισμός Ervinium. Τα έντομα, ο άνεμος και οι έντονες βροχές τον φέρνουν στο δέντρο. Ο κύριος στόχος των επιβλαβών βακτηρίων είναι ο κορμός. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, εξαπλώθηκαν στο υπόλοιπο φυτό (άνθη, φύλλωμα, ρίζες).

Μετά τη μόλυνση, εμφανίζονται συμπτώματα:

• σκουρόχρωμα φύλλα
• επακόλουθη συστροφή των πρασίνων?
• υποτονική μπουμπούκια.

Με την έναρξη της άνοιξης, ένα αχλάδι που πλήττεται από βακτηριακό έγκαυμα δεν ανθίζει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα νεφρά της μόλις αναπτύσσονται. Και αν το φύλλωμα εμφανίζεται στα κλαδιά, αλλάζει αμέσως χρώμα, μπούκλες και στεγνώνει. Παρόμοιες διαδικασίες συμβαίνουν με τα φρούτα. Αφυδατώνονται και μουμιοποιούνται με την πάροδο του χρόνου.

Στο φλοιό του προσβεβλημένου δέντρου, εμφανίζονται λευκές κηλίδες, πλαισιωμένες από καφέ λεκέδες. Μετά από μια εβδομάδα, τα σημεία συγχωνεύονται, μετατρέποντας σε βαθιές πληγές. Για την καταπολέμηση των βακτηριακών εγκαυμάτων, χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά της σειράς Streptomycin ή Gentamicin. Η αμπούλα αραιώνεται σε 5 λίτρα νερού και η καλλιέργεια αντιμετωπίζεται μία φορά κάθε 3 εβδομάδες. Με προχωρημένη μορφή, το φάρμακο χρησιμοποιείται με τη μορφή θεραπευτικών ενέσεων, οι οποίες αποστέλλονται απευθείας κάτω από το φλοιό.

Επίσης, τα φυτά υποβάλλονται σε επεξεργασία με χημικά διαλύματα:

• "Μπορντό μείγμα";
• Fitolavin;
• Ενέργεια Previkur;
• "Facetil".

Από τις λαϊκές μεθόδους αντιμετώπισης βακτηριακών εγκαυμάτων, οι πιο δημοφιλείς είναι η λύση τέφρας, ηλεκτρικό οξύ, επίστρωμα. Το κλάδεμα υγιεινής την άνοιξη και το φθινόπωρο δεν θα είναι περιττό. Έγκαιρο πότισμα και συντήρηση του χώρου. Κατάλληλες ποικιλίες που είναι ανθεκτικές στη μόλυνση είναι οι Magnitogorskaya Dew και Beglyanka.

Ασθένειες των αχλαδιών - μύκητας με αιθάλη

Εκτός από τα επιβλαβή βακτήρια, τα εξασθενημένα αχλάδια μολύνουν διάφορους τύπους μυκήτων. Η συσσώρευση παρασίτων επηρεάζει αρνητικά τη φωτοσύνθεση.

Ως αποτέλεσμα, οι διαδικασίες ζωής της καλλιέργειας φρούτων διαταράσσονται:

• τα μολυσμένα φύλλα στεγνώνουν σταδιακά.
• αναστέλλεται η ανάπτυξη νεαρών νεφρών.
• ο ρυθμός ανάπτυξης διαταράσσεται.
• μειώνεται η αντίσταση στο κρύο.
• θάνατος του φυτού.

Οι μύκητες αναπτύσσονται επιτυχώς στις πλάκες και τα φρούτα των φυτών. Παρουσιάζονται με μαύρα στίγματα, οπτικά παρόμοια με τα στοιχεία αιθάλης. Η ήττα ξεκινά κατά την περίοδο της ανθοφορίας και της ωρίμανσης των φρούτων. Πρώτα, οι κουκκίδες εμφανίζονται στο φύλλωμα, τους μίσχους και αργότερα στα φρούτα. Ως αποτέλεσμα, η απόδοση μειώνεται, η παρουσίαση του φρούτου χάνεται και η γεύση διαταράσσεται.

