Πώς να καλλιεργήσετε σέρβικα έλατα στον ιστότοπό σας
Συχνά, η μέτρια σερβική ερυθρελάτη επιλέγεται από έμπειρους σχεδιαστές για να εξωραΐσει την αυλή και τις αστικές περιοχές. Ο κύριος λόγος για την επιλογή είναι εκπληκτικές διακοσμητικές ιδιότητες, ασυνήθιστα σχήματα φυτών, σκληρότητα χειμώνα και ανεπιτήδευτη στο έδαφος. Σύμφωνα με τους βιολόγους, σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 20 ποικιλίες αειθαλών. Κάθε ένα από αυτά συνδυάζεται αρμονικά με φυλλοβόλα δέντρα, θάμνους, γρασίδι και λουλούδια. Εξετάστε μια λεπτομερή περιγραφή της σερβικής ερυθρελάτης, καθώς και τις πιο δημοφιλείς ποικιλίες αειθαλούς πολιτισμού.
Βιολογικό χαρακτηριστικό
Τα κοντά πλευρικά κλαδιά δεν είναι πολύ ψηλά πάνω από το έδαφος. Μοιάζουν με τόξο σε σχήμα και τα άκρα κατευθύνονται προς τα πάνω. Τα νεαρά δείγματα έχουν κρεμαστή δομή και καλύπτονται με παχύ σωρό. Όλα αυτά τα στοιχεία σχηματίζουν μια κολώνα ή στενή πυραμιδική κορώνα. Η κορυφή της σερβικής ερυθρελάτης είναι πάντα μυτερή, που της δίνει μια λεπτή και ευπαρουσίαστη εμφάνιση.
Τα κλαδιά καλύπτονται με σκληρές βελόνες. Το μήκος του φτάνει τα 18 mm και το πλάτος του είναι περίπου 2 mm. Η επιφάνεια των βελόνων καλύπτεται με κηρώδη άνθιση. Το πάνω μέρος των βελόνων είναι χρωματισμένο σκούρο πράσινο και το κάτω έχει μια ασημί-μπλε απόχρωση. Παραμένει στο δέντρο για 8 χρόνια. Η καλλιέργεια ανθοφορίας ξεκινά τον Μάιο, μετά την οποία σχηματίζονται κώνοι.
Διαφέρουν στα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- επιμήκη σχήμα?
- μήκος από 5 έως 7 cm.
- οι ζυγαριές πιέζονται σφιχτά, στρογγυλεμένες.
Οι κώνοι είναι πλήρως ώριμοι στα μέσα του φθινοπώρου. Στην αρχή είναι μωβ-πρασινωπό. Και αργότερα αποκτούν μια σκούρα καφέ σκιά με μια γυαλάδα μελανιού. Στην άγρια φύση, ο πολιτισμός αναπαράγεται με αυτο-σπορά. Φτάνει σε πλήρη ωριμότητα μέχρι την ηλικία των 15.
Η σερβική ερυθρελάτη ανέχεται εύκολα το κρύο και μπορεί να αντέξει παγετούς στους -35 ° C. Δεν χάνει το διακοσμητικό του αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια αλλαγών θερμοκρασίας. Η κουλτούρα είναι ανθεκτική σε δυνατούς και γεμάτους ανέμους. Αισθάνεται άνετα τόσο στη σκιά όσο και σε ανοιχτούς χώρους.
Η σερβική ερυθρελάτη προσαρμόζεται γρήγορα σε αργιλώδη, βραχώδη, αμμώδη και podzolic εδάφη.
Δημοφιλείς ποικιλίες
Λαμβάνοντας την άγρια μορφή ως βάση, οι κτηνοτρόφοι έχουν αποκτήσει μοναδικά φυτά. Διατήρησαν υψηλό επίπεδο αντίστασης στο κρύο. Ωστόσο, απέκτησαν πρωτότυπα διακοσμητικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, έχουν μια συμπαγή κορώνα και μεγαλώνουν μόνο έως 7 μ. Ας γνωρίσουμε τις πιο δημοφιλείς ποικιλίες κωνοφόρων καλλιεργειών, που καλλιεργούνται στη μεσαία λωρίδα.
