Περιγραφή της ποικιλίας βατόμουρου Hercules και χαρακτηριστικά φύτευσης και φροντίδας

Τα σμέουρα της ποικιλίας Hercules βρίσκονται όλο και περισσότερο σε οικόπεδα κήπου. Αυτό είναι ένα μοναδικό φυτό που δίνει νόστιμα φρούτα καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν. Για να ευχαριστήσετε την οικογένειά σας με αρωματικά μούρα, πρέπει να μελετήσετε την περιγραφή της ποικιλίας βατόμουρου Hercules και να κάνετε μια επιλογή.

Σύντομη περιγραφή της ποικιλίας σμέουρων Hercules

Πρόκειται για ένα απομένον είδος, το οποίο εκτράφηκε από κτηνοτρόφους στην περιοχή Bryansk. Αυτό το φυτό είναι ιδανικό για καλλιέργεια στη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Το Raspberry Hercules προτιμά το ελαφρύ χώμα με μια εύφορη κορυφαία μπάλα. Η ποικιλία έχει υψηλά ποσοστά γονιμότητας. Λόγω αυτού, καλλιεργείται όχι μόνο σε οικόπεδα, αλλά και για βιομηχανικούς σκοπούς.

Η γεύση και το άρωμα των μούρων επηρεάζεται από τη σύνθεση του εδάφους και τις κλιματολογικές συνθήκες.

Χαρακτηριστικό της ποικιλίας:

1. Οι θάμνοι μεγαλώνουν έως και δύο μέτρα. Λόγω αυτών των παραμέτρων, το βατόμουρο Hercules ονομάζεται δέντρο. Τα στελέχη είναι ισχυρά, με πολλούς βλαστούς να τους αφήνουν.
2. Τα κλαδιά καλύπτονται άφθονα με αγκάθια που κάμπτονται.
3. Το χρώμα των νεαρών βλαστών είναι πράσινο. Η σκιά τους αλλάζει κάθε χρόνο. Σε θάμνους ηλικίας άνω του ενός έτους, τα κλαδιά αποκτούν μοβ απόχρωση και μέχρι το τέλος της σεζόν καλύπτονται με ασημένια άνθιση.
4. Τα φρούτα βρίσκονται στο πάνω μισό του θάμνου.
5. Τα ώριμα μούρα έχουν ρουμπίνι απόχρωση. Το σχήμα του καρπού είναι κωνικό. Βρίσκονται κάτω από τα φυλλώδη πιάτα, τα οποία τα κρύβει από τα ανθρώπινα μάτια.
6. Με σωστή φροντίδα, το μούρο ζυγίζει περίπου 6 γραμμάρια.
7. Ένα χαρακτηριστικό αυτής της ποικιλίας είναι η γεύση των σμέουρων. Τα ώριμα φρούτα είναι ζουμερά με γλυκόξινη επίγευση, αρωματικά.
8. Τα φύλλα έχουν βαθιά πράσινη απόχρωση. Οι πλάκες χαρακτηρίζονται από καμπύλες άκρες και ελαφρά ρυτίδες.
9. Τα ώριμα μούρα μπορούν να διατηρήσουν την εμφάνιση και τη γεύση τους φρέσκα για δύο ημέρες.

Όσον αφορά τη συγκομιδή, πρέπει να πραγματοποιείται αποκλειστικά σε ξηρό, ηλιόλουστο καιρό. Αυτό θα διατηρήσει την ποιότητα και τη γεύση των μούρων. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι είναι πολύ ευαίσθητα και εύθραυστα. Επομένως, για να μην παραμορφώνονται τα σμέουρα, το δοχείο για τη συλλογή του πρέπει να είναι μικρό και μάλλον ευρύ.

Το βατόμουρο της ποικιλίας Hercules ανήκει στα είδη που είναι ανθεκτικά στο χειμώνα και ανθεκτικά στην ξηρασία. Όμως, παρά αυτό, χρειάζεται καταφύγιο, ειδικά το χειμώνα χωρίς χιόνι.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των φυτών

Το Raspberry Hercules έχει πολλά οφέλη. Χάρη σε αυτούς, το εργοστάσιο έχει ιδιαίτερη ζήτηση στους κατοίκους του καλοκαιριού.

Οι κύριες θετικές πτυχές:

• ισχυρή καρποφορία, η οποία διαρκεί μέχρι την έναρξη του παγετού.
• από έναν θάμνο μπορείτε να μαζέψετε περίπου τρία κιλά μούρα ανά σεζόν.
• έχει καλή αντοχή σε πολλές ασθένειες.
• μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για ακατέργαστη κατανάλωση όσο και για διάφορες επεξεργασίες.
• ανέχεται καλά τη μεταφορά σε μεγάλες αποστάσεις.

Όπως όλες οι άλλες ποικιλίες, το Hercules έχει τα μειονεκτήματά του. Ένα από αυτά είναι αδύναμοι βλαστοί. Επίσης, τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν την παρουσία αγκαθιών. Συνιστάται να φοράτε γάντια κατά τη συγκομιδή, καθώς υπάρχει υψηλός κίνδυνος τραυματισμού στα χέρια σας.

Με τη σωστή φύτευση και φροντίδα των σμέουρων Hercules, η συγκομιδή μπορεί να πραγματοποιηθεί το δεύτερο μισό του Ιουνίου.

Ένα σχετικό μειονέκτημα αυτής της ποικιλίας είναι η παρατεταμένη περίοδος σχηματισμού φρούτων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σε ορισμένες περιοχές, λόγω της έναρξης του πρώιμου χειμώνα, τα σμέουρα δεν έχουν χρόνο να ωριμάσουν.Όμως, για να πάρει ακόμα τη συγκομιδή, πολλά κομμένα κλαδιά με πράσινα μούρα και τα βάζουμε σε ένα βάζο με νερό. Μετά από λίγο καιρό, τα σμέουρα θα αρχίσουν να γίνονται κόκκινα και θα αποκτούν το φυσικό τους άρωμα και γεύση.

Φύτευση φυτού

Πολλά εξαρτώνται από την ορθότητα αυτής της διαδικασίας. Γενικά, η φύτευση σμέουρων Hercules δεν διαφέρει από άλλες ποικιλίες. Κατά την αγορά δενδρυλλίων, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο ριζικό σύστημα. Πρέπει να είναι ρόδινα και απαλλαγμένα από σήψη και άλλες ζημιές.

Για να ξεκινήσουν καλά τα σμέουρα, είναι καλύτερα να τα αγοράσετε στις αρχές της άνοιξης. Είναι αυτή τη στιγμή που το φυτό φεύγει από το στάδιο ανάπαυσης, έχοντας πολλή δύναμη για ενεργή ανάπτυξη.

Η φύτευση σμέουρων γίνεται καλύτερα σε περιοχές που βρίσκονται στη νότια πλευρά του κτηρίου.

Στάδια της διαδικασίας:

1. Επιλογή τόπου. Το φυτό πρέπει να φυτευτεί σε μια περιοχή που φωτίζεται καλά από τον ήλιο. Ο ιστότοπος πρέπει να προστατεύεται καλά από πρόχειρα. Επιτρέπεται η φύτευση σμέουρων στην περιοχή που βρίσκεται στη σκιά μόνο το πρωί. Εάν αυτό δεν παρατηρηθεί, τότε η καλλιέργεια δεν θα δώσει την επιθυμητή απόδοση.
2. Εκσκαφή. Η φύτευση σμέουρων πρέπει να πραγματοποιείται σε προκατασκευασμένες αυλακώσεις. Το μέγεθός τους πρέπει να είναι 50 εκατοστά. Το μήκος της τάφρου πρέπει να προσδιορίζεται ανεξάρτητα. Εξαρτάται άμεσα από τον αριθμό των δενδρυλλίων. Η απόσταση μεταξύ των θάμνων πρέπει να είναι περίπου ένα μέτρο και τουλάχιστον δύο πλάτος. Αυτοί οι δείκτες είναι σημαντικοί, καθώς τα ώριμα φυτά είναι σε θέση να αναπτυχθούν και να διακλαδωθούν. Εάν δεν υπάρχει αρκετός χώρος για αυτούς, αυτό θα επηρεάσει την απόδοση.
3. Λίπασμα. Για να πάρει γρήγορα τα σμέουρα, βάλτε πέντε κουταλάκια του γλυκού σε κάθε λακκάκι. υπερφωσφορικό, λίγο άμμο και τέφρα από ξύλο. Ανακατέψτε όλα τα συστατικά και κατανείμετε ομοιόμορφα στο κάτω μέρος της τάφρου. Στη συνέχεια ρίξτε νερό για να σχηματίσετε έναν ομιλητή λάσπης.
4. Προσγείωση. Πριν τοποθετήσετε τα φυτά στο αυλάκι, πρέπει να απλώσετε προσεκτικά τις ρίζες. Αυτό πρέπει να γίνει με τα χέρια σας και πολύ προσεκτικά. Στη συνέχεια βυθίστε τα φυτά στο πολτό και καλύψτε με χώμα. Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το φυτό είναι όσο το δυνατόν πιο κάθετο. Συμπληρώστε τη γη γύρω από το στέλεχος και ρίξτε πέντε λίτρα καθαρού νερού.

Θα είναι δυνατό να δούμε αν τα φυτά έχουν ξεκινήσει σε δύο εβδομάδες. Εάν όλα πάνε καλά, τότε οι φράκτες θα πρέπει να γίνουν κατά μήκος της άκρης των θάμνων, έτσι ώστε τα φυτά να μην γέρνουν και να σπάνε.

Κλάδεμα φυτών

Για να διατηρήσετε τα σμέουρα υγιή, αρκεί να τηρείτε το κατάλληλο πότισμα, χαλαρώνοντας το έδαφος. Επίσης, μην ξεχνάτε τη σίτιση.

Αυτή η ποικιλία βατόμουρου είναι ανθεκτική στη φθορά. Οι θάμνοι κάνουν εξαιρετική δουλειά με το νερό που έχει νερό.

Είναι επίσης σημαντικό κλάδεμα βατόμουρου... Οι πυκνωμένοι θάμνοι θεωρούνται το κύριο πρόβλημα της έλλειψης μιας άφθονης συγκομιδής. Επομένως, για να αποφευχθεί αυτό, συνιστάται να περιορίζετε περιοδικά τους βλαστούς. Τα κλαδιά που είναι πιο λεπτά από ένα μολύβι πρέπει να αφαιρεθούν. Δεν θα είναι σε θέση να παράγουν μια σοδειά και ταυτόχρονα να βλάπτουν την ανάπτυξη γόνιμων βλαστών.

Για να είναι το σμέουρο του Hercules όπως στη φωτογραφία, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε μία από τις 4 μεθόδους καλλιέργειας:

1. Πρότυπο. Πραγματοποιείται μόνο την άνοιξη. Για να το κάνετε αυτό, αφαιρέστε όλα τα βλαστάρια, αφήνοντας όχι περισσότερο από 30 εκατοστά από το καθένα. Εάν όλα γίνουν σωστά, τα σμέουρα θα απελευθερώσουν νεαρά κλαδιά, τα οποία στην αρχή της σεζόν θα δώσουν το 30% της συγκομιδής και στο τέλος - 70%.
2. Στη ρίζα. Μια παρόμοια περικοπή πρέπει να πραγματοποιηθεί πριν από την έναρξη του παγετού. Αυτό πρέπει να γίνει περίπου 14 ημέρες πριν από τον πρώτο παγετό. Χρησιμοποιώντας το κλάδεμα ρίζας, η συγκομιδή θα είναι πιο άφθονη, αλλά τα πρώτα μούρα θα εμφανιστούν λίγο αργότερα από ό, τι με το τυπικό.
3. Διπλό κλάδεμα θάμνων. Η πρώτη διαδικασία πρέπει να πραγματοποιηθεί αφού αρχίσει να σχηματίζεται η ωοθήκη. Αυτή η περίοδος πέφτει στα μέσα Μαΐου. Εάν οι βλαστοί αφαιρεθούν εγκαίρως, τότε η δεύτερη συγκομιδή θα είναι πολλές φορές υψηλότερη από το αναμενόμενο.
4. Αφαίρεση κορυφών. Κόψτε τους θάμνους με αυτόν τον τρόπο το φθινόπωρο.Οι άνω βλαστοί πρέπει να αφαιρεθούν 40 εκατοστά. Σε αυτήν την περίπτωση, η αρχική συγκομιδή θα είναι περίπου 60% του συνόλου.

Τέτοιες διαδικασίες πρέπει να πραγματοποιούνται μόνο με κοφτερό μαχαίρι. Μπορείτε επίσης να το κάνετε αυτό με ένα κούρεμα. Εάν κόψετε με άλλες συσκευές, τότε υπάρχει η ευκαιρία να βλάψετε τους βλαστούς και θα αρχίσουν να χάνουν τις ικανότητές τους.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι εάν κλαδέψετε το φθινόπωρο, δεν είναι απαραίτητο να καλύψετε τους θάμνους για το χειμώνα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για εκείνα τα φυτά γύρω από τα οποία σάπια φύλλα.

Η άρδευση είναι το κλειδί για μια υψηλής ποιότητας συγκομιδή

Η αφθονία της καλλιέργειας βατόμουρου Hercules εξαρτάται όχι μόνο από τη φύτευση, αλλά και από τη φροντίδα, η οποία παρέχει κατάλληλο πότισμα.

Η άρδευση των θάμνων πρέπει να ξεκινήσει το δεύτερο μισό του Μαΐου. Η διαδικασία πραγματοποιείται δύο φορές το μήνα. Το πότισμα πρέπει να διαρκέσει μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου. Προκειμένου το ριζικό σύστημα να κορεστεί καλά με νερό, είναι απαραίτητο να κάνετε αυλάκια κοντά στο στέλεχος. Πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση 40 εκατοστών μεταξύ τους και το βάθος τους πρέπει να είναι περίπου 10 εκατοστά. Αφού γίνουν οι οδοντώσεις, τροφοδοτείται νερό. Χρησιμοποιήστε τρεις έως τέσσερις κουβάδες υγρού για κάθε θάμνο. Αυτό πρέπει να γίνει νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό του ποτίσματος είναι απαραίτητο έτσι ώστε τα φύλλα να μην καίγονται εάν το υγρό εισέλθει στις πλάκες.

Για να βελτιώσετε την ασφάλεια της καλλιέργειας και να εξασφαλίσετε καλή μεταφορά, δεν πρέπει να αφαιρέσετε το μίσχο κατά τη συλλογή μούρων.

Επίσης, μην ξεχάσετε να χαλαρώσετε. Χάρη στην καλή διείσδυση του αέρα στις ρίζες, ο θάμνος θα λάβει τη σωστή ποσότητα βιταμινών. Το όργωμα του εδάφους γύρω από τους μίσχους πρέπει να είναι 5 έως 6 φορές την εποχή. Η πρώτη διαδικασία πρέπει να πραγματοποιηθεί στις αρχές της άνοιξης, πριν από την άνθιση των μπουμπουκιών. Το επόμενο ζιζάνιο συνιστάται αμέσως μετά την κρούστα ή τα ζιζάνια. Το βάθος της χαλάρωσης μεταξύ των σειρών πρέπει να είναι εντός 15 εκατοστών, στην περιοχή του ριζικού συστήματος - 7 cm.

Μια σημαντική διαδικασία για τη φροντίδα των σμέουρων είναι η επίστρωση. Χάρη σε αυτόν, μπορείτε να μειώσετε τον αριθμό των βοτάνων, καθώς και να διατηρήσετε το βέλτιστο ποσοστό υγρασίας. Για αυτό, συνιστάται η χρήση πριονιδιού, κομπόστ, χούμου ή τύρφης. Το πάχος του στρώματος πρέπει να είναι εντός 5 εκατοστών. Πρέπει να τοποθετηθεί στη βάση του θάμνου. Αυτή η διαδικασία πρέπει να πραγματοποιείται μία φορά τη σεζόν. Μέχρι την επόμενη άνοιξη, το υλικό έχει χρόνο να σαπίσει, πράγμα που απαιτεί την ανανέωσή του.

Πιθανά παράσιτα

Το Raspberry Hercules είναι ανθεκτικό στις περισσότερες ασθένειες. Σπάνια μολύνεται από έντομα, αλλά παρόλα αυτά, υποκύπτει σε ιούς.

Οι κύριες ασθένειες αυτής της ποικιλίας:

1. Σκουριά. Το εξωτερικό μέρος των φυλλοβόλων πλακών καλύπτεται με κίτρινες κηλίδες. Επίσης, παρουσία αυτού του προβλήματος, το χρώμα των στελεχών αλλάζει. Καλύπτονται με μικρές πληγές που έχουν γκρι απόχρωση. Για να θεραπεύσετε τα σμέουρα από τη σκουριά, θα πρέπει να επεξεργαστείτε τον θάμνο με διάλυμα 1% υγρού Bordeaux. Μια καλή πρόληψη αυτής της ασθένειας είναι η συστηματική χαλάρωση του εδάφους. Το φιλάρισμα βοηθά επίσης στην αποφυγή ανάπτυξης σκουριάς.
2. Μωσαϊκό. Αυτή η ασθένεια επηρεάζει επίσης φυλλοβόλα πλακίδια. Όχι μόνο παραμορφώνονται, αλλά αλλάζουν επίσης τη σκιά τους. Το μεσαίο τμήμα γίνεται πιο σκούρο από τα άκρα. Εάν δεν γίνει τίποτα, τα στελέχη θα αραιωθούν και τα ίδια τα φρούτα θα χάσουν τη γεύση τους. Είναι σχεδόν αδύνατο να θεραπευτεί ένας θάμνος από αυτήν την ασθένεια. Εάν εμφανιστούν τέτοια συμπτώματα, οι προσβεβλημένοι βλαστοί πρέπει να αφαιρεθούν το συντομότερο δυνατό.
3. Σεπτόρια. Τα φυτά που επηρεάζονται από αυτή τη μόλυνση διακρίνονται από φύλλα στα οποία υπάρχουν στρογγυλές κηλίδες καφέ χρώματος. Μετά από λίγο, γίνονται μωβ. Η Septoria είναι πολύ επικίνδυνη, καθώς επηρεάζει όχι μόνο τα φύλλα, αλλά και τα μπουμπούκια. Στις πρώτες εκδηλώσεις του, οι θάμνοι πρέπει να ψεκάζονται με 0,5% οξυχλωριούχο χαλκό. Η περίσσεια λιπασμάτων που περιέχουν μεγάλη ποσότητα αζώτου μπορεί να οδηγήσει σε αυτό το πρόβλημα.

Ένας υπερβολικός αριθμός βλαστών είναι επίσης μια κοινή αιτία κακού σχηματισμού φρούτων. Αυτό το πρόβλημα ονομάζεται fouling. Μερικές φορές μπορούν να αναπτυχθούν έως και 200 ​​κλαδιά σε έναν θάμνο. Συχνά είναι όλα πολύ λεπτά και δεν είναι ικανά να παράγουν καλλιέργειες. Για να απαλλαγείτε από αυτό το πρόβλημα, ο θάμνος πρέπει να κοπεί και να καεί. Αυτή είναι η μόνη και αποτελεσματική μέθοδος. Η αφαίρεση του φυτού θα αποτρέψει την εξάπλωση του ιού σε άλλες καλλιέργειες.

Τηρώντας τους κανόνες φύτευσης και φροντίδας υπόλοιπα σμέουρα Hercules, μπορείτε να πάρετε μια υψηλής ποιότητας και άφθονη συγκομιδή. Τα μούρα αυτής της ποικιλίας θα έχουν πλούσιο άρωμα και απίστευτη γεύση που δεν θα αφήσει κανέναν αδιάφορο.

Βίντεο σχετικά με την καλλιέργεια σμέουρων της ποικιλίας Hercules