Οι αιτίες της νόσου των αχλαδιών είναι η έλλειψη φωτός, οξυγόνου και πυκνής κορώνας.

Πραγματοποιούνται διάφορα έργα ανάλογα με τη δύναμη της ήττας του πολιτισμού. Κατά την αρχική λοίμωξη, οι κηπουροί αφαιρούν τη μαύρη άνθιση από το φύλλωμα και τα μπουμπούκια. Στη συνέχεια υποβάλλεται σε επεξεργασία με ένα απαλό διάλυμα. Για παράδειγμα, με το Fitoverm. Αποξηραμένα φύλλα και βλαστοί κόβονται και μετά καίγονται από την περιοχή του κήπου. Η προχωρημένη μορφή της νόσου σταματά με την επεξεργασία ξύλου με ειδικά χημικά.

Τα παρασκευάσματα πυρεθροειδούς "Decis", "Shepra", "Fury" θα βοηθήσουν στην απομάκρυνση του φυτού από τον μύκητα με αιθάλη.

Οι παραδοσιακές μέθοδοι καταπολέμησης του μύκητα δεν είναι χειρότερες.Για να αφαιρέσετε τη μαύρη πλάκα από τις πλάκες, υγράνετε ένα καθαρό πανί με διάλυμα αλκοόλης (1: 3) ή σπιτική μπύρα. Στη συνέχεια σκουπίστε το προσβεβλημένο φύλλωμα ή τα φρούτα. Ακόμη και με προχωρημένη μορφή, βοηθά μια λύση σαπουνιού πλυντηρίου με θειικό χαλκό (για 10 λίτρα νερού, 5 g βιτριόλης, 150 g σαπουνιού).

Αχλάδι

Τις περισσότερες φορές, ο μύκητας Venturia pirina επιτίθεται σε εξασθενημένα δέντρα που δεν φροντίζονται καλά. Χαλάει νεαρά στελέχη, φρούτα και φύλλωμα, γεγονός που μειώνει σημαντικά τις αποδόσεις.

Η ασθένεια αναγνωρίζεται από τα ακόλουθα σημεία:

• καφέ κηλίδες στις πλάκες.
• διόγκωση φυλλώματος;
• σάπια χόρτα κατά τη διάρκεια μιας αποπνικτικής περιόδου ·
• πτώση των ανεπτυγμένων ωοθηκών ·
• φρούτα άσχημο σχήμα.

Για την καταπολέμηση της ψώρα, το πρώτο βήμα είναι να αφαιρέσετε τα πληγέντα μέρη του φυτού. Οι φέτες καλύπτονται με διάλυμα βαφής ή αλκοόλ. Όταν η μορφή παραμελείται, χρησιμοποιούνται μυκητοκτόνα και διαλύματα χαλκού. Η επεξεργασία πραγματοποιείται σε ξηρό καιρό, όταν δεν υπάρχει άνεμος και συννεφιά. Την άνοιξη, πριν εμφανιστεί η ωοθήκη, χρησιμοποιείται θειικός χαλκός. Μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας, το παρασκεύασμα "Tolsin-M", "Hom" είναι κατάλληλο. Το φθινόπωρο τα δέντρα αντιμετωπίζονται με μυκητοκτόνο "Merpan"

Κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης των φρούτων, απαγορεύεται η επεξεργασία της καλλιέργειας.

Από λαϊκές μεθόδους, χρησιμοποιούνται λύσεις:

• μουστάρδα (για 10 λίτρα νερού 200 g σκόνης).
• αλάτι (1 kg προϊόντος ανά 12 λίτρα)
• μαγγάνιο (ανοιχτό ροζ);
• φυτικό (αφέψημα αλογουριού).

Κατά κανόνα, τέτοιοι παράγοντες δρουν στο φυτό πολύ αργά. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιούνται για επεξεργασία αρκετές φορές. Προκειμένου να αποφευχθεί η μυκητιακή ψώρα, φυτεύονται πέτρες φρούτων (δαμάσκηνα, βερίκοκα) δίπλα στο αχλάδι.

Πρόωρη σήψη φρούτων (moniliosis)

Ο μεγαλύτερος εφιάλτης για τον καλλιεργητή είναι η απώλεια άγουρων αχλαδιών. Όταν η υγρασία του αέρα είναι υψηλή, τα σπόρια Monilinia διεισδύουν στα αναπτυσσόμενα φρούτα και σταδιακά τα καταστρέφουν. Πρώτα, σχηματίζονται μικρά στίγματα ή καφέ χτυπήματα στη φλούδα. Μαλακώνουν την πυκνή υφή του αχλαδιού, με αποτέλεσμα τη διαδικασία αποσύνθεσης. Τα προσβεβλημένα φρούτα πέφτουν ή παραμένουν στο δέντρο όλο το χειμώνα.

Ο μύκητας εισέρχεται στο έμβρυο μέσω δερματικών βλαβών που προκαλούνται από σκουλήκια, σφήκες, πουλιά και χαλάζι.

Η διάσωση των αχλαδιών ξεκινά με προσεκτική εξέταση του δέντρου. Εάν εμφανιστούν σάπια δείγματα, αφαιρούνται αμέσως από τα κλαδιά και μεταφέρονται έξω από τον κήπο. Αφαιρούν επίσης εκείνα που βρίσκονται στο έδαφος κοντά στο δέντρο. Για την πρόληψη, την άνοιξη η καλλιέργεια αντιμετωπίζεται με μια ειδική λύση "Zircon". Και περίπου 30 ημέρες πριν από τη συγκομιδή αχλαδιών, το στέμμα του φυτού ψεκάζεται με το παρασκεύασμα "Fitosporin".

Τα προσβεβλημένα φυτά ψεκάζονται με χαλκό και θειικό σίδηρο στις αρχές της άνοιξης. Επιπλέον, χρησιμοποιήστε τα "Nitrofen" και "Oleocobrite". Μόλις ανθίσουν τα μπουμπούκια, τα χόρτα ποτίζονται με το μείγμα Μπορντό. Μετά την ανθοφορία μυκητοκτόνα χρησιμοποιούνται "Kuprozan", "Tsineba". Μετά από 15 ημέρες, η διαδικασία επαναλαμβάνεται χρησιμοποιώντας ένα ασθενές διάλυμα οξυχλωριούχου χαλκού.

Μπορείτε επίσης να πολεμήσετε ενάντια στη μονολίωση χρησιμοποιώντας λαϊκές μεθόδους. Για την περίπτωση, χρησιμοποιούν αυτοσχέδια συστατικά και δημιουργούν θεραπευτικές λύσεις:

• σίδηρος vitriol (25 g), κιτρικό οξύ (40 g), νερό (10 l);
• χούμο (60 kg), νερό (100 l), σιδήρου vitriol (1,5 kg);
• κολλοειδές θείο, νερό (αυθαίρετη ποσότητα) ·
• υγρό σαπούνι πλυντηρίου, νερό
• ένα μείγμα αφέψητων πικραλίδας, χαμομηλιού, σκόρδου, καπνού.

Με μια προχωρημένη μορφή της νόσου, χορηγούνται ενέσεις θειικού σιδήρου. Για να γίνει αυτό, ένα χωνί τρυπάται στο βαρέλι και το υγρό απελευθερώνεται. Εξωτερικά, η εσοχή σφραγίζεται με κονίαμα τσιμέντου και άμμου.

Τέτοιες ποικιλίες "Venus", "Hera", "Thumbelina", "Moskvichka" δεν φοβούνται τη σήψη των φρούτων.

Ωίδιο σε φύλλωμα

Σε υψηλή υγρασία, τα αχλάδια προσβάλλουν μύκητες "Podosphaera leucotricha" Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται λευκή άνθιση στις πλάκες των φύλλων και ταξιανθίες. Εάν δεν γίνει τίποτα, το φυτό θα πεθάνει με την πάροδο του χρόνου. Επομένως, στα πρώτα σημάδια της νόσου, τα κατεστραμμένα στοιχεία αφαιρούνται. Για την πρόληψη, τα δέντρα ψεκάζονται με Fundazol ή ένα μείγμα υγρού σαπουνιού πλυντηρίου, ανθρακικού νατρίου και νερού.

Κατά τη φύτευση νέων δέντρων, πρέπει να διατηρήσετε μια αγρονομική απόσταση.

Σεπτόρια ή λευκό σημείο στα πιάτα

Η ασθένεια καθορίζεται από τα φύλλα. Εάν εμφανιστούν λευκά ή κίτρινα σημεία στην επιφάνεια, τότε το φυτό επηρεάζεται από μύκητα. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως στις αρχές του καλοκαιριού. Ως θεραπευτική διαδικασία, η καλλιέργεια ψεκάζεται με διάλυμα "Nitrofen" (3 g της ουσίας αρκούν για έναν τυποποιημένο κάδο). Την πρώτη φορά που το κάνουν αυτό, μόλις αρχίσουν να ανθίζουν τα μπουμπούκια. Επανεπεξεργασία όταν τελειώσει η ανθοφορία.

Ασθένειες αχλαδιών - μωσαϊκό φύλλωμα

Η ασθένεια εκδηλώνεται όταν σχηματίζονται ελαφρές κηλίδες ή ρίγες στις πλάκες. Στο επόμενο στάδιο, οι φλέβες αρχίζουν να κιτρινίζουν. Ως αποτέλεσμα, το φύλλωμα αποκτά ένα μωσαϊκό χρώμα. Ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστεί η ασθένεια είναι να χρησιμοποιηθεί πλήρως το μολυσμένο φυτό.

Η λοίμωξη μεταφέρεται κυρίως από αφίδες.

Φυλοστικτώσεις

Μια θλιβερή μοίρα περιμένει το φύλλωμα στα μέσα του καλοκαιριού, αν τα μυκητιακά σπόρια «εγκατασταθούν» πάνω του. Πρώτα, μικροσκοπικά στίγματα εμφανίζονται στις πλάκες. Υπό την επίδραση του υγρού αέρα, γίνονται μαύρα, διαταράσσοντας τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Η πλάκα στρίβει και πέφτει με την πάροδο του χρόνου. Ως αποτέλεσμα, η καλλιέργεια δεν λαμβάνει το πλήρες εύρος των χρήσιμων συστατικών. Η θεραπεία της φυλλοστίκτωσης συνίσταται σε περιοδικό ψεκασμό με μείγμα Bordeaux. Η διαδικασία πραγματοποιείται πριν από την άνθιση των φύλλων.

Πετρώδες ώριμα φρούτα

Η ασθένεια ξεκινά με βλάβη στο ξύλο από τον μύκητα του αχλαδιού. Με την πάροδο του χρόνου, μικροκράματα σχηματίζονται στο φλοιό, που απλώνεται στα φύλλα. Αλλάζουν το χρώμα των φλεβών. Τέτοιες διεργασίες σχετίζονται άμεσα με την ανάπτυξη φρούτων. Σταδιακά, μια αφθονία στερεών κυττάρων μπαίνει σε αυτά. Πυκνώνουν την υφή του πολτού αχλαδιών και επηρεάζουν δυσμενώς τη γεύση. Τέτοια φρούτα δεν είναι κατάλληλα για διατροφή. Δεδομένου ότι η θεραπεία είναι αρκετά δύσκολη, είναι πιο εύκολο να αφαιρέσετε το δέντρο από την τοποθεσία και να φυτέψετε ένα νέο.

Η έρευνα για τις ασθένειες των αχλαδιών δείχνει τη σοβαρότητα της κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι κηπουροί. Ωστόσο, οι εικόνες, οι περιγραφές και οι μέθοδοι αγώνα θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Το κύριο πράγμα είναι να ελέγχετε τακτικά την ιδιοκτησία του κήπου σας. Εάν εντοπιστούν συμπτώματα ασθενειών, ακολουθήστε αμέσως τις οδηγίες. Και τα νόστιμα αχλάδια θα είναι πάντα στο τραπέζι.

Ασθένειες αχλαδιών και μέθοδοι αγώνα - βίντεο