Γοητευτικό "Αλεξάνδρα"
Χαρακτηριστικό της ποικιλίας είναι το σχήμα της κορώνας. Είναι ένας διευρυμένος κώνος πλάτους έως 2 μ. Ωστόσο, η ετήσια ανάπτυξη της καλλιέργειας είναι μόνο 3-4 εκ. Τα πρώτα χρόνια η κορώνα έχει στρογγυλεμένη διαμόρφωση. Αλλά αργότερα η κορώνα απλώνεται και παίρνει το σχήμα ενός κώνου. Τα κλαδιά είναι διακοσμημένα με βελόνες ανοιχτού πράσινου χρώματος. Οι νέες βελόνες έχουν ελαφρώς γαλαζωπή απόχρωση.
Η σερβική ερυθρελάτη ποικιλία "Aleksandra" χρησιμοποιείται για να διακοσμήσει ερείκη κήπους, διαφάνειες των Άλπεων και συνθέσεις τοπίου.
Νάνος ποικιλία "Nana"
Μια κουλτούρα ενηλίκων μεγαλώνει σε ύψος 3 m.Το στέμμα αποτελείται από πολλά χαριτωμένα κλαδιά με τη μορφή ενός παχουλού σκελετού. Ωστόσο, για τα πρώτα χρόνια, το δέντρο μοιάζει με μπάλα. Το πλάτος του είναι περίπου 2 μ. Οι βελόνες είναι βαμμένες σε πράσινο-γκρι χρώμα και η πίσω πλευρά έχει ασημί απόχρωση.
Μέχρι 10 χρόνια, η ετήσια ανάπτυξη του πολιτισμού είναι περίπου 3 cm, και ακόμη και τότε σε ιδανικές συνθήκες. Μετά από αυτήν την περίοδο, ο ρυθμός ανάπτυξης αυξάνεται. Επομένως, σε ένα χρόνο μεγαλώνει κατά 10 cm.
Συχνά η σερβική ερυθρελάτη "Nana" στον κορμό χρησιμοποιείται ενεργά για τη δημιουργία ενός κομψού σχεδιασμού τοπίου. Χάρη σε αυτό, το δέντρο ξεχωρίζει αποτελεσματικά στο πλαίσιο άλλων φυτών. Καλλιεργείται τόσο σε ομαδικές όσο και σε μεμονωμένες φυτεύσεις.
Χαριτωμένη ομορφιά "Karel"
Η ποικιλία περιλαμβάνεται συχνά στον κατάλογο των κωνοφόρων καλλιεργειών που συνιστώνται για οικιακούς κήπους. Έχει σχετικά κοντά κλαδιά, πυκνά καλυμμένα με σκούρο πράσινο ή ανοιχτό πράσινο, σε νεαρή ηλικία, βελόνες. Κατά τη διαδικασία της ανάπτυξης, οι βλαστοί σχηματίζουν μια στρογγυλεμένη κορώνα, που μοιάζει με ογκομετρικό μαξιλάρι. Η διάμετρος του είναι περίπου 100 cm. Το ύψος του φυτού είναι περίπου 80 cm.
Η σερβική ερυθρελάτη ποικιλία "Karel" φαίνεται υπέροχη σε βραχόκηπους, καθώς και στο πλαίσιο των πολυήμερων υφαντών.
Η αρχική ποικιλία "Pendula Bruns"
Η καλλιέργεια αναφέρεται σε αργά αναπτυσσόμενα δείγματα. Διαφέρει σε περιστρεφόμενα κλαδιά που αγγίζουν την επιφάνεια του εδάφους. Αποτελούν το αρχικό στέμμα μιας διαμόρφωσης κλάματος. Ένα ώριμο δέντρο φτάνει σε ύψος έως και 10 μ. Η ετήσια ανάπτυξη είναι περίπου 10 εκ. Η ποικιλία Bruns σε τυπική μορφή φαίνεται πραγματικά μεγάλη σε σχέση με άλλες καλλιέργειες κηπουρικής.
Όπως μπορείτε να δείτε, οι δεδομένες ποικιλίες κωνοφόρων φυτών δείχνουν την ευελιξία του. Χάρη σε αυτό, οι σχεδιαστές χρησιμοποιούν ενεργά τον πολιτισμό για να δημιουργήσουν πρωτότυπα τοπία.
Καλλιεργούμε σέρβικα έλατα στο καλοκαιρινό εξοχικό τους
Από τα αρχαία χρόνια, τα κωνοφόρα έχουν προσελκύσει την προσοχή των κηπουρών. Δεν ταιριάζουν μόνο υπέροχα στο έδαφος ενός εξοχικού σπιτιού, αλλά και καθαρίζουν τον αέρα. Επιπλέον, τα κομψά δέντρα έχουν ευεργετική επίδραση στη συναισθηματική κατάσταση ενός ατόμου. Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τις αρχές της φύτευσης σέρβων ερυθρελατών και της φροντίδας της στο καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι τους.
