Microcitrus Australasica: αυξάνεται η περιέργεια στο σπίτι - ασβέστης δακτύλων
Αν και οι καλλιέργειες εσπεριδοειδών καλλιεργούνται σήμερα από πολλούς καλλιεργητές, υπάρχουν μερικά φυτά που δεν απαντώνται συχνά. Ανάμεσά τους είναι το microcytrus Australasica, ένα ασυνήθιστο ακανθώδες δέντρο με φρούτα γεμάτα με «χαβιάρι εσπεριδοειδών». Είναι γνωστό στην επιστημονική βιβλιογραφία ως ασβέστη δάχτυλου για το επιμήκη σχήμα του φρούτου. Και παρόλο που η εμφάνισή τους έχει αλλάξει δραματικά, η ξινή γεύση λεμονιού έχει διατηρηθεί.
Πώς είναι το ασβέστη των δακτύλων;
Η πατρίδα αυτού του περίεργου φυτού είναι η μακρινή Αυστραλία, όπου αναπτύσσονται διάφορα είδη. Ως καλλιεργημένη ποικιλία, οι καρποί της οποίας τρώγονται, ο μικροκύτρας ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα. Παρουσιάζεται κυρίως από υβριδικές ποικιλίες που έχουν βελτιωμένη γεύση.
Ο αυστραλιανός ασβέστης μεγαλώνει με τη μορφή θάμνου ή κοντού δέντρου. Έχει σχεδόν οριζόντιους βλαστούς και πολύ μικρά πράσινα φύλλα, μήκους όχι περισσότερο από 1 cm και πλάτους μόνο 5 mm. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι βλαστοί του φυτού καλύπτονται πυκνά με αιχμηρά αγκάθια. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζεται ως φυτό εσωτερικού χώρου. Το Microcytrus καλλιεργείται κυρίως από ερασιτέχνες κηπουρούς.
Όσον αφορά τον βαθμό «φραγκοσυκιές» και την απρόσιτη πρόσβαση, ο μικροκύτρα της Αυστραλασίας ξεπερνά ακόμη και τα αγκάθια.
Ο ασβέστης ανθίζει με πολύ μικρά ροζ λουλούδια τριών πετάλων, τα οποία και τα ίδια επικονιάζονται. Τα φρούτα είναι επιμήκη, σαν πολύ τεντωμένο λεμόνι... Κορυφή καλυμμένο με πυκνό κέλυφος, το οποίο, καθώς ωριμάζει, αποκτά ροζ απόχρωση και ρωγμές. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του φυτού είναι ο πολτός του καρπού. Αντίθετα, δεν είναι καν πολτός, αλλά μεγάλο "χαβιάρι εσπεριδοειδών" με τη μορφή ζουμερών ροζ μπαλών.
Τα φρούτα των μικροκυττάρων, το ίδιο το χαβιάρι, έχουν ξινή γεύση. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιείται για τη διακόσμηση ζαχαροπλαστικής. Αλλά ωριμάζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα - σχεδόν 9 μήνες.
Microcitrus Australasica: χαρακτηριστικά καλλιέργειας
Όσον αφορά τα εσπεριδοειδή, ο ασβέστης των δακτύλων είναι αρκετά ανεπιτήδευτος. Ανθεκτικό στην ξηρασία, ανέχεται υψηλές και χαμηλές (σχετικά) θερμοκρασίες. Ωστόσο, ο πολιτισμός έχει κάποιες απαιτήσεις, κατ 'αρχήν όχι ιδιαίτερα περίπλοκο.
Προκειμένου ένα δέντρο ασβέστη να αναπτυχθεί καλά και να αποφέρει καρπούς, πρέπει να παρέχει:
- Καλός φωτισμός. Αυτή είναι μια από τις πιο σημαντικές συνθήκες, διότι στην πατρίδα του, ο μικροκύτρα έχει πολύ ήλιο. Θα πρέπει να διατηρείται στη νότια πλευρά. Εάν δεν υπάρχει αρκετό φως, τα μικρά φύλλα θα αρχίσουν να θρυμματίζονται.
- Εποχιακή σίτιση. Κατασκευάζονται από τον Μάρτιο έως τα τέλη Οκτωβρίου. Είναι απαραίτητο να εναλλάσσεται σε 10 ημέρες ο πολτός και το σύμπλεγμα ορυκτών.
- Δροσερό χειμώνα. Στο εσωτερικό, ο ασβέστης το χειμώνα σταματά την ανάπτυξή του λόγω των μικρών ωρών της ημέρας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η θερμοκρασία του περιεχομένου δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 10 ° C.
- Σχηματισμός. Δεδομένου ότι τα μπουμπούκια ανθέων δένονται μόνο σε βλαστούς της 4ης τάξης, ο θάμνος πρέπει να κοπεί. Έτσι, διεγείρεται η ανάπτυξη πλευρικών μπουμπουκιών.
Το Australasica αναπαράγεται κυρίως με εμβολιασμό. Μπορείτε να το φτιάξετε σε σπορόφυτο οποιουδήποτε εσπεριδοειδούς: λεμόνι, πορτοκάλι, γκρέιπφρουτ, μανταρίνι. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι οι περισσότερες ποικιλίες ασβέστη δάχτυλων φέρουν καρπούς αργά. Η πρώτη καλλιέργεια μπορεί να ληφθεί 5 χρόνια μετά τον εμβολιασμό.