Η παρατήρηση του φυτού έδειξε ότι ριζώνει υπέροχα σε οποιοδήποτε είδος εδάφους. Ωστόσο, στο δέντρο δεν αρέσουν οι υγρότοποι.
Εάν υπάρχει άργιλος και πυκνό έδαφος στην περιοχή που προορίζεται για φύτευση, τοποθετείται ένα στρώμα αποστράγγισης στο κάτω μέρος του λάκκου φύτευσης χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε από τα υλικά:
- διογκωμένος πηλός
- χονδροειδής άμμος
- θρυμματισμένη πέτρα;
- σπασμένο τούβλο.
Το πάχος του πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 cm. Κατά κανόνα, το χωνί σκάβεται με βάθος και πλάτος περίπου 60 cm. Εάν έχουν σχεδιαστεί διάφορα δείγματα, η απόσταση μεταξύ τους είναι 2,5 m. Προσθήκη στο έδαφος μαυρόχωμα, τύρφη και άμμο. Για να επιταχυνθεί η διαδικασία ανάπτυξης των καλλιεργειών, εφαρμόζονται σύνθετα λιπάσματα. Στη συνέχεια, το δενδρύλλιο τοποθετείται προσεκτικά στην τρύπα έτσι ώστε το κολάρο της ρίζας να βρίσκεται στο επίπεδο του εδάφους. Τα προκύπτοντα κενά γεμίζονται με το προκύπτον υπόστρωμα. Η άνω μπάλα είναι ελαφρώς σφραγισμένη και ποτίζεται άφθονα.
Η σερβική ερυθρελάτη φυτεύεται στην περιοχή της Μόσχας την άνοιξη ή στις αρχές του φθινοπώρου.
Βασικοί κανόνες φροντίδας
Τα νεαρά δείγματα χρειάζονται υγρασία καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν. Διαφορετικά, οι εύθραυστες ρίζες θα χάσουν δύναμη και θα στεγνώσουν γρήγορα ή οι βελόνες τους θα γίνουν κίτρινες. 10 λίτρα νερού αρκούν για ένα δέντρο. Μετά το πότισμα, η περιοχή κοντά στο στέλεχος χαλαρώνει απαλά. Σε θερμές περιόδους, το άνω μέρος της στεφάνης ψεκάζεται με ένα μπουκάλι ψεκασμού.
Οι κανόνες περίθαλψης περιλαμβάνουν κλάδεμα υγιεινής. Εάν είναι απαραίτητο, το στέμμα της σερβικής ερυθρελάτης καθαρίζεται από ξηρά, σπασμένα και κατεψυγμένα κλαδιά. Το διαμορφωμένο κούρεμα γίνεται το χειμώνα όταν η κουλτούρα βρίσκεται σε ηρεμία. Σε αυτήν την περίπτωση, κόβονται μόνο 3-4 cm κάθε φορά.
Παρά την υψηλή ανθεκτικότητα του χειμώνα, ένα επιπλέον καταφύγιο έχει κατασκευαστεί για φυτά κάτω των 5 ετών. Συνήθως χρησιμοποιείται οποιοδήποτε "αναπνεύσιμο" υλικό, για παράδειγμα, λεπτή λινάτσα.Το στρώμα κοντά στον κορμό καλύπτεται με στρώμα από βελόνες ή πριονίδι. Εάν υπάρχει πολύ χιόνι το χειμώνα, ανακινείται απαλά από τα κλαδιά.
Για την προστασία του δέντρου από τα παράσιτα, το στέμμα ψεκάζεται με σαπουνόνερο, αφέψημα από φλούδες κρεμμυδιού ή έγχυση σκόρδου.
Αποδεικνύεται ότι μια όμορφη σερβική ερυθρελάτη είναι εύκολο να καλλιεργηθεί σε ένα εξοχικό σπίτι. Οι κηπουροί επιλέγουν πρώτα μια κατάλληλη ποικιλία. Ένα φρεάτιο φύτευσης, ένα θρεπτικό υπόστρωμα προετοιμάζεται, αποστραγγίζεται. Τοποθετούν προσεκτικά το δέντρο και το καλύπτουν με γη. Φροντίζουν σύμφωνα με τους κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας.